Ηλίας Παπαδόπουλος
Παλαιό Μέλος
Συμφωνώ κ. Γιάννου. Όχι μόνο συνεργοί όμως, αλλά και ηθικοί αυτουργοί.Σ' αυτό το φαινόμενο συνεργοί είναι οι ... παρατρεχάμενοι που παρακολουθούν το συγκεκριμένο είδωλο-ψάλτη και οι κρίσεις τους περιορίζονται στο .... γνωστό «έσκισε πάλι σήμερα». Τώρα το τί ακριβώς έσκισε είναι άλλη ιστορία.
Για να επανέλθουμε στο αρχικό θέμα, προκειμένου να απαντηθεί, σκέφτηκα μερικά ερωτήματα στα οποία αν απαντήσουμε ίσως να βγάλουμε μια άκρη.
1. Υπάρχει συγκεκριμένη τεχνική που επιτηδεύει το μέλος κατ' αυτόν τον τρόπο ή ήταν ένας αυτοσχεδιασμός (ή έστω μελοποίηση της στιγμής) τυχαίος από κάποιον ψάλτη που έκανε εντύπωση και ακολουθήθηκε και από άλλους ψάλτες;
2. Θα μπορούσε να επεκταθεί ο συγκεκριμένος τρόπος "ερμηνείας" και στους άλλους στίχους του "Θεοτόκε Παρθένε" ή υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που έγινε μόνο σε ένα στίχο;
3. Μπορεί κάποιος φίλος συνάδελφος με το απαραίτητο τάλαντο να το πειραματιστεί σε κάποιον άλλο στίχο; Εγώ δεν το προσπαθώ διότι δεν έχω ακόμη κατανοήσει και καταφέρει τον συγκεκριμένο στίχο.
4. Η συγκεκριμένη ερμηνεία είναι καταγεγραμένη (ή μπορεί να καταγραφεί ή απλά βλέποντας το κλασσικό κείμενο ο ερμηνευτής αυτοσχεδιάζει πάνω στον βασικό κορμό του μέλους;
5. Υπάρχει πιθανότητα μία τέτοια πλάτυνση και ένας τέτοιος καλλωπισμός να έχει σχέση με κάποιο είδος μελισματικής εξήγησης;
6. Μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μέρος της Παράδοσης (όπως και τα υπόλοιπα παραδείγματα που ανέφερε ο Κώστας εδώ