Θα ηθελα να ρωτήσω μή πως κάποιος γνώριζει εάν ειναι ορθό κατά την μεγάλη παράκληση να ψάλλονται μετά απο κάθε ώδη τα "Διάσωσον απο κινδύνων..." και "Επιβλέψον εν ευμενεία..." όπως τα έχει τυπωμένα το ωρολόγιο ή πρέπει να ψάλονται κατα την τάξη της μικράς παρακλήσεως.
Κατά το ΤΜΕ η ακολουθία της Παρακλήσεως επισυνάπτεται στον Εσπερινό. Αυτό είναι σημαντικό, διότι η κύρια ακολουθία είναι ο Εσπερινός και η παράκληση αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ένα σύντομο όρθρο "κατ' επιτομή" προς τιμή της Θεοτόκου.To TME, μάλλον μνημονεύει την σημερινή συνήθεια να ψάλλουν πολλοί μόνο τα "Διάσωσον, Επίβλεψον" ή "Διάσωσον, Άχραντε..." μετά την γ' και στ' ωδή μόνο, τόσο κατά την μικρή, όσο και κατά την μεγάλη παράκληση, όταν γράφει: "κατά την χθές διάταξιν". Κατά το ΤΜΕ (πάντα),
δεν ψάλλονται οι αναβαθμοί του δ' ήχου, ενώ τα εξαποστειλάρια λέγονται αντί των μεγαλυναρίων. Αυτό το τελευταίο δεν τηρείται πλέον, αλλά έχει επικρατήσει να ψάλλονται τα μεγαλυνάρια τόσο στην μικρή όσο και στην μεγάλη παράκληση, ενώ (την περίοδο του 15 αυγούστου) ψάλλονται, μετά από την απόλυση του Εσπερινού, τα τέσσερα εξαποστειλάρια "Απόστολοι εκ περάτων..."