mazdazianzinos
Νέο μέλος
Αγαπητοί φίλοι,
Θα ήθελα να θέσω ένα καίριο ερώτημα, στο οποίο καλώ προς συζήτησιν όλους ώστε να μπορέσει να προκύψει κάποιο συμπέρασμα.
Παρατηρείται λοιπόν στις μέρες μας πως όταν προκύπτει ζήτηση ιεροψάλτη σε έναν Ιερό Ναό σημειώνονται τα εξής σενάρια:
1.Αποφασίζουν οι Ιερείς του Ναού (μερικές φορές με συνεργασία των επιτρόπων και σπανιότατα του εκκλησιάσματος) για το ποιον ψάλτη θέλουν μετά από μια περίοδο δοκιμών.
2.Αποφασίζει αποκλειστικά ο Σύλλογος Ιεροψαλτών π.χ. Θεσσαλονίκης.
3.Αποφασίζει αποκλειστικά ο Επίσκοπος.
κλπ κλπ.
Πριν ξεκινήσω τη δική μου τοποθέτηση, θα ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό. Ο ψάλτης είναι τραγουδιστής; Διότι δεν είναι λίγες οι φορές που έτσι κρίνεται από τους "αρμόδιους φορείς". Είναι ένας καλός συνεργάτης στο έργο της τοπικής εκκλησίας (αν ναι ποιος θα το κρίνει αυτό, αν όχι η ίδια η ενορία);
Ας πάμε όμως στους φορείς των αποφάσεων:
1.Όσον αφορά στην πρώτη περίπτωση θεωρώ πως ο ιεροψάλτης που θα επιλεγεί θα πρέπει να δοκιμαστεί εν ώρα ακολουθίας, διότι η ψαλμωδία είναι ταυτοχρόνως προσευχή και όχι υποκριτική τέχνη, γι αυτό και δεν θα πρέπει να κρίνεται σε ένα γραφείο ή αίθουσα απέναντι σε κάποια επιτροπή. Άρα, οι περίοδοι δοκιμασιών στο αναλόγιο πρέπει να επιβάλλονται και αν θέλετε να ηχογραφούνται ώστε να υπάρχουν και αντικειμενικά κριτήρια για την επιλογή των, πολλώ δε μάλλον να έχει άποψη και ο κόσμος, ο οποίος θεωρούμενος ως μάζα, χάνει το ενδιαφέρον του για την ενοριακή ζωή εν γένει και εκεί ίσως πάσχει λιγάκι η Εκκλησία μας. Στο αναλόγιο φαίνεται και η στάση του ιεροψάλτη, αλλά και η γνώση του τυπικού και πολλά άλλα.
2.Αποφασίζει ένας Σύλλογος; Ποιος έδωσε τέτοιο δικαίωμα απόφασης διορισμού ή ελέγχου του ψάλτη που θα επιλεγεί; Και βάσει ποίων κριτηρίων; Νομίζω πως δεν είναι λίγοι αυτοί που αν ανοίξουν τα στόματά τους δε θα αναφέρουν ευχάριστες εμπειρίες. Και τι σχέση μπορεί να έχει ένας Σύλλογος με τη ζωή μιας ενορίας για να επιβάλλει την άποψή του; Και γιατί να επιλέξει κάποιον ψάλτη που δεν ανήκει στα μέλη του; Άρα, το πιο πιθανόν είναι να μεροληπτεί, γεγονός που του αφαιρεί κάθε δικαίωμα εμπλοκής. Ένας Σύλλογος Ιεροψαλτών είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη για να λύνει προβλήματα και όχι να δημιουργεί.
3.Αποφασίζει ο Επίσκοπος; Ο Επίσκοπος έχει μέγιστη ευθύνη στην πνευματική ζωή της εκκλησίας μας. Οπωσδήποτε έχει λόγο και για τον ψάλτη που θα επιλεγεί. Αλλά πρέπει να λειτουργεί πατρικά προς όλες τις ψυχές και να μη μεροληπτεί.
Αλήθεια τι γίνεται όταν οι ιερείς θέλουν κάποιον ψάλτη, άλλον θέλει ο Σύλλογος και άλλον ο Δεσπότης;
Στις μέρες μας που η χώρα μας πάσχει από μια πολιτική που χαρακτηρίστηκε αρνητικά λόγω του βολέμματος των ημετέρων θεωρώ πως θα πρέπει να ανοίξουν οι παρωπίδες, ο καθένας να ασχοληθεί με τον εαυτό του και να μην προσπαθεί να επιβάλλει άποψη για μια οικογένεια στην οποίαν δεν ανήκει σε καθημερινή βάση, όπως η Ενορία.
Τα κυκλώματα και οι ίντριγκες στο χώρο της Εκκλησίας δε χωρούν, διότι ο Χριστός ήταν ταπεινός και αγκάλιασε όλον τον κόσμο και όχι μονάχα τους ημέτερους.
Θα ήθελα να θέσω ένα καίριο ερώτημα, στο οποίο καλώ προς συζήτησιν όλους ώστε να μπορέσει να προκύψει κάποιο συμπέρασμα.
Παρατηρείται λοιπόν στις μέρες μας πως όταν προκύπτει ζήτηση ιεροψάλτη σε έναν Ιερό Ναό σημειώνονται τα εξής σενάρια:
1.Αποφασίζουν οι Ιερείς του Ναού (μερικές φορές με συνεργασία των επιτρόπων και σπανιότατα του εκκλησιάσματος) για το ποιον ψάλτη θέλουν μετά από μια περίοδο δοκιμών.
2.Αποφασίζει αποκλειστικά ο Σύλλογος Ιεροψαλτών π.χ. Θεσσαλονίκης.
3.Αποφασίζει αποκλειστικά ο Επίσκοπος.
κλπ κλπ.
Πριν ξεκινήσω τη δική μου τοποθέτηση, θα ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό. Ο ψάλτης είναι τραγουδιστής; Διότι δεν είναι λίγες οι φορές που έτσι κρίνεται από τους "αρμόδιους φορείς". Είναι ένας καλός συνεργάτης στο έργο της τοπικής εκκλησίας (αν ναι ποιος θα το κρίνει αυτό, αν όχι η ίδια η ενορία);
Ας πάμε όμως στους φορείς των αποφάσεων:
1.Όσον αφορά στην πρώτη περίπτωση θεωρώ πως ο ιεροψάλτης που θα επιλεγεί θα πρέπει να δοκιμαστεί εν ώρα ακολουθίας, διότι η ψαλμωδία είναι ταυτοχρόνως προσευχή και όχι υποκριτική τέχνη, γι αυτό και δεν θα πρέπει να κρίνεται σε ένα γραφείο ή αίθουσα απέναντι σε κάποια επιτροπή. Άρα, οι περίοδοι δοκιμασιών στο αναλόγιο πρέπει να επιβάλλονται και αν θέλετε να ηχογραφούνται ώστε να υπάρχουν και αντικειμενικά κριτήρια για την επιλογή των, πολλώ δε μάλλον να έχει άποψη και ο κόσμος, ο οποίος θεωρούμενος ως μάζα, χάνει το ενδιαφέρον του για την ενοριακή ζωή εν γένει και εκεί ίσως πάσχει λιγάκι η Εκκλησία μας. Στο αναλόγιο φαίνεται και η στάση του ιεροψάλτη, αλλά και η γνώση του τυπικού και πολλά άλλα.
2.Αποφασίζει ένας Σύλλογος; Ποιος έδωσε τέτοιο δικαίωμα απόφασης διορισμού ή ελέγχου του ψάλτη που θα επιλεγεί; Και βάσει ποίων κριτηρίων; Νομίζω πως δεν είναι λίγοι αυτοί που αν ανοίξουν τα στόματά τους δε θα αναφέρουν ευχάριστες εμπειρίες. Και τι σχέση μπορεί να έχει ένας Σύλλογος με τη ζωή μιας ενορίας για να επιβάλλει την άποψή του; Και γιατί να επιλέξει κάποιον ψάλτη που δεν ανήκει στα μέλη του; Άρα, το πιο πιθανόν είναι να μεροληπτεί, γεγονός που του αφαιρεί κάθε δικαίωμα εμπλοκής. Ένας Σύλλογος Ιεροψαλτών είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη για να λύνει προβλήματα και όχι να δημιουργεί.
3.Αποφασίζει ο Επίσκοπος; Ο Επίσκοπος έχει μέγιστη ευθύνη στην πνευματική ζωή της εκκλησίας μας. Οπωσδήποτε έχει λόγο και για τον ψάλτη που θα επιλεγεί. Αλλά πρέπει να λειτουργεί πατρικά προς όλες τις ψυχές και να μη μεροληπτεί.
Αλήθεια τι γίνεται όταν οι ιερείς θέλουν κάποιον ψάλτη, άλλον θέλει ο Σύλλογος και άλλον ο Δεσπότης;
Στις μέρες μας που η χώρα μας πάσχει από μια πολιτική που χαρακτηρίστηκε αρνητικά λόγω του βολέμματος των ημετέρων θεωρώ πως θα πρέπει να ανοίξουν οι παρωπίδες, ο καθένας να ασχοληθεί με τον εαυτό του και να μην προσπαθεί να επιβάλλει άποψη για μια οικογένεια στην οποίαν δεν ανήκει σε καθημερινή βάση, όπως η Ενορία.
Τα κυκλώματα και οι ίντριγκες στο χώρο της Εκκλησίας δε χωρούν, διότι ο Χριστός ήταν ταπεινός και αγκάλιασε όλον τον κόσμο και όχι μονάχα τους ημέτερους.
Last edited: