Θωμάς Carroll
Θωμάς Κάρρολλ
《Ουδείς δύναται δυσίν κυρίοις δουλεύειν.》 Εμείς οι ιεροψάλται έχουμε ευθύνες προς το τυπικόν, προς τη ψαλτική και λειτουργική παράδοση, προς την ευταξία του αναλογίου μας, προς την οικοδομή (η, τουλάχιστον, τον μη σκανδαλισμό) του πιστού λαού, αλλά και προς τον προϊστάμενο του ναού στον οποίο διακονούμε. Έχουμε ευθύνες αντικειμενικές (στη γραπτή παράδοση) αλλά και άλλες υποκειμενικές (σε πρόσωπα).
Γίνεται όχι σπάνια ότι αυτές τις ευθύνες αντικρούονται η μία με την άλλη, όταν π.χ. ο προϊστάμενος απαιτεί απ' εμάς να κάνουμε εναντίον το τυπικό και τη ψαλτική παράδοση, η όταν ο ίδιος επεμβαίνει άσχετος εις τα του αναλογίου (και κατά την ώρα της ιεράς ακολουθίας!) και διαταράσσει την ευταξία του αναλογίου.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, τι πρέπει να κάνουμε; Πως μπορούμε να εκπληρώσουμε συνειδητά όλες τις ευθύνες μας;
(Ρωτάω πολύ γενικά για να μη δημοσιευθούν οι δυσκολίες συγκεκριμένων προσώπων. Θα ήθελα να μάθω γενικά τις επαγγελματικές, ηθικές, κανονικές, και πνευματικές αρχές οι οποίες μπορούνε να μας οδηγήσουν σε τέτοιες περιπτώσεις.)
Γίνεται όχι σπάνια ότι αυτές τις ευθύνες αντικρούονται η μία με την άλλη, όταν π.χ. ο προϊστάμενος απαιτεί απ' εμάς να κάνουμε εναντίον το τυπικό και τη ψαλτική παράδοση, η όταν ο ίδιος επεμβαίνει άσχετος εις τα του αναλογίου (και κατά την ώρα της ιεράς ακολουθίας!) και διαταράσσει την ευταξία του αναλογίου.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, τι πρέπει να κάνουμε; Πως μπορούμε να εκπληρώσουμε συνειδητά όλες τις ευθύνες μας;
(Ρωτάω πολύ γενικά για να μη δημοσιευθούν οι δυσκολίες συγκεκριμένων προσώπων. Θα ήθελα να μάθω γενικά τις επαγγελματικές, ηθικές, κανονικές, και πνευματικές αρχές οι οποίες μπορούνε να μας οδηγήσουν σε τέτοιες περιπτώσεις.)
Last edited: