[Ανακοίνωση] Παρουσίαση του «Ειρμολογίου» του κυρ Δημοσθένους Παϊκοπούλου, Αμπελόκηποι, 15.5.2013

[Ν.Χ.]

Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση γράφεται!!!!!!!


Κάτι βασικό: άλλο πράγμα Κωνσταντινουπολίτικη παράδοση, άλλο πράγμα Πατριαρχική παράδοση.

Και εδώ ανοίγει τεράστιο θέμα με τον υποσκάζοντα, φυσικά, ο οποίος αποτελεί μία πραγματικότητα στην εκτέλεση πολλών μεγάλων.

Αλλά όπως γράφηκε σωστά, το θέμα είναι η εκτέλεση!


Αναμένεται η ψαλμώδηση των Καταβασιών του Παραρτήματος στον Πατριαρχικό Ναό!!!!!


Έ, ρε γλέντια!!!!!

Τι σχέση έχουν τώρα τα περί της Κωνσταντινουπολίτικης παράδοσης και της Πατριαρχικής;

Κατ' αρχήν με βάση τα περιεχόμενα, τρεις μόνο καταβασίες του ενιαυτού είναι σε 3σημο. (βλ. παρακάτω)

Και εσύ τι πιστεύεις;
Ο Παϊκόπουλος με τον επιμελητή της έκδοσης, να τα έβαλαν τυχαία μέσα στο βιβλίο;;;

Αυτά είναι βιβλία τα οποία εκδίδονται μία φορά και παραμένουν για πάντα.

Όσο γι' αυτό...

Αναμένεται η ψαλμώδηση των Καταβασιών του Παραρτήματος στον Πατριαρχικό Ναό!!!!!

...ειρωνικό.
Έως πολύ ειρωνικό!

 

[ἄκουε πολλά λάλει καίρια]

«...ἡ θέσις γίνεται βραδυτέρα τῆς ἄρσεως, ἥδιστον δὲ τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ χρόνου τούτου τοῦ ἀνέκαθεν ἐν χρήσει ἐν τοῖς Πατριαρχείοις.»

Το θέμα είναι η εκτέλεση!!!!

Βραδυτέρα δεν σημαίνει δύο χρόνους!!!!

Ήδιστο αποτέλεσμα υπάρχει όταν εφαρμόζεται (από "εμπειρίες" και όχι από "πειραματιστές") ο υποσκάζων. Ο Στανίτσας, πολλάκις, τον εφάρμοζε.
Μπορώ να ανεβάσω και ηχογραφήσεις.

Αλλά, όταν, επιθυμώντας να προσιδιάσει το μέλος στον υποσκάζοντα, σημειωθεί τρίσημος συνεχόμενος (και αυτό το βαφτίσουμε γνήσια Πατριαρχική παράδοση) τότε γελάει και το μουστάκι του Νεοχωρίτη!!!!!

 

[ἄκουε πολλά λάλει καίρια]

Τι σχέση έχουν τώρα τα περί της Κωνσταντινουπολίτικης παράδοσης και της Πατριαρχικής;

Κατ' αρχήν με βάση τα περιεχόμενα, τρεις μόνο καταβασίες του ενιαυτού είναι σε 3σημο. (βλ. παρακάτω)

Και εσύ τι πιστεύεις;
Ο Παϊκόπουλος με τον επιμελητή της έκδοσης, να τα έβαλαν τυχαία μέσα στο βιβλίο;;;

Αυτά είναι βιβλία τα οποία εκδίδονται μία φορά και παραμένουν για πάντα.

Μα πρόκειται περί γκάφας, γιατί ακριβώς εκδίδονται μία φορά και παραμένουν για πάντα. Όπως το είπες (αφού θέλεις ενικό). Μην απορείς που δεν μιλάει κανείς εδώ από τότε που αναρτήθηκαν τα περιεχόμενα! Όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και φυσικά η επωνυμία δεν το επιτρέπει. Να να σου πω εγώ τι λέγεται εκτός φόρουμ!

Οπότε για να μην χαλάω το γλυκό (μια που τα υπόλοιπα του βιβλίου θα έχουν, αναντίρρητα, την αξία τους...), σας αφήνω να "ετεροευχαριστιέστε" και να χαίρεστε το Παράρτημα με τα τρίσημα!!! Να το χαίρεστε πραγματικά!!!

ΥΓ Τι σχέση έχουν τώρα τα περί της Κωνσταντινουπολίτικης παράδοσης και της Πατριαρχικής; Σοβαρολογείς τώρα;; Άκουσες ποτέ "Ανοίξω το στόμα μου" ή "Τω Σωτήρι Θεώ" στον Πατριαρχικό ναό όπως είναι γραμμένα στο Παράρτημα; Περί υποσκάζοντος έγινε, ορθά, λόγος. Τα είπαμε... Εκτός εάν εσύ ταυτίζεις τον υποσκάζοντα με τον τρίσημο!!!!!!!

 

[Ν.Χ.]

...σας αφήνω να "ετεροευχαριστιέστε" και να χαίρεστε το Παράρτημα με τα τρίσημα!!! Να το χαίρεστε πραγματικά!!!

Δηλαδή εσύ πιστεύεις πως μπήκανε στο βιβλίο για να ''ετεροευχαριστιόμαστε'' εμείς;;

Έχεις μήπως κατά νου, ότι ο Χατζηαθανασίου, ακόμη και ο Παλάσης είχαν γράψει σε τρίσημο ρυθμό;;;

Ο Παϊκόπουλος δεν περιορίζεται στα βιβλία του (αλλά και στα ψαλλόμενά του) μόνο στο Πατριαρχικό, αλλά επεκτείνεται και στο Κωνσταντινουπολίτικο ύφος.

Προφανώς, εφόσον κατέχει για τις 3σημες συνθέσεις των παραπάνω που σου ανέφερα, να ήθελε να εκδόσει ένα πλήρες ειρμολογιο.
Ποιο είναι το πρόβλημα;

 

[ybulbu]

Διακρίνω έντονη εμπάθεια στο μέλος «ἄκουε πολλά, λάλει καίρια». Θριαμβολογία θα έλεγα για το θεωρούμενο απ' αυτόν ατόπημα του κ. Παϊκοπούλου.

Ενθυμούμενος τις παρουσιάσεις των κυρίων Γιαννοπούλου, Λιάκου και Σολδάτου (προσπάθησα να τους γράψω με σειρά εμφάνισης, αν με απατά η μνήμη μου συγχωρέστε με) για τον υποσκάζοντα χρόνο, ανέφερα το παράδειγμα του Ιωάννου, που πάλι ως παράρτημα έχει τις καταβασίες «Ανοίξω το στόμα μου» (και μόνον αυτές) σε υποσκάζοντα χρόνο, ο οποίος πλησιάζει πολύ στον τρίσημο. Σε αυτό το χρόνο ακούμε να τις ψάλλει και ο Δημήτριος Μαγούρης και άλλοι παλαιοί Πολίτες. Ήταν Κωνσταντινουπολίτικη παράδοση, δε νομίζω όμως και Πατριαρχική, αφού εκεί το ψάλσιμο είναι πάντα πιο συντηρητικό. Έχω υπόψη μου κι άλλους μη ηχογραφημένους ψάλτες που τα έψαλλαν έτσι. Αυτό σε απάντηση του ειρωνικότατου σχολίου του ως άνω μέλους. Αξίζει να ανατρέξει κανείς στα πρακτικά του προηγούμενου συνεδρίου, όταν αυτά κυκλοφορήσουν, για να δει τον πλούτο των πηγών που παρουσιάζουν τέτοια μέλη.

Σχετικά με άλλες καταβασίες, και ελπίζω πως δε με απατά η μνήμη μου, ο κ. Λιάκος παρουσίασε χειρόγραφο του 19ου αι. με όλες τις Καταβασίες σε τέτοιο χρόνο. Την επομένη, όμως, της χορωδιακής του εμφάνισης, όπου έψαλλε τις Καταβασίες της Υπαπαντής έτσι, επισκέφτηκα τον κ. Μαφίδη και μέσα στα άλλα μου είπε «εσύ που είσαι απ' τη Θεσσαλονίκη, να πεις σε αυτόν (αναφέρεται στον κ. Λιάκο και τη χορωδάι του «Θεσσαλονίκης υμνωδοί») που έψαλλε χθες τις Καταβασίες της Υπαπαντής σε τρίσημο, ποιον άκουσε να τις λέει έτσι;»

Ως εκ τούτου, θεωρώ το πόνημα του κ. Παϊκόπουλου, αφ' ενός μεν καθ' όλα σεβαστή προσπάθεια, παρουσίαση των πολυετών εμπειριών του από την κοιτίδα της παράδοσης, αφ' ετέρου δε πιστεύω πως καταθέτει και προσωπικά του εγχειρήματα. Δεν μπορώ να το γνωρίζω, όμως, αυτό στα σίγουρα και είμαι επιφυλακτικός. Όποιος είναι κοντά του ας του κάνει μια ερώτηση σχετική με τη διαδρομή των μελών αυτών. Αν πρόκειται, πάντως, για προσωπικές καταθέσεις, τα μέλη αυτά μέλλουν να δοκιμαστούν στο χρόνο.

Θεωρώ, πάντως, πως οι εύκολοι χαρακτηρισμοί ένθεν και ένθεν (δηλαδή η απόλυτη βεβαιότητα πως έτσι ψάλλονταν στο Πατριαρχείο και ο απόλυτος αφορισμός του έργου από την άλλη) είναι τουλάχιστον επισφαλείς...

 

[ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ]

Είχαμε σε τρίσημο, συν τοις άλλοις:

- Δοξολογίες σε όλους τους ήχους (Πέττας, Σιμωνόπετρα)...,
- Πλούσιοι επτώχευσαν...,
- Είη το όνομα Κυρίου...,
- Πολυχρόνια Οικουμενικού Πατριάρχου και όχι μόνο...,
- Ψαλμικές Ωδές...,
- Λειτουργικά (Βασιλείου Νικολαϊδη, Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Μ.Τ.Χ.Ε.)...,
- Λοιπά μέλη, εκτός εκκλησιαστικής υμνολογίας...,
- Καταβασίες...,

στις οποίες μάλιστα (εσχάτως) προστέθηκαν και νέα μέλη (και μάλιστα από την λεγόμενη Πατριαρχική Σχολή!)...

Στις επανεκδόσεις να περιμένουμε και του υπόλοιπου ενιαύσιου;

Ποια από τις δύο χορωδίες θα ψάλει τις σε τρίσημο Καταβασίες;

του Παϊβανά ή του Σφακιανάκη;;;!!!;;;!!!

Ε, ρε γέλια που θα κάνουν οι της γνωστής σχολής!!!!!!!!





Όχι άλλο πατριαρχικό ύφος!!!!!

Φτάνει πια!!!!!!!

Ακούσαμε πολλάάάάάάάάάά και.............λαλήσαμε !!!!!!!!!!!!!!!!!

 

[ἄκουε πολλά λάλει καίρια]

Δηλαδή εσύ πιστεύεις πως μπήκανε στο βιβλίο για να ''ετεροευχαριστιόμαστε'' εμείς;;

Έχεις μήπως κατά νου, ότι ο Χατζηαθανασίου, ακόμη και ο Παλάσης είχαν γράψει σε τρίσημο ρυθμό;;;

Ο Παϊκόπουλος δεν περιορίζεται στα βιβλία του (αλλά και στα ψαλλόμενά του) μόνο στο Πατριαρχικό, αλλά επεκτείνεται και στο Κωνσταντινουπολίτικο ύφος.

Προφανώς, εφόσον κατέχει για τις 3σημες συνθέσεις των παραπάνω που σου ανέφερα, να ήθελε να εκδόσει ένα πλήρες ειρμολογιο.
Ποιο είναι το πρόβλημα;

Αγαπητέ, διάθεση αντεγκλίσεων δεν έχω καμία (για να ξοδεύονται οι συνάδελφοι στο ποπ κορν -έχουμε και οικονομική κρίση, βλέπεις). Το τι νομίζω και το τι έχω κατά νου, λοιπόν άστο, προς το παρόν. Αγόρασε το βιβλίο, ψάλλε μεθαύριο "Τω Σωτήρι Θεώ", ηχογράφησέ το, και ανάρτησέ το να το ακούσουμε!!

Τώρα, για το εάν ο κ. Παϊκόπουλος στα βιβλία του επεκτείνεται και στην καταγραφή της Κωνσταντινουπολίτικης παράδοσης είναι ένα άλλο θέμα (που αφορά τον ίδιο και τους επιμελητές του).

Εγώ διαβάζω στον Ε' τόμο τα εξής (από τον Οικουμενικό Πατριάρχη):

"Ηδέως διατεθέντες εκ της πρωτοβουλίας ταύτης της υμετέρας Μουσικολογιότητος, αποβλεπούσης εις την διάσωσιν και παράδοσιν ταις επερχομέναις γενεαίς της πατρώας ημών μουσικής κατά το αυστηρόν Πατριαρχικόν ύφος (...)".

Τα σχόλια είναι περιττά.



ΥΓ Η Κωνσταντινουπολίτικη μουσική παράδοση είναι σεβαστή όπως όλων των υπόλοιπων περιοχών οι μουσικές παραδόσεις. Η Πατριαρχική όμως έχει άλλη αξία. Τι καθόμαστε και γράφουμε!! O tempora! o mores! Όμως, εδώ έχουμε ένα γνήσιο εκφραστή της Πατριαρχικής παράδοσης να ολισθαίνει στα εκτός Πατριαρχείου, εν Αθήναις!! Τυχαίο;; Δεν νομίζω...

 

[dimskrekas]

Αγαπητέ, διάθεση αντεγκλίσεων δεν έχω καμία (για να ξοδεύονται οι συνάδελφοι στο ποπ κορν -έχουμε και οικονομική κρίση, βλέπεις). Το τι νομίζω και το τι έχω κατά νου, λοιπόν άστο, προς το παρόν. Αγόρασε το βιβλίο, ψάλλε μεθαύριο "Τω Σωτήρι Θεώ", ηχογράφησέ το, και ανάρτησέ το να το ακούσουμε!!

Τώρα, για το εάν ο κ. Παϊκόπουλος στα βιβλία του επεκτείνεται και στην καταγραφή της Κωνσταντινουπολίτικης παράδοσης είναι ένα άλλο θέμα (που αφορά τον ίδιο και τους επιμελητές του).

Εγώ διαβάζω στον Ε' τόμο τα εξής (από τον Οικουμενικό Πατριάρχη):

"Ηδέως διατεθέντες εκ της πρωτοβουλίας ταύτης της υμετέρας Μουσικολογιότητος, αποβλεπούσης εις την διάσωσιν και παράδοσιν ταις επερχομέναις γενεαίς της πατρώας ημών μουσικής κατά το αυστηρόν Πατριαρχικόν ύφος (...)".

Τα σχόλια είναι περιττά.



ΥΓ Η Κωνσταντινουπολίτικη μουσική παράδοση είναι σεβαστή όπως όλων των υπόλοιπων περιοχών οι μουσικές παραδόσεις. Η Πατριαρχική όμως έχει άλλη αξία. Τι καθόμαστε και γράφουμε!! O tempora! o mores! Όμως, εδώ έχουμε ένα γνήσιο εκφραστή της Πατριαρχικής παράδοσης να ολισθαίνει στα εκτός Πατριαρχείου, εν Αθήναις!! Τυχαίο;; Δεν νομίζω...

τα σχόλια είναι περιττά (...

 

[ἄκουε πολλά λάλει καίρια]

Διακρίνω έντονη εμπάθεια στο μέλος «ἄκουε πολλά, λάλει καίρια». Θριαμβολογία θα έλεγα για το θεωρούμενο απ' αυτόν ατόπημα του κ. Παϊκοπούλου.

Ενθυμούμενος τις παρουσιάσεις των κυρίων Γιαννοπούλου, Λιάκου και Σολδάτου (προσπάθησα να τους γράψω με σειρά εμφάνισης, αν με απατά η μνήμη μου συγχωρέστε με) για τον υποσκάζοντα χρόνο, ανέφερα το παράδειγμα του Ιωάννου, που πάλι ως παράρτημα έχει τις καταβασίες «Ανοίξω το στόμα μου» (και μόνον αυτές) σε υποσκάζοντα χρόνο, ο οποίος πλησιάζει πολύ στον τρίσημο. Σε αυτό το χρόνο ακούμε να τις ψάλλει και ο Δημήτριος Μαγούρης και άλλοι παλαιοί Πολίτες. Ήταν Κωνσταντινουπολίτικη παράδοση, δε νομίζω όμως και Πατριαρχική, αφού εκεί το ψάλσιμο είναι πάντα πιο συντηρητικό. Έχω υπόψη μου κι άλλους μη ηχογραφημένους ψάλτες που τα έψαλλαν έτσι. Αυτό σε απάντηση του ειρωνικότατου σχολίου του ως άνω μέλους. Αξίζει να ανατρέξει κανείς στα πρακτικά του προηγούμενου συνεδρίου, όταν αυτά κυκλοφορήσουν, για να δει τον πλούτο των πηγών που παρουσιάζουν τέτοια μέλη.

Σχετικά με άλλες καταβασίες, και ελπίζω πως δε με απατά η μνήμη μου, ο κ. Λιάκος παρουσίασε χειρόγραφο του 19ου αι. με όλες τις Καταβασίες σε τέτοιο χρόνο. Την επομένη, όμως, της χορωδιακής του εμφάνισης, όπου έψαλλε τις Καταβασίες της Υπαπαντής έτσι, επισκέφτηκα τον κ. Μαφίδη και μέσα στα άλλα μου είπε «εσύ που είσαι απ' τη Θεσσαλονίκη, να πεις σε αυτόν (αναφέρεται στον κ. Λιάκο και τη χορωδάι του «Θεσσαλονίκης υμνωδοί») που έψαλλε χθες τις Καταβασίες της Υπαπαντής σε τρίσημο, ποιον άκουσε να τις λέει έτσι;»

Ως εκ τούτου, θεωρώ το πόνημα του κ. Παϊκόπουλου, αφ' ενός μεν καθ' όλα σεβαστή προσπάθεια, παρουσίαση των πολυετών εμπειριών του από την κοιτίδα της παράδοσης, αφ' ετέρου δε πιστεύω πως καταθέτει και προσωπικά του εγχειρήματα. Δεν μπορώ να το γνωρίζω, όμως, αυτό στα σίγουρα και είμαι επιφυλακτικός. Όποιος είναι κοντά του ας του κάνει μια ερώτηση σχετική με τη διαδρομή των μελών αυτών. Αν πρόκειται, πάντως, για προσωπικές καταθέσεις, τα μέλη αυτά μέλλουν να δοκιμαστούν στο χρόνο.

Θεωρώ, πάντως, πως οι εύκολοι χαρακτηρισμοί ένθεν και ένθεν (δηλαδή η απόλυτη βεβαιότητα πως έτσι ψάλλονταν στο Πατριαρχείο και ο απόλυτος αφορισμός του έργου από την άλλη) είναι τουλάχιστον επισφαλείς...

"...σε υποσκάζοντα χρόνο, ο οποίος πλησιάζει πολύ στον τρίσημο."

Έτσι, μπράβο.

Πλησιάζει....

Όταν τον φτάσει, είπαμε τι γίνεται!!!!

Δημιουργούνται παραρτήματα...

 

[ἄκουε πολλά λάλει καίρια]

Ακούσαμε πολλάάάάάάάάάά και.............λαλήσαμε !!!!!!!!!!!!!!!!!

Περαστικά σας.

 

[ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ]

Αφιερωμένο στον εν λόγω χρήστη :http://www.youtube.com/watch?v=ZKOGF04VZyI

άμα δε σου κάνει αυτό υπάρχει και το άλλο :http://www.youtube.com/watch?v=gaR7auMyUWI

Αυτός κι αν δε λαλεί.......καίρια !!!!!!

 

[Ν.Χ.]

Αγαπητέ, διάθεση αντεγκλίσεων δεν έχω καμία.

Ναι.. το βλέπω...

... ψάλλε μεθαύριο "Τω Σωτήρι Θεώ", ηχογράφησέ το, και ανάρτησέ το να το ακούσουμε!!

Πάει καιρός που έχω σταματήσει τα επικίνδυνα σπορ...

Εγώ διαβάζω στον Ε' τόμο τα εξής (από τον Οικουμενικό Πατριάρχη):

"Ηδέως διατεθέντες εκ της πρωτοβουλίας ταύτης της υμετέρας Μουσικολογιότητος, αποβλεπούσης εις την διάσωσιν και παράδοσιν ταις επερχομέναις γενεαίς της πατρώας ημών μουσικής κατά το αυστηρόν Πατριαρχικόν ύφος (...)".

Το βιβλίο, άλλοι το έγραψαν. Όχι ο Πατριάρχης...

Τα σχόλια είναι περιττά.

Τότε για ποιο λόγο τα κάνεις;;;

Τυχαίο;; Δεν νομίζω...

Πάρε λοιπόν το 11888 και ζήτα περισσότερες πληροφορίες εκεί...

Τα λέμε..

 

[filomousos]

Kαιόπως και ο Χρύσανθος (στο Θεωρητικόν του), ο Θεοδόσης Γεωργιάδης και τόσοι άλλοι στην Πόλη..

Υγ. Στην παρουσίαση θα αποδοθούν και "τρίσημες" αργές Καταβασίες.

Ο οποίος(Θεοδόσης Γεωργιάδης) έγραψε αργές καταβασίες ''Ανοίξω το στόμα μου μου'' σε Α' και δεν ήταν ο μόνος...

(....)Σχετικά με άλλες καταβασίες, και ελπίζω πως δε με απατά η μνήμη μου, ο κ. Λιάκος παρουσίασε χειρόγραφο του 19ου αι. με όλες τις Καταβασίες σε τέτοιο χρόνο. Την επομένη, όμως, της χορωδιακής του εμφάνισης, όπου έψαλλε τις Καταβασίες της Υπαπαντής έτσι, επισκέφτηκα τον κ. Μαφίδη και μέσα στα άλλα μου είπε «εσύ που είσαι απ' τη Θεσσαλονίκη, να πεις σε αυτόν (αναφέρεται στον κ. Λιάκο και τη χορωδάι του «Θεσσαλονίκης υμνωδοί») που έψαλλε χθες τις Καταβασίες της Υπαπαντής σε τρίσημο, ποιον άκουσε να τις λέει έτσι;»
(...)

Μήπως από τον Βουλγαράκη ;

 

[Emmanouil Giannopoulos]

Απόλυτες βεβαιότητες προσωπικά δεν γνωρίζω παρά μόνο δύο και δεν αναφέρθηκαν έως τώρα στην παρούσα συζήτηση, οπότε τις αφήνω απ᾿ έξω.
Η φράση που παρέθεσα είναι του Φωκαέως από το 1842 και δεν μιλά ειδικά για τις καταβασίες αλλά για το σημάδι που παρασημαίνει τον συγκεκριμένο τρόπο ψαλσίματος. Πιο αναλυτικός δεν θέλω να γίνω, το θέμα είναι μεγάλο και οι πηγές πολλές. Και σχολιασμό για το τι και πώς ψάλθηκε και ψάλλεται δεν θέλω να κάνω, ό,τι είναι γραμμένο με την παρασημαντική της ψαλτικής δεν αποτελεί κατ᾿ ανάγκην εκκλησιαστικό μέλος.
Τα υπόλοιπα στα μνημονευθέντα πρακτικά και σε κάθε νέα, ευπρόσδεκτη, τεκμηριωμένη συμβολή.

 

[ybulbu]

Εγώ διαβάζω στον Ε' τόμο τα εξής (από τον Οικουμενικό Πατριάρχη):

"Ηδέως διατεθέντες εκ της πρωτοβουλίας ταύτης της υμετέρας Μουσικολογιότητος, αποβλεπούσης εις την διάσωσιν και παράδοσιν ταις επερχομέναις γενεαίς της πατρώας ημών μουσικής κατά το αυστηρόν Πατριαρχικόν ύφος (...)".

Τα σχόλια είναι περιττά.

Συ είπας...

 

[ἄκουε πολλά λάλει καίρια]

Διακρίνω έντονη εμπάθεια στο μέλος «ἄκουε πολλά, λάλει καίρια». Θριαμβολογία θα έλεγα για το θεωρούμενο απ' αυτόν ατόπημα του κ. Παϊκοπούλου.

Καμμία εμπάθεια και καμμία θριαμβολογία.

Θλίψη και απογοήτευση.



Ο γέγραφα, γέγραφα.

 

[domesticus]

Μ' ἀρέσουν αὐτὲς οἱ συζητήσεις.

 

[ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ]

Ο γέγραφα, γέγραφα!!

Γράψε λάθος.....ο ελάλησα, ελάλησα.......
Τώρα σήκω το πρωί με τη δροσούλα να σημάνεις.....εγερτήριο !!!!!
Α!! και για να μην ξεχαστείς αύριο 14 Μαίου.......ώρα Ανατολής 6.16

Καληνύχτα !!!!!

 

[filomousos]

Διακρίνω έντονη εμπάθεια στο μέλος «ἄκουε πολλά, λάλει καίρια». Θριαμβολογία θα έλεγα για το θεωρούμενο απ' αυτόν ατόπημα του κ. Παϊκοπούλου.

Ενθυμούμενος τις παρουσιάσεις των κυρίων Γιαννοπούλου, Λιάκου και Σολδάτου (προσπάθησα να τους γράψω με σειρά εμφάνισης, αν με απατά η μνήμη μου συγχωρέστε με) για τον υποσκάζοντα χρόνο, ανέφερα το παράδειγμα του Ιωάννου, που πάλι ως παράρτημα έχει τις καταβασίες «Ανοίξω το στόμα μου» (και μόνον αυτές) σε υποσκάζοντα χρόνο, ο οποίος πλησιάζει πολύ στον τρίσημο. Σε αυτό το χρόνο ακούμε να τις ψάλλει και ο Δημήτριος Μαγούρης και άλλοι παλαιοί Πολίτες. Ήταν Κωνσταντινουπολίτικη παράδοση, δε νομίζω όμως και Πατριαρχική, αφού εκεί το ψάλσιμο είναι πάντα πιο συντηρητικό. Έχω υπόψη μου κι άλλους μη ηχογραφημένους ψάλτες που τα έψαλλαν έτσι. Αυτό σε απάντηση του ειρωνικότατου σχολίου του ως άνω μέλους. Αξίζει να ανατρέξει κανείς στα πρακτικά του προηγούμενου συνεδρίου, όταν αυτά κυκλοφορήσουν, για να δει τον πλούτο των πηγών που παρουσιάζουν τέτοια μέλη.

Σχετικά με άλλες καταβασίες, και ελπίζω πως δε με απατά η μνήμη μου, ο κ. Λιάκος παρουσίασε χειρόγραφο του 19ου αι. με όλες τις Καταβασίες σε τέτοιο χρόνο. Την επομένη, όμως, της χορωδιακής του εμφάνισης, όπου έψαλλε τις Καταβασίες της Υπαπαντής έτσι, επισκέφτηκα τον κ. Μαφίδη και μέσα στα άλλα μου είπε «εσύ που είσαι απ' τη Θεσσαλονίκη, να πεις σε αυτόν (αναφέρεται στον κ. Λιάκο και τη χορωδάι του «Θεσσαλονίκης υμνωδοί») που έψαλλε χθες τις Καταβασίες της Υπαπαντής σε τρίσημο, ποιον άκουσε να τις λέει έτσι;»

Ως εκ τούτου, θεωρώ το πόνημα του κ. Παϊκόπουλου, αφ' ενός μεν καθ' όλα σεβαστή προσπάθεια, παρουσίαση των πολυετών εμπειριών του από την κοιτίδα της παράδοσης, αφ' ετέρου δε πιστεύω πως καταθέτει και προσωπικά του εγχειρήματα. Δεν μπορώ να το γνωρίζω, όμως, αυτό στα σίγουρα και είμαι επιφυλακτικός. Όποιος είναι κοντά του ας του κάνει μια ερώτηση σχετική με τη διαδρομή των μελών αυτών. Αν πρόκειται, πάντως, για προσωπικές καταθέσεις, τα μέλη αυτά μέλλουν να δοκιμαστούν στο χρόνο.

Θεωρώ, πάντως, πως οι εύκολοι χαρακτηρισμοί ένθεν και ένθεν (δηλαδή η απόλυτη βεβαιότητα πως έτσι ψάλλονταν στο Πατριαρχείο και ο απόλυτος αφορισμός του έργου από την άλλη) είναι τουλάχιστον επισφαλείς...

Και ξεσκονίζοντας τα αρχεία του ψαλτολογίου... ευρέθησαν οι Καταβασίες Υπαπαντής, Μέλος Δημητρίου Βουλγαράκηεδώ :wink:

 

[evangelos]

Τρίσημος χρόνος και ρυθμός στην παραδοσιακή ψαλτική δεν υπάρχει, είναι μετάλλαξη του τριαδικού-διπλού αλόγου χρόνου. Στην προσπάθεια τους να σώσουν την προφορική παράδοση, οι ψάλτες όπως στην περίπτωση μας ο κ. Παικόπουλος έδειξαν κάποια πράγματα με διάφορους τρόπους. Τον τριαδικό χρόνο τον έδειξαν με τρίσημο. Κατά την άποψη μου πιο δόκιμος τρόπος ήταν αυτός του Κωνσταντίνου Πρωτοψάλτη ο οποίος έδειξε στο αναστασιματάριο του τον τρόπο (όπως ψάλλονται εν τη Μεγάλη Εκκλησία) του τριαδικού με δίγοργα και σε μόνο έναν ειρμό. Δείτε σχετική δημοσίευση εδώ.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι είμαι υπέρ της αναλυτικής γραφής μόνο στο επίπεδο καλύτερης κατανόησης της διέρεσης του χρόνου και γενικά της παραδοσιακής ερμηνείας της ποιότητας της μελωδίας. Αν αντικαταστήσουμε όμως την γραφή των τριών διδασκάλων με την αναλυτική τότε πέφτουμε στο λάθος της τυποποίησης, χάνεται η προσωπική έκφραση και γίνεται ο ψάλτης ένα αντίγραφο καλό ή κακό του Χρύσανθου του Στανίτσα του Παϊκόπουλου. Δύσκολο να γίνει έτσι νέος ψάλτης στο επίπεδο Χρύσανθου του Στανίτσα του Παϊκόπουλου θα μείνει ένα αντίγραφο. Ο στόχος θα πρέπει να είναι κατ' εμέ να μάθουμε να διαβάζουμε τα ειρμολόγια του Χουρμουζίου (Πέτρου Λαμπαδαρίου) και του Ιωάννου σωστά. Τα κλασικά ειρμολόγια δεν έχουν λάθη, παραπανήσιους χρόνους ή δεν ξέρω τι άλλο, όπως λένε οι νεότεροι εκδότες που τα "διορθώνουν". Τα σημάδια του χρόνου στην δική μας μουσική δεν αντιστοιχίζονται με του πενταγράμμου. Αν δεν ξέρεις να μετράς τον χρόνο και να τον διαιρείς το κλασικό ειρμολόγιο και όλα τα κλασικά κείμενα φαίνονται λάθος. Δεν είναι όμως έτσι.

Χαιρετίζω λοιπόν το βιβλίο του άρχοντα δομέστικου της μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας κυρίου Δημοσθένη Παϊκόπουλου γιατί σώζει με την αναλυτική γραφή την παράδοση όπως την έχει ζήσει όλα αυτά τα χρόνια. Είναι ένα σημαντικό δώρο για εμάς αρκεί όμως να ξέρουμε να το χρησιμοποιήσουμε. Του εύχομαι πολλά έτη και υγεία.

ΥΓ λυπάμαι για τα εμπαθή σχόλια