ATHANASSIOS
Αθανάσιος Χατζής
Αγαπητοί αδελφοί ενόψη Χριστουγέννων, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ως, άνωθεν δώρο, την συνέχεια της οπτικής και ακουστικής σύγκρισης στα διαστήματα και τα γένη της Βυζαντινής Μουσικής που έχω ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό να κάνω.
Μια συγκριτική απεικόνιση των συστημάτων 53, 68, 72 και της κατατομής με 3 και 5 αρμονικούς θα βρείτε εδώ. Οι υπολογισμοί είναι βασισμένοι στο έξοχο θεωρητικό πόνημα του Δ. Μακράκη Αρμονικό Εγχειρίδιο.
Σας καταθέτω συνοπτικά συμπεράσματα τα οποία θέτω υπό αμφισβήτηση στην κρίση σας προς μελλοντική συζήτηση καθώς και ερωτήσεις που έχω.
Μια συγκριτική απεικόνιση των συστημάτων 53, 68, 72 και της κατατομής με 3 και 5 αρμονικούς θα βρείτε εδώ. Οι υπολογισμοί είναι βασισμένοι στο έξοχο θεωρητικό πόνημα του Δ. Μακράκη Αρμονικό Εγχειρίδιο.
Σας καταθέτω συνοπτικά συμπεράσματα τα οποία θέτω υπό αμφισβήτηση στην κρίση σας προς μελλοντική συζήτηση καθώς και ερωτήσεις που έχω.
Πρακτική Προσέγγιση
1) Από ακουστικής και πρακτικής πλευράς, τα πιο παραδοσιακά ακούσματα είναι αυτά που πετυχαίνουμε όταν χορδίσουμε παραδοσιακό όργανο στα 53 μόρια (κόμματα).
2) Θεωρώ ότι και τα τρία συστήματα (53,68,72) έχουν χρησιμοποιηθεί στην πράξη για να χορδίσουν όργανο και απέδωσαν εξίσου καλά το άκουσμα των διαφόρων διαστημάτων και με αμελητέες ή ασήμαντες για τον ακροατή διαφορές. Αυτό εφόσον τηρηθούν φυσικά οι αναλογίες των διαστημάτων, γενών, κλπ όπως αυτά ορίζονται θεωρητικά στην παράδοση της Βυζαντινής Μουσικής από την αρχαιότητα έως τις ημέρες μας και ανάλογα με τις δυνατότητες του εκάστοτε οργάνου και εκτελεστή.
3) Σήμερα έχουμε την δυνατότητα να χορδίσουμε και ηλεκτρονικά όργανα. Τότε καλό θα ήταν να χορδίσουμε με cents ή λόγους για την μέγιστη ακρίβεια.
4) Παρότι τις μικρότερες αποκλίσεις σε αυτά που συγκρίνουμε τις έχει ο συγκερασμός στα 53, από θεωρητικής άποψης μάλλον προσφέρεται καλύτερα προς διδασκαλία ο συγκερασμός στα 68 ή στα 72. Δηλαδή, μπορεί κανείς εύκολα να κάνει χωρισμό των τόνων στα 3 και στα 4 μέρη, να παράγει διαστήματα με ακέραιο αριθμό μορίων που είναι γνωστά εξ ορισμού από αρχαιότητος και να χρησιμοποιήσει αυτά στην περιγραφή των διαφόρων διαστηματικών φαινομένων στην παραγωγή των ήχων.
Ερώτηση: Γιατί η Επιτροπή συνέστησε να αφήσουμε τα ημίτονα (διαίρεση των τόνων στα 3 και 4 τμήματα) και να χρησιμοποιούμε τα σημεία αλλοιώσεως εκφρασμένα με μόρια. Επειδή αυτό είναι πιο απλό στη διδασκαλία του ; Επειδή βόλευε στην εκτέλεση του οργάνου που είχαν τότε κατασκευάσει;
5) Με βάση το (4) και επειδή η επικρατούσα θεωρία στις ημέρες μας για τα διαστήματα είναι αυτή της Πατριαρχικής επιτροπής του 1883, (κάνω λάθος
θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να ξεφεύγουμε από τον ορισμό των διαστημάτων στα 72 μόρια. Επίσης είναι νομίζω θετικό το ότι το Δυτικό ημιτόνιο συμπίπτει με το λείμμα (6 μόρια) ώστε να μπορεί να γίνει, όπως ήδη γίνεται, σε αυτό το forum σύγκριση για να δείξουμε θεωρητικώς και ακουστικώς τις διαστηματικές διαφορές μας με τη Δυτική Μουσική. Αλλά ίσως όπως άλλοι έχουν επισημάνει σωστά σε αυτό το forum να πρέπει να ξεθάψουμε και κομμάτια της Θεωρίας του Χρύσανθου και άλλων παλαιών Θεωρητικών.
Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009 - Κυριακή Προ της Χριστού Γεννήσεως
Καλά Χριστούγεννα
Αθανάσιος Χατζής
2) Θεωρώ ότι και τα τρία συστήματα (53,68,72) έχουν χρησιμοποιηθεί στην πράξη για να χορδίσουν όργανο και απέδωσαν εξίσου καλά το άκουσμα των διαφόρων διαστημάτων και με αμελητέες ή ασήμαντες για τον ακροατή διαφορές. Αυτό εφόσον τηρηθούν φυσικά οι αναλογίες των διαστημάτων, γενών, κλπ όπως αυτά ορίζονται θεωρητικά στην παράδοση της Βυζαντινής Μουσικής από την αρχαιότητα έως τις ημέρες μας και ανάλογα με τις δυνατότητες του εκάστοτε οργάνου και εκτελεστή.
3) Σήμερα έχουμε την δυνατότητα να χορδίσουμε και ηλεκτρονικά όργανα. Τότε καλό θα ήταν να χορδίσουμε με cents ή λόγους για την μέγιστη ακρίβεια.
Θεωρητική Προσέγγιση
4) Παρότι τις μικρότερες αποκλίσεις σε αυτά που συγκρίνουμε τις έχει ο συγκερασμός στα 53, από θεωρητικής άποψης μάλλον προσφέρεται καλύτερα προς διδασκαλία ο συγκερασμός στα 68 ή στα 72. Δηλαδή, μπορεί κανείς εύκολα να κάνει χωρισμό των τόνων στα 3 και στα 4 μέρη, να παράγει διαστήματα με ακέραιο αριθμό μορίων που είναι γνωστά εξ ορισμού από αρχαιότητος και να χρησιμοποιήσει αυτά στην περιγραφή των διαφόρων διαστηματικών φαινομένων στην παραγωγή των ήχων.
Ερώτηση: Γιατί η Επιτροπή συνέστησε να αφήσουμε τα ημίτονα (διαίρεση των τόνων στα 3 και 4 τμήματα) και να χρησιμοποιούμε τα σημεία αλλοιώσεως εκφρασμένα με μόρια. Επειδή αυτό είναι πιο απλό στη διδασκαλία του ; Επειδή βόλευε στην εκτέλεση του οργάνου που είχαν τότε κατασκευάσει;
5) Με βάση το (4) και επειδή η επικρατούσα θεωρία στις ημέρες μας για τα διαστήματα είναι αυτή της Πατριαρχικής επιτροπής του 1883, (κάνω λάθος
θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να ξεφεύγουμε από τον ορισμό των διαστημάτων στα 72 μόρια. Επίσης είναι νομίζω θετικό το ότι το Δυτικό ημιτόνιο συμπίπτει με το λείμμα (6 μόρια) ώστε να μπορεί να γίνει, όπως ήδη γίνεται, σε αυτό το forum σύγκριση για να δείξουμε θεωρητικώς και ακουστικώς τις διαστηματικές διαφορές μας με τη Δυτική Μουσική. Αλλά ίσως όπως άλλοι έχουν επισημάνει σωστά σε αυτό το forum να πρέπει να ξεθάψουμε και κομμάτια της Θεωρίας του Χρύσανθου και άλλων παλαιών Θεωρητικών.
Συμπερασματικά
Αμήν Γένοιτο Διάβασα κάπου στο forum, δεν θυμάμαι που, το λέω με δικά μου λόγια, "μα καλά δεν υπάρχει μια θεωρητική βασή ένα υπόβαθρο να μπορείτε να συμφωνήσετε όπως σε άλλες επιστήμες ;" Έχω την εντύπωση, ότι όπως σε κάθε επιστήμη έτσι και εδώ υπάρχουν θεμέλια, αξιώματα, τα οποία με την πάροδο του χρόνου εσαλεύθησαν, είτε γιατί ατόνησαν, είτε γιατί υπεραπλοποιήθηκαν είτε γιατί διεφθάρησαν.
Η τεχνολογία σήμερα μας έδωσε νέα εργαλεία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να φέρουμε πιο κοντά την θεωρία στην πράξη. Ειδικά για την αρμονία, μήπως ό κύριος στόχος είναι να περιγράψουμε με γλώσσα κατανοητή, σημερινή, με όρους αποδεκτούς, με μέτρο, τα ακουστικά φαινόμενα που παράγονται κατά την εκτέλεση της παραδοσιακής Βυζαντινής Μουσικής και να τα συνδέσουμε με ακουστικά παραδείγματα προς κατανόηση των σπουδαστών και όσων άλλων παρερμηνεύουν ή αδυνατούν να κατανοήσουν ;
Η τεχνολογία σήμερα μας έδωσε νέα εργαλεία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να φέρουμε πιο κοντά την θεωρία στην πράξη. Ειδικά για την αρμονία, μήπως ό κύριος στόχος είναι να περιγράψουμε με γλώσσα κατανοητή, σημερινή, με όρους αποδεκτούς, με μέτρο, τα ακουστικά φαινόμενα που παράγονται κατά την εκτέλεση της παραδοσιακής Βυζαντινής Μουσικής και να τα συνδέσουμε με ακουστικά παραδείγματα προς κατανόηση των σπουδαστών και όσων άλλων παρερμηνεύουν ή αδυνατούν να κατανοήσουν ;
Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009 - Κυριακή Προ της Χριστού Γεννήσεως
Καλά Χριστούγεννα
Αθανάσιος Χατζής
Last edited: