Τὰ παλαιὰ μηναῖα ἐκδ. Φῶς

[MTheodorakis]

Τὰ παλαιὰ μηναῖα ἐκδ. Φῶς ἀπὸ 1 Νοεμβρίου ἕως 22 Ἀπριλίου ἔχουν τοὺς εἱρμοὺς στὴν ἀρχὴ κάθε ᾠδῆς ὡς πρότυπα - ὑπενθύμιση. Αὐτοὶ ψάλλονται κατὰ τὰ Σάββατα σύμφωνα μὲ τὸ ΤΑΣ κεφ. στ', καὶ τὴν Μ. Τεσσαρακοστή.

 

[MTheodorakis]

«Στὸ τέλος κάθε ᾠδῆς ἐψάλλετο πάλι ἢ ὁ εἱρμὸς τοῦ κανόνος ἢ ὁ εἱρμὸς τῆς πλησιεστέρας δεσποτικῆς ἢ θεομητορικῆς ἑορτῆς» (Ἰ. Φουντούλη Λογικὴ λατρεία ἔκδ. ᾿Αποστολικῆς Διακονίας 1997 σ. 258, πρβλ. Τριῴδιον). Μὲ τὴν ὁμοιόμορφη αὐτὴ τάξη κάθε ὠδὴ στὸ τέλος της ξαναβρίσκει τὸν χαρακτήρα της (π.χ. ᾿Αββακούμ) μὲ ἕνα δικό της «ἐφύμνιο».

Σ’ αὐτὴ τὴν ἀφετηριακὴ πρακτική, ποὺ διατηρεῖται στὶς ἑορτὲς καὶ στὸ Τριῴδιο, μποροῦν νὰ συμβάλλουν οἱ ἀρχικοὶ εἱρμοὶ τῶν παλαιῶν μηναίων ἐκδ. Φῶς. Ἡ νὲα ἔκδοση τοὺς ἔχει;

 

[dkalpakidis]

«Στὸ τέλος κάθε ᾠδῆς ἐψάλλετο πάλι ἢ ὁ εἱρμὸς τοῦ κανόνος ἢ ὁ εἱρμὸς τῆς πλησιεστέρας δεσποτικῆς ἢ θεομητορικῆς ἑορτῆς» (Ἰ. Φουντούλη Λογικὴ λατρεία ἔκδ. ᾿Αποστολικῆς Διακονίας 1997 σ. 258, πρβλ. Τριῴδιον). Μὲ τὴν ὁμοιόμορφη αὐτὴ τάξη κάθε ὠδὴ στὸ τέλος της ξαναβρίσκει τὸν χαρακτήρα της (π.χ. ᾿Αββακούμ) μὲ ἕνα δικό της «ἐφύμνιο».

Μανόλη, εννοείς όλες τις ημέρες; ανεξάρτητα αν "προβλέπονται" Καταβασίες;
Να επισφραγίζονται όλες οι ωδές με τους αντίστοιχους ειρμούς του τελευταίου κανόνος κι όχι μόνο η γ', στ', η' και θ';

 

[MTheodorakis]

Ναί, ὅλες τὶς ἡμέρες, ἄλλωστε τὰ χφφ. μηναῖα μέχρι τὸν ιδ' αἰ. περίπου δὲν εἶχαν εἱρμούς.

Ἄν προβλέπονται καταβασίες ἀπὸ τὸ ΤΑΣ, ψάλλονται αὐτές. Γιὰ τὶς Κυριακὲς δὲν προβλέπονται καταβασίες τῆς περιόδου (ΤΑΣ κεφ. β’, Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. οη’, π’), ἀλλὰ ψάλλονται οἱ εἱρμοὶ τοῦ τελευταίου κανόνα.

 

[MTheodorakis]

Ἐννοεῖται ὅτι ὑπάρχει πρόβλεψη χρόνου γιὰ νὰ ψαλλοῦν ὅλες οἱ ᾠδὲς ὅλων τῶν κανόνων καὶ στὸ τέλος κάθε ᾠδῆς ψάλλεται ὁ εἱρμὸς τοῦ τελευταίου κανόνα.