Πρῶτα ψάλλεται τὸ ἐφύμνιο τῆς ᾠδῆς
[1], τὸ ὁποῖο σημειώνεται ἀμέσως πρὶν ἀπὸ τὸ κείμενό της
(τῆς α’ «Τῶ Κυρίῳ ᾄσωμεν, ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται», τῆς β’ «Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι» (Τρεμπέλα Π. Μικρὸν Εὐχολόγιον ἔκδ. β’ 1998 τ. 2 σ. 168, Ἰ. Φουντούλη Λογικὴ λατρεία σ. 254
[2]), τῆς γ’ «Ἅγιος εἶ Κύριε καὶ σὲ ὑμνεῖ τὸ πνεῦμά μου
[3]», τῆς δ’ «Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε», τῆς ε’ «Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, εἰρήνην δὸς ἡμῖν», τῆς στ’ «Ὡς τὸν προφήτην Ἰωνᾶν, σῶσον ἡμᾶς Κύριε», τῆς ζ’ «Τῶν πατέρων καὶ ἡμῶν Θεὸς εὐλογητὸς εἶ», τῆς η’ «Τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα, καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας», τῆς θ’ «Τὴν Θεοτόκον ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν» καὶ «Εὐλογητὸς Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ» γιὰ τὴν τοῦ Ζαχαρίου (Ὡρολόγιον Κρυπτοφέῤῥης 1950 σ. 68 καὶ Συμεὼν Θεσ/νίκης ἔκδ. P.G. 155 στ. 648D)).
Ὁ ἴδιος χορός, ὁ ὁποῖος ἄρχισε τὴν ᾠδὴ μὲ τὸ χαρακτηριστικὸ ἐφύμνιό της, συνεχίζει μὲ τὸν α’ στίχο της καὶ τὸ ἐφύμνιο πάλι, ἔπειτα ὁ ἄλλος χορὸς τὸν β’ στίχο μὲ τὸ ἐφύμνιο κ.ο.κ. οἱ ὑπόλοιποι στίχοι, ὅπως εἶναι στὸ Ὡρολόγιο, μὲ τὸ ἐφύμνιο μέχρι τοῦ στίχου, στὸν ὁποῖο παρεμβάλλεται ὁ εἱρμὸς τοῦ α’ κανόνα καὶ ἀκολούθως τὰ τροπάρια τῶν κανόνων. Τὸ ἐφύμνιο στὴν ἀρχὴ τῆς κάθε ᾠδῆς δὲν δευτερώνεται (Ἀπορούμενα Τυπικοῦ ἁγίου Σάβα κεφ. ογ’). Ὅταν ἐξαντληθοῦν οἱ στίχοι, «πάλιν ἀναλαμβάνομεν στίχους» (Dmitrievskij τ. 1 σ. 536) ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ᾠδῆς. Στὴν θ’ ἀντικαθίστανται οἱ γ’ τελευταῖες (εἰς 16), ἢ ἡ τελευταία μόνο ἐπανάληψη τῆς «Τιμιωτέρας» (εἰς 14) ἢ τοῦ ἀρχαίου «Τὴν Θεοτόκον ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν» (Ἰ. Φουντούλη Λογικὴ λατρεία σ. 254) ἀπὸ τὸν εἱρμὸ καὶ τὰ τροπάρια τοῦ α’ κανόνα.
[1] Δὲν εἶναι τὸ «Ἀλληλούια» τῶν στιχολογιῶν τῶν ψαλμῶν.
[2] Ἀπὸ τὸν στίχο «Καὶ ἔφαγεν Ἰακὼβ καὶ ἐνεπλήσθη...» ψάλλεται ἐφύμνιο («ὑπακοή» ἢ «ἐπιφώνημα» (τυπικὸ Μεσσήνης τοῦ ἔτους 1131 σ. 295)) «Φύλαξόν με Κύριε», ἀπὸ τὸν στίχο «Ὅτι πῦρ ἐκκέκαυται ἐκ τοῦ θυμοῦ μου...» ψάλλεται ὑπακοή ἢ «ὑπαλλαγὴ» (τυπικὸ Μεσσήνης τοῦ ἔτους 1131 σ. 295) «Δίκαιος εἶ Κύριε», ἀπὸ τὸν στίχο «Ἴδετε, ἴδετε ὅτι ἐγὼ εἰμί...» (ἐὰν δὲν ψάλλεται κανόνας) ψάλλεται ὑπακοή «Δόξα σοι, δόξα σοι» (χφφ. Barb. gr. 285 ψαλτήριο ια’ αἰ. φφ. 142r-145r, Βατοπαιδίου 1248 ὡρολόγιο τοῦ ἔτους 1077 φφ. 6v-8v, British Library Additional 36928 ψαλτήριο τοῦ ἔτους 1090 φφ. 283v-286v, Paris. gr. 41 ψαλτήριο ιβ' αἰ. φφ. 172v-175v, Vat. gr. 1966 ψαλτήριο ιβ’ αἰ. φ. 105r, Σινὰ 39 ψαλτήριο ιβ' αἰ. φφ. 305r, 307v, 309v, τυπικὸ Μεσσήνης τοῦ ἔτους 1131 σ. 295).
[3] Ἑνικὸς ἀριθμός.