1-1000 Ευτράπελα (αστείες καταστάσεις στο ψαλτήρι)

[souldatos]

Ἀφοῦ σὲ αὐτὴν τὴν ὑπο-ενότητα μαλώνουμε μὲ ἀνεκτικότητα καὶ μάλιστα μὲ καταλήξεις ὅμοιες, ἐνῶ σὲ κάποιες ἄλλες ἑνότητες μὲ ἀντιπαλότητα καὶ μὲ καταλήξεις ... ὠμές

Εδώ με όμοιες καταλήξεις, αλλού με όμοιες δι(α)φωνίες...

 

[Μ.Β.]

Κάποτε που κατέβαινα τσι εγώ συχνά στην Κρήτη,
"Χαρώ το", λέγαν, "επαέ πως ψέλνει το μικιό"!
Ντάκους και ξεροτήγανα, χοχλιούς* του Ψηλορείτη,
καυτές ρακές με κέρναγαν να το φχαριστηθώ.

Τα καλιτσούνια μ'άρεσαν, μα στις ρακές γκρουβόμουν*,
μα δε μπορούσα "Όϊ" να πω στην τελευταία ορθή*.
Μα τα πιλάφια* άρχισαν γι' αυτό τσι εγώ κρυβόμουν
Ίντα 'θελα ο κουζουλός να τρέχω στο νησί;

*χοχλιοί: σαλιγκάρια
*γκρούβομαι: πνίγομαι
*πιλάφι/γαμοπίλαφο: παραδοσιακό φαγητό γάμου
*ορθή: τελευταία ρακή στο όρθιο πριν φύγει ο επισκέπτης

υγ
Στέφανε, ξέρεις ότι σ' αγαπώ αλλά με συγχωρείς, σ' έχω λίγο άχτι αυτές τις μέρες.
Καμια δεκαριά άτομα, κολλήσαμε γρίπη με πυρετό. Λέω εγώ τώρα..:wink:

 

[Μ.Β.]

Τον stapaman κατέω τον, θα σας το πω στα ίσια,
έχουμε ψάλλει και μαζί σε γάμους και βαφτίσια.

Όμως δεν τον θυμόμουνα, πάνε και τόσα χρόνια,
μα ένας φίλος μας κοινός, μου έλιωσε τα χιόνια.

Είναι πολύ καλό παιδί, μ' αρέσει και πώς ψέλνει,
Θεέ μου στήριζέ τονε, μ' αστεία να μας "στέλνει"!

 

[dimskrekas]

Όταν ο αέρας απολύσεων, προγραφών και διαγραφών πνει, μεγαλοφώνως αναφωνώ

 

[Nikolaos]

Και ένα ανέκδοτο που μου είπαν πρόσφατα:
Πριν αρκετά χρόνια σε ένα χωριό ο ιερέας βγαίνοντας από τον ναό μετά την ακολουθία βλέπει στο δρόμο ένα ψόφιο γαϊδούρι. Παίρνει τηλέφωνο τον αστυνόμο και του λέει: «Κυρ αστυνόμε έξω από την εκκλησία είναι ένα ψόφιο γαϊδούρι να ρθεις να το μαζέψεις». Ο αστυνόμος θέλοντας να κάνει χιούμορ λέει του παπά: «Παπά, νόμιζα ότι για τους νεκρούς φροντίζει η εκκλησία!», οπότε ετοιμόλογος ο ιερέας του απαντά: «Ναι παιδάκι μου, αλλά να μην τους χαιρετίσουν οι συγγενείς πρώτα!».

 

[ilias nektarios]

Και ένα ανέκδοτο που μου είπαν πρόσφατα:
Πριν αρκετά χρόνια σε ένα χωριό ο ιερέας βγαίνοντας από τον ναό μετά την ακολουθία βλέπει στο δρόμο ένα ψόφιο γαϊδούρι. Παίρνει τηλέφωνο τον αστυνόμο και του λέει: «Κυρ αστυνόμε έξω από την εκκλησία είναι ένα ψόφιο γαϊδούρι να ρθεις να το μαζέψεις». Ο αστυνόμος θέλοντας να κάνει χιούμορ λέει του παπά: «Παπά, νόμιζα ότι για τους νεκρούς φροντίζει η εκκλησία!», οπότε ετοιμόλογος ο ιερέας του απαντά: «Ναι παιδάκι μου, αλλά να μην τους χαιρετίσουν οι συγγενείς πρώτα!».

Αυτο λεγεται οτι ειναι πραγματικη ιστορια,η οποια εξελιχτικε επι Αρχιερατειας του Μητροπολιτη Υδρας,Σπετσων και Αιγινης Προκοπιου,ο οποιος μαλιστα φημολογειται οτι ηταν λιγο....ψευδός!...
Λεγεται λοιπον οτι ο Μητροπολιτης,ηταν με τον τοτε Δημαρχο,ασπονδοι εχθροι.Καποια φορα λοιπον,ο Μητροπολιτης απουσιαζε απο την Μητροπολη,οποτε ευκαρια για τον Δημαρχο,να του κανει καποιο καψονι,προκειμενου να τον λαχταρησει,σαν ερχοταν εκεινος απο την δουλεια του.Τι να κανει,λοιπον...τι να κανει;...
Αμεσως δινει εντολη να τοποθετησουν απέξω απο την πορτα της Μητροπολης εναν ψοφιο γα'ι'δαρο,οποτε,σου λεει,οταν ερθει ο Σεβασμιωτατος,να παθει το....εμφραγμα!!...
Ερχεται λοιπον ο Σεβασμιωτατος,βλεπει το γα'ι'δουρι απ'εξω απο την Μητροπολη...στην θεα του φυσικα,κοντεψε να του ερθει κολπος!..
Οποτε γυριζει στον διακο: ''Διακο,τι πραγματα ειναι αυτα;...Πθοφια γα'ι'δουρια μπροθτα απ'τη Μητροπολη;..Τι θα κανουμε τωρα;...''
Διακος: "Νομιζω Σεβαμιωτατε οτι ο Δημαρχος ευθυνεται γι'αυτο!...'':wink:
Δεσποτης: ''Θωθτα,δικιο εχειθ παιδι μου...γρηγορα το τηλεφωνο!!...''
Κλιση αμεσως στο Δημαρχο ο Δεσποτης...αυτος φυσικα,επειδη την περιμενε τετοια κινηση,ηταν στο απικο να το σηκωσει!..
Δημαρχος: ''Παρακαλω;...''
Δεσποτης: "Δημαρχε;...Προκοπιοθ εδω!...Τι πραγματα ειναι αυτα;Δεν ντρεπεθαι λιγο;...''
Δημ.: ''Γιατι πραγμα Σεβασμιωτατε;...Δεν καταλαβαινω!...''(με δυσκολια συγκρατουσε τα γελια του)
Δεσ: "Αθτα αυτα και λεγε...γιατι εβαλεθ τον πθοφιο γα'ι'δαρο απ'εκθω απο την πορτα τηθ Μητρ/ληθ;...Να ερθειθ γρηγορα να τον μαδεπθειθ!!...''
Δημ: ''Μα...Δεσποτα μου...ξερετε πολυ καλα,οτι η Εκκλησια,αναλαμβανει τους κεκοιμημενους!...
Δεσ: ''Ναι...αναλαμβανει τουθ κεκοιμημενουθ...αλλα φροντιθδει να καλει και τουθ θυγγενειθ του τεθνεωτοθ!!...''
Κοκκαλο ο Δημαρχος!!...

 

[souldatos]

Στέφανε, ξέρεις ότι σ' αγαπώ αλλά με συγχωρείς, σ' έχω λίγο άχτι αυτές τις μέρες.
Καμια δεκαριά άτομα, κολλήσαμε γρίπη με πυρετό. Λέω εγώ τώρα..:wink:

Μάλλον κάποιος υπέρμαχος μας σαμποτάρισε ενόψει της συναυλίας

ΥΓ. Και ποιος σου είπε ότι εγώ σας κόλλησα; Εγώ είχα αυτό το βηχαλάκι από τις 10/1 και κανένας δεν είχε κολλήσει προηγουμένως. Τη γρίπη μπορεί να την έφερε άλλος. Έχει όμως σημασία ποιος είχε πρώτος γρίπη; Άλλοτε κολάμε από τον έναν, άλλοτε από τον άλλον. Μες στη ζωή είναι αυτά...

 

[Μ.Β.]

Μάλλον κάποιος υπέρμαχος μας σαμποτάρισε ενόψει της συναυλίας

ΥΓ. Και ποιος σου είπε ότι εγώ σας κόλλησα; Εγώ είχα αυτό το βηχαλάκι από τις 10/1 και κανένας δεν είχε κολλήσει προηγουμένως. Τη γρίπη μπορεί να την έφερε άλλος. Έχει όμως σημασία ποιος είχε πρώτος γρίπη; Άλλοτε κολάμε από τον έναν, άλλοτε από τον άλλον. Μες στη ζωή είναι αυτά...

Σωστά
Έχεις δίκιο..

 

[Αντωνης Μιχελουδακης]

Αγαπητοί μου σήμερα στην εκκλησία που ψάλλω έρχεται ένας, κάθεται σε ένα στασίδι και μετά απο λίγο ανοίγει την εφημερίδα Πρωταθλητής και διαβάζει συνεχώς σχεδόν μέχρι το πέρας της Θ.Λειτουργίας........Βρε τι σου είναι αυτοί οι γαύροι.....

ΥΓ Η αλήθεια είναι ότι μου θύμισε κάτι απο Παναγιωτίδη ε Δημητράκη;

 

[nikosthe]

Μετά το πέρας του κοινωνικού και του "Δείπνου σου", συνηθίζω στο ναό, εφόσον υπάρχει πολύς κόσμος για θεία κοινωνία και μας παίρνει, να λέω κάποιο μάθημα, τον πολυέλαιο της Κυριακής ή κάτι άλλο. Ανοίγω λοιπόν σήμερα (Γ' ήχος) το "Επί τον ποταμόν". Ο αριστερός κατάλαβε ότι κάτι θα έλεγα και έρχεται στα γρήγορα να το μάθει. Εκεί λοιπόν που παίρνω την ατάκα μου για το απήχημα, με ρωτάει "Επί τον ποταμόν θα πούμε;" και εισπράττει ως... εμμελή απάντηση ένα μεγαλοπρεπέστατο: "Ναιαιαιαιαιαι"...

 

[evangelos]

Μετά το πέρας του κοινωνικού και του "Δείπνου σου", συνηθίζω στο ναό, εφόσον υπάρχει πολύς κόσμος για θεία κοινωνία και μας παίρνει, να λέω κάποιο μάθημα, τον πολυέλαιο της Κυριακής ή κάτι άλλο. Ανοίγω λοιπόν σήμερα (Γ' ήχος) το "Επί τον ποταμόν". Ο αριστερός κατάλαβε ότι κάτι θα έλεγα και έρχεται στα γρήγορα να το μάθει. Εκεί λοιπόν που παίρνω την ατάκα μου για το απήχημα, με ρωτάει "Επί τον ποταμόν θα πούμε;" και εισπράττει ως... εμμελή απάντηση ένα μεγαλοπρεπέστατο: "Ναιαιαιαιαιαι"...

Μόνο που το σωστό απήχημα... για τον τρίτο ήχο σε όσους είναι περίεργοι.. είναι το... "ΝαάΑΑΑΑΑ"...

 

[ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ]

Μόνο που το σωστό απήχημα... για τον τρίτο ήχο σε όσους είναι περίεργοι.. είναι το... "ΝαάΑΑΑΑΑ"...

Αλλά και το Ναιαιαιαι δεν είναι λάθος αρκεί να γραφτεί με .... ε!
Το Να! μπορεί να εκληφθεί και ως ..... απρεπής χειρονομία .... τουτέστι ... φάσκελο

 

[Nikolaos]

Ἀφοῦ σὲ αὐτὴν τὴν ὑπο-ενότητα μαλώνουμε μὲ ἀνεκτικότητα καὶ μάλιστα μὲ καταλήξεις ὅμοιες, ἐνῶ σὲ κάποιες ἄλλες ἑνότητες μὲ ἀντιπαλότητα καὶ μὲ καταλήξεις ... ὠμές, προτείνομαι νὰ μεταφέρω τὶς τελευταῖες ἐδῶ, μόλις ἐκδηλωθοῦν, ὥστε νὰ ἀλλάξει ἀμέσως ἡ ἀτμόσφαιρα .

Θα ακολουθήσω τη συμβουλή του φίλτατου Μάρκελλου και θα απαντήσω μαντιναδικώς στους επικριτές του κρασιού, του αμανέ και του τρίγοργου.
Αφιερωμένη στον κύριο Τζανάκο που προσπαθεί να προβάλλει το μουσικό φως, που λέγεται Πέτρος στους τυφλούς των ωδείων.

"Σύνδεσμος, αντικένωμα, βαρεία, ψηφιστό
δεν ξέρω τί σημαίνουνε και δεν τα εκτελώ.
Το τρίγοργο δεν γίνετε να παίξω στο πιανάκι
μπορεί να πάθει αγκύλωση κανένα δαχτυλάκι!"

 

[Σωτήρης Μ.]

Μια Κυριακή ήταν πλ α' και αφού είχαμε πει το Κοινωνικό, λέγαμε έναν ψαλμό(τώρα δεν θυμάμαι ποιος ήταν).

Κάποια στιγμή εκεί που πάμε να ξεκινήσουμε, παίρνουμε αναπνοή και, εντελώς ξαφνικά ακούστηκε ένα "Σουουουουουουουουουουουουουουουουουουουτ!!!!!!!!!!!!!!!!!!" γεμάτο ηγεμονική επιβλητικότητα και αυτοπεποίθηση!!!!!! Μόλις πήγαμε να ξεκινήσουμε...σταματήσαμε πάνω που παίρναμε αναπνοή!

Λοιπόν δεν ξέρω αν ήταν για κάποιον άλλον ή για μας (μπορεί καποιος να κουράστηκε από το ψάλσιμο), αλλά είχε πολύ πλάκα! Απορώ πως κρατηθήκαμε και δεν γελάσαμε!!!

 

[Αντωνης Μιχελουδακης]

Eπειδή είμαστε σαν μια οικογένεια ,νομίζω ότι δεν βλάπτει να μάθετε και μερικές απο τις κουζουλάδες που κάνουμε επαέ στην Κρήτη.Θαρρώ πως θα γελάσετε αν διαβάσετε το παρακάτω συννημένο.Επεξήγηση:Κάτις =γάτα

 

[Τσάρας Κωνσταντίνος]

Κάποιος φίλος μοῦ ἔστειλε τὸ παρακάτω σατυρικὸ ἔντυπο τὸ ὁποῖο καὶ ἀνεβάζω.

 

[tb---]

Σε κεντρικότατο Ναό ,

Ακολουθία Αναστάσεως από Χριστός Ανέστη έως τέλους = 50 λεπτά , κατόπιν οδηγιών του προισταμένου ιερέως. (κατευθείαν Θ.Λειτουργία ανευ κανόνος κτλ ....)

οι ψάλτες μάλλον κλαίγανε στο τέλος , παρά γελάγανε...

 

[apostoloskalpakidis]

Σε κεντρικότατο Ναό ,

Ακολουθία Αναστάσεως από Χριστός Ανέστη έως τέλους = 50 λεπτά , κατόπιν οδηγιών του προισταμένου ιερέως. (κατευθείαν Θ.Λειτουργία ανευ κανόνος κτλ ....)

οι ψάλτες μάλλον κλαίγανε στο τέλος , παρά γελάγανε...

είναι αυτό που λένε για γέλια και για κλάματα ....
η ενότητα εδώ είναι για να σατυρίζουμε αλλά το θέμα είναι σοβαρό ... έως σοβαρότατο. και εμείς είμασταν σύντομοι όσο μπορούσαμε για τους ευνόοητους
λόγους , χωρίς όμως να παραλήψουμε τίποτα .
αγαπητέ φίλε και συνάδελφε , είδα και εγώ με τα ματάκια μου , παρωδία θείας λειτουργίας ( γιατί περί αυτού επρόκειτο ) το βράδυ της Αναστάσεως , για να προλάβουν τη μαγειρίτσα οι επίσημοι ..... θου κύριε φυλακήν το στόματί μου , δεν μπορώ να πω περισσότερα και θίξω πρόσωπα ...

 

[stapaman]

Φίλος μού μετέφερε ότι στο χωριό του η Θ.Λ. της Αναστάσεως τελείωσε 12.40 περίπου, μαζί με Όρθρο. Τώρα, με πόσο Όρθρο και πόση Θ.Λ., αυτό είναι άλλο ζήτημα...

 

[nektar]

Μετὰ τὴν συμφωνίαν μετὰ τῶν ἄνωθι περὶ ἐπαρκείας τῶν ψαλλομένων ἐν τῇ παννυχίδι καὶ ἅμα τῇ νοσταλγικῇ ὑπενθυμίσει ὅτι ὁ παπα-Κώστας ὁ πνευματικός -καλή του ὥρα- μᾶς ἐδίδαξε πῶς νὰ κρατοῦμε τὴν ἀκολουθία ἕως τὰς τρεῖς, ἀλλὰ τὴν ἀπόκρουσιν τῶν κατ᾿ ἔτος εἰσβολέων πρὸ τοῦ «Δεῦτε λάβετε φῶς», ἀκολουθοῦν διηγήσεις τινες περὶ συμβάντων, λαβόντων χώραν μακρὸν πρὸ τοῦ νὰ μεταβῇ ἀκουσίως ἡ προσφυγική μου οἰκογένεια ἀπὸ Μικρασίας εἰς Αἴγιον, ὅπως μοῦ εἶχε διηγηθῆ ὁ μακαρίτης Κώστας Τασόπουλος, πρῶτος μουσικοδιδάσκαλός μου:

Μεγάλη Παρασκευή, μεσούσης τῆς περιφορᾶς τοῦ Ἐπιταφίου, εἰς ἐνορίαν Εἰσοδίων, ἡ χήρα τοῦ Μπιρμπίλη βαστάζουσα λαμπάδαν ἀνημμένην ἐβάδιζεν κύφουσα, ὠθοῦσα καὶ ὠθουμένη ὑπὸ τοῦ πλήθους, πλησίον τοῦ κουβουκλίου, καθὼς εἰσέτι συνηθίζουν αἱ γραῖαι· αἴφνης καὶ ἀναποφεύκτως, πυροῦται φλογηδὸν καὶ αὐτὸ τὸ ράσον τοῦ ψάλτου, ὅστις ψάλλων τότε τὴν γ´ Στάσιν τῶν Ἐγκωμίων (ἧχος γ´. Αἱ γενεαὶ πᾶσαι), μὴ αἰφνιδιαζόμενος συνεχίζει μεγαλοφώνως καὶ προσομοίως: «Μ᾿ ἔκαψες Μπιρμπίλω, τραβήξου παραπίσω, καὶ τὸ κερί σου σβῆσ᾿ το!».

Μέγα Σάββατον, ἔναρξις παννυχίδος ἀκολουθίας Ἀναστάσεως, εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν Ναὸν Φανερωμένης: κάτωθεν τοῦ δεξιοῦ ἀναλογίου, ὁ εὐπατρίδης Ἀθανάσιος Φαραζουλῆς, ἀδελφὸς θαρρῶ τοῦ ἱεροκήρυκος Διονυσίου Φαραζουλῆ, συνιδρυτοῦ τῆς «Ζωῆς», προσελθὼν μὲν ἀφ᾿ ἑσπέρας εἰς τὸν ναόν, κεκοπιακὼς δὲ λόγῳ πληθύος πρωινῶν ἐργασιῶν, ἤτοι προετοιμασίας ἀνθρακιᾶς ὀβελίου, περιέλιξιν κρεωτεμαχίων (κοκορέτσι) κλπ, ἔρεγχε, ἀπολαμβάνων ὕπνον ἑλαφρόν, μὴ ἀντιλαμβανόμενος τὸν τεθέντα «Εὐλογητόν». Ὁπότε ὁ τότε πρωτοψάλτης, ἐκκινεῖ εἰς ἦχον πλ. β´ τὸν Κανόνα, τροποποιῶν ὁμοιοκαταλήκτως τὸν εἱρμόν: «Κύματι θαλάσσης, κοιμᾶται κι ὁ Θανάσης ὁ Φαραζουλῆς»... προσφέρων γέλωτας ἀφειδῶς τῷ ἐκκλησιάσματι, μειδιῶντος δὲ καὶ αὐτοῦ τοῦ συμπαθοῦς γέροντος, ἐξύπνου πλέον γενομένου ἐπὶ τῇ θυμηδίᾳ.

Κυριακὴ Πάσχα, κατὰ τὴν ἐνθουσιώδην ἐκφώνησιν τοῦ Κατηχητικοῦ Λόγου ὑπό τινος μοραΐτου πρεσβυτέρου πρεσβύοπος: «Ἀνέστη Χριστὸς καὶ πεdακόshοι δαίμονες»...

Καὶ μιὰ Πασχαλινὴ ἀθιβολή ἐκ τοῦ σχετικοῦ ἀφιερώματος στὸ ζωηφόρον Πάσχα!

Τέλος πάντω, σήμερο ποὖναι τσῆ Χρυσαφίτισσας, πολιούχου Μονεμβασίας, δεῖτε καὶ τοῦτο ποὔχω φκιάσει κι ἀκόμη μερεμετίζω.

Καὶ πάλιν ἐρῶ, Χαίρετε!
«ἀλλήλους περιπτυξώμεθα... καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει»

Ν.Μ.
ἄμισθος ἱεροψάλτης τοῦ Προφήτου Ἐλισσαίου
(δὲν ὑπάρχει κι ἄλλος...)