Προτιμήσεις ψαλτών σε κοσμική μουσική

Άλλος για Χίο "τράβηξε - πήγε" κι άλλος για Μυτιλήνη...
Οι στίχοι είναι του Μ. Ελευθερίου & η μουσική του Δ. Μούτση
Ερμηνεία: μαθητές του Μ. Σχ. Βόλου


Στα καλντερίμια συζητούν,
ως το πρωί γειτόνοι,
μα σκοτεινιάζει ο καιρός
και στις καρδιές νυχτώνει... (δις)

Άλλος για Χίο τράβηξε - πήγε
κι άλλος για Μυτιλήνη
κι άλλος στης Σύρας τα στενά,
"αίμα και δάκρυα πίνει..." (δις)

Σε πανηγύρι & γιορτή
απ’ την Αγιά Μαρκέλλα,
σ’ αγόρασα χρυσή κλώστη
και κόκκινη κορδέλα. (δις)

Άλλος για Χίο τράβηξε πήγε
κι άλλος για Μυτιλήνη
κι άλλος στης Σύρας τα στενά
"αίμα και δάκρυα πίνει..." (δις)

ΥΓ.: Καλές διακοπές! ;)
 

"Με βάρκα την Ελλάδα..."

Οι στίχοι είναι του Αντ. Ανδρικάκη & η μουσική είναι του Χρ. Νικολόπουλου
Ερμηνεία: Αφοί Τσαχουρίδη

Με το νοτιά και με τη σοροκάδα
"με βάρκα την Ελλάδα" ξεκινήσαμε!
Άιντε λύσαμε...
Μέσα έξω η προπέλα προχωρήσαμε,
αχ φύσα φύσα με...

Χίλια μίλια παραγάδια κι ήταν λάθος τα σημάδια,
ήρθαμε γιαλό, αλλά πού μυαλό;
Το κρασί και η φουρτούνα θα μπατάρουνε τη σκούνα,
αχ, αυτή η ψαρού πάει στα κουτουρού...

Με το βοριά το κύμα μες την πλώρη,
χρόνια τραβάμε ζόρι και παλεύουμε...
Τα βολεύουμε...
Με το φόβο το γλεντάμε & χορεύουμε,
αχ κι ημερεύουμε...

Χίλια μίλια παραγάδια κι ήταν λάθος τα σημάδια,
ήρθαμε γιαλό αλλά πού μυαλό;
Το κρασί και η φουρτούνα θα μπατάρουνε τη σκούνα,
αχ, αυτή η ψαρού πάει στα κουτουρού...
 
"Ανασήκωσε την πλάτη κι απόσεισέ τους Πενταδάχτυλέ μου..."

Οι στίχοι είναι του Κ. Μόντη & η μουσική του Μ. Τόκα
Τραγούδι: Δ. Μητροπάνος



Είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε
η θάλασσα της Κερύνειας.
Είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε
η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας.

Ανασήκωσε την πλάτη
κι απόσεισέ τους Πενταδάχτυλέ μου.
Ανασήκωσε την πλάτη κι απόσεισέ τους...
Το ίδιο τραγούδι, ερμηνεία από τους Γ. Νταλάρα & το "Φωνητικό Σύνολο Διάσταση".

 
"Λογαριάσατε λάθος..."
Οι στίχοι είναι του Θ. Πιερίδη & η μουσική του Μ. Χριστοδουλίδη


Άσε πλέον φωνή μου τον ανέμελο στίχο,
το μεθύσι σου δέσε και τη φλόγα σου κράτα,
σφίξε τώρα ζευγάρια την ηχώ με τον ήχο,
στρώσε στέρεο το βήμα στράταν ίσια περπάτα...
"Μεγαλόφωνος ύμνος στο φαρί του ας σε πάρει,
που ζητά δεξιοσύνη και καλό χαλινάρι"!


Κι ας μην πουν πως τραγούδι σαν κι αυτό δεν ταιριάζει,
τέτοια σκότεινη ώρα που τα στήθια σου πνίγει,
λέω εκείνο που μένει και που μόνο θ' αλλάζει,
στο καλύτερο πάντα σαν η αγκούσα θα φύγει...
Γιατί αυτοί θε να φύγουν πες πως κιόλας κινάνε,
μα όλα τ' άλλα θα μείνουν και δικά μας θε να `ναι...


Όχι εσάς δε σας θέλει τούτη η γη δε σας ξέρει,
όλα εδώ είναι δικά μας τι απ' το κάθε λιθάρι,
απ' το χώμα απ' το δέντρο το νερό και τ' αγέρι,
το κορμί μας μια στάλα για να γίνει έχει πάρει...
Η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ' το καθένα,
όλα εδώ είναι δικά μας, μα για σας όλα ξένα...


Γιατί εσείς είστε ξένοι κι όσα βάγια αν κρατάτε,
τούτη η γη δεν πουλιέται δεν της γίνεστε φίλοι,
η πατρίδα είναι μάνα έχει μνήμη θυμάται,
απ' τον άγιο της κόρφο ποια βυζάξανε χείλη

κι η γλυκιά μας η Κύπρος ήταν είναι θα μένει
για τα τέκνα της μάνα, μα για σας πάντα ξένη....


Λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι,
δε μετριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη
κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί,
τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι...
Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει,
χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι..
Επικαιροποιώ, το ίδιο τραγούδι, με το video, που γυρίστηκε σε Συναυλία για την μαρτυρική Μεγαλόνησο , η οποία δόθηκε στο στάδιο Brendan Byrne Arena - Meadowlands Arena, στις 9 Απριλίου του 1994.
Εκτός από το Γ. Νταλάρα, συμμετείχαν οι καλλιτέχνες: Νανά Μούσχουρη, Γλυκερία, Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας, Μιχάλης Χριστοδουλίδης, Al Di Meola και η Χορωδία Διάσταση.

 
Last edited:
"Κάποτε θα `ρθουν να σου πουν..."
Οι στίχοι είναι του Λ. Παπαδόπουλου & η μουσική του Μ. θεοδωράκη
Τραγούδι: Γ. Κότσιρας


Κάποτε θα `ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πώς σε θένε...

Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
ψέματα λένε...

Κάποτε θα `ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί,
για να σε πείσουν.

Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν...

Κι όταν θα έρθουν οι καιροί,
που θα `χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα,

υπερασπίσου το παιδί,
γιατί αν γλιτώσει το παιδί,
υπάρχει ελπίδα...
Το ίδιο τραγούδι, ερμηνεία από τον ίδιο καλλιτέχνη, απ' άλλο video, διότι το παραπάνω δε είναι διαθέσιμο.

 
"Χρυσοπράσινο φύλλο, ριγμένο στο πέλαγο..."
Οι στίχοι είναι του Λ. Μαλένη & η μουσική είναι του Μ. Θεοδωράκη.
Ερμηνεία: Δ. Μπάσης & Νεανική Χορωδία Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Κρήνης & Καλαμαριάς. (Χοράρχης ο π. Θεόδωρος Τσαμπατζίδης)


Γη της λεμονιάς, της ελιάς,
γη της αγκαλιάς, της χαράς,
γη του πεύκου, του κυπαρισσιού,
των παλικαριών και της αγάπης.

Χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο.

Γη του ξεραμένου λιβαδιού,
γη της πικραμένης Παναγιάς,
γη του λίβα, τ’ άδικου χαμού
τ’ άγριου καιρού, των ηφαιστείων.

Χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο.

Γη των κοριτσιών που γελούν,
γη των αγοριών που μεθούν,
γη του μύρου, του χαιρετισμού,
Κύπρος της αγάπης και του ονείρου.

Χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο.
 
Last edited:
"Στο πικραμένο δειλινό..."
Οι στίχοι είναι του Χ. Βασιλειάδη & η μουσική είναι του Σ. Ζωϊόπουλου.


Στο πικραμένο δειλινό,
καθώς ο ήλιος πέφτει,
τ’ άσπρα μαλλιά πού φτάσανε,
κοιτάζω στον καθρέφτη.

Κλαίει η καρδιά και δεν μπορώ
το δάκρυ να κρατήσω,
πώς ήμουνα, πώς έγινα
και πώς θα καταντήσω...

Εγέρασα πολύ νωρίς
και πριν από την ώρα,
χαράζουνε το πρόσωπο,
βαθειά ρυτίδες τώρα...

Κλαίει η καρδιά και δεν μπορώ
το δάκρυ να κρατήσω,
πώς ήμουνα, πώς έγινα
και πώς θα καταντήσω...

Στο πικραμένο δειλινό,
ξυπνούν οι αναμνήσεις,
είναι καημός να μην μπορείς,
το παρελθόν να σβήσεις...
 
Last edited:
"Εγώ ποτέ δε τραγουδώ
μπρος σε μεγάλα φώτα..."

Οι στίχοι είναι του Λ. Παπαδόπουλου & η μουσική είναι του Θ. Πολυκανδριώτη.


Εγώ ποτέ δε τραγουδώ
μπρος σε μεγάλα φώτα,
θέλω να βλέπω πρόσωπα,
"σκαμμένα απ’ τον ιδρώτα..."
Εγώ ποτέ δε τραγουδώ
μπρος στα μεγάλα φώτα.

Δεν είμαι εγώ τραγουδιστής
γι’ αυτούς που τα σκορπάνε,
γι’ αυτούς που δήθεν πόνεσαν
και τα τραπέζια σπάνε...(δις)

Εγώ με τα τραγούδια μου
τον κόσμο αγκαλιάζω,
γι’ αυτό και πάντοτε μ’ ακούς
να βαριαναστενάζω!
Εγώ με τα τραγούδια μου
τον κόσμο αγκαλιάζω...

Δεν είμαι εγώ τραγουδιστής
γι’ αυτούς που τα σκορπάνε,
γι’ αυτούς που δήθεν πόνεσαν
και τα τραπέζια σπάνε...(δις)

ΥΓ: Τα δύο τελευταία μηνύματά μου (αρ.:1892 & 1894), σ΄αυτό το θέμα, αναρτήθηκαν με αφορμή της συμπλήρωσης 23 ετών από την εκδημία του ανεπανάληπτου λαϊκού καλλιτέχνη, Στ. Καζαντζίδη.
 
Μου αρέσουν πολύ τα λαϊκά τραγούδια και όταν λέω λαϊκά αυτά που σε κάνουν να σου ξυπνούν συναισθήματα. Η "Αγία τριάδα" των λαϊκών φωνών που με εμπνέουν είναι ο Καζαντζίδης ο Αγγελόπουλος και ο Διονυσίου και με την σειρά που τους αναφέρω.
Και για όσους γνωρίζουν καλά την βυζαντινή στο τραγούδι που λέει ο Τεράστιος Στέλιος "Τι θέλεις απο μένανε" για να το πεις ανεκτά πρέπει να γνωρίζεις τον οκτάηχο στα δάκτυλα, διότι σε αυτό το κομμάτι και είναι επιβεβαιωμένο "περνάει" και απο τους οκτώ ήχους και όχι απαραίτητα με τα συνήθη διαστήματα.
 
Επί τον ποταμόν Βαβυλώνος
By the rivers...

Γενικῶς, παρακαλῶ, νά εἴμαστε ἐντός τῶν πλαισίων τοῦ θέματος, ὅπως ἔχει ἐπισημανθεῖ καί παλαιότερον.
Εὐχαριστοῦμε

(υγ. ἐκτός κι ἄν ἀλλάξουμε καί δόγμα... :cool: :) )
 
Όντως...by the rivers...

Δόγμα δεν θα αλλάξουμε, καθότι είναι pop τραγούδι της δεκαετίας 80 και earlier 90 που έπαιζε συνέχεια στη μουσική σκηνή και στοίχημα, εμού συμπεριλαμβανομένου μέχρι κάποια χρόνια πριν, δε γνωρίζουν καν οι φανς πως είναι ψαλμικο.
 
Last edited:
"Ξημερώνει Κυριακή..."
Οι στίχοι
είναι του Λ. Παπαδόπουλου & η μουσική είναι του μακαριστού, πλέον, Μ. Πλέσσα.
Ερμηνεία:
παιδική χορωδία Δημοτικής Ενότητας Γέρακα, μονωδία: Σπ. Κλείσσας


Ο παλιός φωνόγραφος,
πάνω στο τραπέζι,
άρχισε να παίζει
μες στη σιγαλιά...

Κι η καρδιά σου έλιωσε
κι έγινε ένα δάκρυ,
στων ματιών την άκρη
σα δροσοσταλιά...

Ξημερώνει, ξημερώνει Κυριακή,
μη μου λυπάσαι!
Κι είναι όμορφη, είναι όμορφη η ζωή,
να το θυμάσαι...
Μη μου λυπάσαι, να το θυμάσαι...

Ο παλιός φωνόγραφος,
πάνω στο τραπέζι,
έπαψε να παίζει,
μέσα στη νυχτιά...

Το τραγούδι τέλειωσε,
μα η λύπη μένει,
"σαν ναυαγισμένη
στη θολή ματιά..."

Ξημερώνει, ξημερώνει Κυριακή,
μη μου λυπάσαι!
Κι είναι όμορφη, είναι όμορφη η ζωή,
να το θυμάσαι...
Μη μου λυπάσαι, να το θυμάσαι...
 
Back
Top