neoklis
Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
Κι εγώ πάτησα τον σύνδεσμο για ν' ακούσω μια σοβαρή εκτέλεση του εν λόγω κλασικού χερουβικού ....!
[Ερώτηση] Ποιο χερουβικό πλ. δ΄ θεωρείτε ότι είναι το πιο συνηθισμένο/ψάλλεται συχνότερα;
- Thread starter parianos
- Start date
Κι εγώ πάτησα τον σύνδεσμο για ν' ακούσω μια σοβαρή εκτέλεση του εν λόγω κλασικού χερουβικού ....!
apostoloskalpakidis
.......
Κι εγώ πάτησα τον σύνδεσμο για ν' ακούσω μια σοβαρή εκτέλεση του εν λόγω κλασικού χερουβικού ....!
ε . . ε. έχω και γω "χιούμορ" (έστω και κρύο....)
apostoloskalpakidis
.......
ε . . ε. έχω και γω "χιούμορ" (έστω και κρύο....)
Και για να (ξανά) σοβαρευτούμε.
Η απλότητα είναι το ζητούμενο ;
'Η η απλότητα από μόνη της αυτή καθ αυτή καθιστά το κείμενο κλασικό ;
Κλασικό για μένα είναι ένα κείμενο που γράφτηκε στην παλαιά..
Ή .... ένα νεώτερο κείμενο που - ναι μεν - γράφτηκε στην νεώτερη γραφή αλλά άνετα μεταφέρεται και στην παλαιά .
Δεν ξέρω αν σας μπέρδεψα...
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
Και για να (ξανά) σοβαρευτούμε.
Η απλότητα είναι το ζητούμενο ;
'Η η απλότητα από μόνη της αυτή καθ αυτή καθιστά το κείμενο κλασικό ;
Κλασικό για μένα είναι ένα κείμενο που γράφτηκε στην παλαιά..
Ή .... ένα νεώτερο κείμενο που - ναι μεν - γράφτηκε στην νεώτερη γραφή αλλά άνετα μεταφέρεται και στην παλαιά .
Δεν ξέρω αν σας μπέρδεψα...
Τα κλασσικά μαθήματα, έχουν "ως μουσικά δομικά υλικά" συγκεκριμένες "μουσικές φράσεις - μοτίβα", τα οποία ενώνονται & συνδέονται μεταξύ τους με σχετικούς κανόνες!
Διέπονται, από διαχρονικά χαρακτηριστικά όπως:
1. Η απλότητα
2. Η μεγαλοπρέπεια
3. Η πληρότητα
4. Η Θεοπνευστία
5. Η κατάνυξη κ.ά.
Εάν μπορούμε ή όχι να μεταφέρουμε μια μουσική σύνθεση της Ν. Παρασημαντικής στην Παλιά ( της οποίας, κατά τη γνώμη μου, οι μελωδίες χαρακτηρίζονται από τις παραοάνω ιδιότητες), ίσως να είναι κριτήριο της κλασσικότητας της συγκεκριμένης σύνθεσης. Δεν αποτελεί όμως, αυτοσκοπό & την ουσία της κλασσικότητάς της!
domesticus
Lupus non curat numerum ovium
Κλασσικό με την έννοια που χρησιμοποιούμε τη λέξη στη Βυζαντινή μουσική, δηλαδή με την έννοια της "νόρμας", του Κανόνα, δεν είναι. Κλασσικό με την έννοια ενός έργου τέχνης που δεν χάνει την αξία του στο πέρασμα του χρόνου είναι. Επίσης είναι "κλασσικό", αν όχι για τους ψάλτες της σήμερον, σίγουρα για τον κόσμο, ο οποίος, αν γνωρίζει απέξω να ψάλει ένα Χερουβικό, αυτό είναι το "λαϊκόν", τουλάχιστον στην κεντρική, νότια και νησιωτική Ελλάδα και βέβαια στο εξωτερικό. Δεν θα ξεχάσω φορές που ανάμεσα στις παύσεις μεταξύ των φράσεων και πριν ο χορός συνεχίσει το μέλος ακούγεται από το εκκλησίασμα σαν ομαδικός ψίθυρος η συνέχεια της μελωδίας. Αυτό το τελευταίο, να μπει στο ζύγι μαζί με την κλασσικότητα της σύνθεσης με την πρώτη έννοια.
Αλλά είμαι εκτός θέματος.
Καμιά φορά παίζει ρόλο και πως το λες ..
Η ερμηνεία δηλαδή. (το ύφος κατ άλλους) .
Το χαρτί , η φυλλάδα, η παρτιτούρα , είναι άψυχα.
Οι "νόρμες" για να χρησιμοποιήσω τον όρο του Κων/νου (οπλίτη Βαγενά
είναι στάνταρ . Βγάζουν μάτι αυτές που δεν είναι ...
Έχω ακούσει φερ ειπείν ένα χερουβικό νεώτερου συνθέτη (20 ου αιώνα ) (να μην κατονομάσω θα αποπροσανατολίσω την κουβέντα ) από "σοβαρό" ερμηνευτή και μου άρεσε . Το ίδιο από έτερο ("τραγουδιστικών τάσεων") μου προξένησε εμετίλα...
Επί του θέματος , το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι του Πέτρου.
el clasico....
Τὸ θέμα δὲν εἶναι ἡ ἐκτέλεση ἀλλὰ τὸ τὶ γράφει ἡ διφθέρα. Τὰ πραγματικὰ κλασικὰ χερουβικὰ ἄλλος τὰ ἐκτελεῖ κανονικὰ καὶ ἄλλος τὰ ἐκτελεῖ στὰ δυὸ τὰ μέτρα, ΟΜΩΣ ἡ ἀξία τοῦ μαθήματος δεν ἀλλάζει.
Ὁ Σακελαρίδης τώρα πάντοτε ἐξωκείλει σὲ κοσμικὸ ὕφος καὶ υπὸ αὐτὴ τὴν ἐπιρροὴ ἄλλωστε γραφτηκε καὶ γι' αὐτὸ συμβαίνει.
Ἡ ἐπίκληση τοῦ λαϊκίστικου «λαοῦ» καὶ τῶν παιδικῶν καὶ καλὰ «βιωμάτων» δὲν δικαιολογεῖ τὰ γούστα στὸν ψάλτη καὶ ἀπὸ αὐτῆς τῆς ἀπόψεως.
Μὴν κράζουμε μόνο τὴν μακαμτζίδικη ἐκτέλεση ἀλλὰ καὶ τὴν κανταδόρικη ἀκόμη κι ἄν τὴν κάνει ὁ Ταλιαδῶρος.
Οὐ δύναταί τις δυσὶ κυρίοις δουλεύειν ...
π. Μάξιμος
Γενικός Συντονιστής
"Εύστοχο παράδειγμα"!!! και που ψάλλουν Ψάχο;;; το "ίσως" δείχνει κάτι....
όσο για την προσωπική μου άποψη: Θ.Φ.
apostoloskalpakidis
.......
Μαζί σου , αλλά μάλλον στα λόγια μου έρχεσαι . ΚΑΙ
εγώ είμαι από αυτούς που "γκαρίζουν" εδώ μέσα , πως δεν μπορείς τον κάθε ιμάμη και τραγουδιστή να τον βαπτίζεις παραδοσιακό ή πατριαρχικό και να ρίχνουμε ανάθεμα στην καντάδα, στον Καρά και στον Αγγελόπουλο ...
Τώρα ,όσον αφορά τον Ταλιαδώρο , άνοιξε θέμα αν θες να συζητήσουμε για την όλη εν γένη παρουσία του και προσφορά του , γιατί σε δυο αράδες μέσα δεν θα μπορούσαμε να καλύψουμε το μέγεθος "Ταλιαδώρου" .
Το τι πρακτικές και ποιες τάσεις επικρατούσαν στην Θεσ/νίκη μάλλον τα ξέρεις καλύτερα από μένα . ...
σύμφωνοι για την διαχρονική αξία του κλασικού (δεν έγραψα και κάτι διαφορετικό) αλλά και συ βλέπω συμφωνείς (τελικά) ότι παίζει ρόλο η εκτέλεση.
Επίσης , το ίδιο ισχύει και για τον Σακελαρίδη .
Δεν εξαντλείται σε δυο σειρές .
Πρέπει κάποιος για να έχει ασφαλή εικόνα του έργου του Σακελαρίδη , να ξέρει τις καταβολές του , να μελετήσει το έργο του , να εξετάσει και να ισοσταθμίσει (αν είναι δυνατόν) τις παραμέτρους και τις συνθήκες που επικρατούσαν στην εποχή του .
Οι περισσότεροι επικριτές του Σακελαρίδη (εικάζω από όσα διαβάζω ) δεν έχουν ανοίξει ποτέ βιβλίο του . (και αναφέρομαι ειδικά στα πρώτα πονήματα , που είναι πιο κοντά στα κλασικά ) .
Ο γράφων ουδέποτε υπήρξε θιασώτης του Σακελαρίδη , ούτε έψαλα μαθήματά του , ούτε έψαλα πολυφωνικά .
Όπως προανέφερα , δεν μου αρέσουν τα εύκολα αναθέμετα.
Ο Σακελαρίδης με την τριφωνία που προσπάθησε να εφαρμόσει , κατηγορήθηκε και τότε από μεγάλη μερίδα μουσικών και από άλλους βέβαια επιδοκιμάστηκε .
Ο ίδιος ο Σακελαρίδης ήταν κατά της "άκρατης πολυφωνίας" που καταργούσε την οκταηχία. Τα βιβλία του κυκλοφορούσαν με έγκριση του τότε ελληνικού κράτους (τα μόνα νομίζω)
Βέβαια είχε ευρύ πεδίο γνώσεων που δεν περιοριζόταν στην γνώση βυζαντινής και ευρωπαϊκής μουσικής , ήταν καθηγητής , φιλόλογος , λόγιος , μουσουργός ...
Το ίδιο και οι γιοι του .
Γνωστή και η ρήση (που έλεγε μεταξύ σοβαρού και αστείου ) :
Ο μεν Πατήρ (αυτός δηλαδή) υπηρετεί τον Υιόν ( τον Ιησούν) και ο υιός (ο γιός του ) τον διάβολον (εννοώντας την "κοσμική" μουσική , οπερέτες κ.λ.π..
Συνοψίζοντας , επαναλαμβάνω κάτι που λέω(και γράφω) τελευταία.
Δεν υπάρχει μαύρο - άσπρο . Ας είμαστε πιο ανοιχτόμυαλοι και ας μην δαιμονοποιούμε .(ούτε να Θεοποιούμαι κάποιους από την άλλη).
Δεν είναι κακό να μελετήσει κάποιος Σακελαρίδη ..(μην ανησυχείτε δεν θα σας χαλάσει το "ύφος" )
Όπως (άσχετο ) , σε μία συζήτηση , κάποιος συνάδελφος κατηγορούσε τον Καρά και το θεωρητικό του ( έβγαζε καπνούς !!!! ) ..και όταν ηρέμησε και κατάφερα να πάρω τον λόγο , τον ρώτησα αν το διάβασε .
Δεν απάντησε και συνέχισε τον μονόλογο .
Στην εμμονή μου να ρωτάω τελικά , αν το έχει διαβάσει , απάντησε :"όχι" ..
Ξέρω , "κουμπάρε" και λίαν αγαπητέ Δομέστικε , θα με κατηγορήσεις για δημόσιες σχέσεις και μεροληψία , επειδή γράφω επώνυμα.
Πίστεψέ με δεν είναι έτσι .
Έχω εκφράσει διαφωνία "face to face" και σε μεγάλους δασκάλους στο παρελθόν , από άλλους παρεξηγήθηκα (ξύδι
) και από άλλους (λίγους ) εκτιμήθηκε .Προτιμώ να είμαι χρήσιμος και λιγότερα αρεστός .
apostoloskalpakidis
.......
Ναι ! Δεν θα τους έκανα ποτέ τη χάρη να τους πω βαλσάκια του τύπου "Αγνή Παρθένε " και άλλα "αγιορίτικα" νεοφερμένα τραγουδάκια εν ώρα λατρείας και ειδικά στη θέση του κοινωνικού .
Τώρα όμως , από την άλλη , άντε να καθιερώσεις άλλο "Φως ιλαρόν" από του Σακελαρίδη , που όπως και να το κάνεις , καθιερώθηκε .
Ή την Μεγάλη Παρασκευή ,στην τρίτη στάση των εγκωμίων , ποια μελωδία έχει καθιερωθεί στην συνείδηση και στα ακούσματα του "λαού" , καλώς ή κακώς..
domesticus
Lupus non curat numerum ovium
Ἄλλο νὰ ὑπάρχει ἕνα κακῶς κείμενο ποὺ ἀδυνατοῦμε νὰ ἀλλάξουμε καὶ ἄλλο νὰ «καθαγιάζουμε» τὴν ἀρέσκεια τοῦ «λαοῦ».
Δὲν μὲ ἐνδιαφέρουν στὴν ψαλτικὴ ἄλλα πράγματα πέραν Ἁγίου Ὄρους καὶ Μεγάλης Ἐκκλησίας.
Μόνο γιὰ νὰ τὰ κατανοήσεις καὶ νὰ ἀποδώσεις μέλος κατὰ συνέπεια παραδοσιακὰ ἐκκλησιαστικὸ δὲν περισσεύει οὕτε χρόνος οὕτε διάθεση. κάθε τι πέραν τῶν προαναφερθέντων δὲν νομίζω πὼς βοηθᾶ.
Τώρα τὸ τὶ ἄκουγα μικρὸς καὶ πόσο ἤ ἄν μὲ συγκινοῦσε κάτι ἄλλο δὲν ἔχει καμία σημασία. Ὁ ψάλτης ποὺ γνωρίζει τὴ θέση του προσπαθεῖ πάντα νὰ κινεῖται στὸν παραπάνω ἄξονα μὲ σπουδὴ, ἐπιμονὴ καὶ αὐτοσυγκράτηση.
Αὐτὸ εἶναι τὸ καθῆκον μας, ὅσο φυσικὰ μᾶς τὸ ἐπιτρέπουν οἱ συνθῆκες ἐργασίας στὸ ἀναλόγιό μας.
Τὰ παραπάνω ἰσχύουν καὶ γιὰ τοὺς ασημους ψάλτες καὶ γιὰ τοὺς φημισμένους δασκάλους. Τὰ εὐρωπαϊκὰ τοῦ ταλιαδώρου ποτὲ δὲν τὰ κατάλαβα οὕτε τὰ δέχθηκα, εἰδικὰ ἀπὸ ὅταν κατοχύρωσε τὴν θέση του στὴν Αγιὰ Σοφιὰ καὶ δὲν εἶχε ἀνάγκη νὰ προσκυνᾶ κανένα. Περισσότερο δὲν μὲ ἐνδιαφέρει νὰ ἀναλύσω τίποτε ἄλλο.
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
Επειδή καθιερώθηκαν οι παραπάνω δύο - τρεις ύμνοι του αείμνηστου Μουσικοσυνθέτη Ι. Σακελλαρίδη, δεν σημαίνει πως έγινε αυτόματα κλασσικός & παραδοσιακός!
Εγώ υποστηρίζω ότι, δυστυχώς, μετά από τον Ιακ. Ναυπλιώτη, έχουν εισαχθεί νεωτερισμοί, αναλύσεις & διασκευές εις το διηνεκές, από τους δασκάλους του 20ου αι. που τους σέβομαι, εκτιμώ & θαυμάζω, αλλά η αλήθεια να λέγεται!
Προσπαθείς να βρεις κλασσική θέση & μουσικό μοτίβο όμοιο με των παλαιών μαθημάτων, είτε στις ατελείς, είτε στις εντελείς καταλήξεις π.χ. στα Παπαδικά και νομίζεις ότι διαβάζεις άλλο είδος μουσικής!
Ο καθένας, πολλές φορές, από τους Μουσικοσυνθέτες, "όπως τον βόλευε φωνητικά μ' ότι άλλα ακούσματα είχε" προσπαθούσε να συνθέσει ύμνο, σταχυολογώντας θέσεις, ακόμα κι από κοσμική μουσική (Δημοτικά τραγούδια, ρεμπέτικα, ελαφρολαικά - στις ηχογραφήσεις των σύγχρονων συναδέλφων Ιεροψαλτών, θα το διαπιστώσετε).
Όλα τα παραπάνω συνθέτουν "το παζλ" της μουσικής μας ασυδοσίας και του μουσικού μας "αρπακολισμού".
Παρόλ' αυτά, πιστεύω ότι έσσεται ήμαρ!
Έρρωσθε & γρηγορείτε!
Last edited:
Κων/νος Βαγενάς
Κωνσταντίνος
Δομέστιχε,
Δεν είναι θέμα αρέσκειας του λαού αλλά προσευχής και κατάνυξης του λαού. Το ότι δεν σου περνά καν απ' το μυαλό πως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, φαίνεται απ' το σχόλιό σου για τον Ταλιαδώρο. Μόνο δηλαδή ως... προσκυνών (και ούτε) θα δικαιολογείτο να λέει Σακελλαρίδη. Αφού καθιερώθηκε, ποιος ο λόγος, ε;
Για μένα, λοιπόν, όπως έχω ξαναπεί κριτήριο δεν είναι ούτε η Μεγάλη Εκκλησία ούτε το Όρος ούτε καμιά επιμέρους παράδοση. Δεν μπορεί να είναι κριτήριο μια επιμέρους παράδοση. Αντίθετα όλες οι παραδόσεις κρίνονται από το αν και κατά πόσον αυτές εμπίπτουν σε υπερκείμενα κριτήρια. Σίγουρα οι προαναφερθείσες παραδόσεις δεχόμαστε ότι διασώζουν σε μεγάλο βαθμό την εκκλησιαστικότητα και ιεροπρέπεια του μέλους. Σίγουρα όλοι οι υπόλοιποι, μηδέ του Σακελλαρίδη εξαιρουμένου, βασίστηκαν και βασίζονται εκεί. Δεν καθαγιάζει όμως η εκάστοτε παράδοση τα μέσα της, αυτά την καθαγιάζουν(.
Δεν είναι θέμα αρέσκειας του λαού αλλά προσευχής και κατάνυξης του λαού. Το ότι δεν σου περνά καν απ' το μυαλό πως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, φαίνεται απ' το σχόλιό σου για τον Ταλιαδώρο. Μόνο δηλαδή ως... προσκυνών (και ούτε) θα δικαιολογείτο να λέει Σακελλαρίδη. Αφού καθιερώθηκε, ποιος ο λόγος, ε;
Για μένα, λοιπόν, όπως έχω ξαναπεί κριτήριο δεν είναι ούτε η Μεγάλη Εκκλησία ούτε το Όρος ούτε καμιά επιμέρους παράδοση. Δεν μπορεί να είναι κριτήριο μια επιμέρους παράδοση. Αντίθετα όλες οι παραδόσεις κρίνονται από το αν και κατά πόσον αυτές εμπίπτουν σε υπερκείμενα κριτήρια. Σίγουρα οι προαναφερθείσες παραδόσεις δεχόμαστε ότι διασώζουν σε μεγάλο βαθμό την εκκλησιαστικότητα και ιεροπρέπεια του μέλους. Σίγουρα όλοι οι υπόλοιποι, μηδέ του Σακελλαρίδη εξαιρουμένου, βασίστηκαν και βασίζονται εκεί. Δεν καθαγιάζει όμως η εκάστοτε παράδοση τα μέσα της, αυτά την καθαγιάζουν(
.
domesticus
Lupus non curat numerum ovium
Δομέστιχε,
Δεν είναι θέμα αρέσκειας του λαού αλλά προσευχής και κατάνυξης του λαού. Το ότι δεν σου περνά καν απ' το μυαλό πως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, φαίνεται απ' το σχόλιό σου για τον Ταλιαδώρο. Μόνο δηλαδή ως... προσκυνών (και ούτε) θα δικαιολογείτο να λέει Σακελλαρίδη. Αφού καθιερώθηκε, ποιος ο λόγος, ε;
Για μένα, λοιπόν, όπως έχω ξαναπεί κριτήριο δεν είναι ούτε η Μεγάλη Εκκλησία ούτε το Όρος ούτε καμιά επιμέρους παράδοση. Δεν μπορεί να είναι κριτήριο μια επιμέρους παράδοση. Αντίθετα όλες οι παραδόσεις κρίνονται από το αν και κατά πόσον αυτές εμπίπτουν σε υπερκείμενα κριτήρια. Σίγουρα οι προαναφερθείσες παραδόσεις δεχόμαστε ότι διασώζουν σε μεγάλο βαθμό την εκκλησιαστικότητα και ιεροπρέπεια του μέλους. Σίγουρα όλοι οι υπόλοιποι, μηδέ του Σακελλαρίδη εξαιρουμένου, βασίστηκαν και βασίζονται εκεί. Δεν καθαγιάζει όμως η εκάστοτε παράδοση τα μέσα της, αυτά την καθαγιάζουν(
Η προσευχὴ καὶ κατάνυξη τοῦ λαοῦ εἶνια μιὰ ἐξαιρετικὰ πονεμένη ἱστορία ποὺ πρώτα περνᾶ ἀπὸ τὴν σωστὴ πνευματικὴ κατάρτιση. Ὅταν αὐτὴ δὲν ὑπάρχει ἤ δὲν ἐνδιαφέρει νὰ ἀποκτηθεῖ καταντοῦμε σὲ μουσικὴ ἑσπερινὴ ντόπα ὁμαδικῆς ... εὐσέβειας ἑνίοτε καὶ ... δακρυροούσης πρὸς τελικὴν ἰκανοποίησιν τοῦ λεγόμενου ἑλληνοθρησκευτικοῦ ἰδεώδους κορασίδων τινῶν καὶ γραϊδίων πολλῶν.
Ἀφοῦ λοιπὸν ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική μας μουσικὴ ὅπως χαρακτηρίζεται ἀπὸ Μεγάλη ἐκκλησία καὶ Ἅγιον Ὄρος καὶ μόνο
ὅπως γράφεις, τί ἄλλο ζητοῦμε ἀπὸ τὴν ψαλτική;
Μἠπως τὰ προσωπικά μας γούστα καὶ χαριεντίσματα καὶ τὴν κακῶς ἐννοούμενη καὶ ἐγωιστικὴ-ἐγωκεντρικὴ ἐλευθεριότητα τῆς ... ντίβας;
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
Δεν είναι δόκιμο & ορθό, κατά τη γνώμη μου, να μιλάμε απαξιωτικά για "τις κολώνες" της Ορθοδοξίας & της ορθοπραξίας!Δομέστιχε,
.................................................................................................................Για μένα, λοιπόν, όπως έχω ξαναπεί κριτήριο δεν είναι ούτε η Μεγάλη Εκκλησία ούτε το Όρος ούτε καμιά επιμέρους παράδοση. Δεν μπορεί να είναι κριτήριο μια επιμέρους παράδοση. (
Έχω πολλάκις, γράψει για τα χαρακτηριστικά & τα κριτήρια που διέπουν τα παραδοσιακά μέλη, αλλά φαίνεται, βρίσκουν αδιέξοδο, στην κοσμική θεώρηση των πραγμάτων γενικά, αλλά και ειδικότερα του "εγωιστικώς ψάλλειν," με ανθρώπινα, πεπερασμένα - χοικά κριτήρια!
Εάν στο λαό αρέσουν "τα τραγουδάκια" και ισχυριζόμαστε ότι αυτή είναι πλέον η παράδοση, τότε πιστεύω, ότι το τέλος του κόσμου είναι κοντά.
Τόση απαξίωση για τις κλασσικές μελωδίες?
Τόσες "μουσικές εκπτώσεις", για να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα?
Μπορεί οι δάσκαλοί μας να έχουν κάνει και λάθη, αφού διασκεύασαν τους: "Μπετόβεν & Μπαχ" της ΕΒΜ για τη δήθεν διόρθωση & προσαρμογή των μελωδιών στα σημερινά δεδομένα.
Υπάρχουν διαχρονικές ιδιότητες & χαρακτηριστικά κατά την εκτέλεση των μελωδιών που "δια ζώσης" εκτελούνται, είτε "στο Πατραιρχείο", είτε στο ΄Αγιον Όρος, που δεν πρέπει "ελαφρά τη καρδία", ηθελημένα ή όχι να παραβλέπουμε!
Κων/νος Βαγενάς
Κωνσταντίνος
Η προσευχή και η κατάνυξη του Λαού, δηλαδή του μεγαλύτερου ποσοτικά μέρους του σώματος της Εκκλησίας, είναι μια υπόθεση που, δυστυχώς για τους ψάλτες, δεν μπορεί να μπει σε καλούπια. Ούτε μπορεί να τεντώνεται ή να τσεκουρεύεται στο κρεββάτι του Προκρούστη για να δικαιολογηθούν οι δικές μας επιλογές. Η "θέση" έπεται της πραγματικότητας και όχι το αντίθετο.
Και για να ξαναγυρίσω στον ταλαιπωρημένο όρο "κλασσικό", κλασσικό είναι αυτό του οποίου η αξία διατηρείται αναλλοίωτη στο χρόνο διότι αποτελεί προϊόν γνήσιας δημιουργίας, διέπεται από εσωτερική συνέπεια με αρχή, μέση και τέλος και παράγεται και απευθύνεται σε κοινό το οποίο εγγενώς εκφράζει και στου οποίου την ανάγκη ανταποκρίνεται.
Μη μου πεις λοιπόν αν κι ο Γαϊτάνος είναι κλασσικός (επειδή εκεί οδηγείς), είναι απλά μια μόδα. Κι ας δακρυροούν τα γραΐδια.
Ενώ ο Σακελλαρίδης, αφού περί αυτού ο λόγος, "έταμε νέαν οδόν εις την εναρμόνισιν της βυζαντινής μουσικής δημιουργήσας ίδιον μουσικόν σύστημα, εκ των πραγμάτων επιβληθέν και επιβιώσαν μέχρι σήμερον εν τω χώρω της Θ. Λατρείας. Αυστηρώς κρινόμενον το σύστημα τούτον έρχεται εις αντίθεσιν προς την γνησίαν παραδοσιακήν μορφήν της εκκλ. μουσικής, ήτις δεν επιδέχεται [σημ. δική μου: κατ' αρχήν] αρμονικήν επεξεργασίαν. Όπως προσωπικώς πιστεύομεν, το σύστημα Σακελλαρίδου επεβίωσε του δημιουργού του διότι ανταπεκρίθη εις ζωτικήν ανάγκην του λαού, όστις το ηγάπησε και το υπεστήριξε. Σήμερον ο λαός αρέσκεται εις το σύστημα τούτο και εις τας μουσικάς γραμμάς του εκτελεί εν πολλοίς τους εκκλησιαστικούς ύμνους" (+Αρχ. Χριστοδούλου, "Μουσικολογικά Ανάλεκτα": Τέσσαρες "θέσεις" επί της Βυζαντινής μουσικής, Αθήνα, Αποστολική Διακονία, χχ.).
Εγώ δεν γράφω ΚΑΙ ΜΟΝΟ κι εκεί είναι όλη η διαφωνία μας.
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
Οι κλασσικές μελωδίες έχουν ακριβώς, διαχρονική αξία, αναλοίωτη στο χρόνο ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ, ούτε, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ρέπουν προς........ "τα τραγουδάκια, κι όχι μόνο", αλλά γιατί διέπονται από:
1. Θεοπνευστία
2. Απλότητα
3. Μεγαλοπρέπεια
4. Κατάνυξη
5. Εκκλησιαστικό ήθος΄
6. Εκκλησιαστικό ύφος και "ανεβάζουν", πνευματικά τους πιστούς μέσω βέβαια, των εννοιών, των νοημάτων και των λόγων που καλούνται να τονίσουν.
Η σημερινή, απαξιωτική κατάσταση που ζούμε, όχι μόνο για την οικονομική κρίση, αφού κι αυτή είναι συνέπεια του γκρεμίσματος του αξιακού μας συστήματος, επηρεάζει και το μουσικό αισθητήριο - επίπεδο του λαού.
Μ' αυτή τη λογική, εφ' όσον το μουσικό μας επίπεδο είναι χαμηλό - πτωχευμένο, ας "κόψουμε & ράψουμε" στα μέτρα αυτής της ανάγκης και τις μελωδίες της ΕΒΜ!
Μπορώ να σας προτείνω "δεκάδες τραγουδάκια", που θα αντικαταστήσουν τα κλασσικά μαθήματα, διότι αυτά πλέον, θα εκφράζουν τις ανάγκες του λαού, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή!
Θα μιλάμε για κλασσικές μελωδίες?
Αν δεν το κατανοούμε, θα πρέπει να παρακαλέσουμε τον Κύριο να μας φωτίσει, ώστε εν ονόματι της ικανοποίησης των μουσικών αναγκών του λαού, στη δεδομένη χρονική περίοδο, να μην ισοπεδώσουμε τα λίγα εναπομείναντα όρθια! (Κλασσικά μαθήματα, διαχρονικής & υπερτοπικής αξίας, αναλοίωτα στη φθορά των πρόσκαιρων μουσικών απαιτήσεων του λαού στις διάφορες χρονικές περιόδους).
Έρρωσθε & γρηγορείτε!
π. Μάξιμος
Γενικός Συντονιστής
domesticus
Lupus non curat numerum ovium
Ἡ προσευχὴ εντὸς τοῦ ναοῦ μὲ τὴ μορφὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀκολουθίας ἔχει μπεῖ σὲ καλούπι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας ἤδη ἀπὸ αἰῶνες.
Καὶ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες μέχρι καὶ σήμερα -σὲ πείσμα πολλῶν- μόνο ἡ Μεγάλη Ἑκκλησία καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος διετήρησαν σὲ μεγάλο βαθμό τὴν ἐκκλησιαστικότητα καὶ ἱεροπρέπεια του μέλους. Ὅτι ἄλλες φιλόδοξες παραφυάδες καὶ περικοκλάδες καὶ καταβολάδες καὶ λοιπὰ ζιζάνια ξεφύτρωσαν παραδίπλα ἐδῶ καὶ καμιὰ κατοσταριὰ χρόνια γιὰ λόγους μακρὰν τῆς ἐκκλησίας, ἀλλὰ πλησίον τῆς προσωπικῆς φιλοδοξίας ἐκπορευομένης ἀπὸ ἐγωκεντρικὴ προσκόλληση σὲ ἀτομικὰ καὶ μόνο βιώματα ἀμφιβόλου ἐκκλησιαστικῆς προελεύσεως, καὶ κολακεύοντας τὴν μάζα, σίγουρα δὲν μποροῦμε παρὰ νὰ τὶς δοῦμε μὲ κριτικότατο μάτι.
Καὶ κάτι ἄλλο. Ἡ ἀνάγκη τοῦ λαοῦ δὲν εἶναι ἐγγενῆς συχνὰ, ἀλλὰ μπορεῖ καὶ νὰ καλλιεργεῖται ἐπιτηδείως ἀπὸ ἐπιτηδευμένα ἀσχέτους πρὸς τὸ γνήσιο ἐκκλησιαστικὸ πνεύμα τὸ ριζωμένο στὴν μακραίωνη ἐκκλησιαστικὴ παράδοση. Ποὺ βασίζεται αὐτὴ ἡ ἀσχετοσύνη καὶ ἀπὸ ποὺ πηγάζει εἶναι μιὰ ἄλλη συζήτηση μὲ ... ὀργανωμένο ἱστορικὸ ὑπόβαθρο μετὰ τὸ 1850.
Ὅσο γιὰ τὸ ἀπόσπασμα τοῦ κυροῦ Χριστοδούλου Ὑπογραμμίζω καὶ τονίζω:
Ὁ πάσα ἕνας ἔχει δικαίωμα στὴν ἄποψη.
haris1963
παλαιότατο μέλος
Μ' αρέσει σφόδρα η προσέγγισή σου και πιθανότατα στην πράξη να ταυτίζεται με τη δική μου, όμως: ως (και) μουσικοί, πιστεύω πως πρέπει να δίνουμε χώρο σε όλες αυτές τις ...διαφορετικότητες (για να αποφύγω τη φυτολογία
), έως και να τις ακούμε με προσοχή. Εφόσον βέβαια, δεν διεκδικούν το «γνήσιο» ή «αυθεντικό» κ.λ.π. ύφος και μέλος. Θεωρώ λάθος την τακτική του «εξοβελισμού» τους «στο πυρ το εξώτερον», αφού δε μιλάμε εδώ για δόγματα πίστεως. Σε τελική ανάλυση, δεν βλέπω καν (στην παρούσα τουλάχιστον ιστορική στιγμή), σε τι ενοχλούν ή εμποδίζουν την παραδοσιακή ψαλτική που πρεσβεύεις (όπως κι εγώ).
π. Μάξιμος
Γενικός Συντονιστής
Ἀλλά καλά πού βάζεις καί βαθμό...