Τάξις Μικράς και Μεγάλης Παρακλήσεως



Τὸ νὰ ἀρχίζει ὁ ἑσπερινὸς πρὸ τῶν 7 μ.μ. εἶναι ἀπαράδεκτη αὐγουστιάτικη ἐξουθένωση.
 
Τὸ νὰ ἀρχίζει ὁ ἑσπερινὸς πρὸ τῶν 7 μ.μ. εἶναι ἀπαράδεκτη αὐγουστιάτικη ἐξουθένωση.
Γιά τήν Κρήτη ἴσως...

Μήν ξεχνᾶμε, ὅτι τό φόρουμ δέν εἶναι τοπικό...


 


Τὰ ὀνόματα μνημονεύονται στὴν αἴτηση «Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ (ὀνόματα), τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ (πόλει, κώμῃ), ταύτῃ, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν του ἁγίου ναοῦ τούτου»

(Εὐχολόγιον J. Goar ἐκδ. 1647 σ. 860, 1730 σ. 677, Εὐχολόγιον ἐκδ. 1700 σ. 380, 1759 σ. 407, 1775 σ. 407, 1803 σ. 393, Ὡρολόγιον ἐκδ. 1757 σ. 410, 1801 σ. 502, 1819 σ. 444, 1820 σ. 504, 1830 σ. 504, Ἁγιασματάριον ἔκδ. 1803 σ. 29, Πανθέκτη 1817 τ. 1 σ. 1106, τυπικὸ Ρήγα (1908) σ. 881-882).
 
Διάβασα τα διάφορα νήματα σχετικά με τις Παρακλήσεις και ίσως να έχει συζητηθεί αλλά απλώς δεν το βρήκα.

Μπορεί να γίνει Μεγάλη Παράκληση χωρίς ιερέα? Εάν όχι, γιατί?

 


Ἄν ἐπισυναφθεῖ κάποια παράκληση μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις...» τοῦ ἑσπερινοῦ, ἐκτὸς Παρασκευῆς ἑσπέρας καὶ Σαββάτου ἑσπέρας, καὶ δὲν μαρτυρεῖται ἀπολυτίκιο στὰ παλαιὰ χειρόγραφα, μετὰ τὸ τρισάγιο ψάλλονται τὰ κατανυκτικὰ καθίσματα «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς...Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς...Τῆς εὐσπλαχνίας τὴν πηγήν ἄνοιξον ἡμῖν...»

(ΤΜΕ σ. 298).
 
Δεν ξέρω αν έχει τεθεί πάλι το θέμα στο forum όμως υποβάλλω μια απορία: ως γνωστόν στην θ' ωδή του Όρθρου γίνεται η θυμίαση από τον ιερέα. Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση της ακολουθίας των Χαιρετισμών όπου πάλι ο ιερέας θυμιάζει κατά την θ' ωδή. Στην Παράκληση όμως γιατί ο ιερέας θυμιάζει στα Μεγαλυνάρια και όχι στην θ' ωδή εφόσον ο Παρακλητικός Κανών περιλαμβάνει εννέα ωδές ;
 
Δεν ξέρω αν έχει τεθεί πάλι το θέμα στο forum όμως υποβάλλω μια απορία: ως γνωστόν στην θ' ωδή του Όρθρου γίνεται η θυμίαση από τον ιερέα. Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση της ακολουθίας των Χαιρετισμών όπου πάλι ο ιερέας θυμιάζει κατά την θ' ωδή. Στην Παράκληση όμως γιατί ο ιερέας θυμιάζει στα Μεγαλυνάρια και όχι στην θ' ωδή εφόσον ο Παρακλητικός Κανών περιλαμβάνει εννέα ωδές ;
Γιατί τό Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς καί τά μεγαλυνάρια εἶναι προέκταση τῆς θ΄ ᾠδῆς (πρβλ. ΤΜΕ, σ. 328), ὅπως τά μεγαλυνάρια (ἐγκώμια) τοῦ ὄρθρου τοῦ Μ. Σαββάτου, ὅπου στήν ἔναρξη αὐτῶν γίνεται ἡ θυμίασις ὅλου τοῦ ναοῦ καί τοῦ λαοῦ (ΤΜΕ, σ. 363).

 
Μήπως θά κάνετε παρατήρηση στόν Παναγιώτατο καί τούς ψάλτες του, πού σήμερα στή μεγάλη παράκληση, μετά τόν κανόνα ἔψαλαν τά Ἄξιον ἐστίν κλπ μεγαλυνάρια καί πρό τοῦ Δι᾿ εὐχῶν τά ἐξαποστειλάρια ... ;;;;

https://www.facebook.com/watch/live/?v=1130544507316419&ref=watch_permalink

~
 
«Πάντων προστατεύεις ἀγαθὴ τῶν καταφευγόντων ἐν πίστει τῇ κραταιᾷ σου σκέπη...»

(χφφ. παρακλητικὲς Σινὰ ΜΓ 99 θ’ αἰ. φφ. 4v-5r, Σινὰ 779 ι’ αἰ. φ. 14v, Σινὰ 790 ια’ αἰ. φ. 25v, Σινὰ 792 ια’ αἰ. φ. 36r, Σινὰ 785 ἀρχὲς ιβ’ αἰ. φ. 5r, Σινὰ 784 ιβ’ αἰ. φ. 12r, Vat. gr. 1813 ιβ’-ιγ’ αἰ. φ. 58r, Vat. gr. 772 τοῦ ἔτους 1220 φ. 13v, Σινὰ 550 ιγ’ αἰ. φ. 27r, Καρακάλλου 260 ιγ’ αἰ. φ. 63r, Paris. gr. 263 ιδ’ αἰ. φ. 143r).
 
Στὸν μικρὸ παρακλητικὸ κανόνα τὰ μεγαλυνάρια εἶναι ἕξι, ὅσες καὶ οἱ ἐπαναλήψεις τοῦ προτύπου τους, τῆς τιμιωτέρας στὴν ἐνάτη ᾠδὴ τοῦ ὄρθρου. Αὐτὸ εἶναι τὸ μέτρο. Γι' αὐτὸ καὶ (ἀρχικὰ) δὲν παρεμβάλλεται μεγαλυνάριο τοῦ ναοῦ ἤ ἄλλα, οὔ τε συνίσταται μεγαλύτερο πλῆθος μεγαλυναρίων σὲ ἄλλες παρακλήσεις.
 
Ἀληθεύει ὅτι οἰ Ῥώσοι δὲν γνωρίζουν τὶς παρακλήσεις τοῦ δεκαπενταυγούστου;
 
Ἀληθεύει ὅτι οἰ Ῥώσοι δὲν γνωρίζουν τὶς παρακλήσεις τοῦ δεκαπενταυγούστου;

Η καθημερινή τέλεση τους κατά την περίοδο του δεκαπενταυγούστου είναι άγνωστη στους Ρώσους (δεν γνωρίζω όμως τι γίνεται στους παλαιοπιστούς).
 
... (δεν γνωρίζω όμως τι γίνεται στους παλαιοπιστούς).
Γιατί, εἶναι κάτι παλαιό οἱ Παρακλήσεις τοῦ δεκαπενταυγούστου ...;;;;;;

Δέν καταλαβαίνω καί τήν ἐρώτηση τοῦ Μανόλη...
Αὐτός τήν ἔγραψε; :rolleyes:
Δέν τά ξέρει;;;; Χαιρετισμούς γνωρίζουν;;;;;;
Τό Σαββαϊτικό Τυπικό πού παρέλαβαν δέν τά προβλέπει.
Ἄλλωστε καί ὁ ἴδιος τά ἔχει πεῖ.
Δεῖτε #7 & #5
 
Last edited:
Ἄνευ ἱερέως, ἀντὶ τῶν δύο πρώτων δεήσεων, ψάλλεται μόνο τὸ Κύριε ἐλέησον 15. Ἀντὶ τοῦ «Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου...» Κύριε ἐλέησον 12 καὶ ἀντὶ τῆς τελικῆς δεήσεως Κύριε ἐλέησον 40.
 
Τὶς περιττὲς ᾠδὲς ἀρχίζει ὁ α’ χορός, ἐνῶ τὶς ἄρτιες ὁ β’ χορός.

Δὲν γίνεται εἴσοδος στὸν ἑσπερινό, στὸν ὁποῖο ἐπισυνάπτεται παράκληση, οὔ τε τὸ Εὐαγγέλιό της λέγεται μὲ φελόνιο, βλ. μεγάλο ἀπόδειπνο α' ἑβδομάδας τῶν νηστειῶν.
 
Ὅταν στὸν ἑσπερινὸ ἐπισυνάπτεται παράκληση, δὲν γίνεται εἴσοδος

(χφ. Ψάχου 178 Σημειωματάριο Κωνσταντίνου πρωτοψάλτου μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1808-1826 σ. 24, τυπικὸ Μεθοδίου ἱερομονάχου τοῦ ἔτους 1890 ἔκδ. Ἱ. Μ. Σίμωνος Πέτρας 2016 σ. 291, τυπικὸ Διονυσίου 1909 σ. 382, χφ. Βατοπαιδίου 1760 τυπικὸ τοῦ ἔτους 1926 σ. 168, Ἁγιορειτικὸν τυπικὸν τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀκολουθίας ἐκδ. Καστανιώτη 1995 σσ. 36, 37, Σύστημα τυπικοῦ 2006 σ. 565, Δίπτυχα 2023 σ. 274).
 
2 ερωτήματα ως προς τα μεγαλυνάρια της Παράκλησης.

Α) Αν ο ναός έχει και δεύτερη πανήγυρη (λείψανα ή εικόνα αγίου), θα πρέπει να ψαλλεί και το αντίστοιχο μεγαλυνάριο;

Β) Η τακτική προ του μεγαλυναρίου του αγίου του Ναού, να ψάλλοναι:
- στις 4/8, το προεόρτιον της Μεταμορφώσεως ("Δεύτε εν τω όρει...")
- απο 6/6 έως 12/8, της μεταμορφώσεως ("Θέλων επιδείξαι...")
- στις 13/8, το προεόρτιον της Κοιμήσεως ("Άνωθεν πορείαι...")
αναφέρεται κάπου; Είναι σωστή; Ή απλά είθισται;
Τα αναφέρει πάντως ο Κων/νος Μάρκος στο βιβλίο του "Αι ακολουθίαι τού Μεγάλου και Μικρού Παρακλητικού Κανόνος, (1997)", ως υποσημείωση και ως παράρτημα στο τέλος.
 
Last edited:
Back
Top