evangelos
Ευάγγελος Σολδάτος
Όχι φυσικά! Θα πιάσουν ΒΟΥ και μετά θα πιάσουν ΔΙ, τι να ανεβάσουν βρε Βαγγέλη;; Όπως πιάνουν ΒΟΥ και ΔΙ στο λέγετο, έτσι θα πιάσουν ΒΟΥ και ΔΙ και εδώ, πού η δυσκολία; Θα κατέβουν ενάμισυ τόνο περίπου (ελάχιστο τόνο και τόνο) και μετά θα ξανανέβουν την ίδια ποσότητα και όχι παραπάνω, όπως λες. Γιατί τη δεύτερη φορά που θα ανέβουν δεν θα σκεφτούν "ΝΗ-ΠΑ-ΒΟΥ", όπως λες, αλλά "ΒΟΥ-ΓΑ-ΔΙ". Το ίδιο δηλ. που σκέφτονται κι όταν κατέβηκαν στο ΒΟΥ!
Δεν ξέρω αν έχει γίνει κατανοητό αυτό που λέει κι ο Φιλοξένης, ότι το τονικό ύψος του φθόγγου όπου τίθεται η φθορά άλλοτε είναι το ύψος του ήχου που φθείρεται και άλλοτε το ύψος του ήχου που εισάγεται. Εδώ λοιπόν, την πρώτη φορά το ΒΟΥ είναι στο ύψος του ήχου που φθείρεται (β') και την δεύτερη φορά το ΔΙ είναι στο ύψος του ήχου που εισάγεται (πάλι β', αφού έχει προέλθει από τον πλ. δ'). Δεν υπάρχει λοιπόν κανένα πρόβλημα αλλαγής της βάσης.
Προφανώς οι ισοκράτες κινούνται με το αυτί. Εκεί που θα πιάσει το ΒΟΥ ο ψάλτης, θα το πιάσουν κι αυτοί. Συμφωνούμε απολύτως. Εννοείται ότι δεν προσθαφαιρούν μόρια, αλλά σκέφτονται απλώς "ΔΙ-ΓΑ-ΒΟΥ" και κατεβαίνουν δύο φθόγγους, κάνουν το ΒΟΥ => ΝΗ και μετά, τρέποντας το ΝΗ πάλι σε ΒΟΥ, σκέφτονται ξανά "ΒΟΥ-ΓΑ-ΔΙ" και καταλήγουν στο ΔΙ της βάσης του ήχου. Πού είναι η δυσκολία; Εγώ δεν μίλησα για μόρια, εσύ είσαι αυτός που μου ζήτησες μόρια (και πήρες την απάντηση -επομένως μη με κατηγορείς επειδή... σου απάντησα!-) και επιμένεις να συγκρίνεις πράγματα που δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα (τη σύγκριση του τονικού ύψους του ΔΙ του β' με την παραλλαγή ΒΟΥ του πλ. δ') και τα οποία δεν σκέφτεται ο ψάλτης, προκειμένου να πείσεις ότι είναι απαραίτητη η όμοια διφωνία, ενώ αυτά τα πράγματα (μιλάμε για τη συγκεκριμένη περίπτωση) βγαίνουν εκ του φυσικού, χωρίς να γνωρίζεις ούτε περί ομοίων διφωνιών ούτε τίποτα (γνώριζε άραγε θεωρητικά περί ομοίων διφωνιών ο Καππές, που μάς ανήρτησες
Ψάλλω αυτό που ψάλλουν πολλοί ψάλτες. Το έχω πει και με φθορά στον ΒΟΥ, αλλά μου άρεσε καλύτερα στον ΓΑ. Αν τώρα, όλοι όσοι κάνουν τη φθορά στον ΓΑ, είναι υπόλογοι στην ομοιοδιφωνική σχολή (παίρνει πολλούς η μπάλα, όπως καταλαβαίνεις...), ε τότε... ας είναι, τι να κάνουμε!
Παίζει εκεί που πρέπει να παίξει, δηλ. ΣΗΜΕΡΑ σε λίγες περιπτώσεις, τις οποίες ανέφερα στην εισήγησή μου στο Α' συνέδριο ΙΒΜ και θα δείξω λεπτομερέστερα σε άλλο μήνυμά μου εν ευθέτω χρόνω. ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ οι περιπτώσεις αυτές και οι γραμμές που απαιτούσαν όμοια διφωνία ήταν περισσότερες. Το σίγουρο είναι ότι δεν απαιτείται η γνώση της σε πολλές περιπτώσεις που αναφέρεις, όπως η παρούσα, για την απόδοση της οποίας αρκεί η θεωρία που γνωρίζουμε.
Αν θεωρείς εμμονή την τήρηση της επίσημης θεωρίας της Πατριαρχικής Επιτροπής του 1883 και τη μη αλλαγή της βασικής διατονικής κλίμακας από τετράχορδο 12-10-8 σε 12-9-9 (γι' αυτό μίλησα στο συνέδριο), τότε... πες κι ότι έχω εμμονές, όπως έχουν και όλοι όσοι μιλούν για διατήρηση της υπάρχουσας θεωρίας στη μουσική μας βάσει των πεπραγμένων της Επιτροπής (βλ. κάτι πατριαρχικές εγκυκλίους, λόγου χάρη, με παρόμοιες "εμμονές"...)
ΥΓ1 Αμφιβάλλω αν κατάλαβε κανείς τι λέχθηκε στο συνέδριο...
ΥΓ2 Τα τελευταία μηνύματα είναι προφανές ότι δεν ανταποκρίνονται στο θέμα της παρούσης συζήτησης (Πώς προκύπτουν οι λόγοι των βυζαντινών κλιμάκων).
Επανέρχεσαι στα ίδια και στα ίδια. Έχω απαντήσει σε αυτά αλλά δεν το πιάνεις. Λοιπόν, σταματάω.
Αναγνώστη της σελίδας, οι απαντήσεις στο τελευταίο αυτό μήνυμα του Θεοτοκάτου βρίσκονται σε προηγούμενες μου δημοσιεύσεις του ιδίου θέματος, πιστεύω ότι θα καταλάβεις καλύτερα αλλιώς στείλε μου προσωπικό μήνυμα.
Ο Θεοτοκάτος με κάνει κύκλους, δεν θα μπω στην διαδικασία που θέλει αυτός. Έχουν απαντηθεί όλα και σε αυτό το θέμα όπως και στο αρχικό. Όποιος κατάλαβε κατάλαβε, όποιος δεν κατάλαβε ή δεν θέλει να καταλάβει πρόβλημα του ή δικαίωμα του._