Μήπως ξέρει κανείς τα λόγια για το παραδοσιακό κυπριακό τραγούδι του γάμου; Προσπαθώ να τα απομαγνητοφωνήσω, αλλά δεν είμαι κύπριος και δεν καταλαβαίνω κάποιες λέξεις. Παραθέτω ότι έχω καταφέρει και ελπίζω κάποιος να γεμίσει τα κενά:
Ώρα καλή κι ώρα χρυσή, κι ώρα ευλοημένη,
τούτη δουλειά π' αρχέψαμε, να 'ναι στερεωμένη.
Σήμερα λάμπει ο ουρανός, σήμερα λάμπει η μέρα,
σήμερα στεφανώνεται, αιτός την περιστέρα.
Μην κλάτε πα στη νιόνυμφη κι αν έχει .......
μέσα απ' τον ήλιο τον χρυσό, την ώραν που γεννιέται.
Έλα Θεέ και Παναγιά, με το Μονογενή σου,
και ευλόγα τούτη τη δουλειά, ..........
Κάμνετε να κογλίωρα, σύρνετε να κοχέρι,
και ν' ώρα πο ν' ανταμωθεί, με το δικό της ταίρι.
Ν' αγιαστολίστε την καλά, σαν πρέπει σαν ταιριάρει,
να μεν έχει δα μέσα ρα, άλλη μια να της μοιάζει.
Η μάνα σου μες στην αυλή, εφύτεξε λεβάντα,
να κόκει να μυρίσετε, να σε θυμάται πάντα.
Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα,
σήμερα αποχωρίζεται, παιδί που την μητέρα.
Ώρα καλή σου νιόνυμφη, και ώρα καλή σου γεια σου,
μούσχους και ροδοστέμματα, στα καμαρόφυλλά σου.
Νιόνυμφη καλορίζικη, χαρά στο ριζικό σου,
να χαίρεσαι τον άγγελο, που να 'χεις στο πλευρό σου.
Η μάνα της κι ο κύρης της, να ρθουν να την ριζώσουν,
και να της δώσουν την ευχή, και να την παραδώσουν.
Φωνάξετέ την μάνα της, να ρθει να την ριζώσει,
και να της δώσει μιαν ευχή, και να την παραδώσει.
Να τη ριζώσουν τρεις φορές, ο κύρης και η μάνα,
χαλάλι να τις κάμουσι, τα όσα της εκάμαν.
Να τη φιλήσει ο κύρης της, να την 'ποχαιρετήσει,
να πάει με το ταίρι της, πολλά και δα να ζήσει.
Μάνα μου και πατέρα μου, 'ποχαιρετώ σας γεια σας,
χαλάλι να μου κάμετε, το ριζανάγιωμά σας.
Κι η δροφυλλή βασιλικιά, πούχες στο κατεβάτι,
φέρτε ελιά καπνίστε τη, να με την πιάσει μάτι.
Μάνα της και πατέρας της, να ρθουν να την καπνίσουν,
και να της δώσουν την ευχή, και την ποχαιρετήσουν.
Να ρθει κοντά η μάνα της, να ρθει να την καπνίσει,
και να της δώσει την ευχή, να την ποχαιρετήσει.
Φωνάξετε τον κύρη της, να ρθει να την καπνίσει,
και να της δώσει την ευχή, να την ποχαιρετήσει.
Ελάτε όλοι οι συγγενείς, όλη η κοινωνία,
να πάρουμε τη νιόνυμφη, τώρα στην εκκλησία.
Ώρα καλή κι ώρα χρυσή, κι ώρα ευλοημένη,
τούτη δουλειά π' αρχέψαμε, να 'ναι στερεωμένη.
Σήμερα λάμπει ο ουρανός, σήμερα λάμπει η μέρα,
σήμερα στεφανώνεται, αιτός την περιστέρα.
Μην κλάτε πα στη νιόνυμφη κι αν έχει .......
μέσα απ' τον ήλιο τον χρυσό, την ώραν που γεννιέται.
Έλα Θεέ και Παναγιά, με το Μονογενή σου,
και ευλόγα τούτη τη δουλειά, ..........
Κάμνετε να κογλίωρα, σύρνετε να κοχέρι,
και ν' ώρα πο ν' ανταμωθεί, με το δικό της ταίρι.
Ν' αγιαστολίστε την καλά, σαν πρέπει σαν ταιριάρει,
να μεν έχει δα μέσα ρα, άλλη μια να της μοιάζει.
Η μάνα σου μες στην αυλή, εφύτεξε λεβάντα,
να κόκει να μυρίσετε, να σε θυμάται πάντα.
Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα,
σήμερα αποχωρίζεται, παιδί που την μητέρα.
Ώρα καλή σου νιόνυμφη, και ώρα καλή σου γεια σου,
μούσχους και ροδοστέμματα, στα καμαρόφυλλά σου.
Νιόνυμφη καλορίζικη, χαρά στο ριζικό σου,
να χαίρεσαι τον άγγελο, που να 'χεις στο πλευρό σου.
Η μάνα της κι ο κύρης της, να ρθουν να την ριζώσουν,
και να της δώσουν την ευχή, και να την παραδώσουν.
Φωνάξετέ την μάνα της, να ρθει να την ριζώσει,
και να της δώσει μιαν ευχή, και να την παραδώσει.
Να τη ριζώσουν τρεις φορές, ο κύρης και η μάνα,
χαλάλι να τις κάμουσι, τα όσα της εκάμαν.
Να τη φιλήσει ο κύρης της, να την 'ποχαιρετήσει,
να πάει με το ταίρι της, πολλά και δα να ζήσει.
Μάνα μου και πατέρα μου, 'ποχαιρετώ σας γεια σας,
χαλάλι να μου κάμετε, το ριζανάγιωμά σας.
Κι η δροφυλλή βασιλικιά, πούχες στο κατεβάτι,
φέρτε ελιά καπνίστε τη, να με την πιάσει μάτι.
Μάνα της και πατέρας της, να ρθουν να την καπνίσουν,
και να της δώσουν την ευχή, και την ποχαιρετήσουν.
Να ρθει κοντά η μάνα της, να ρθει να την καπνίσει,
και να της δώσει την ευχή, να την ποχαιρετήσει.
Φωνάξετε τον κύρη της, να ρθει να την καπνίσει,
και να της δώσει την ευχή, να την ποχαιρετήσει.
Ελάτε όλοι οι συγγενείς, όλη η κοινωνία,
να πάρουμε τη νιόνυμφη, τώρα στην εκκλησία.