Μια ωραία ερμηνεία

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Τι μου θυμίσατε! Είναι από κασέτα με Θεία Λειτουργία πρώτου ήχου, αλλά εγώ τα είχα πρωτοακούσει από μια κασέτα του που με σημάδεψε ως παιδί (όπου υπάρχουν ακριβώς τα ίδια εκτός από το Άξιον εστί):
Ύμνοι Εσπερινού, όρθρου και Θείας Λειτουργίας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Λειτουργικά Πρίγγου κιουρδί, αλλά με κατάληξη στον πάνω Πα. Εκφωνεί σε πλήρη αρμονία με τα μέλη ο π. Χρήστος Χριστοδούλου (της μητροπόλεως Πειραιώς).

Μακάρι σε τέτοια ακούσματα (που είναι πολλά), και όχι σε κακές στιγμές να παρέπεμπαν όσοι θέλουν να αναφερθούν στον Βασιλικό. Ευχαριστούμε Διονύση.
 

xelwnas

Παλαιό Μέλος
Όπως π.χ. πώς ένα τεριρέμ γίνεται ωραιότατο ζεϊμπέκικο; Ή ποιά είναι η επίδραση του ύφους του Βασίλη Καρά στην βυζαντινή μουσική;

δεν πρεπει να ξεγελιωμαστε παντα απο τη φωνη,την οποια σιγουρα διαθετει ο κ. Βασιλικος.Σε καμια περιπτωση δεν θα πηγαινα σ'αυτην την εκκλησια με τετοιο ψαλσιμο.
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Κατά την άποψή μου: πρόκειται για μια επαγγελματική ηχογράφηση ύμνων που υπόκειται σε κάποιες επιπλέον ''αρχές'' : ο καλλίφωνος πρωτοψάλτης παραγγέλλει έναν καλλίφωνο ιερέα να ψάλει (μεθ' υπερβολών), κ όχι να εκφωνήσει. Αυτή η εμπορική δουλειά δεν αποσκοπεί απευθείας στο κέρδος αλλά στην τέρψη. Ουδέν μεμπτόν αν ιδωθεί καθαρά επαγγελματικά- κάτι τέτοιο όμως είναι μη αποδεκτό με ορθόδοξα κριτήρια. Οι όποιες επιπλέον ενστάσεις έχουν να κάνουν από τη στιγμή κατά την οποία η επιτηδευμένη αυτή απαγγελία καθίσταται νόρμα και επιβάλλεται ως η πλέον μελισματική κ κάθε απόκλισή της a priori δείγμα αμουσίας. Αντίστοιχος κίνδυνος τεκμηριωμένα ελλοχεύει κ όταν εμφανέστατα υποδεέστερες τεχνικά απαγγελίες, στα όρια του χύμα επιβάλλονται ως παραδοσιακές, λιτές, ενώ οι λόγοι μιας τέτοιας πρόκρισης φοβούμαι ότι είναι διαφορετικότεροι, και κατά βάσιν προτεσταντικής δυτικής νοησιαρχίας που απευθείας κανοναρχείται από ανατροφή λειψή κ ήκιστα ορθόδοξη, που κορυφώνεται μόνο μέχρι σε ευάριθμα αλήστου μνήμης ασματίδια! Η εκτέλεση των λειτουργικών του Πρίγγου σε γραφή Καραμάνη όμως είναι μάλλον ανεπίληπτη, και πολλοί πρέπει να είναι ευγνώμονες που εξ αιτίας της μάθανε έστω και υπό μορφήν παπαγαλίας αυτή τη μελωδία. Συμπέρασμα: Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω.


Δ.
 
Last edited:
Όπως π.χ. πώς ένα τεριρέμ γίνεται ωραιότατο ζεϊμπέκικο; Ή ποιά είναι η επίδραση του ύφους του Βασίλη Καρά στην βυζαντινή μουσική;

δεν πρεπει να ξεγελιωμαστε παντα απο τη φωνη,την οποια σιγουρα διαθετει ο κ. Βασιλικος.Σε καμια περιπτωση δεν θα πηγαινα σ'αυτην την εκκλησια με τετοιο ψαλσιμο.

Πάντως νομίζω πως εδώ το αποδίδει άριστα και δεν παρατηρώ κάτι(απ' όσα ξέρω...)που θα μπορούσα να σχολιάσω αρνητικά.Εξάλλου ο καθένας έχει τις προτιμήσεις του..
 

Αντωνης Μιχελουδακης

παλαιόν στρουθίον μονάζον
Η γενιά η δική μου, που δεν ειχε την δυνατότητα στα εφηβικά της χρόνια να έχει πρόσβαση σε πολλούς ψάλτες εδώ στην Κρήτη,είχε προτυπό της την φωνή του Βασιλικού, ο οποίος ως γνωστόν ήταν ο πρώτος στην κυκλοφορία κασσετών.Όλοι μας θέλαμε να γίνουμε σαν και αυτόν.Θυμάμαι τις βόλτες με το αυτοκίνητο του πατέρα μου, που γινόταν μόνο και μόνο για να ακούσουμε τον Βασιλικό.Η προσφορά του μεγάλη και σε μένα αλλά και σε άλλα παιδιά.Είχαμε ένα πρότυπο και ξέρετε πως χρειάζονται τα πρότυπα.Ακόμα και σήμερα θαυμάζω την φωνή του αλλά και σε πολλές περιπτώσεις τον θεωρώ πολύ πιο σοβαρό απο κάτι σύγχρονα επιστημονικά αλλά και μεθυσμένα ψαλσίματα.Βέβαια οι κλώνοι του πολλές φορές είναι γραφικοί.Ο ίδιος όμως παραμένει στην καρδιά μου ως μέρος των παιδικών και εφηβικών μου αναμνήσεων και βέβαια οι χορωδίες του αποτελούν για μένα ακόμα και σήμερα ορόσημο
 

PanagiotisK

ως άνωθεν^
Αυτά τα λειτουργικά (τα επτάφωνα) τα είχα πετύχει live:p στον Άγιο Θωμά. Ήταν και ένας εξαιρετικός ιερέας - χάρμα ώτων :D.
 

xelwnas

Παλαιό Μέλος
Αυτά τα λειτουργικά (τα επτάφωνα) τα είχα πετύχει live:p στον Άγιο Θωμά. Ήταν και ένας εξαιρετικός ιερέας - χάρμα ώτων :D.

Απο οσο γνωριζω η ψαλμωδια εχει καποιο σκοπο...να κατανυξει τους πιστους και τον ψαλωντα (τους ψαλωντες καλυτερα μιας και το χωρωδιακο ειν πιο του γουστου μου :wink: ) Εγω προσωπικα με αυτες τις μελωδιες δεν μπορω να πω οτι κατανυγωμαι... Αλλωστε γι αυτο υπαρχουν και οι καλοφωνικοι ειρμοι ε; Και γι αυτο υπαρχει και η κοσμικη μουσικη οπως αναφερθηκε πιο πανω π.χ. Καρας (Βασιλης) Καθε πραγμα στον τοπο του και στον χρονο του...οπως και καθε οργανο στο ειδος του :wink:
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Αντίστοιχος κίνδυνος τεκμηριωμένα ελλοχεύει κ όταν εμφανέστατα υποδεέστερες τεχνικά απαγγελίες, στα όρια του χύμα επιβάλλονται ως παραδοσιακές, λιτές, ενώ οι λόγοι μιας τέτοιας πρόκρισης φοβούμαι ότι είναι διαφορετικότεροι, και κατά βάσιν προτεσταντικής δυτικής νοησιαρχίας που απευθείας κανοναρχείται από ανατροφή λειψή κ ήκιστα ορθόδοξη, που κορυφώνεται μόνο μέχρι σε ευάριθμα αλήστου μνήμης ασματίδια!

Δ.

Διαφωνῶ φίλε Δημήτριε, οἱ ἐκφωνήσεις ἀπλὰ, χωρὶς παρφουμαρίσματα καὶ μελισματικὲς ἀναζητήσεις ἀποδίδουν ἱεροπρέπεια στὴν ἀκολουθία. Τώρα τὸ τὶ ἔχει ὁ καθένας στὸ κεφάλι του, ὅταν ἐπιλέγει μιὰ στρωτὴ ἐκτέλεση, χωρὶς πολλὰ πολλὰ μόνο Κύριος γνωρίζει, ἀλλὰ μὴν γενικεύεις ἤ τουλάχιστον ἔτσι φαίνεται. Ἄν ὄχι διόρθωσέ με, nema problema
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας

Διαφωνῶ φίλε Δημήτριε, οἱ ἐκφωνήσεις ἀπλὰ, χωρὶς παρφουμαρίσματα καὶ μελισματικὲς ἀναζητήσεις ἀποδίδουν ἱεροπρέπεια στὴν ἀκολουθία. Τώρα τὸ τὶ ἔχει ὁ καθένας στὸ κεφάλι του, ὅταν ἐπιλέγει μιὰ στρωτὴ ἐκτέλεση, χωρὶς πολλὰ πολλὰ μόνο Κύριος γνωρίζει, ἀλλὰ μὴν γενικεύεις ἤ τουλάχιστον ἔτσι φαίνεται. Ἄν ὄχι διόρθωσέ με, nema problema


Φίλτατε Δομέστιχε,

Η αντίρρησή μου έχει να κάνει με την επιβολή κάθε απλής εκφώνησης ως της μόνης παραδοσιακής και ιεροπρεπούς. Φυσικά και η κρίση μας είναι εντελώς πεπερασμένη, και ο μόνος καρδιογνώστης είναι ένας. Αντιδρώ όπως αντιδρώ και δε γενικεύω, και με την επιβολή κάθε μακαμότροπης επιτήδευσης που στοχεύει στην τέρψη ως δήθεν βυζαντινής και έντεχνης. Υπάρχει όμως και κάτι ενδιάμεσο που μπορεί να βιωθεί και να χωρέσει τη σημαντικότερη ίσως συμβολή των μουσικών των αιώνων μας ( εικοστού-εικοστού πρώτου), τις λεγόμενες συνθέσεις των Λειτουργικών που αν ξέρεις να τις αποδώσεις όχι μόνο δεν ακυρώνεις την κατάνυξη, αλλά την αναδεικνύεις και την ενισχύεις ώστε εναργέστατα να επιβεβαιώνεις ότι η ''ψαλμωδία είναι μέσον και ουχί σκοπός εν τη λατρεία'', όπως τόσο προσφυώς έλεγε ένας σοφός Επίσκοπος.

Δ.


Υγ Όπως ένας που μεγάλωσε με τα συγκερασμένα ακούσματα δεν μπορεί να αποδώσει και δύσκολα εκτιμά το ασυγκέραστο σύστημα, έτσι κι ένας που μεγάλωσε με τα προ καιρού τεθνεώτα χριστιανόπουλα, δεν μπορεί να αντιληφθεί τί πρόταση ορθόδοξου πολιτισμού κομίζει το Άξιόν εστιν πχ του Φρυγίου από τον Χατζηαθανασίου.... Κακά τα ψέματα!
 
Last edited:

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Φίλτατε Δομέστιχε,

Η αντίρρησή μου έχει να κάνει με την επιβολή κάθε απλής εκφώνησης ως της μόνης παραδοσιακής και ιεροπρεπούς. Φυσικά και η κρίση μας είναι εντελώς πεπερασμένη, και ο μόνος καρδιογνώστης είναι ένας. Αντιδρώ όπως αντιδρώ και δε γενικεύω, και με την επιβολή κάθε μακαμότροπης επιτήδευσης που στοχεύει στην τέρψη ως δήθεν βυζαντινής και έντεχνης. Υπάρχει όμως και κάτι ενδιάμεσο που μπορεί να βιωθεί και να χωρέσει τη σημαντικότερη ίσως συμβολή των μουσικών των αιώνων μας ( εικοστού-εικοστού πρώτου), τις λεγόμενες συνθέσεις των Λειτουργικών που αν ξέρεις να τις αποδώσεις όχι μόνο δεν ακυρώνεις την κατάνυξη, αλλά την αναδεικνύεις και την ενισχύεις ώστε εναργέστατα να επιβεβαιώνεις ότι η ''ψαλμωδία είναι μέσον και ουχί σκοπός εν τη λατρεία'', όπως τόσο προσφυώς έλεγε ένας σοφός Επίσκοπος.

Δ.


Συνάδελφε ἐξ Ἑσπερίας,

Ἀποδέχομαι τὴν ἐξήγησή σου. Μόνη διαφωνία, ἡ ἀξιολόγηση τῶν Λειτουργικῶν. Χρειάζεται ὁ ψάλτης νὰ εἶναι πολὺ δοκιμασμένος καὶ ψαγμένος ὥστε νὰ μὴν ἀκυρώνει τὴν ἴδια τὴν λατρεία, ἐκτελῶντας τὰ λειτουργικά.
Γιατὶ μπορεῖ νὰ ξεκίνησαν μὲ σεμνὰ μέλη, γρήγορα ὅμως κατήντησαν τρόπος νὰ δικαιολογεῖ ὁ ψάλτης τὸ μεροκάματο. Καὶ κατὰ τὴν ἄποψή μου, αὐτὴ ἡ διαστρεβλωμένη ἐκτέλεση ἐπικρατεῖ σήμερα μὲ λίγες -δυστυχῶς-ἐξαιρέσεις.
Καὶ ἀκόμη αὐτὸ τὸ καταλογίζω ὡς παράπτωμα στοὺς μουσικοὺς τοῦ 20ου-21ου αἰ. Δὲν μπόρεσαν νὰ ξεδιαλύνουν τὶ ἁρμόζει καὶ τὶ ὄχι στὴν ἀκολουθία, κινούμενοι μὲ κοσμικὰ κριτήρια, καθ᾿ ὅτι ἐπαυσε καὶ ἡ Ἐκκλησία νὰ ἐλέγχει τὶ πρέπει νὰ ψάλλεται καὶ τὶ ὄχι, ὅπως γινόταν παλαιότερα.
 

kostaeri

Μπουσδέκης Κώστας
παρότι δεν είμαι καθόλου "φαν", είναι απο τις καλύτερες ηχογραφήσεις του Βασιλικού που έχω ακούσει.
Φοβεροί και οι δύο και πολύ κατανυκτικοί.
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Συνάδελφε ἐξ Ἑσπερίας,

Ἀποδέχομαι τὴν ἐξήγησή σου. Μόνη διαφωνία, ἡ ἀξιολόγηση τῶν Λειτουργικῶν. Χρειάζεται ὁ ψάλτης νὰ εἶναι πολὺ δοκιμασμένος καὶ ψαγμένος ὥστε νὰ μὴν ἀκυρώνει τὴν ἴδια τὴν λατρεία, ἐκτελῶντας τὰ λειτουργικά.
Γιατὶ μπορεῖ νὰ ξεκίνησαν μὲ σεμνὰ μέλη, γρήγορα ὅμως κατήντησαν τρόπος νὰ δικαιολογεῖ ὁ ψάλτης τὸ μεροκάματο. Καὶ κατὰ τὴν ἄποψή μου, αὐτὴ ἡ διαστρεβλωμένη ἐκτέλεση ἐπικρατεῖ σήμερα μὲ λίγες -δυστυχῶς-ἐξαιρέσεις.
Καὶ ἀκόμη αὐτὸ τὸ καταλογίζω ὡς παράπτωμα στοὺς μουσικοὺς τοῦ 20ου-21ου αἰ. Δὲν μπόρεσαν νὰ ξεδιαλύνουν τὶ ἁρμόζει καὶ τὶ ὄχι στὴν ἀκολουθία, κινούμενοι μὲ κοσμικὰ κριτήρια, καθ᾿ ὅτι ἐπαυσε καὶ ἡ Ἐκκλησία νὰ ἐλέγχει τὶ πρέπει νὰ ψάλλεται καὶ τὶ ὄχι, ὅπως γινόταν παλαιότερα.

Φίλτατέ μου Δομέστιχε,

δε διαφωνούμε (τόσο). Νομίζω ότι το ΥΓ του μηνύματός μου εξηγεί τί θεωρώ ότι συμβαίνει. Δεν είναι χωρίς σημασία ότι τη δεκαετία του 60 όταν έψαλε το Όρος Λειτουργικά και από τον Καραμάνη, και Πρίγγο, όχι για μεροκάματο αλλά για κατάνυξη, αυτοί που λοιδορούσαν όσους μιλούσαν για Άθω είχαν ανδρωθεί ΜΟΝΟ με προτεσταντικά ή προτεσταντίζοντα ρωπογραφικά έκγονα.
Κ όπως δεν είχαν αίσθηση του μοναχικού βιώματος γιατί εκκινούσαν από μη ορθόδοξες αφετηρίες, και περιθριγκώνανε βάναυσα την πίστη στο ηθικιστικό επίπεδο, μανιχαϊζοντας αφρόνως και αγενώς, έτσι και ποτέ δεν κατάφεραν να αποτιμήσουν απροκατάληπτα τί υπάρχει σε αυτόν τον πολιτισμό τον οποίο ο καθωσπρεπισμός μας συλλήβδην απορρίπτει. Δεν είναι τυχαίο ότι είτε οι ωδειακοί είτε οι προερχόμενοι από τις λεγόμενες οργανώσεις αντέδρασαν στο φαινόμενο των λειτουργικών ως σύμπτωμα εκτουρκισμού οι μεν, ως σύμπτωμα εκκοσμίκευσης οι δε. Η παιδεία μου και η ανατροφή μου δε μου επιτρέπουν να συμφωνήσω μαζί τους. Ακούω αυτή την ''κοσμική'' δοξολογία, φερ' ειπείν και ου τολμών ο τάλας εγώ να πω τίποτε από το να κάνω τον σταυρό μου, και να δοξάσω τον Θεό, ακούω τα λειτουργικά εδώ, και κατανύσσομαι. Το τί αρμόζει και τί δεν αρμόζει είναι μέγιστο θέμα, και μόνο με αφορισμούς δε λύνεται. Εκτός του κυρίως θεολογικού ζητουμένου, δεν είναι σωστό να αγνοηθεί και το κλίμα κάθε παράδοσης που πρέπει να λάβει υπ ' όψιν της πλουραλιστικά κάθε υγιή τάση έφρασης της ορθόδοξης θρησκευτικότητας. Αυτό ''αγκαλιάζει'' και παραδόσεις που μας είναι άγνωστες ενδεχομένως, πχ Ζακύνθου, Επτανήσων κλπ.


Δ.
 
Last edited:

paganus

Παλαιόν μέλι
Αγαπητοί μου, ανεξαρτήτως αν μας αρέσει ή όχι το ύφος του Βασιλικού (που είναι μια άλλη συζήτηση) οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ένα μεγάλο μέρος των συναδέλφων μας στα χωριά, ελλείψει άλλου τρόπου, έμαθαν να ψέλνουν από τις κασέτες του Βασιλικού κι έτσι δεν άφησαν αλειτούργητη την εκκλησιά τους (ας μην κλείνουμε τα μάτια στο γεγονός ότι ερημώνουν τα αναλόγια των χωριών):eek:.
Αν θέλουμε να προβληματιστούμε στο κατα πόσο είναι παραδοσιακό ή όχι το ψάλσιμο του, πρέπει να αναρωτηθούμε πρώτα ειλικρινά αν μια κασέτα με μη παραδοσιακά ακούσματα είναι χειρότερη από ένα βιβλίο με μη παραδοσιακές θέσεις.
 
Last edited:
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί γίνεται τέτοια κριτική όταν ανεβαίνει κάποιο αξιόλογο κομμάτι του συγκεκριμένου πρωτοψάλτη(που έχει προσφέρει κιόλας)ενώ όταν ανεβαίνουν κομμάτια αγγελοπουλικά ή του Καρρά ή ακόμα και του Κυριαζή όλοι ποιούν την νήσσαν...
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί γίνεται τέτοια κριτική όταν ανεβαίνει κάποιο αξιόλογο κομμάτι του συγκεκριμένου πρωτοψάλτη(που έχει προσφέρει κιόλας)ενώ όταν ανεβαίνουν κομμάτια αγγελοπουλικά ή του Καρρά ή ακόμα και του Κυριαζή όλοι ποιούν την νήσσαν...
Φίλε, αν περιηγηθείτε το φόρουμ θα δείτε ότι δεν συμβαίνει αυτό. Και για αγγελοπουλικά και για του Κυριαζή έχουν λεχθεί πάρα πολλά.
 

Emmanouil Giannopoulos

Emmanouil Giannopoulos
Πέρα από τα σπουδαία φυσικά χαρίσματα και την σεβαστή προσωπική ιστορία του καθενός, υπάρχει ο σκοπός που εξυπηρετεί κάθε λειτουργική τέχνη. Και οι τέχνες αυτές συνταιριάζουν και "συναγωνίζονται" στην εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού. Όταν συνταριάζουν και όταν τον εξυπηρετούν, ενσταλάζουν και την εκκλησιαστικότητα στις ψυχές των πιστών, μια εκκλησιαστικότητα που εκφράζεται και μεταφέρεται με την δωρικότητα και την πνευματικότητα των ποιημάτων, της μελωδίας, της ζωγραφικής, της ναοδομίας, των λειτουργικών ευχών (που εάν δεν αναπέμπονται μυστικώς αλλά όχι σιωπηρώς από την εκκλησία και όχι από έναν, εκφυλίζονται σε ακατανόητες τελικές φράσεις και εξ αυτού μετατρέπονται σε ακροβατικές μουσικές επινοήσεις που εναλλάσσονται με άλλες παρόμοιες εκτός του βήματος), του Ευαγγελικού λόγου, της έκφρασης του δόγματος, του κηρύγματος, «το κάθε ωμέγα, το κάθε ύψιλον, η κάθε οξεία, η κάθε υπογεγραμμένη, δεν είναι παρά ένας κολπίσκος ... κυματιστοί αμπελώνες, υπέρθυρα εκκλησιών ... περιστεριώνες και γλάστρες με γεράνια ...», «... το πόση ευγένεια παράγουν (οι λαοί), ακόμη και κάτω από τις πιο δυσμενείς και βάναυσες συνθήκες, όπως ο δικός μας ο λαός στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, όπου το παραμικρό κεντητό πουκάμισο, το πιο φτηνό βαρκάκι, το πιο ταπεινό εκκλησάκι, το τέμπλο, το κιούπι, το χράμι, όλα τους αποπνέανε μιαν αρχοντιά κατά τι ανώτερη των Λουδοβίκων» (Οδ. Ελύτης).

Αυτά που δεν καταδέχτηκε ο λαός μας στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (τότε μεν που τα είχαμε μέσα στο σπίτι μας, τότε δε που ξέραμε να τα ξεχωρίσουμε) διαφυλάσσοντας τη δική του αρχοντιά, τα θύραθεν, τα βάλαμε από το παράθυρο στα κατοπινά χρόνια καμωνόμενοι ότι αυτά είναι σπουδαία ενώ "το χράμι" πολύ απλό για τις δικές μας προόδους. Και δεν λίγες οι φορές που η λειτουργική μουσική τέχνη αντί να συνταιριάζει με τις άλλες και να συν-λειτουργεί με αυτές, αυτονομείται και αυτοθαυμάζεται. Και στις ψυχές των πιστών υποχωρεί η εκκλησιαστικότητα, ασυνείδητα. Ίσως για αυτό τον λόγο όταν ανεβαίνει ένα συγκεκριμένο άκουσμα στο youtube, ασυνειδήτως συνταιριάζεται όχι με φόντο το κατάγραφο εσωτερικό του ναού, ή ένα ταπεινό καντηλέρι, αλλά με μια φωτογραφία του Μεγάρου· παράσταση και όχι λατρεία.
 
Last edited:
Top