«Αναστασιματάριον Σύντομον», Πέτρου Λαμπαδαρίου του Πελοποννησίου, Γρηγορίου Πρωτοψάλτου, Κωνσταντινούπολη, επίτομο (1839)

V_Zacharis

Παλαιό Μέλος
Επιτέλους κατάφερα να το τελειώσω.

Το "Αναστασιματάριον Σύντομον (Πέτρου)-Κωνσταντινούπολις 1839" (εκδότης Θ.Φωκαεύς-εξήγηση Γρηγορίου Πρωτοψάλτου) προσφορά από φίλο του Ψαλτολογίου που θέλει να παραμείνει ανώνυμος. Το φωτογράφησα και το επεξεργάστηκα εγώ και σας το προσφέρουμε "εις κοινήν ωφέλειαν". Καλή μελέτη!

Κατεβάστε το από εδώ. (σε rapidshare)
 
Last edited by a moderator:
Επιτέλους κατάφερα να το τελειώσω.

Το "Αναστασιματάριον Σύντομον (Πέτρου)-Κωνσταντινούπολις 1839" (εκδότης Θ.Φωκαεύς-εξήγηση Γρηγορίου Πρωτοψάλτου) προσφορά από φίλο του Ψαλτολογίου που θέλει να παραμείνει ανώνυμος. Το φωτογράφησα και το επεξεργάστηκα εγώ και σας το προσφέρουμε "εις κοινήν ωφέλειαν". Καλή μελέτη!

Κατεβάστε το από εδώ. (σε rapidshare)

Είναι σίγουρα εξηγημένο από τον Γρηγόριο;
Διότι οι μελωδίες π.χ. του πλαγίου Δ' ήχου (Κύριε, εί και κριτηρίω) διαφέρουν πολύ από την έκδοση του 1820
 
Last edited by a moderator:
Είναι σίγουρα εξηγημένο από τον Γρηγόριο;
Διότι οι μελωδίες π.χ. του πλαγίου Δ' ήχου (Κύριε, εί και κριτηρίω) διαφέρουν πολύ από την έκδοση του 1820
Σίγουρα δεν ξέρω Δημήτρη, έτσι γράφει πάντως:
View attachment Pages from Αναστασιματάριον Σύντομον (Πέτρου)-Κωνσταντινούπολις 1839.jpg
 
O Shota Gugushvili παρατήρησε οτι η αντίφαση μπορεί να αρθεί εάν υποτεθεί οτι το σύντομο Αναστασιματάριο δεν αποτελεί συμπλήρωση του Αναστασιματαρίου του Πέτρου (όπως εκδόθηκε από τόν Εφέσιο), αλλά αποτελεί ξεχωριστό έργο. Φαίνεται να έχει γραφτεί από τον Πέτρο τον ίδιο πάλι:

http://www.scribeserver.com/NEUMES/mss/images/SK59_2v-3r.jpg

Αυτό είναι το χφ. 59 από τη συλλογή του Σίμωνος Καρά, αυτόγραφο του Κωνσταντίνου πρωτοψάλτου. Ευχαριστίες στο Shota.
 
O Shota Gugushvili παρατήρησε οτι η αντίφαση μπορεί να αρθεί εάν υποτεθεί οτι το σύντομο Αναστασιματάριο δεν αποτελεί συμπλήρωση του Αναστασιματαρίου του Πέτρου (όπως εκδόθηκε από τόν Εφέσιο), αλλά αποτελεί ξεχωριστό έργο.

Αυτό λέει βασικά κι ο Χρύσανθος (Θεωρητικόν μέγα της μουσικής, σ. XLI).
 

Attachments

  • Chrysanthos_PetrosAnastasimatarion.JPG
    Chrysanthos_PetrosAnastasimatarion.JPG
    217.7 KB · Views: 124
O Shota Gugushvili παρατήρησε οτι η αντίφαση μπορεί να αρθεί εάν υποτεθεί οτι το σύντομο Αναστασιματάριο δεν αποτελεί συμπλήρωση του Αναστασιματαρίου του Πέτρου (όπως εκδόθηκε από τόν Εφέσιο), αλλά αποτελεί ξεχωριστό έργο. Φαίνεται να έχει γραφτεί από τον Πέτρο τον ίδιο πάλι:

http://www.scribeserver.com/NEUMES/mss/images/SK59_2v-3r.jpg

Αυτό είναι το χφ. 59 από τη συλλογή του Σίμωνος Καρά, αυτόγραφο του Κωνσταντίνου πρωτοψάλτου. Ευχαριστίες στο Shota.

Πιστεύω ότι αυτό είναι αυτόγραφο του Πέτρου Βυζαντίου και όχι του Κωνσταντίνου Πρωτοψάλτου. Απλώς στο τέλος του χφ υπάρχει το "κτητορικό" του, ότι δηλαδή ως χφ ανήκει στον Κωνσταντίνο Πρωτοψάλτη (ας μας φωτίσει λίγο εδώ και ο Μανόλης Γιαννόπουλος -ή κάποιος άλλος ενδεχομένως- που έχει δει περισσότερο τα χφ της βιβλιοθήκης του Σίμωνος Καρά).

Και βέβαια αποτελεί ξεχωριστό έργο το σύντομο αναστασιματάριο του Πέτρου Πελ-σίου και όχι συμπλήρωση του αργοσυντόμου (υπάρχουν χφ που το αποδεικνύουν αυτό όπως το παραπάνω). Απλώς, κάποιοι που "ζητούσαν" το σύντομο Αναστασιματάριο δεν ήθελαν και τα σύντομα που υπήρχαν στο αργοσύντομο γιατί ενδεχομένως το είχαν (ήταν μάλλον και ...... χρηματικό το θέμα στην παραγγελία). Δεν μπορεί να μελοποίησε ο Πέτρος αργοσύντομο αναστασιματάριο (όσο και αν κατέγραψε την προφορική παράδοση της εποχής του) και στους αίνους του Τρίτου ήχου, για παράδειγμα, να είπε δεν θα κάνω αργοσύντομα αλλά σύντομα τα αναστάσιμα. Απλώς, η λειτουργικότητα της εποχής στην τέλεση των ακολουθιών απαιτούσε αυτή τη συγκεκριμένη δομή ψαλμώδησης των αναστασίμων. Έτσι μπορεί να δικαιολογηθεί και η ύπαρξη των υπολοίπων χερουβικών της εβδομάδος (Α΄ή Β΄στάσης) στη συμπλήρωση των τεσσάρων ήχων που διαδόθηκαν ευρέως στη χφ παράδοση αφού η "μουσική τάξη των ακολουθιών" ήθελε μόνον αυτά, (για τους γνωστούς λόγους που έχουν αναφερθεί αλλού στο Ψαλτολόγιο).
Το ίδιο συμβαίνει και στους αίνους των ήχων Πλαγίου του Πρώτου και Πλαγίου του Δευτέρου. Δεν μπορεί να μην έλεγαν τα αναστάσιμα τροπάρια των αίνων στο Πατριαρχείο σε αργοσύντομο μέλος επειδή έχουμε καταγραφή μιας παράδοσης, έστω και αν είναι μετά τον Πέτρο (Μανουήλ και Κων-νου Πρωτοψαλτών), στην οποία οι αίνοι των ήχων αυτών λέγονταν σε σύντομο μέλος (δες και Αν-ρια Αντωνίου Λαμπαδαρίου και Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος).

Γ.Κ.
 
Ασφαλώς και δεν είναι αυτόγραφό του. Στο τέλος του υπογράφει ως κτήτωρ ο πρωτοψάλτης Κωνσταντίνος στα 1860, τίποτα άλλο.
Περισσότερα εδώ.

Δεν έγραψα από το μυαλό μου, το υποστηρίζει ο π. Τερζοπουλος στη διδακτορική του διατριβή.
 
Είναι σίγουρα εξηγημένο από τον Γρηγόριο;
Διότι οι μελωδίες π.χ. του πλαγίου Δ' ήχου (Κύριε, εί και κριτηρίω) διαφέρουν πολύ από την έκδοση του 1820

Η εκδοση αυτή δεν ακολουθεί την εξήγηση του Γρηγορίου, η οποί αποτυπώνεται στην έκδοση του Εφεσίου (1820) και στην κώδικα ΜΠΤ 716), αλλά είναι βασίζεται ως προς το μέλος του αργού αναστασιματαρίου στην έκδοση του χουρμουζίουτου 1832, η οποία είναι η απόδοση των αναστάσιμων ύμνων όπως ψάλλονταν εκείνη την εποχή στον πατριαρχικό ναό (βλ. τον τίτλο της έκδοσης του 1832)
 
Back
Top