Τὰ παλαιὰ μηναῖα ἐκδ. Φῶς

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Τὰ παλαιὰ μηναῖα ἐκδ. Φῶς ἀπὸ 1 Νοεμβρίου ἕως 22 Ἀπριλίου ἔχουν τοὺς εἱρμοὺς στὴν ἀρχὴ κάθε ᾠδῆς ὡς πρότυπα - ὑπενθύμιση. Αὐτοὶ ψάλλονται κατὰ τὰ Σάββατα σύμφωνα μὲ τὸ ΤΑΣ κεφ. στ', καὶ τὴν Μ. Τεσσαρακοστή.
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


«Στὸ τέλος κάθε ᾠδῆς ἐψάλλετο πάλι ἢ ὁ εἱρμὸς τοῦ κανόνος ἢ ὁ εἱρμὸς τῆς πλησιεστέρας δεσποτικῆς ἢ θεομητορικῆς ἑορτῆς» (Ἰ. Φουντούλη Λογικὴ λατρεία ἔκδ. ᾿Αποστολικῆς Διακονίας 1997 σ. 258, πρβλ. Τριῴδιον). Μὲ τὴν ὁμοιόμορφη αὐτὴ τάξη κάθε ὠδὴ στὸ τέλος της ξαναβρίσκει τὸν χαρακτήρα της (π.χ. ᾿Αββακούμ) μὲ ἕνα δικό της «ἐφύμνιο».

Σ’ αὐτὴ τὴν ἀφετηριακὴ πρακτική, ποὺ διατηρεῖται στὶς ἑορτὲς καὶ στὸ Τριῴδιο, μποροῦν νὰ συμβάλλουν οἱ ἀρχικοὶ εἱρμοὶ τῶν παλαιῶν μηναίων ἐκδ. Φῶς. Ἡ νὲα ἔκδοση τοὺς ἔχει;


 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis


«Στὸ τέλος κάθε ᾠδῆς ἐψάλλετο πάλι ἢ ὁ εἱρμὸς τοῦ κανόνος ἢ ὁ εἱρμὸς τῆς πλησιεστέρας δεσποτικῆς ἢ θεομητορικῆς ἑορτῆς» (Ἰ. Φουντούλη Λογικὴ λατρεία ἔκδ. ᾿Αποστολικῆς Διακονίας 1997 σ. 258, πρβλ. Τριῴδιον). Μὲ τὴν ὁμοιόμορφη αὐτὴ τάξη κάθε ὠδὴ στὸ τέλος της ξαναβρίσκει τὸν χαρακτήρα της (π.χ. ᾿Αββακούμ) μὲ ἕνα δικό της «ἐφύμνιο».
Μανόλη, εννοείς όλες τις ημέρες; ανεξάρτητα αν "προβλέπονται" Καταβασίες;
Να επισφραγίζονται όλες οι ωδές με τους αντίστοιχους ειρμούς του τελευταίου κανόνος κι όχι μόνο η γ', στ', η' και θ';
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Ναί, ὅλες τὶς ἡμέρες, ἄλλωστε τὰ χφφ. μηναῖα μέχρι τὸν ιδ' αἰ. περίπου δὲν εἶχαν εἱρμούς.

Ἄν προβλέπονται καταβασίες ἀπὸ τὸ ΤΑΣ, ψάλλονται αὐτές. Γιὰ τὶς Κυριακὲς δὲν προβλέπονται καταβασίες τῆς περιόδου (ΤΑΣ κεφ. β’, Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. οη’, π’), ἀλλὰ ψάλλονται οἱ εἱρμοὶ τοῦ τελευταίου κανόνα.
 
Last edited:

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Ἐννοεῖται ὅτι ὑπάρχει πρόβλεψη χρόνου γιὰ νὰ ψαλλοῦν ὅλες οἱ ᾠδὲς ὅλων τῶν κανόνων καὶ στὸ τέλος κάθε ᾠδῆς ψάλλεται ὁ εἱρμὸς τοῦ τελευταίου κανόνα.
 
Top