E
Παλαιοδιαθηκικά Αναγνώσματα της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
E
Ευχαριστώ! Ομολογώ, ωστόσο, ότι δεν το κατανοώ πλήρως. Το γεγονός ότι ετελείτο εσπερινή Θ. Λειτουργία, συναπτώς με τον Εσπερινό της επόμενης ημέρας, κάνει τα αναγνώσματα της 26ης Μαρτίου καταλληλότερα σε σχέση με αυτά της 25ης; Και εάν είναι έτσι, γιατί προστίθεται σε αυτά το δεύτερο της 25ης; Για να συμπληρωθεί ο αριθμός 3;
Συγγνώμη εάν μου διαφεύγει κάτι.
Συγγνώμη εάν μου διαφεύγει κάτι.
Μάλιστα, γιατί αὐτά εἶναι τά εἰδικά ἀναγνώσματα τῆς συγκεκριμένης ἑορτῆς, ἐνῶ τά ἄλλα εἶναι τά συνήθη θεομητορικά.
Ἡ ἑσπερινή τελεία λειτουργία ἦταν ἡ κύρια λειτουργία τῆς ἑορτῆς, ἐνῶ μέ τόν ἑσπερινό τῆς παραμονῆς ἐτελεῖτο προηγιασμένη.
Ὅταν ἐτελεῖτο ἡμερινή λειτουργία (Σάββατο ἤ Κυριακή) ἀνεγινώσκοντο στόν ἑσπερινό τῆς ἑορτῆς πρῶτα τά δύο τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς 26ης καί μετά τά τρία τῆς 25ης, κάτι πού τηρεῖται στίς Μονές.
Χάριν συντομίας στίς ἐνορίες ἀναγινώσκονται τρία, ἀλλά δέν μπορεῖ νά παραλειφθοῦν τά δύο εἰδικά.
Σημειωτέον, ὅτι στόν ἑσπερινό τῆς 26ης δέν προβλέπονται ἀναγνώσματα ἀπό τό ἰσχῦον τυπικό καί φυσικά δέν διαβάζουμε. Ἄν διαβάζαμε τά τρία τῆς 25ης, στεροῦμε τήν ἑορτή ἀπό τά εἰδικά αὐτῆς ἀναγνώσματα (ὑπάρχει βιβλιογραφία καί παραπομπές γι᾿ αὐτό τό θέμα).
Last edited:
Ὑποσημειώσεις ὑπῆρχαν στίς ἐκδόσεις τῶν ἐτῶν 2007 καί 2008. Τώρα ἔχουν μειωθεῖ γιά ἄλλους λόγους.
Πάντως αὐτή ἡ διάταξη ἔχει ξεκινήσει ἀπό παλαιά, ἀπό τήν ἐτήσια ἔκδοση τοῦ μακαριστοῦ Μπεκατώρου καί ὑπάρχει σέ ἄλλα ἰδιωτικά ἐτήσια βοηθήματα. Ἐπίσημα καί ἀπό τό ΣΤ.
Ἐπίσης ἕνα ἐτήσιο βοήθημα δέν μπορεῖ νά εἶναι ἐπιστημονική μελέτη μέ βιβλιογραφία καί παραπομπές.
Οἱ εὐσεβεῖς κάνουν ὑπακοή.
E
Τότε θα πρέπει η Εκκλησία της Ελλάδος να εκδώσει ένα επίσημο συμπλήρωμα στο ΤΜΕ με όλες αυτές τις διαφοροποιήσεις και την αιτιολόγησή τους, για να ξέρουμε τι μας γίνεται. Δεν είναι δυνατόν το εκάστοτε ετήσιο βοήθημα, που είναι απλώς ένα πρακτικό εργαλείο, να αναθεωρεί το ισχύον Τυπικό, έστω και επί τα βελτίω. Και εάν το κάνει, θα πρέπει να το αιτιολογεί.
Last edited:
Στα αρχαία τυπικά, όταν ο Ευαγγελισμός έπεφτε καθημερινή μεγάλης τεσσαρακοστής, δεν καταργούνταν η μονοφαγία, αν και γινόταν κατάλυση ιχθύος, μετά τη λειτουργία. Έτσι, στο μεν ΤΑΣ, τελούνταν μεσονυκτικό, όρθρος, 1η ώρα. Ακολούθως, τριθέκτη. Το απόγευμα, θ ώρα, οι μακαρισμοί και ο εσπερινός με λειτουργία τέλεια (νομίζω Χρυσοστόμου, χωρίς να είμαι σίγουρος). Στο δε ασματικό, γινόταν όρθρος, τριθέκτη. Το απόγευμα, λυχνικόν μετά της λειτουργίας.
Το ΣΚ, η λειτουργία γινόταν πρωΐ, όπως συνηθίζεται. Αγρυπνία (ΤΑΣ) μόνο αν Ευαγγελισμός έπεφτε την Κυριακή.
Το ΣΚ, η λειτουργία γινόταν πρωΐ, όπως συνηθίζεται. Αγρυπνία (ΤΑΣ) μόνο αν Ευαγγελισμός έπεφτε την Κυριακή.
