Σίγουρα, υπήρχε στους Αρχαίους Φρύγιος τρόπος.
Υπάρχει μια σύγχυση σχετικά με το ποιός απ' τους εκκλησιαστικούς ήχους τον προσεγγίζει καλλίτερα.
Οι περισσότεροι, και ο Χρύσανθος έμμεσα, θεωρούν πως ίσως είναι αυτός που οι Πατέρες ονόμασαν Τρίτο ήχο και γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.
Από τους νεότερους, καλείται Φρύγιος ένας δρόμος που μοιάζει με το αραβoτουρκικό maqam Kurdi (κιουρδί) κλήθηκε έτσι, ίσως επειδή τον συνειθίζουν οι συμπαθείς Κούρδοι
Τα συνειθέστερα διαστήματα του 4χόρδου kurdi είναι 4-9-9 σε κλίμακα 53 κομμάτων. Δηλαδή, ημιτόνιο (λείμμα) -μείζων τόνος -μείζων τόνος. 6-12-12 περίπου στα δικά μας.
Η ταύτιση του ήχου που αποκαλούμε σήμερα Φρύγιο στην ψαλτική με τον Φρύγιο των Αρχαίων είναι παρακινδυνευμένη και μάλλον δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν κοινά σημεία τα οποία πιστεύω προσωπικά πως οδήγησαν στη "βάπτιση" αυτού του δρόμου με το όνομα του αρχαίου Φρύγιου. Αυτή είναι όμως μουσικολογική συζήτηση, η οποία νομίζω γίνεται κάπου αλλού στο forum.
Παραθέτω στο συνημμένο, σκόρπιες αναφορές του Χρυσάνθου για τον Φρύγιο των Αρχαίων. Προσοχή στις ονομασίες πρώτος, δεύτερος, τρίτος κλπ. που δεν ανταποκρίνονται σ' αυτούς που οι Πατέρες αρίθμησαν αργότερα και ονομάζουμε μέχρι σήμερα.