01. [σεαυτοῦ/σεαυτῷ] περιελόμενος (δοξαστικό εσπερίων Μεγ. Βασιλείου)

[Τσερκέζης Χαράλαμπος]

"...τὰ γὰρ σαρκὸς πάθη, ἐγκρατείας πόνοις, σεαυτῷ / σεαυτοῦ περιελόμενος, καὶ θείου μελέτῃ Νόμου, ἀδούλωτον τῆς ψυχῆς τηρήσας τὸ ἀξίωμα..."

Έχω συναντήσει και τα δύο. Για την ακρίβεια, το πρώτο στο Δοξαστάριο του Πρίγγου (και αλλού) και το δεύτερο στο αντίστοιχο του Πέτρου (1820). Ποιό ισχύει;
(Προς τους φιλόλογους του φόρουμ - ευχαριστώ εκ των προτέρων και χρόνια πολλά σε όλους )

 

[Fraristos ioannis]

"...τὰ γὰρ σαρκὸς πάθη, ἐγκρατείας πόνοις, σεαυτῷ / σεαυτοῦ περιελόμενος, καὶ θείου μελέτῃ Νόμου, ἀδούλωτον τῆς ψυχῆς τηρήσας τὸ ἀξίωμα..."

Έχω συναντήσει και τα δύο. Για την ακρίβεια, το πρώτο στο Δοξαστάριο του Πρίγγου (και αλλού) και το δεύτερο στο αντίστοιχο του Πέτρου (1820). Ποιό ισχύει;
(Προς τους φιλόλογους του φόρουμ - ευχαριστώ εκ των προτέρων και χρόνια πολλά σε όλους )

Αγαπητοί φίλοι.
Η μετοχή Αορίστου περιελόμενος προέρχεται από το συνηρημένο ρήμα στέρησης σημαντικό: περιαιρέομαι-ουμαι: αποστερούμαι κάτι. Τα ρήματα στέρησης συντάσσονται με γενική ως αντικείμενο ως μονόπτωτα, αλλά και ως δίπτωτα με αιτιατική άμεσο αντικείμενο και δοτική έμμεσο αντικείμενο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η μετοχή περιελόμενος έχει άμεσο αντικείμενο τη λέξη "τά πάθη" που προηγείται, ενώ, κατά την άποψη μου, η ορθή γραφή είναι "σεαυτου" (γενική πτώση) ως έμμεσο αντικείμενο στη μετοχή "περιελόμενος". Η απόδοση στα Νέα Ελληνικά του χωρίου είναι η εξής: γιατί αφού στέρησε από τον εαυτό του τα πάθη του σώματος (σάρκας) με τους κόπους της εγκράτειας..../
Ελπίζω να βοήθησα. Συγγνώμη για το μάθημα Χριστουγεννιάτικα...
Χρόνια πολλά και ευλογημένα.

Γιάννης - φιλόλογος.

 

[MTheodorakis]

«σεαυτοῦ»
(Μηναῖον Ἰανουαρίου ἐκδ. 1551, 1755, 1820, Ἀνθολόγιον ἐκδ. 1617, 1776, Πανθέκτη ἔκδ. 1817).

«σεαυτῷ»
(χφ. Κοζάνης Χ 101 ἀνθολόγιον ιζ’ αἰ. φ. 504r, Μηναῖον Ἰανουαρίου ἐκδ. 1852, 1890 καὶ Ῥώμης 1896).

«Δύο δὴ ταῦτα περίελε σεαυτοῦ, μήτε σεαυτὸν μεγάλων ἄξιον κρίνῃς, μήτε ἀνθρώπων τινὰ παρὰ πολὺ ἐλαττοῦσθαί σου κατὰ τὴν ἀξίαν νομίσῃς»
(Μ. Βασιλείου Κατὰ ὀργιζομένων 5 ἔκδ. Ε. Π. Ε. τ. 6 σ. 174).