[Ερώτηση] Ποιος αποφασίζει την επιλογή Ιεροψάλτη σε έναν Ιερό Ναό;

mazdazianzinos

Νέο μέλος
Αγαπητοί φίλοι,
Θα ήθελα να θέσω ένα καίριο ερώτημα, στο οποίο καλώ προς συζήτησιν όλους ώστε να μπορέσει να προκύψει κάποιο συμπέρασμα.
Παρατηρείται λοιπόν στις μέρες μας πως όταν προκύπτει ζήτηση ιεροψάλτη σε έναν Ιερό Ναό σημειώνονται τα εξής σενάρια:
1.Αποφασίζουν οι Ιερείς του Ναού (μερικές φορές με συνεργασία των επιτρόπων και σπανιότατα του εκκλησιάσματος) για το ποιον ψάλτη θέλουν μετά από μια περίοδο δοκιμών.
2.Αποφασίζει αποκλειστικά ο Σύλλογος Ιεροψαλτών π.χ. Θεσσαλονίκης.
3.Αποφασίζει αποκλειστικά ο Επίσκοπος.
κλπ κλπ.
Πριν ξεκινήσω τη δική μου τοποθέτηση, θα ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό. Ο ψάλτης είναι τραγουδιστής; Διότι δεν είναι λίγες οι φορές που έτσι κρίνεται από τους "αρμόδιους φορείς". Είναι ένας καλός συνεργάτης στο έργο της τοπικής εκκλησίας (αν ναι ποιος θα το κρίνει αυτό, αν όχι η ίδια η ενορία);
Ας πάμε όμως στους φορείς των αποφάσεων:
1.Όσον αφορά στην πρώτη περίπτωση θεωρώ πως ο ιεροψάλτης που θα επιλεγεί θα πρέπει να δοκιμαστεί εν ώρα ακολουθίας, διότι η ψαλμωδία είναι ταυτοχρόνως προσευχή και όχι υποκριτική τέχνη, γι αυτό και δεν θα πρέπει να κρίνεται σε ένα γραφείο ή αίθουσα απέναντι σε κάποια επιτροπή. Άρα, οι περίοδοι δοκιμασιών στο αναλόγιο πρέπει να επιβάλλονται και αν θέλετε να ηχογραφούνται ώστε να υπάρχουν και αντικειμενικά κριτήρια για την επιλογή των, πολλώ δε μάλλον να έχει άποψη και ο κόσμος, ο οποίος θεωρούμενος ως μάζα, χάνει το ενδιαφέρον του για την ενοριακή ζωή εν γένει και εκεί ίσως πάσχει λιγάκι η Εκκλησία μας. Στο αναλόγιο φαίνεται και η στάση του ιεροψάλτη, αλλά και η γνώση του τυπικού και πολλά άλλα.
2.Αποφασίζει ένας Σύλλογος; Ποιος έδωσε τέτοιο δικαίωμα απόφασης διορισμού ή ελέγχου του ψάλτη που θα επιλεγεί; Και βάσει ποίων κριτηρίων; Νομίζω πως δεν είναι λίγοι αυτοί που αν ανοίξουν τα στόματά τους δε θα αναφέρουν ευχάριστες εμπειρίες. Και τι σχέση μπορεί να έχει ένας Σύλλογος με τη ζωή μιας ενορίας για να επιβάλλει την άποψή του; Και γιατί να επιλέξει κάποιον ψάλτη που δεν ανήκει στα μέλη του; Άρα, το πιο πιθανόν είναι να μεροληπτεί, γεγονός που του αφαιρεί κάθε δικαίωμα εμπλοκής. Ένας Σύλλογος Ιεροψαλτών είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη για να λύνει προβλήματα και όχι να δημιουργεί.
3.Αποφασίζει ο Επίσκοπος; Ο Επίσκοπος έχει μέγιστη ευθύνη στην πνευματική ζωή της εκκλησίας μας. Οπωσδήποτε έχει λόγο και για τον ψάλτη που θα επιλεγεί. Αλλά πρέπει να λειτουργεί πατρικά προς όλες τις ψυχές και να μη μεροληπτεί.
Αλήθεια τι γίνεται όταν οι ιερείς θέλουν κάποιον ψάλτη, άλλον θέλει ο Σύλλογος και άλλον ο Δεσπότης;
Στις μέρες μας που η χώρα μας πάσχει από μια πολιτική που χαρακτηρίστηκε αρνητικά λόγω του βολέμματος των ημετέρων θεωρώ πως θα πρέπει να ανοίξουν οι παρωπίδες, ο καθένας να ασχοληθεί με τον εαυτό του και να μην προσπαθεί να επιβάλλει άποψη για μια οικογένεια στην οποίαν δεν ανήκει σε καθημερινή βάση, όπως η Ενορία.
Τα κυκλώματα και οι ίντριγκες στο χώρο της Εκκλησίας δε χωρούν, διότι ο Χριστός ήταν ταπεινός και αγκάλιασε όλον τον κόσμο και όχι μονάχα τους ημέτερους.
 
Last edited:

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Νέο μέλος
Αγαπητέ mazdazianzinos,συμφωνώ με τις απόψεις σου!Για να μπορέσουμε όμως να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα και να κρίνουμε ενέργειες κάποιων πρέπει να γράφουμε συγκεκριμένα τι εννοούμε και αν θέλεις με το όνομα μας.
Φιλικά Αθανάσιος!
 

δημητρης γαλλος

Παλαιό Μέλος
Αγαπητοί φίλοι,
Θα ήθελα να θέσω ένα καίριο ερώτημα, στο οποίο καλώ προς συζήτησιν όλους ώστε να μπορέσει να προκύψει κάποιο συμπέρασμα.
Παρατηρείται λοιπόν στις μέρες μας πως όταν προκύπτει ζήτηση ιεροψάλτη σε έναν Ιερό Ναό σημειώνονται τα εξής σενάρια:
1.Αποφασίζουν οι Ιερείς του Ναού (μερικές φορές με συνεργασία των επιτρόπων και σπανιότατα του εκκλησιάσματος) για το ποιον ψάλτη θέλουν μετά από μια περίοδο δοκιμών.
2.Αποφασίζει αποκλειστικά ο Σύλλογος Ιεροψαλτών π.χ. Θεσσαλονίκης.
3.Αποφασίζει αποκλειστικά ο Επίσκοπος.
κλπ κλπ.
Πριν ξεκινήσω τη δική μου τοποθέτηση, θα ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό. Ο ψάλτης είναι τραγουδιστής; Διότι δεν είναι λίγες οι φορές που έτσι κρίνεται από τους "αρμόδιους φορείς". Είναι ένας καλός συνεργάτης στο έργο της τοπικής εκκλησίας (αν ναι ποιος θα το κρίνει αυτό, αν όχι η ίδια η ενορία);
Ας πάμε όμως στους φορείς των αποφάσεων:
1.Όσον αφορά στην πρώτη περίπτωση θεωρώ πως ο ιεροψάλτης που θα επιλεγεί θα πρέπει να δοκιμαστεί εν ώρα ακολουθίας, διότι η ψαλμωδία είναι ταυτοχρόνως προσευχή και όχι υποκριτική τέχνη, γι αυτό και δεν θα πρέπει να κρίνεται σε ένα γραφείο ή αίθουσα απέναντι σε κάποια επιτροπή. Άρα, οι περίοδοι δοκιμασιών στο αναλόγιο πρέπει να επιβάλλονται και αν θέλετε να ηχογραφούνται ώστε να υπάρχουν και αντικειμενικά κριτήρια για την επιλογή των, πολλώ δε μάλλον να έχει άποψη και ο κόσμος, ο οποίος θεωρούμενος ως μάζα, χάνει το ενδιαφέρον του για την ενοριακή ζωή εν γένει και εκεί ίσως πάσχει λιγάκι η Εκκλησία μας. Στο αναλόγιο φαίνεται και η στάση του ιεροψάλτη, αλλά και η γνώση του τυπικού και πολλά άλλα.
2.Αποφασίζει ένας Σύλλογος; Ποιος έδωσε τέτοιο δικαίωμα απόφασης διορισμού ή ελέγχου του ψάλτη που θα επιλεγεί; Και βάσει ποίων κριτηρίων; Νομίζω πως δεν είναι λίγοι αυτοί που αν ανοίξουν τα στόματά τους δε θα αναφέρουν ευχάριστες εμπειρίες. Και τι σχέση μπορεί να έχει ένας Σύλλογος με τη ζωή μιας ενορίας για να επιβάλλει την άποψή του; Και γιατί να επιλέξει κάποιον ψάλτη που δεν ανήκει στα μέλη του; Άρα, το πιο πιθανόν είναι να μεροληπτεί, γεγονός που του αφαιρεί κάθε δικαίωμα εμπλοκής. Ένας Σύλλογος Ιεροψαλτών είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη για να λύνει προβλήματα και όχι να δημιουργεί.
3.Αποφασίζει ο Επίσκοπος; Ο Επίσκοπος έχει μέγιστη ευθύνη στην πνευματική ζωή της εκκλησίας μας. Οπωσδήποτε έχει λόγο και για τον ψάλτη που θα επιλεγεί. Αλλά πρέπει να λειτουργεί πατρικά προς όλες τις ψυχές και να μη μεροληπτεί.
Αλήθεια τι γίνεται όταν οι ιερείς θέλουν κάποιον ψάλτη, άλλον θέλει ο Σύλλογος και άλλον ο Δεσπότης;
Στις μέρες μας που η χώρα μας πάσχει από μια πολιτική που χαρακτηρίστηκε αρνητικά λόγω του βολέμματος των ημετέρων θεωρώ πως θα πρέπει να ανοίξουν οι παρωπίδες, ο καθένας να ασχοληθεί με τον εαυτό του και να μην προσπαθεί να επιβάλλει άποψη για μια οικογένεια στην οποίαν δεν ανήκει σε καθημερινή βάση, όπως η Ενορία.
Τα κυκλώματα και οι ίντριγκες στο χώρο της Εκκλησίας δε χωρούν, διότι ο Χριστός ήταν ταπεινός και αγκάλιασε όλον τον κόσμο και όχι μονάχα τους ημέτερους.

1000 ευχαριστω!!!!!
(κι ας μην εχεις το ονομα σου....)
 
P

PANROUST

Guest
Αγαπητοί φίλοι,
Θα ήθελα να θέσω ένα καίριο ερώτημα, στο οποίο καλώ προς συζήτησιν όλους ώστε να μπορέσει να προκύψει κάποιο συμπέρασμα.
Παρατηρείται λοιπόν στις μέρες μας πως όταν προκύπτει ζήτηση ιεροψάλτη σε έναν Ιερό Ναό σημειώνονται τα εξής σενάρια:
1.Αποφασίζουν οι Ιερείς του Ναού (μερικές φορές με συνεργασία των επιτρόπων και σπανιότατα του εκκλησιάσματος) για το ποιον ψάλτη θέλουν μετά από μια περίοδο δοκιμών.
2.Αποφασίζει αποκλειστικά ο Σύλλογος Ιεροψαλτών π.χ. Θεσσαλονίκης.
3.Αποφασίζει αποκλειστικά ο Επίσκοπος.
κλπ κλπ.
Πριν ξεκινήσω τη δική μου τοποθέτηση, θα ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό. Ο ψάλτης είναι τραγουδιστής; Διότι δεν είναι λίγες οι φορές που έτσι κρίνεται από τους "αρμόδιους φορείς". Είναι ένας καλός συνεργάτης στο έργο της τοπικής εκκλησίας (αν ναι ποιος θα το κρίνει αυτό, αν όχι η ίδια η ενορία);
Ας πάμε όμως στους φορείς των αποφάσεων:
1.Όσον αφορά στην πρώτη περίπτωση θεωρώ πως ο ιεροψάλτης που θα επιλεγεί θα πρέπει να δοκιμαστεί εν ώρα ακολουθίας, διότι η ψαλμωδία είναι ταυτοχρόνως προσευχή και όχι υποκριτική τέχνη, γι αυτό και δεν θα πρέπει να κρίνεται σε ένα γραφείο ή αίθουσα απέναντι σε κάποια επιτροπή. Άρα, οι περίοδοι δοκιμασιών στο αναλόγιο πρέπει να επιβάλλονται και αν θέλετε να ηχογραφούνται ώστε να υπάρχουν και αντικειμενικά κριτήρια για την επιλογή των, πολλώ δε μάλλον να έχει άποψη και ο κόσμος, ο οποίος θεωρούμενος ως μάζα, χάνει το ενδιαφέρον του για την ενοριακή ζωή εν γένει και εκεί ίσως πάσχει λιγάκι η Εκκλησία μας. Στο αναλόγιο φαίνεται και η στάση του ιεροψάλτη, αλλά και η γνώση του τυπικού και πολλά άλλα.
2.Αποφασίζει ένας Σύλλογος; Ποιος έδωσε τέτοιο δικαίωμα απόφασης διορισμού ή ελέγχου του ψάλτη που θα επιλεγεί; Και βάσει ποίων κριτηρίων; Νομίζω πως δεν είναι λίγοι αυτοί που αν ανοίξουν τα στόματά τους δε θα αναφέρουν ευχάριστες εμπειρίες. Και τι σχέση μπορεί να έχει ένας Σύλλογος με τη ζωή μιας ενορίας για να επιβάλλει την άποψή του; Και γιατί να επιλέξει κάποιον ψάλτη που δεν ανήκει στα μέλη του; Άρα, το πιο πιθανόν είναι να μεροληπτεί, γεγονός που του αφαιρεί κάθε δικαίωμα εμπλοκής. Ένας Σύλλογος Ιεροψαλτών είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη για να λύνει προβλήματα και όχι να δημιουργεί.
3.Αποφασίζει ο Επίσκοπος; Ο Επίσκοπος έχει μέγιστη ευθύνη στην πνευματική ζωή της εκκλησίας μας. Οπωσδήποτε έχει λόγο και για τον ψάλτη που θα επιλεγεί. Αλλά πρέπει να λειτουργεί πατρικά προς όλες τις ψυχές και να μη μεροληπτεί.
Αλήθεια τι γίνεται όταν οι ιερείς θέλουν κάποιον ψάλτη, άλλον θέλει ο Σύλλογος και άλλον ο Δεσπότης;
Στις μέρες μας που η χώρα μας πάσχει από μια πολιτική που χαρακτηρίστηκε αρνητικά λόγω του βολέμματος των ημετέρων θεωρώ πως θα πρέπει να ανοίξουν οι παρωπίδες, ο καθένας να ασχοληθεί με τον εαυτό του και να μην προσπαθεί να επιβάλλει άποψη για μια οικογένεια στην οποίαν δεν ανήκει σε καθημερινή βάση, όπως η Ενορία.
Τα κυκλώματα και οι ίντριγκες στο χώρο της Εκκλησίας δε χωρούν, διότι ο Χριστός ήταν ταπεινός και αγκάλιασε όλον τον κόσμο και όχι μονάχα τους ημέτερους.
Κατ' αρχήν,το θέμα αυτό μάλλον πρέπει να μεταφερθεί σε άλλη κατηγορία, γιατί μάλλον δεν απευθύνεται στον Σύλλογο Θεσσαλονίκης...
Να διαβάσετε το άρθρο 4,αν δεν το έχετε ήδη διαβάσει και πιστεύω να σας λυθούν κάποιες απορίες.

http://www.valsamon.com/library/176%202006.pdf
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Κατ' αρχήν,το θέμα αυτό μάλλον πρέπει να μεταφερθεί σε άλλη κατηγορία, γιατί μάλλον δεν απευθύνεται στον Σύλλογο Θεσσαλονίκης...
Από το απόγευμα σκέπτομαι τη μεταφορά, αλλά δεν το έκανα επειδή καταλαβαίνω ότι ο θέσας θέλει «παραλήπτης» να είναι ο συγκεκριμένος σύλλογος, αφού περισσότερο στοχεύει την παρέμβαση του συλλόγου σε επιλογή ιεροψάλτου.

Μεταφέρω το θέμα πάντως με ανακατεύθυνση.
 

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
....Τα κυκλώματα και οι ίντριγκες στο χώρο της Εκκλησίας δε χωρούν, ....
Κατά το τελευταίο ταξίδι της χορωδίας μας, άκουσα τέτοια περιστατικά, όσον αφορά διεκδικήσεις και μετακινήσεις ιεροψαλτών, που αφορούν τα δύο τελευταία σενάρια και συγκεκριμένα για τη Θεσσαλονίκη, που η παράθεση που αναφέρω, μόνο σαν κακόγουστο αστείο μπορεί να θεωρηθεί.
 
Last edited:

mazdazianzinos

Νέο μέλος
Οι έμμεσες εμπειρίες έχουν προκύψει από το Σύλλογο Θεσσαλονίκης, αλλά σέβομαι τη μεταφορά, διότι ίσως στη νέα θέση το δούνε περισσότεροι.
Οι νόμοι φτιάχνονται για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για τους νόμους, όπως υπογράμμισε ο μέγας Διδάσκαλος της Οικουμένης.
Οι συγκεκριμένοι νόμοι συντάχθηκαν βάσει συγκεκριμένων συμφερόντων και εκεί πατούν κάποιοι που τους συμφέρει κάτι τέτοιο.
Π.χ. μπορεί ένας μουσικολόγος, πτυχιούχος πενταετούς πανεπιστημιακής σχολής, να θεωρηθεί καλύτερος ψάλτης για μια εκκλησία από έναν διπλωματούχο με πολυετή προϋπηρεσία; Έτσι επιτάσσει το άρθρο 4, παράγραφος 5, στην Α.Κατηγορία. Είναι αστείο το γεγονός και φυσικά καλύπτει τις Μουσικολογικές Σχολές που είχαν ισχυρούς φίλους στα πράγματα και εξοβέλισαν τους μουσικούς από τα Ωδεία και με πολυετή εμπειρία, με ένα πτυχίο Πανεπιστημιακής Σχολής, το οποίο είναι Εισαγωγή στη Μουσική Επιστήμη και Τέχνη και τίποτα παραπάνω, διότι η Μουσική είναι ανεξάντλητη και δεν "μαθαίνεται σε 5 χρόνια".
Στο άρθρο 5, φαίνεται να παρανομεί το 99% των Ιερών Ναών της Ελλάδας.
Ποιοι ιεροί ναοί έχουν διορίσει τους ψάλτες τους με ασφαλιστική κάλυψη; Νέα παιδιά που ψάλλουν χρόνια δεν έχουν την παραμικρή κατοχύρωση που θα τους βοηθούσε να ανελιχθούν στο Δημόσιο Τομέα.
Στο άρθρο 6, παράγραφος 1, ο ιεροψάλτης ονομάζεται ως κατώτερος κληρικός, ενώ στην παράγραφο 2, ονομάζεται συνεργάτης του ιερέα. Τότε γιατί ο ιερέας έχει δικαίωμα, αφού "βαρεθεί ή διαφωνήσει" με το ψάλτη του να το διώξει από το Ναό, με τη βούλα της Ιεράς Μητροπόλεως;
Αυτά είναι αστεία και παρακαλώ καλύτερα να μείνουμε στο αρχικό θέμα, διότι ο νόμος αυτός, στην πράξη, μπάζει από παντού και δεν τηρείται ούτε στο ελάχιστο.
Δίδει τη δύναμη σε όσους τρύπωσαν από παλαιά σε ένα Σύλλογο να αποφασίζουν και να διατάσσουν. Οι ημέτεροι και πάλι οι ημέτεροι.
Είμεθα μαθητές του τάδε δασκάλου που είναι αρχηγός σε ένα Σύλλογο, τότε η θέση μας θεωρείται δεδομένη. Δεν είμαστε στην "κλίκα"; Το ξεχνάμε! Είναι έτσι ή δεν είναι;

Κατ' αρχήν,το θέμα αυτό μάλλον πρέπει να μεταφερθεί σε άλλη κατηγορία, γιατί μάλλον δεν απευθύνεται στον Σύλλογο Θεσσαλονίκης...
Να διαβάσετε το άρθρο 4,αν δεν το έχετε ήδη διαβάσει και πιστεύω να σας λυθούν κάποιες απορίες.

http://www.valsamon.com/library/176%202006.pdf
 
Last edited:

mazdazianzinos

Νέο μέλος
Αγαπητέ φίλε Αθανάσιε,
Δε χρειάζεται να πω το όνομά μου, διότι στην Ελλάδα έχουμε ένα μεγάλο κακό. Κρίνουμε τα λόγια από το ποιος τα λέει και όχι από το περιεχόμενο. Και δε χρειάζεται να μακρυγορήσω στο θέμα αυτό. Νομίζω το αντιλαμβάνεστε. Μένω λοιπόν στο καλλιτεχνικό ψευδώνυμο (όσο αστείο και να είναι) και προτιμώ έτσι να κάνουμε δημιουργικότερη συζήτηση.
Π.χ. όπως στο στρατό που έχουμε όλοι την ίδια περιβολή, ή παλαιότερο στο σχολείο όταν φορούσαν οι μαθητές ποδιά, μπορούσαν να θεωρούνται ίσοι. Αν συμφωνείτε με τα λεγόμενα προχωρούμε, αν όχι μπορείτε να με κρίνετε ως φαντασιόπληκτο και σταματώ εδώ.
Το μόνο που φοβάμαι είναι πως η περίοδος αφετηρίας του θέματος αυτού ίσως δεν είναι η καταλληλότερη, διότι μπορεί να πέσουμε ως θύματα πειρασμού.
Για αυτό ζητώ εξ αρχής συγγνώμη και προσπαθώ να αλλάξω μία κατάσταση που δεν είναι υγιής, σε ένα χώρο που πρέπει να είναι περισσότερο οικογενειακός, παρά επαγγελματικός.

Αγαπητέ mazdazianzinos,συμφωνώ με τις απόψεις σου!Για να μπορέσουμε όμως να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα και να κρίνουμε ενέργειες κάποιων πρέπει να γράφουμε συγκεκριμένα τι εννοούμε και αν θέλεις με το όνομα μας.
Φιλικά Αθανάσιος!
 
P

PANROUST

Guest
Οι έμμεσες εμπειρίες έχουν προκύψει από το Σύλλογο Θεσσαλονίκης, αλλά σέβομαι τη μεταφορά, διότι ίσως στη νέα θέση το δούνε περισσότεροι.
Οι νόμοι φτιάχνονται για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για τους νόμους, όπως υπογράμμισε ο μέγας Διδάσκαλος της Οικουμένης.
Οι συγκεκριμένοι νόμοι συντάχθηκαν βάσει συγκεκριμένων συμφερόντων και εκεί πατούν κάποιοι που τους συμφέρει κάτι τέτοιο.
Π.χ. μπορεί ένας μουσικολόγος, πτυχιούχος πενταετούς πανεπιστημιακής σχολής, να θεωρηθεί καλύτερος ψάλτης για μια εκκλησία από έναν διπλωματούχο με πολυετή προϋπηρεσία; Έτσι επιτάσσει το άρθρο 4, παράγραφος 5, στην Α.Κατηγορία. Είναι αστείο το γεγονός και φυσικά καλύπτει τις Μουσικολογικές Σχολές που είχαν ισχυρούς φίλους στα πράγματα και εξοβέλισαν τους μουσικούς από τα Ωδεία και με πολυετή εμπειρία, με ένα πτυχίο Πανεπιστημιακής Σχολής, το οποίο είναι Εισαγωγή στη Μουσική Επιστήμη και Τέχνη και τίποτα παραπάνω, διότι η Μουσική είναι ανεξάντλητη και δεν "μαθαίνεται σε 5 χρόνια".
Στο άρθρο 5, φαίνεται να παρανομεί το 99% των Ιερών Ναών της Ελλάδας.
Ποιοι ιεροί ναοί έχουν διορίσει τους ψάλτες τους με ασφαλιστική κάλυψη; Νέα παιδιά που ψάλλουν χρόνια δεν έχουν την παραμικρή κατοχύρωση που θα τους βοηθούσε να ανελιχθούν στο Δημόσιο Τομέα.
Στο άρθρο 6, παράγραφος 1, ο ιεροψάλτης ονομάζεται ως κατώτερος κληρικός, ενώ στην παράγραφο 2, ονομάζεται συνεργάτης του ιερέα. Τότε γιατί ο ιερέας έχει δικαίωμα, αφού "βαρεθεί ή διαφωνήσει" με το ψάλτη του να το διώξει από το Ναό, με τη βούλα της Ιεράς Μητροπόλεως;
Αυτά είναι αστεία και παρακαλώ καλύτερα να μείνουμε στο αρχικό θέμα, διότι ο νόμος αυτός, στην πράξη, μπάζει από παντού και δεν τηρείται ούτε στο ελάχιστο.
Δίδει τη δύναμη σε όσους τρύπωσαν από παλαιά σε ένα Σύλλογο να αποφασίζουν και να διατάσσουν. Οι ημέτεροι και πάλι οι ημέτεροι.
Είμεθα μαθητές του τάδε δασκάλου που είναι αρχηγός σε ένα Σύλλογο, τότε η θέση μας θεωρείται δεδομένη. Δεν είμαστε στην "κλίκα"; Το ξεχνάμε! Είναι έτσι ή δεν είναι;
Φίλε,ότι νάνε λες.Αν έχεις κάποιο πρόβλημα,μην ξεσπάς εδώ αλλά να πας στον Σύλλογο σου δηλ.στο Σωματείο Θεσσαλονίκης.
Στο άρθρο 5 και 6 όπου αναφέρεσαι,έχεις δίκαιο,αλλά όταν γράφεις:
Αυτά είναι αστεία και παρακαλώ καλύτερα να μείνουμε στο αρχικό θέμα, διότι ο νόμος αυτός, στην πράξη, μπάζει από παντού και δεν τηρείται ούτε στο ελάχιστο.
Δίδει τη δύναμη σε όσους τρύπωσαν από παλαιά σε ένα Σύλλογο να αποφασίζουν και να διατάσσουν. Οι ημέτεροι και πάλι οι ημέτεροι.
Είμεθα μαθητές του τάδε δασκάλου που είναι αρχηγός σε ένα Σύλλογο, τότε η θέση μας θεωρείται δεδομένη. Δεν είμαστε στην "κλίκα"; Το ξεχνάμε! Είναι έτσι ή δεν είναι;
Θα σε χαρακτηρίσω αστείος.
Ξανά διάβασε καλά το άρθρο 4 παρ.2 και 3.Ο κάθε Σύλλογος δεν διορίζει.

2. Ο διορισμός Ιεροψάλτη γίνεται με απόφαση του οικείου
Μητροπολίτη μετά από πρόταση του Εκκλησιαστικού Συμ−
βουλίου και μετά από αιτιολογημένη γνώμη της Επιτροπής
Κρίσεως Ιεροψαλτών, η οποία είναι συμβουλευτική. Εάν τό
Εκκλησιαστικό Συμβούλιο διαφωνεί με τη γνώμη της Επιτρο−
πής, οφείλει να αιτιολογήσει τη διαφορετική πρότασή του.
3. Η Επιτροπή ακροάσεως Ιεροψαλτών είναι πενταμελής,
συγκροτείται με Πράξη του οικείου Μητροπολίτου, κατά
μήνα Ιανουάριο κάθε τρίτου έτους, ισχύει για μία τριετία
και αποτελείται :
α. Από εκπρόσωπο του Μητροπολίτη, οριζόμενο από αυτόν
ως Πρόεδρο.
β. Από τον Πρωτοψάλτη του Καθεδρικού Ναού της οικείας
Μητροπόλεως.
γ. Από τον Πρόεδρο του οικείου Συλλόγου Ιεροψαλτών
ή από ένα Μέλος αυτού, προτεινόμενο από το Διοικητικό
Συμβούλιο τούτου. Εάν υπάρχουν περισσότεροι Σύλλογοι
προτιμάται ο Πρόεδρος του αρχαιότερου. Εάν δεν υφίσταται
Σύλλογος, ορίζεται ως μέλος ο αρχαιότερος εν ενεργεία
Ιεροψάλτης της έδρας της Ιεράς Μητροπόλεως.
δ. Από τον Πρόεδρο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, του
Ναού, όπου θα προσληφθεί ο Ιεροψάλτης.
ε. Από ένα Καθηγητή με ειδίκευση στη Βυζαντινή Εκκλησια–
στική μουσική, μαζί με τους αναπληρωτές τους.
Λοιπόν να μην λέμε ότι θέλουμε.
Το ότι δεν τηρεί η Εκκλησία όλα τα άρθρα όπου έχει ψηφίσει,δεν φταίει ο νόμος άλλα εσύ,εγώ,αυτός και όλοι μας.Και υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί...
 

mazdazianzinos

Νέο μέλος
Φίλε Παναγιώτη,
Αρχικά, να διευκρινήσω ότι δεν ανήκω σε κανένα σύλλογο, διότι δε μού αρέσει η νοοτροπία του καφενείου, ούτε μου αρέσει να ανήκω σε μαντρί. Από τα χρόνια που προηγήθησαν προτιμώ ελεύθερα να μαζεύω όπως η μέλισσα ό,τι θεωρώ καλύτερο και με πείθει ότι είναι σωστό, χωρίς να ανήκω σε Συλλόγους και Σωματεία, διότι πολλοί εξ αυτών επιβάλλουν ένα συγκεκριμένο ύφος, αφαιρώντας, όχι σπάνια, κάποιες ελευθερίες και όπως υπογραμμίζει ο Λυκούργος Πετρίδης στα βιβλία του: "Ο ψάλτης για να αποδώσει πρέπει να νιώθει ελεύθερος". Εκεί που πρέπει να ανήκουμε όλοι είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία του Κυρίου μας.

Όσον αφορά στο χαρακτηρισμό που μού απέδωσες:
Θα σε χαρακτηρίσω αστείος.
Ξανά διάβασε καλά το άρθρο 4 παρ.2 και 3.Ο κάθε Σύλλογος δεν διορίζει.
Το δέχομαι ευχαρίστως διότι ως άνθρωπος και αστείος μπορεί να είμαι, αλλά και λάθη σίγουρα κάνω.

Ο διορισμός του Ιεροψάλτη γίνεται με απόφαση του Μητροπολίτη, αλλά γνωμοδοτεί ένας Σύλλογος, ο οποίος ενίοτε φαίνεται να έχει μεγάλη επιρροή, ιδιαίτερα δε όταν ένας Επίσκοπος δεν είναι μουσικά καταρτισμένος.

Δεν ξεκίνησα το θέμα διότι έχω προσωπικό πρόβλημα, αλλά διότι θέλησα να βοηθήσω να εκλείψουν υπαρκτά προβλήματα τα οποία προκύπτουν από ένα πνεύμα ολιγαρχικής εξουσίας κάποιων που αρέσκονται να επιβάλλουν γνώμες και απόψεις, είτε να ασκούν επιρροή σε πρόσωπα και πράγματα, προσβάλλοντας έτσι στο πνεύμα της Εκκλησίας μας, το οποίο πρέπει να είναι αγαπητικό και όχι συντεχνιακό.

Ο νόμος δεν τηρείται διότι δεν είναι σωστός (κατά την ταπεινή μου άποψη) και δε θα έπρεπε να υπάρχει, διότι δίνει το δικαίωμα στο άθεο κράτος να ανακατεύεται στα της Εκκλησίας, με αποτέλεσμα αν προκύψουν διαφορές να οδηγούνται αδέρφια στα δικαστήρια.

Όπως είναι ευνόητο, αν κάποιος επικαλεστεί το νόμο και καταγγείλει πρόσωπα και πράγματα τότε νομίζω μπλέκονται τα πράγματα και αυτό δεν το θεωρώ σωστό να συμβαίνει στην εκκλησία μας.

Άλλωστε, σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, εξαιτίας του νόμου αυτού αγνοούνται παντελώς οι πιστοί, τους οποίους και αφορά άμεσα, εφόσον ο ιεροψάλτης είναι ο εκπρόσωπός τους (αν δεν κάνω λάθος) στη λειτουργική ζωή.

Επειδή όμως δε θέλω να είμαι κάποιος κακός φαντασμένος στην όλη συζήτηση, σταματώ εδώ. Υπάρχουν πράγματι πολύ ενδιαφέροντα θέματα που αναπτύσσονται στο χώρο αυτόν.

Θα ήθελα να προτείνω στην αγάπη όλων τα εξής:

1.Είτε ο Επίσκοπος, είτε το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, είτε ο κόσμος, είτε ο τοπικός Σύλλογος να δίδουν ίσες ευκαιρίες στους ενδιαφερόμενους που προσέρχονται να αναλάβουν ένα αναλόγιο, είτε τους γνωρίζουν, είτε όχι.

2.Να αποφεύγεται η μεροληψία και η νοοτροπία των ημετέρων.

3.Η δοκιμασία των να γίνεται στο αναλόγιο εν ώρα ακολουθίας και προτείνω αναστάσιμο εσπερινό (δηλαδή του Σαββάτου), όρθρο και θεία λειτουργία της επομένης για τον κάθε διαγωνιζόμενο, ώστε να έχει την ευκαιρία, σε περίπτωση που δεν ήταν σε καλή μέρα να επαναρθώσει την επομένη (λόγοι υγείας ή άγχους)

4.Να ακολουθεί εκτενής συζήτηση με το Εκκλησιαστικό συμβούλιο και όσους άλλους εκπροσώπους θέλετε για να κατανοηθεί το ποιόν του ανθρώπου (στο μέτρο του δυνατού πάντα), ενώ μπορεί να υπάρχει και δοκιμαστική περίοδος μετά τη συμφωνία.

5.Επιπλέον, όταν δοκιμάζονται καλό θα είναι να είναι μόνοι τους, ή το πολύ να έχουν ένα ή δύο (το πολύ) βοηθούς (ισοκράτες κλπ), διότι κάποιοι φέρνουν μια ομάδα στη δοκιμασία και αφού εντυπωσιάσουν, η ομάδα φεύγει (καθώς ο ρόλος της ήταν έκτακτος) και μένει ο ένας, ο οποίος μπορεί τελικά να μην ενθουσιάσει.

Το γαμπρό το βρίσκει η νύφη, τη νύφη τη βρίσκει ο γαμπρός και η εκκλησία ευλογεί το γάμο τους.

Το ρόλο του γαμπρού και της νύφης την αντιστοιχίζω στο ναό και στον ψάλτη (με όποια σειρά θέλετε).

Οι γύρω Σύλλογοι μπορούν να εκφέρουν γνώμη, αλλά δεν πρέπει να εμπλακούν στο ζευγάρι με το στανιό, γιατί δεν τους αφορά άμεσα το θέμα. Αν προκύψει πρόβλημα βεβαίως να βοηθήσουν. Όχι όμως να προκαλέσουν πρόβλημα.

Ο Επίσκοπος είναι αυτός που θα ευλογήσει τη σχέση του ζεύγους με το διορισμό, εφόσον ακούσει προσεκτικά και πατρικά τις εισηγήσεις από τα αποτελέσματα των δοκιμασιών.

Κάπως έτσι τα βλέπω τα πράγματα. Ούτε νόμοι, ούτε κάτι άλλο.
Τώρα αν είμαι αστείος, το πολύ πολύ σας έκανα και γελάσατε λιγάκι.
Το χρειαζόμαστε ... μέρες που είναι!
 

farlekas 1980

Παλαιό Μέλος
...ιδιαίτερα δε όταν ένας Επίσκοπος δεν είναι μουσικά καταρτισμένος..

Περα για περα αληθες ! Και εφ'οσον στην πλειοψηφια των περιπτωσεων ισχυει , οι Μητροπολιτες ειναι ερμαια οχι μονο των συλλογων , αλλα και μεμονομενων "αρχοντων πρωτοψαλτων", κεντρικων Ναων των μητροπολεων τους .
 
Last edited by a moderator:
P

PANROUST

Guest
Φίλε Παναγιώτη,
Αρχικά, να διευκρινήσω ότι δεν ανήκω σε κανένα σύλλογο, διότι δε μού αρέσει η νοοτροπία του καφενείου, ούτε μου αρέσει να ανήκω σε μαντρί. Από τα χρόνια που προηγήθησαν προτιμώ ελεύθερα να μαζεύω όπως η μέλισσα ό,τι θεωρώ καλύτερο και με πείθει ότι είναι σωστό, χωρίς να ανήκω σε Συλλόγους και Σωματεία, διότι πολλοί εξ αυτών επιβάλλουν ένα συγκεκριμένο ύφος, αφαιρώντας, όχι σπάνια, κάποιες ελευθερίες και όπως υπογραμμίζει ο Λυκούργος Πετρίδης στα βιβλία του: "Ο ψάλτης για να αποδώσει πρέπει να νιώθει ελεύθερος". Εκεί που πρέπει να ανήκουμε όλοι είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία του Κυρίου μας.

Όσον αφορά στο χαρακτηρισμό που μού απέδωσες:

Το δέχομαι ευχαρίστως διότι ως άνθρωπος και αστείος μπορεί να είμαι, αλλά και λάθη σίγουρα κάνω.

Ο διορισμός του Ιεροψάλτη γίνεται με απόφαση του Μητροπολίτη, αλλά γνωμοδοτεί ένας Σύλλογος, ο οποίος ενίοτε φαίνεται να έχει μεγάλη επιρροή, ιδιαίτερα δε όταν ένας Επίσκοπος δεν είναι μουσικά καταρτισμένος.

Δεν ξεκίνησα το θέμα διότι έχω προσωπικό πρόβλημα, αλλά διότι θέλησα να βοηθήσω να εκλείψουν υπαρκτά προβλήματα τα οποία προκύπτουν από ένα πνεύμα ολιγαρχικής εξουσίας κάποιων που αρέσκονται να επιβάλλουν γνώμες και απόψεις, είτε να ασκούν επιρροή σε πρόσωπα και πράγματα, προσβάλλοντας έτσι στο πνεύμα της Εκκλησίας μας, το οποίο πρέπει να είναι αγαπητικό και όχι συντεχνιακό.

Ο νόμος δεν τηρείται διότι δεν είναι σωστός (κατά την ταπεινή μου άποψη) και δε θα έπρεπε να υπάρχει, διότι δίνει το δικαίωμα στο άθεο κράτος να ανακατεύεται στα της Εκκλησίας, με αποτέλεσμα αν προκύψουν διαφορές να οδηγούνται αδέρφια στα δικαστήρια.

Όπως είναι ευνόητο, αν κάποιος επικαλεστεί το νόμο και καταγγείλει πρόσωπα και πράγματα τότε νομίζω μπλέκονται τα πράγματα και αυτό δεν το θεωρώ σωστό να συμβαίνει στην εκκλησία μας.

Άλλωστε, σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, εξαιτίας του νόμου αυτού αγνοούνται παντελώς οι πιστοί, τους οποίους και αφορά άμεσα, εφόσον ο ιεροψάλτης είναι ο εκπρόσωπός τους (αν δεν κάνω λάθος) στη λειτουργική ζωή.



Επειδή όμως δε θέλω να είμαι κάποιος κακός φαντασμένος στην όλη συζήτηση, σταματώ εδώ. Υπάρχουν πράγματι πολύ ενδιαφέροντα θέματα που αναπτύσσονται στο χώρο αυτόν.

Θα ήθελα να προτείνω στην αγάπη όλων τα εξής:

1.Είτε ο Επίσκοπος, είτε το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, είτε ο κόσμος, είτε ο τοπικός Σύλλογος να δίδουν ίσες ευκαιρίες στους ενδιαφερόμενους που προσέρχονται να αναλάβουν ένα αναλόγιο, είτε τους γνωρίζουν, είτε όχι.

2.Να αποφεύγεται η μεροληψία και η νοοτροπία των ημετέρων.

3.Η δοκιμασία των να γίνεται στο αναλόγιο εν ώρα ακολουθίας και προτείνω αναστάσιμο εσπερινό (δηλαδή του Σαββάτου), όρθρο και θεία λειτουργία της επομένης για τον κάθε διαγωνιζόμενο, ώστε να έχει την ευκαιρία, σε περίπτωση που δεν ήταν σε καλή μέρα να επαναρθώσει την επομένη (λόγοι υγείας ή άγχους)

4.Να ακολουθεί εκτενής συζήτηση με το Εκκλησιαστικό συμβούλιο και όσους άλλους εκπροσώπους θέλετε για να κατανοηθεί το ποιόν του ανθρώπου (στο μέτρο του δυνατού πάντα), ενώ μπορεί να υπάρχει και δοκιμαστική περίοδος μετά τη συμφωνία.

5.Επιπλέον, όταν δοκιμάζονται καλό θα είναι να είναι μόνοι τους, ή το πολύ να έχουν ένα ή δύο (το πολύ) βοηθούς (ισοκράτες κλπ), διότι κάποιοι φέρνουν μια ομάδα στη δοκιμασία και αφού εντυπωσιάσουν, η ομάδα φεύγει (καθώς ο ρόλος της ήταν έκτακτος) και μένει ο ένας, ο οποίος μπορεί τελικά να μην ενθουσιάσει.

Το γαμπρό το βρίσκει η νύφη, τη νύφη τη βρίσκει ο γαμπρός και η εκκλησία ευλογεί το γάμο τους.

Το ρόλο του γαμπρού και της νύφης την αντιστοιχίζω στο ναό και στον ψάλτη (με όποια σειρά θέλετε).

Οι γύρω Σύλλογοι μπορούν να εκφέρουν γνώμη, αλλά δεν πρέπει να εμπλακούν στο ζευγάρι με το στανιό, γιατί δεν τους αφορά άμεσα το θέμα. Αν προκύψει πρόβλημα βεβαίως να βοηθήσουν. Όχι όμως να προκαλέσουν πρόβλημα.

Ο Επίσκοπος είναι αυτός που θα ευλογήσει τη σχέση του ζεύγους με το διορισμό, εφόσον ακούσει προσεκτικά και πατρικά τις εισηγήσεις από τα αποτελέσματα των δοκιμασιών.

Κάπως έτσι τα βλέπω τα πράγματα. Ούτε νόμοι, ούτε κάτι άλλο.
Τώρα αν είμαι αστείος, το πολύ πολύ σας έκανα και γελάσατε λιγάκι.
Το χρειαζόμαστε ... μέρες που είναι!

Η επιτροπή ακροάσεως από πόσους αποτελείτε και ποιους;Τι λέει στο άρθρο 4 παρ.3.;
Αποτελείτε από 5 άτομα όπου ο ένας από τους 5 είναι εκπρόσωπος του τοπικού Συλλόγου.Άρα οι υπόλοιποι δεν έχουν καμία σχέση με τον Σύλλογο.
α.Είναι ο πρόεδρος της επιτροπής όπου δεν έχει καμία σχέση με τον Σύλλογο ούτε είναι μέλος του Συλλόγου,γιατί εκπροσωπεί την Μητρόπολη
β.Είναι ο Πρωτοψάλτης του Καθεδρικού Ναού της οικείας Μητροπόλεως όπου δεν εκπροσωπεί τον Σύλλογο,
γ.Κάποιος εκπρόσωπος του Συλλόγου.
δ.είναι ο Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, του
Ναού, όπου θα προσληφθεί ο Ιεροψάλτης,όπυ δεν εκπροσωπεί τον Σύλλογο και ούτε έχει καμία σχέση με αυτόν,
ε,και ένας καθηγητής (που δεν εκπροσωπεί τον Σύλλογο)με ειδίκευση στη Βυζαντινή Εκκλησιαστική μουσική (μαζί με τους αναπληρωτές τους).
Άρα τη νόημα βγάζουμε εδώ;
Ότι
διορισμός του Ιεροψάλτη γίνεται με απόφαση του Μητροπολίτη, αλλά γνωμοδοτεί ένας Σύλλογος, ο οποίος ενίοτε φαίνεται να έχει μεγάλη επιρροή, ιδιαίτερα δε όταν ένας Επίσκοπος δεν είναι μουσικά καταρτισμένος;;;;;
..................

Ο νόμος δεν τηρείται διότι δεν είναι σωστός (κατά την ταπεινή μου άποψη)
Αν δεν είναι σωστός,ακούμε τα λάθει για να τα μάθουμε και εμείς και να τα συζητήσουμε.Αλλά μία συμβουλή αν μου επιτρέπετε.Όταν θα κάνει ο Σύλλογο σας Γ.Συνέλευση να πάτε να τους τα πείτε...

Ο νόμος δεν τηρείται διότι δεν είναι σωστός (κατά την ταπεινή μου άποψη) και δε θα έπρεπε να υπάρχει, διότι δίνει το δικαίωμα στο άθεο κράτος να ανακατεύεται στα της Εκκλησίας, με αποτέλεσμα αν προκύψουν διαφορές να οδηγούνται αδέρφια στα δικαστήρια.
Ο νόμος είναι για να βάζει τα πράγματα σε μία τάξη και όχι να αλλάζει τις Θεολογικές απόψεις της Εκκλησίας.
Αλλά όταν (λέω ένα παράδειγμα) θα σας απολύσει ο προϊστάμενος μία Κυριακή μέσα στην Θεία Λειτουργία από τον άμβωνα, και χωρίς προειδοποίηση μην παραπονεθείτε,απλά πείτε ένα ευχαριστώ και αντίο.Να μην σας αναφέρω παραδείγματα από Αθήνα Πειραιά και Μεσόγεια.
 

chris

Μέλος
Αγαπητοί συνάδελφοι,

Θα ήθελα να κάνω μια μικρή παρέμβαση στο ζήτημα που συζητείται και ως μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ιεροψαλτών Θεσσαλονίκης.
Οι απόψεις που ακολουθούν είναι ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ… Το τονίζω προς αποφυγή οποιασδήποτε παρεξηγήσεως.
Το θέμα που θίγεται είναι σοβαρό και προσπαθεί σίγουρα να αγγίξει "επί των τύπων των ήλων" .
Η εφαρμογή του Κανονισμού (αυτός υπάρχει , αυτός πρέπει να τηρείται και εάν υπάρχουν θέματα που διαφωνούμε- που υπάρχουν βέβαια- ας κάνουμε μια οργανωμένη προσπάθεια να τροποποιηθεί προς την ορθή κατεύθυνση) είναι βασικό ζήτημα, αν θέλουμε να υπάρχει διαφάνεια..
Τα προβλήματα αρχίζουν όταν δεν εφαρμόζεται ο Κανονισμός και αναλαμβάνουν δράση οι διάφοροι επιτήδειοι που επιθυμούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στις διαδικασίες... είτε προς το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, είτε προς τον εκάστοτε Μητροπολίτη.

Όλοι συμφωνούμε να υπάρχει ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ . Στη πράξη όμως τι κάνουμε για να διασφαλίσουμε τα παραπάνω;;;
Η μη συμμετοχή μας στα δρώμενα του Σωματείου , είναι σοβαρό θέμα.
Το Σωματείο ή ο Σύλλογος που ΠΡΑΤΕΙ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΩΣΤΑ, δεν είναι "καφενείο" ούτε "μαντρί" αλλά εκπρόσωπος ΟΛΩΝ των μελών του, αρωγός, βοηθός και σύμμαχος, δίπλα του στο πρόβλημα που έχει στην εργασία-λειτούργημα.
Το Σωματείο πρέπει να είναι δίπλα στο συνάδελφο που εκβιάζεται να παραιτηθεί, που υποβαθμίζεται με τις αλλεπάλληλες και αναιτιολόγητες περικοπές, που ξυπνά μια μέρα και διπλασιάζονται οι υποχρεώσεις του ενώ υποδιπλασιάζεται ο μισθός του.
Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να λειτουργήσει το Σωματείο.
Ταυτόχρονα, να οργανώνει εκδηλώσεις, επιμορφώσεις και παντός είδους ευκαιρίες για τα μέλη του, να προωθεί ΚΑΘΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ και ΜΟΥΣΙΚΗ προσπάθεια που πραγματοποιείται στη δικαιοδοσία του.
Χρειάζεται όμως και ενημέρωση για τα κακώς κείμενα που συμβαίνουν…
Πώς θα επέμβει το Σωματείο, όταν δε γνωρίζει μια υπόθεση, αλλά ενημερώνεται γι’ αυτή πολύ μεταγενέστερα, όταν πλέον είναι αργά για κάθε δράση;; όταν ο συνάδελφος δεν έχει εμπιστοσύνη στο Σωματείο (που εκπροσωπείται από τα εκλεγμένα μέλη του), πώς θα ζητήσει βοήθεια, όταν και εφόσον τη χρειαστεί;

Κλείνοντας τη μικρή μου παρέμβαση, θα ήθελα να αναφερθώ στη διαδικασία πρόσληψης. Το ΔΣ του Σωματείου ή του Συλλόγου θα πρέπει να είναι θεματοφύλακας της διαδικασίας. Δεν πρέπει ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να παρεμβαίνει υπέρ ή κατά κάποιου υποψηφίου προς καμιά άλλη ΑΡΧΗ που εμπλέκεται στη διαδικασία.
Η συμμετοχή του εκπροσώπου του ΔΣ στην καλλιτεχνική Επιτροπή ακροάσεως θα πρέπει να αποτελεί καταφύγιο για τους συναδέλφους, να ξέρουν ότι θα κριθούν με τα κριτήρια που αναφέρονται ΡΗΤΑ στον Κανονισμό, η δε γνωμοδότηση της Επιτροπής να είναι έγγραφη, αναλυτικά και επαρκώς δικαιολογημένη.
Μια τέτοια στάση του εκπροσώπου καθώς και των άλλων 2 επίλεκτων μελών που είναι ΑΞΙΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ της Μουσικής μας, θα οδηγήσει και τα άλλα μέλη να σεβαστούν την ετυμηγορία της επιτροπής που έχει μεν γνωμοδοτικό χαρακτήρα, αλλά μπορεί να αποδειχτεί καταλυτική για την τελική επιλογή. Ειδάλλως, μάλλον θα αυτοκαταργείται στην πράξη.

Συγχωρήστε με για τα λάθη, συντακτικά και άλλα… είναι μια πρόχειρη καταγραφή των σκέψεων..

Με τιμή

Χρήστος
 

mazdazianzinos

Νέο μέλος
Οφείλω κάποιες απαντήσεις και μάλλον ήρθε η ώρα:
α)Προς τον αδερφό Παναγιώτη
Η επιτροπή ακροάσεως από πόσους αποτελείτAI και ποιους; Τι λέει στο άρθρο 4 παρ.3.;
ΑποτελείτAI από 5 άτομα όπου ο ένας από τους 5 είναι εκπρόσωπος του τοπικού Συλλόγου. Άρα οι υπόλοιποι δεν έχουν καμία σχέση με τον Σύλλογο.
Μην είσαι τόσο σίγουρος. Ξεχνάς κάτι κουμπαριλίκια, κάτι συγγένειες κ.ο.κ.

α.Είναι ο πρόεδρος της επιτροπής όπου δεν έχει καμία σχέση με τον Σύλλογο ούτε είναι μέλος του Συλλόγου,γιατί εκπροσωπεί την Μητρόπολη
Θεωρείς ότι ο Πρόεδρος της Επιτροπής είναι άγνωστος με το Σύλλογο; Και ποιος του απαγορεύει να είναι ακόμη και μέλος του Συλλόγου; Πολλοί ιερείς οι οποίοι προηγουμένως ήταν ψάλτες, μπορούν να αποτελούν μέλη ενός συλλόγου και ως τέτοιοι μπορεί να αποστέλονται ως "σχετικοί" από τη Μητρόπολη. Αυτή η "καμμία σχέση" που αναφέρεις δημιουργεί την εντύπωση, ότι θα συναντηθούν για πρώτη φορά στην επιλογή κάποιου ψάλτη, ενώ προηγουμένως δε γνωρίζονται... Ξεχνάς ότι η κάθε Μητρόπολη είναι ένα μικρό χωριό, με ό,τι συνεπάγεται αυτό! Και ξεχνάτε πως η κάθε Μητρόπολη είναι υποχρεωμένη να τα έχει καλά με το Σύλλογο, όπως και ο κάθε Σύλλογος με τη Μητρόπολή του, διότι απλούστατα χρειάζονται ο ένας τον άλλον...!

β.Είναι ο Πρωτοψάλτης του Καθεδρικού Ναού της οικείας Μητροπόλεως όπου δεν εκπροσωπεί τον Σύλλογο,
Ο Πρωτοψάλτης του Καθεδρικού μπορεί να λύνει και να δένει στον Τοπικό Σύλλογο. Σα να λες πως ένας Νομάρχης που προέρχεται από ένα κόμμα δεν εκπροσωπεί το κόμμα. Έλα όμως που οι γραμμές από κει μέσα έρχονται....!

γ.Κάποιος εκπρόσωπος του Συλλόγου.
Χωρίς σχόλια....

δ.είναι ο Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, του
Ναού, όπου θα προσληφθεί ο Ιεροψάλτης, όπου δεν εκπροσωπεί τον Σύλλογο και ούτε έχει καμία σχέση με αυτόν,
Το ότι δεν εκπροσωπεί το Σύλλογο το δέχομαι. Το αν έχει σχέση ή όχι πώς το ξέρεις; Και τι δύναμη έχει ο Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου αν πέσουν πάνω του σύσσωμοι εκπρόσωπος της μητρόπολης (ή ο ίδιος ο Επίσκοπος), ο Σύλλογος, και ο Πρωτοψάλτης του Καθεδρικού ναού για να τοποθετήσουν έναν δικό τους;
Και ο κόσμος που θα τον φάει για χρόνια πού είναι; Όταν καλείται να φωνάξει άξιος για έναν πνευματικό οδηγό που θα γίνει ιερέας, πώς μπορεί να μην συμμετέχει σε μια τέτοια επιλογή, στην επιλογή του ψάλτη του, δηλαδή του εκπροσώπου του στη λειτουργική ζωή της ενορίας του και μάλιστα από ένα νόμο σε ένα κατά τα άλλα "δημοκρατικό πολίτευμα";
Και ποιος σκαρφίστηκε αυτόν το νόμο που οι περισσότεροι εκεί μέσα είναι άθεοι και μασώνοι;

ε,και ένας καθηγητής (που δεν εκπροσωπεί τον Σύλλογο)με ειδίκευση στη Βυζαντινή Εκκλησιαστική μουσική (μαζί με τους αναπληρωτές τους).
Ένας άσχετος ακόμη. Τι θα κάνει ένας καθηγητής μπροστά σε μία ενδεχόμενη "συμμορία"; Μια ωραία γλάστρα του συστήματος που έφτιαξαν τεχνιέντως οι αρμόδιοι φορείς.

Άρα τΙ νόημα βγάζουμε εδώ;
Εγώ δε βγάζω νόημα. Το αφήνω στην κρίση σας.

Αν δεν είναι σωστός,ακούμε τα λάθH για να τα μάθουμε και εμείς και να τα συζητήσουμε.Αλλά μία συμβουλή αν μου επιτρέπετε.Όταν θα κάνει ο ΣύλλογΌΣ σας Γ.Συνέλευση να πάτε να τους τα πείτε...
Σου γράφω για τρίτη φορά, δυστυχώς, ότι δεν ανήκω σε Σύλλογο, άρα δεν υπάρχει Σύλλογός μου! Καλό είναι να μπορούμε να αφουγκραζόμαστε το συνομιλητή μας.
Και ούτε πρόκειται να παραστώ ξαφνικά σε μια συγκέντρωση μεταξύ αγνώστων, οι οποίοι στα 50, 60, 70 και 80 τους θα συγκινούνταν αν άκουγαν ξαφνικά έναν άγνωστο, μικρότερό τους να τούς λέει να μην ανακατεύονται στην Επιλογή Ιεροψάλτη, έπειτα από ένα καλά οργανωμένο, δομημένο σύστημα, στο οποίο έχουν λόγο και παρεμβαίνουν όποτε θέλουν.
Ξεκίνησα τη συζήτηση αυτήν διότι εδώ ασχολούνται κυρίως νέοι άνθρωποι, οι οποίοι μπορούν να αλλάξουν το κατεστημένο και δόξα τω Θεώ δεν υπάρχουν αυτές οι κόντρες του παρελθόντος, στον ίδιο βαθμό σήμερα. Η ανταλλαγή απόψεων γίνεται πιο εύκολο, θεωρώ. Και η συμμετοχή όλων σε φόρουμ συζητήσεων αυτό φανερώνει. Την ανάγκη επικοινωνίας, αν μη τι άλλο.

β) Φίλε chris,
Για ποιον κανονισμό μιλάς; Γι αυτόν που προτείνει επιτροπές για την επιλογή ενός ψάλτη για μια ενορία; Για φανταστείτε να υπήρχε επιτροπή για την επιλογή ιερέως σε έναν ναό και θα καταλάβετε πόσο υποτιμητικό φαίνεται κάτι τέτοιο.
Και μόνο που συγκλήθηκαν σύλλογοι για συντεχνιακούς λόγους μέσα στην εκκλησία, αυτό κάτι λέει και σίγουρα δεν είναι καλό. Διότι όταν η εκκλησία βρισκόταν υπό διωγμό γεννούσε μάρτυρες και αγίους και όταν είναι ευήμερη μπορεί να γεννά ακόμη και σκάνδαλα.

Το ίδιο και στους Συλλόγους.
-Άλλο να συγκροτήσεις μια επιτροπή περιφρούρησης δικαιωμάτων αξιοπρέπειας κάποιου συναδέρφου σε μια δύσκολη περίπτωση και άλλο να επιβάλεις τη γνώμη σου θέλοντας να βοηθήσεις αποκλειστικά το μαθητή σου, ή το φίλο σου πατώντας επί πτωμάτων.
-Άλλο να φτιάξεις μια χορωδία με σκοπό μελέτης αρχαίων ανέκδοτων μουσικών κειμένων και άλλο να συγκροτείς Σύλλογο για να επηρεάζεις ποιον ψάλτη θα επιλέγει μια ενορία.

Αλήθεια τι σε οδήγησε να γραφτείς στο Σύλλογο; Μην απαντήσεις σε μένα; Προσπάθησε να βρεις την απάντηση και να την κρατήσεις για τον εαυτό σου.

Και επαναλαμβάνω. Άλλο χορωδία, που συνεπαγεται οργανωμένες μουσικές εκδηλώσεις και άλλο οργανωμένες διοικητικές δραστηριότητες. Στο δεύτερο ξεφεύγουμε, κατά την ταπεινή μου άποψη, διότι πάμε σε management επιλογής προσωπικού και αλλίμονο σε αυτούς που παρεμβαίνουν.

Πώς θα επέμβει το Σωματείο, όταν δε γνωρίζει μια υπόθεση, αλλά ενημερώνεται γι’ αυτή πολύ μεταγενέστερα, όταν πλέον είναι αργά για κάθε δράση;
Γιατί να επέμβει; Ποιος του έδωσε τέτοια δικαιώματα; Δεν είναι Χριστιανοί αυτοί οι άνθρωποι; Αν κάποιος ψάλτης έχει πρόβλημα θα έρθει στο Σύλλογο για να "καθαρίσει" ο Σύλλογος; Δηλαδή θα μαλώσει ο Σύλλογος με τον Παπά της ενορίας ή με τον Επίσκοπο; Τι είναι; Η ομάδα Διάσωσης; Και αν μαλώσει με τι καρδιά θα ξαναψάλει εκεί ο ψάλτης; Και τι κλίμα θα υπάρχει μέσα στην ενορία;

Και αν η ομάδα Διάσωσης γίνει ομάδα Καταστροφής για κάποιους άλλους ανθρώπους που έχουν επιλέξει να μην είναι μέλη του Συλλόγου, διότι έμαθαν ελεύθεροι να ζουν; Τι είναι εκείνοι οι άνθρωποι. Παιδιά ενός κατώτερου Θεού;

Η συμμετοχή του εκπροσώπου του ΔΣ στην καλλιτεχνική Επιτροπή ακροάσεως θα πρέπει να αποτελεί καταφύγιο για τους συναδέλφους
Εδώ μού θυμίζει μπουζουκσίδικο. Θα έρθει η καλλιτεχνική επιτροπή ακροάσεως... να αποφανθεί για τον τραγουδιστή που πρόκειται να αναλάβει το πρόγραμμα. Καλλιτεχνικά στέκει. Χριστιανικά δε στέκει νομίζω. Μπορεί να κάνω και λάθος. Αλλά η δοκιμασία πρέπει να γίνεται σε πραγματικές συνθήκες και όχι σε αίθουσες επιμένω.
Έμαθα δε για να σου δώσω ένα στοιχείο πολύ πρόσφατο, ότι κάποιες θέσεις θεωρούνται "δοσμένες" είτε από τους Συλλόγους είτε από τον Επίσκοπο. Ή μήπως ακούς για πρώτη φορά αυτή τη λέξη;

Αν δεν την ακούς για πρώτη φορά τότε το πρόβλημα είναι χοντρό και τα υπόλοιπα περί νόμων και δικαιωμάτων και συλλόγων και διαφανειών πάνε περίπατο αγαπητέ αδερφέ.
 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Νέο μέλος
Αγαπητέ μου φίλε Χρήστο.
Διαβάζω το μήνυμά σου στο αγαπητό μας Ψαλτολόγιο.
Με αγάπη στο πρόσωπό σου σαν μέλος του Δ.Σ. του σωματείου ιεροψαλτών Θεσ/νικης που είσαι, θέλω να πω με λύπη ότι ορισμένα από τα μέλη του Δ.Σ. μόνο θεματοφύλακες της διαδικασίας πρόσληψης Ιεροψαλτών δεν είναι... Δυστυχώς ψηφίσαμε στις προηγούμενες εκλογές συναδέλφους που όχι μόνο το θεσμό της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν τήρησαν όσο αφορά την πρόσληψη Ιεροψαλτών ,αλλά φρόντισαν να βολέψουν τους εαυτούς τους σε κενά αναλόγια της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσ/νίκης. Το τελευταίο αφορά τον Ιερό Ναό Τριών Ιεραρχών Βούλγαρη.
Τι πρέπει να γινεί;
Ταπεινά προτείνω ότι τον τελευταίο λόγο για την πρόσληψη πρέπει να τον έχει ο Ιερός Ναός.Ο προ'ι'στάμενος Ιερέας μαζί με τους συνεφιμέριους ,τα μέλη του εκκλησιαστικού συμβουλίου και αν θέλεις και το λαό τις ενορίας. Η δε εκλογή να γίνεται μετά από προσευχή ώστε να εκλέγουν αυτόν που τους αναπαύει.

Με αγάπη Χριστού
Αθανάσιος!
 

mazdazianzinos

Νέο μέλος
Και νά 'ταν μονάχα στον Ι.Ν. Τριών Ιεραρχών... Καλά θα ήταν. Έγιναν αρκετές ανακατατάξεις τα τελευταία χρόνια στα αναλόγια της Θεσσαλονίκης με τους γνωστούς τρόπους «απόλυτης διαφάνειας».
Με το που αδειάσει αναλόγιο σπεύδουν είτε ο Σύλλογος, είτε ο Επίσκοπος να δώσουν τη «δοσμένη» θέση στον εκλεκτό του μυαλού τους. Αλίμονο να σκεφτεί κάποιος κάτι διαφορετικό.
 
P

PANROUST

Guest
mazdazianzinos
Από ότι κατάλαβα το θέμα που ανοίξατε,είναι Σύλλογος Θεσσαλονίκης και Ιεροψάλτης (και δεν με αφορά εφόσον είναι κάτι προσωπικό).Καλό είναι μία επιστολή στον Σύλλογο που δεν ανήκετε και τα παράπονα στον Μητροπολίτη σας.Και αν δεν βγάζετε άκρη υπάρχει και άλλη λύση...
Για τα παραπάνω που μου γράψατε,έχετε μεγάλη φαντασία δηλ. ο Σύλλογος φίλος με τον παπά και τον Μητροπολίτη και παράλληλα φίλος με τον Πάπα.Που γίνονται όλα αυτά και δεν το ξέρουμε;Μάλλον σε καμία Μητρόπολη με 200 κατοίκους,δύο εκκλησίες και πενήντα ψάλτες.
Μπορεί να γίνονται αυτά στην Θεσσαλονίκη,αλλά εδώ στην Αθήνα ο καθένας κάνει ότι του γουστάρει,εκτός από μερικούς (εκτός Συλλόγου),αλλά εντός Συλλόγου όλοι κάνουν αυτό που πρέπει.Δεν υπάρχει φιλία μεταξύ Συλλόγου και Ναών.Φιλία μεταξύ Παπά και ψάλτη,ναι.
Από κει και πέρα αν δεν εφαρμόζεται ο νόμος,δεν φταίει ο νόμος.Φταίνε οι προϊστάμενοι των Ναών και η Μητροπόλεις που τον γράφουν στα παλαιά υποδήματα,π.χ.όπως να απολύουν ψάλτες με το έτσι μου γουστάρει για να βάζουν τους δικούς του, και ακόμα φταίνε και οι ίδιοι "υποψήφιοι" ψάλτες όπου σπεύδουν να αναπληρώσουν τις θέσεις των απολυθέντων (καλός η κακός),εν γνώση τους ότι δεν έχει τηρηθεί η διαδικασία πρόσληψης Ιεροψάλτου.
Αλλά φταίνε και αυτοί (οι αδικιμένοι Ιεροψάλτες),γιατί δεν το προχωράνε παρακάτω...

Φιλικά Παναγιώτης
 
Last edited:
E

emakris

Guest
Μπορεί να γίνονται αυτά στην Θεσσαλονίκη, αλλά εδώ στην Αθήνα ο καθένας κάνει ό,τι του γουστάρει...

Ορθόν. Για να εμπλέκονται δε τόσοι παράγοντες στις εν λόγω διαδικασίες, φαίνεται ότι στη συμπρωτεύουσα "παίζει" περισσότερο χρήμα... Αλλοιώς δεν εξηγείται...
 
Ορθόν. Για να εμπλέκονται δε τόσοι παράγοντες στις εν λόγω διαδικασίες, φαίνεται ότι στη συμπρωτεύουσα "παίζει" περισσότερο χρήμα... Αλλοιώς δεν εξηγείται...

Λες ; Και εν μέσω κρίσης ;
 
Top