Μάλιστα, γιατί αὐτά εἶναι τά εἰδικά ἀναγνώσματα τῆς συγκεκριμένης ἑορτῆς, ἐνῶ τά ἄλλα εἶναι τά συνήθη θεομητορικά.
Ἡ ἑσπερινή τελεία λειτουργία ἦταν ἡ κύρια λειτουργία τῆς ἑορτῆς, ἐνῶ μέ τόν ἑσπερινό τῆς παραμονῆς ἐτελεῖτο προηγιασμένη.
Ὅταν ἐτελεῖτο ἡμερινή λειτουργία (Σάββατο ἤ Κυριακή) ἀνεγινώσκοντο στόν ἑσπερινό τῆς ἑορτῆς πρῶτα τά δύο τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς 26ης καί μετά τά τρία τῆς 25ης, κάτι πού τηρεῖται στίς Μονές.
Χάριν συντομίας στίς ἐνορίες ἀναγινώσκονται τρία, ἀλλά δέν μπορεῖ νά παραλειφθοῦν τά δύο εἰδικά.
Σημειωτέον, ὅτι στόν ἑσπερινό τῆς 26ης δέν προβλέπονται ἀναγνώσματα ἀπό τό ἰσχῦον τυπικό καί φυσικά δέν διαβάζουμε. Ἄν διαβάζαμε τά τρία τῆς 25ης, στεροῦμε τήν ἑορτή ἀπό τά εἰδικά αὐτῆς ἀναγνώσματα (ὑπάρχει βιβλιογραφία καί παραπομπές γι᾿ αὐτό τό θέμα).