Ας βάλουμε λοιπόν τα πράγματα σε μια σειρά, όσον αφορά το
σύντομο Αναστασιματάριο του Πέτρου. Υπενθυμίζω καταρχήν ότι το "κανονικό" ή "αργό" Αναστασιματάριό του (του οποίου απολύτως πιστή εξήγηση, συμφωνώ και εγώ με τον Νικόλαο, είναι
αυτό το χειρόγραφο, με τα γνήσια κεκραγάρια στο τέλος), περιέχει αρκετά ειρμολογικά μέλη. Στη συνέχεια πήρε αυτά τα μέλη, προσέθεσε και τα υπόλοιπα σε ειρμολογική μελοποίηση και δημιούργησε το σύντομο Αναστασιματάριο. Μια εξαίρεση έκανε στον βαρύ ήχο, όπου δεν περιέλαβε τα ειρμολογικά από το "αργό" Αναστασιματάριο, άλλα τα μελοποίησε όλα εκ νέου σε πρωτόβαρυ εκ του Ζω (βλ.
αυτό το χειρόγραφο).
Το Αναστασιματάριο αυτό εξήγησε στη Νέα Μέθοδο ο Γρηγόριος (βλ.
εδώ, καθώς και το χειρόγραφο της συλλογής Γριτσάνη που προανέφερα). Ο Φωκαεύς εκδίδει την εξήγηση αυτή (υποτίθεται) το 1839, μαζί με το αργό Αναστασιματάριο του Κωνσταντίνου (το σύντομο Αναστασιματάριο του ίδιου του Κωνσταντίνου εκδίδεται πολύ αργότερα, το 1865), αλλά "πειραγμένη"! Πέρα από τις διαφορές στη μελωδία που ανέφερε ο Νικόλαος, επιπλέον αντικαθιστά τα απόστιχα του πλ. α΄ και του πλ. β΄ με δικά του στιχηραρικά, ενώ τον βαρύ τον "γυρίζει" σε εναρμόνιο εκ του Γα!
Συμπέρασμα: υπάρχει πιστή έκδοση του σύντομου Αναστασιματαρίου του Πέτρου; Όχι, δεν υπάρχει. Υπάρχουν όμως τα χειρόγραφα, δόξα τω Θεώ. Αντίθετα η έκδοση Βουκουρεστίου (1820) του "αργού" Αναστασιματαρίου του είναι εν πολλοίς πιστή, με κάποιες παραλείψεις (κεκραγάρια) και αρκετές προσθήκες.