Το βρίσκω λίγο απίθανο να είναι ο Ζαγκλιβερινός, ο οποίος έζησε και αρχές του 20ου αι. (
εδώ λέει ότι το 1904 εξέδωσε βιβλίο), ενώ η "Γραμματική" έχει γραφεί το 1825. Το θεωρητικό αυτό ομοιάζει τα μάλα με αυτό του Χρυσάνθου του 1832, ενώ η πραγμάτευση των ήχων είναι ίδια με αυτή του Αυτογράφου του 1816 (οι κύριοι και οι πλάγιοι πραγματεύονται στο ίδιο κεφάλαιο, όπως στο Αυτόγραφο, κάτι που άλλαξε στην έκδοση του Μεγάλου Θεωρητικού). Δεδομένης λοιπόν της ωριμότητας που απαιτεί η συγγραφή ενός τέτοιου θεωρητικού, δεν νομίζω ότι μπορούμε να υποθέσουμε χρονολογία γέννησης μεταγενέστερη του 1800 (το πιθανότερο προγενέστερη, το βρίσκω απίθανο να γράψει κανείς αυτά τα πράγματα σε ηλικία 25 χρονών...). Αν όμως το 1904 ήταν εκδότης, αυτό μας κάνει ήδη 104 χρόνια! Βάλε κι ότι ήταν πιθανότερο να γεννήθηκε πριν το 1800 και να πέθανε μετά το 1904, οπότε ανεβαίνουμε...
Το θεωρητικό αυτό πάντως είναι πολύ σημαντικό, ορισμένα δε μέρη του έχεις την εντύπωση ότι είναι copy-paste από Χρύσανθο, ακόμα και κατα λέξη! Τώρα, ποιος έκανε το c(l)opy είναι δύσκολο να το πούμε: φαίνεται ότι πολλά πράγματα απηχούσαν μια γενικότερη αντίληψη των μουσικών της νέας γραφής των αρχών του 19ου αι. χωρίς να είναι βέβαιο ποιος ήταν ο αρχικός εμπνευστής τους. Μια ακόμη ένδειξη ότι ο Χρύσανθος κατέγραψε μια υπάρχουσα παράδοση, με όλα τα γνωστά χαρακτηριστικά που ξέρουμε (προσπάθεια παραλληλισμού της βυζαντινής μουσικής με δομές της αρχαίας -πολλές φορές μάταια κατ' εμέ-, διδασκαλία περί ημιτόνων ως αλλοίωσης οποιουδήποτε από τους διατονικούς φθόγγους της κλίμακας, δύο διαφορετικές χρωματικές κλίμακες, η μία σκληρή με χρήση τριημιτονίου και η άλλη μαλακή με πορεία κατά διφωνία κλπ.) Πάντως το σύγγραμμα, αν και ομιλεί περί μείζονος, ελάσσονος και ελαχίστου τόνου και ορίζει τα τρία γένη όπως ακριβώς και ο Χρύσανθος, εν τούτοις δεν κάνει λόγο για τη γνωστή 68άρα κλίμακα του Χρυσάνθου.