Παρακαλώ, τους κ. Συντονιστές, εάν δεν είναι στη σωστή θέση, οι συνθέσεις του αξιόλογου Μουσικοσυνθέτη Σταμ. Σπανουδάκη, να τις τοποθετήσουν στο σωστό "πεδίο".
Ευχαριστώ.
Δεν ξέρω πόσοι το γνωρίζουν, αλλά ο Σταμάτης Σπανουδάκης όταν ομιλεί δημοσίως, ο λόγος του είναι μαρτυρία πίστεως στον Ιησού Χριστού!Τον έχω επανειλλημένως ακούσει σε διάφορες συνεντεύξεις να αναφέρη το όνομα του Ιησού Χριστού, εις πείσμα των ερωτώντων δημοσιογράφων που προσπαθούν τεχνηέντως να αποτρέψουν την συζήτηση από αυτό το θέμα!
Εγώ, τουλάχιστον, δεν έχω ακούσει άλλον από τον επαγγελματικό αυτόν χώρο να ομιλή έτσι!
Ο Σταμάτης Σπανουδάκης είναι απο τα μεγάλα μουσικά κεφάλαια του τόπου μας και πιστός Χριστιανός, με μουσικές συνθέσεις γύρω απ'την παράδοση της Εκκλησίας μας και όχι μόνο.
Πιστεύω ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια ξεχωριστή ενότητα γι'αυτόν τον μεγάλο καλλιτέχνη...
Με αφορμή τη συμπλήρωση ενενήντα (90) ετών από τον βίαιο ξεριζωμό των Ελλήνων κατοίκων της Μικράς Ασίας (1924), ακούμε:
Να 'μουνα για λίγο εκεί, να σε κοιτάξω ξανά,
Σμύρνη κόρη μου γλυκιά, να σ αγκαλιάσω,
πού ναι τώρα τα παιδιά σου,
κλείσαν όλες οι πληγές,
σβήσαν άραγ' οι φωτιές πού σε πληγώναν?
Να "μουνα για λίγο εκεί, να δv Βουρλά κι Αιβαλί,
Σμύρνη κόρη μου γλυκιά, να θυμηθούμε,
πρόσωπα πού ζουν ακόμα
κι άλλα πού έχουν πια χαθεί κι είναι ή ψυχή τους πάντοτε, μαζί σου...
Εκεί, δικά σου είν ακόμα,
ουρανός και χώμα,
θάλασσα, στεριά
κι εδώ, γη πού δεν πατιέσαι,
φυλή πού δεν νικιέσαι,
Ελλάδα μου είσαι εσύ!
Να 'μουνα για λίγο εκεί, για να ακούσω ξανά,
Σμύρνη κόρη μου γλυκιά, τις μουσικές σου,
να ναι οι καρδιές κιθάρες,
να ναι οι ψυχές βιολιά, κι άγγελοι να τραγουδάνε τούς καημούς σου...
Να 'μουνα για λίγο εκεί, για να σού δείξω όλ αυτά,
Σμύρνη κόρη μου γλυκιά, που ναι δικά σου,
γέμισε ή γη τραγούδια,
έγινε ή νύχτα φώς κι όσα χάθηκαν εκεί, εδώ ανθίσαν...
Εκεί, δικά σου είν ακόμα,
ουρανός και χώμα,
θάλασσα, στεριά
κι εδώ, γη πού δεν πατιέσαι,
φυλή πού δεν νικιέσαι,
Ελλάδα μου είσαι εσύ!
Η χορωδία του Σπ. Λάμπρου ερμηνεύει το τραγούδι του Στ. Σπανουδάκη, "Θα 'ρθεις σαν αστραπή...."
Θα 'ρθεις σαν αστραπή,
θα 'χει η χώρα γιορτή,
θάλασσα γη και ουρανός,
στο δικό σου φως.
Θα ντυθώ στα λευκά,
να σ’ αγγίξω ξανά,
φως εσύ και καρδιά μου εγώ
πόσο σ’ αγαπώ.................
Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ,
Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, ελέω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.
Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην.
Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη.
Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή πόλη, Εάλω η πόλη.
Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά.
Η πόλη ήταν το σπαθί, η πόλη το κοντάρι, η πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης!
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολύ δακρύζεις,
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά σου θα 'ναι.
Στην πύλη του αγίου Ρωμανού
έφυγες για αλλού
κι άγγελος θα σε φέρει εδώ
στον σωστό καιρό............. Μες την Άγια Σοφιά
θα βρεθούμε ξανά. Λειτουργία μελλοντική
οι Έλληνες μαζί.........................
Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ,
Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, ελέω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.
Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην.
Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη. Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή πόλη, Εάλω η πόλη.
Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά.
Η πόλη ήταν το σπαθί, η πόλη το κοντάρι, η πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης!
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολύ δακρύζεις,
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά σου θα 'ναι.
Θα 'ρθεις σαν αστραπή,
θα 'χει η χώρα γιορτή,
θάλασσα γη και ουρανός,
στο δικό σου φως. Μες την Άγια Σοφιά
θα βρεθούμε ξανά Λειτουργία μελλοντική
οι Έλληνες μαζί.........................