Makam Bestenigar - Βαρύς μαλακός διατονικός ΖΩ ως μέσος του πλαγίου πρώτου (Βαρύς τετράφωνος)

[Shota]

Εδώ στο 21´.30´´ ο κ. Δεβρελής παρουσιάζει τη δική του δοξολογία σε βαρύ τετράφωνο. Ο Μπουλμπουτζής έκανε κάποια σωστά σχόλια επάνω αυτής, αλλά «σκοτώθηκε» από τους βιαστικούς. Θα επανέλθω αν βρω τον χρόνο.

 

[Shota]

Σχετικό και αυτό, του Γρηγορίου Πρωτοψάλτου. Σεφκουταραπ όμως.

 

[evangelos]

Σε σημεία που μέτρησα εγώ η πέμπτη ζω-Γα ήταν εμφανώς ελαττωμένη, αλλά και ο ζω-Πα είναι μικρότερος από τον δίτονο. Βλ. «καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», «διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν».

Ο πραγματικός λάθος είναι η απόρριψη του πλουραλισμού των διαστημάτων του βαρύ όπως έχει διασωθει στη προφορική παράδοση.

Δεν απορρίπτω κανένα πλουραλισμό. Αυτό που θέλω είναι να γίνεται ακριβής προσδιορισμός κάθε ακούσματος. Όταν γίνονται σχετικές παραχορδές που δεν βολεύουν την αρμονική με άλλο τρόπο, εκεί φαίνεται η αναγκαιότητα αυτών των προσδιορισμών όπως περιγράφω.
Η παραλλαγή των ήχων είναι ο μεγαλύτερος αρμονικός πλουραλισμός και διέπεται από φυσικούς νόμους. Το άκουσμα του Δοσίθεου είναι παραδοσιακό και όντως ο βαρύς ακούγεται πολλές φορές και έτσι μόνο που τότε δεν λέγεται βαρύς αλλά πλάγιος δεύτερος λέγετος.
Αν δεν μπορεί να γίνει διάκριση του βαρέος λεγέτου από τον πλάγιο δεύτερο λέγετο (το Μπεστενκιαρ από το Φεραχνάκ) τότε προκύπτει μεγάλη δυσκολία σε μαθήματα που απαιτούν αυτήν την διάκριση λόγω σχετικών παραχορδών. Μοιάζει και εύκολα μπορεί το ένα να αντικαταστήσει το άλλο γιατί λέγετος είναι το άκουσμα και στις δύο περιπτώσεις, για αυτό και επί 200 χρόνια έχει γιγαντωθεί αυτή η σύγχυση και φτάσαμε σήμερα το μεγάλο νη-πα και η παραδοσιακή κλίμακα του βαρέος να θεωρούνται "παραποιημένες κλίμακες"!

Εκ του Ζω βαρύς λέγετος δι 12 κε 6 ζω 9 νη 15 πα 6 βου 12 γα ( Μπεστενκιαρ)
Εκ του Ζω πλ β λέγετος δι 15 κε 9 ζω 6 νη 15 πα 15 βου 9γα (Φεραχνάκ)

 

[evangelos]

Εδώ στο 21´.30´´ ο κ. Δεβρελής παρουσιάζει τη δική του δοξολογία σε βαρύ τετράφωνο. Ο Μπουλμπουτζής έκανε κάποια σωστά σχόλια επάνω αυτής, αλλά «σκοτώθηκε» από τους βιαστικούς. Θα επανέλθω αν βρω τον χρόνο.

Σημασία έχει να γίνεται το πα γα μικρότερο από το πα-ζω ώστε να ακούγεται ο πρώτος ήχος στο πα αλλά ταυτοχρόνως να έχει και συμφωνία ο ζω με τον τετράφωνο γα. Αν το πα-γα είναι μεγαλύτερο από 20 μόρια ο πρώτος ήχος δεν δύναται να επιτευχθεί. Εδώ ο δάσκαλος κ Δεβρελής το ψάλλει υποδειγματικά.