Λύρα

[Zambelis Spyros]

Λύρα ή Χέλυς

''Πρόκειται για τις λύρες με μορφή ανεστραμμένου πετάλου. Οι κοίλες λύρες αν και κατασκευάζονταν από επαγγελματίες οργανοποιούς, παρουσίαζαν θεωρητικά τη δυνατότητα να συναρμολογηθούν από οποιονδήποτε, για παράδειγμα από ένα βοσκό, καθώς δεν απαιτούσαν τις υπηρεσίες ενός κατασκευαστή σκάφους για την ολοκλήρωσή τους. Επινοητής της λύρας θεωρούνταν ο Ερμής ο οποίος σύμφωνα με τον Ομηρικό Ύμνο (41-54) κατασκεύασε τη λύρα από υλικά προσιτά στο αγροτικό περιβάλλον, ξύνοντας το όστρακο της χελώνας, κάνοντας οπές επάνω του και στερεώνοντας τα κομματάκια κάποιου καλαμιού μέσα σε αυτές. Έπειτα τέντωσε ένα κομμάτι δέρματος κατά μήκος του κοιλώματος και στη συνέχεια συσσωμάτωσε τους βραχίονες και μία εγκάρσια κυλινδρική ράβδο, τοζυγό. Τέλος τέντωσε στο σκελετό επτά χορδές από έντερα αρνιού. Εξαιτίας της χρήσης του καύκαλου της χελώνας χρησιμοποιούνταν για τη λύρα και οι όροι χέλυς ή χελώνα.

Το καύκαλο της λύρας θα πρέπει να έφτανε μέχρι 9 με 12 ίντσες σε μήκος και 4 με 5 σε βάθος. Πιθανόν οι βραχίονες του οργάνου να κατασκευάζονταν από κέρατα ζώων ή από φίλντισι, όμως το πιο σύνηθες θα πρέπει να ήταν το ξύλο. Οι βραχίονες αυτοί στηρίζονταν σταθερά στο επάνω άκρο του οστράκου όντας σφηνωμένοι κάτω από την καλαμένια ράβδο, η οποία σχημάτιζε στην περίπτωση μίας αργίτικης λύρας (6ος -5ος αι.) δύο τόξα που τέμνονταν στις ορθές γωνίες και κατευθύνονταν προς τους μεγαλύτερους ή μικρότερους άξονες της ωοειδούς μορφής του οστράκου. Οι χορδές ήταν καμωμένες από στριμμένο έντερο προβάτου, από νεύρα ή πιθανόν μερικές φορές από λινάρι.

Η λύρα έδινε για τους αρχαίους το παρόν σε πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις. Όντας ένα σύνηθες όργανο των μη επαγγελματιών, παιζόταν από άντρες, γυναίκες αλλά και παιδιά.''

http://www.tmth.edu.gr/aet/thematic_areas/p303.html

 

[Zambelis Spyros]

Lyre-shell

Tortoise shell lyre

Tortoise shell ekeion (sound box) of a lyre, with iron chordotonon (tailpiece for attaching the strings)

from Roca Vecchia (Melendugno (LE)), from a tomb of 13/11/1931
5th c. BCE

Lecce, Museo Provinciale, inv. 3935

http://lillianlemoning.wordpress.com/alcestis/pronunciation-and-reference-guide/

χορδο-τόνον , to/,
A. tail-piece for keeping the strings taut, Arist.Aud.803a41, Poll.4.62, Nicom.Harm.6.
II. Adj. proparox. χορδότονος, ον, Pass., stretched with strings, “λύρα” S.Fr.244 (lyr.).
Henry George Liddell. Robert Scott. A Greek-English Lexicon. revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones. with the assistance of. Roderick McKenzie. Oxford. Clarendon Press. 1940.

 

[Zambelis Spyros]

Limestone lyre box in the form of a tortoise. Made in Cyprus. About 3rd century BC. From Idalion. Excavated by R H Lang. CR 1873.3-20.39 (Sculpture C 439).

http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Limestone_lyre_box_in_the_form_of_a_tortoise.jpg

 

[Zambelis Spyros]

The Stringed Instruments Of The Middle Ages

Author: Jeffrey Pulver

THE LYRE IN GREECE.

''Literary testimony. The earliest evidence of the existence
of a stringed instrument of the lyre family is to be found in
Homer (ninth century B.C.), who sometimes calls it phorminx,
sometimes kitaris, but who evidently means the same instru-
ment in both cases. From a philological point of view
phorminx is considered to be of Hellenic, and kitaris of Asiatic
origin.

As to the nature of Homer's kitaris alias phorminx, the
"Odyssey" and the "Iliad" only contain scattered and in-
complete references. Achilles 5 phorminx is described in the
' ' Iliad " (IX, '185 #.) as a stately and beautiful instrument
with a silver yoke :

"And they came to the huts and the ships of the Myr-
midons, and found him delighting his soul with a clear-toned
lyre, fair and richly-wrought, whereon was a bridge of silver. 1 *
(Trans, by A. T. Murray.)''

http://www.archive.org/stream/stringedinstrume017498mbp/stringedinstrume017498mbp_djvu.txt

 

[Zambelis Spyros]

1) ίχνη μετάλλων στο καβούκι
2) ζυγός, όργανο του Αχιλλέα
3) εργαλείο του Ερμή

 

[Zambelis Spyros]

MUSIC IN ANCIENT GREECE AND ROME
John G.Landels

''They were anchored at the bottom end to a ‘string-stretcher’ (chordotonon) which apparently consisted of two vertical pieces with a round metal rod stretching across between them. In contrast to the bridge, this part is drawn in outline, and not blocked in in black by the red-figure vase-painters, which suggests that it was metal—not surprising, since it had to take the tension of all seven strings.''

http://www.docstoc.com/docs/17627895/CRIME--AND--PUNISHMENT--IN--ANCIENT--ROME.

 

[Zambelis Spyros]

Χορδοτόνος
και χορδοτόνιον μια μικρή πλάκα (σανίδα) στο κατώτερο μέρος του ηχείου της λύρας και κιθάρας, πάνω στην οποία οι χορδές στερεώνονταν με κόμπο. Ο Αρτέμων, μιλώντας για το όργανο τρίπους, λέει: "υπερθείς εκάστη [χώρα] πήχυν και κάτω προσαρμόσας χορδοτόνια" (επάνω από κάθε τόπο [θέση] στερέωσε ένα ζυγό και αποκάτω τα χορδοτόνια). Μαν. Βρυέννιος (Αρμον. 417): "η υπό τας χορδάς υποκείμενη σανίς χορδοτόνος ονομάζεται" (η ξύλινη πλάκα [σανίδα] που βρίσκεται κάτω από τις χορδές ονομάζεται χορδοτόνος).
Πρβ. Νικόμ. Εγχειρ. 6.
χορδότονον (το), αλλά και χορδότονος (ο)· ο κόλλαβος (κλειδί), με τον οποίο κουρδίζονταν οι χορδές. χορδοτόνος (ως επίθ.)· με κουρδισμένη χορδή (ή χορδές)· λ.χ. χορδοτόνος λύρα (Πλούτ. Περί αοργησίας 455D).
Βλ. λ. επιτόνιον.

. νευραί , βλ. λ.), καμωμένες από έντερο ή νεύρα τένοντες (σε παλαιότερα χρόνια κατασκευάζονταν από λινάρι ή κάναβι), στερεώνονταν με κόμπο πάνω σε μια μικρή πλάκα σανίδα , που λεγόταν χορδοτόνος χορδοτόνιον ή χορδοτόνος , στο κάτω μέρος του ηχείου· περνούσαν κατόπι πάνω από μια μικρή γέφυρα (καβαλάρης, η μαγάς ), που απομόνωνε το παλλόμενο τμήμα των χορδών,

χορδοτόνος ή χορδοτόνιον· πλάκα πάνω στην οποία δένονταν οι χορδές. Επίσης, είδος κλειδιού κουρδίσματος (βλ. λ. λύρα ). Ο Νικόμαχος στο Εγχειρίδιό του (6, C.v.J. 248, Mb 13) αναφέρεται σ' αυτό: "μετέθηκεν ευμηχάνως την μεν των χορδών κοινήν απόδεσιν εκ του διαγωνίου πασσάλου εις τον του οργάνου βατήρα, ον χορδοτόνον ωνόμαζον"

Μαγάς
η γέφυρα ("καβαλάρης") της λύρας και της κιθάρας· ήταν μια μικρή τετράγωνη σανίδα, τοποθετημένη επάνω στο ηχείο, σε κάποια απόσταση από το χορδοτόνιο. H μαγάς χρησίμευε για να απομονώνει το παλλόμενο μέρος των χορδών, ακριβώς όπως και ο νεότερος καβαλάρης των εγχόρδων οργάνων. Ο Ησύχιος δίνει έναν αρκετά σαφή ορισμό της λέξης: "μαγάς· σανίς τετράγωνος υπόκυφος δεχόμενη της κιθάρας τας νευράς και αποτελούσα τον φθόγγον" (μαγάς· ένα τετράγωνο σανιδάκι, ελαφρά κυρτό, που υποβαστάζει τις χορδές και παράγει το φθόγγο [δηλ. βοηθάει στην παραγωγή των φθόγγων]). Σε χρήση ήταν επίσης και το υποκοριστικό μαγάδιον· Λουκιανός, Διάλογοι των Θεών (IV, 7, 4, "Διάλογος Απόλλωνα και Ηφαίστου"): "πήχεις γαρ εναρμόσας και μαγάδιον υποθείς" (γιατί [ο Ερμής], αφού στερέωσε [πάνω στο όστρακο της χελώνας] βραχίονες και τοποθέτησε αποκάτω μαγάδιο). Ο Ησύχιος ορίζει τη λέξη μαγάδιον ως "ωραίον κιθάρισμα"· καθώς είναι φανερό, παράγει τη λέξη από το όργανο μάγαδις.


Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999

 

[Zambelis Spyros]

Κόλλαβος
και κόλλοψ· το στριφτάρι ή κλειδί, με το οποίο κουρδίζονταν οι χορδές. Η λέξη κόλλοψ ήταν αττική και ομηρική, ενώ ο κόλλαβος ήταν μια πιο κοινή λέξη. Στις πρωτόγονες λύρες τα στριφτάρια ήταν κατασκευασμένα από δέρμα βοδιού· έδεναν σ' αυτά την άκρη της χορδής και με το στρίψιμό τους γύρω στο ζυγόν γινόταν το κούρδισμα. Η τεχνική αυτή βελτιώθηκε με τη χρήση "κλειδιών" (κολλάβων) από ξύλο, μέταλλο ή ελεφαντόδοντο. Οι κόλλαβοι είχαν μικρό στρογγυλό κεφάλι, στερεώνονταν κατά μήκος του ζυγού και με περιστροφική κίνηση οι χορδές τεντώνονταν. Ησ.: "κόλλοπες· οι κόλλαβοι περί ους αι χορδαί" (κόλλοπες ήταν κόλλαβοι [στριφτάρια], γύρω από τους οποίους οι χορδές [περιτυλίγονταν και κουρδίζονταν]). Ο Θέων o Σμυρναίος (σ. 57) καθορίζει: "έτι δε της τάσεως γινομένης κατά την στροφήν των κολλάβων" (και το τέντωμα [της χορδής] γίνεται με τη στροφή των κολλάβων).
Πρβ. Πολυδ. IV, 62· Πτολεμ. III, 1, έκδ. I.D. 85, 32· βλ. επίσης λ. επιτόνιον.


Επιτόνιον
(α) "κλειδί" με το οποίο κουρδίζονταν οι χορδές· στριφτάρι, κόλλαβος (β) επιστόμιο αυλού (γ) μικρός αυλός (αυλίσκος) που χρησίμευε στο κούρδισμα των οργάνων και ως "τονοδότης" για το χορό (χορωδία).

Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής


Κόλλοψ
ή κόλλαβος Η ειδική στρόφιγγα (κλειδί, στριφτάρι) με την οποία τεντώνονταν (χορδίζονταν) οι χορδές των αρχαίων εγχόρδων οργάνων. Αρχικά ήταν είδος δερμάτινου δακτυλιδιού "εκ κόλλοπος" (δηλαδή, από το λιπαρό βοδινό δέρμα του αυχένα του ζώου) που σφιχτοδενόταν στον ζυγό του οργάνου και στερέωνε τη χορδή. Αργότερα αυτή η στρόφιγγα έγινε ξύλινη (όπως η σημερινή), διαφέροντας μόνο στο ότι βρισκόταν στην προέκταση των χορδών και όχι κάθετα σ’ αυτές.


Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001

 

[Zambelis Spyros]

κόλλοψ , οπος, o(,
A. [select] peg or screw by which the strings of the lyre were tightened, Od.21.407, cf. Pl.R.531b, Luc.DMar.1.4: metaph., “τῆς ὀργῆς . . τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμεν” Ar.V.574.
2. [select] bar by which a windlass was turned, Arist.Mech.852b12.
II. [select] thick skin on the upper part of the neck of oxen, Ar.Fr.646; and of swine, ib.506.3.
2. [select] metaph., = ἀνδρόγυνος, cinaedus, Eub.11, Diph.43.22, AP12.42 (Diosc.), cf. Hsch.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper...er=k:entry group=11:entry=ko/lloy&i=1#lexicon

 

[Zambelis Spyros]

Hom. Od. 21.407

ὣς ἄρ᾽ ἔφαν μνηστῆρες: ἀτὰρ πολύμητις Ὀδυσσεύς,
405αὐτίκ᾽ ἐπεὶ μέγα τόξον ἐβάστασε καὶ ἴδε πάντη,
ὡς ὅτ᾽ ἀνὴρ φόρμιγγος ἐπιστάμενος καὶ ἀοιδῆς
ῥηϊδίως ἐτάνυσσε νέῳ περὶ κόλλοπι χορδήν,
ἅψας ἀμφοτέρωθεν ἐϋστρεφὲς ἔντερον οἰός,
ὣς ἄρ᾽ ἄτερ σπουδῆς τάνυσεν μέγα τόξον Ὀδυσσεύς.
410δεξιτερῇ ἄρα χειρὶ λαβὼν πειρήσατο νευρῆς:
ἡ δ᾽ ὑπὸ καλὸν ἄεισε, χελιδόνι εἰκέλη αὐδήν.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:abo:tlg,0012,002:21:407&lang=original

 

[Zambelis Spyros]

Plat. Rep. 531b

σὺ μέν, ἦν δ᾽ ἐγώ, τοὺς χρηστοὺς λέγεις τοὺς ταῖς χορδαῖς πράγματα παρέχοντας καὶ βασανίζοντας, ἐπὶ τῶν κολλόπων στρεβλοῦντας: ἵνα δὲ μὴ μακροτέρα ἡ εἰκὼν γίγνηται πλήκτρῳ τε πληγῶν γιγνομένων καὶ κατηγορίας πέρι καὶ ἐξαρνήσεως καὶ ἀλαζονείας χορδῶν, παύομαι τῆς εἰκόνος καὶ οὔ φημι τούτους λέγειν, ἀλλ᾽ ἐκείνους οὓς ἔφαμεν νυνδὴ περὶ ἁρμονίας ἐρήσεσθαι. ταὐτὸν γὰρ ποιοῦσι τοῖς ἐν τῇ

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:abo:tlg,0059,030:531b&lang=original

 

[Zambelis Spyros]

Eustathii Archiepiscopi Thessalonicensis Commentarii ad Homeri ...
J. G. Stallbaum, Eustathius, J. G. Stallbaum - 2010 - Literary Collections - 344 σελίδες
Κόλλοψ δέ 6 παρά τοις ύστερον χόλλαβος, δι ού τεινονται α'ι τοιανται χορδαί. και ο'ντω, φασι, λεγόμενος διότι τό παλαι'ον έκ δερμάτων σκληρών ήν τών πρός τω ...
books.google.gr/books?isbn=1108016537...

 

[Zambelis Spyros]

The origin of the Greek tortoise-shell lyre
Creese, David E. (David Evan).

Summary: "The history of stringed instruments in the Aegean begins with the third-millennium Cycladic civilization, which possessed a form of triangular harp. In the second millennium, box-lyres appeared for the first time in the Aegean, among the Minoans, and the harp appears to have vanished. The change from harp to lyre as the exclusive stringed instrument of the region has beenexplained in two ways: one theory claims that the Cycladic harp evolved into the Minoan lyre; another claims that the lyre was introduced into the Aegean from the East, where its origins can be traced to fourth-millennium Sumer. The second appears to be the more well-founded of the two theories, although the possible influence ofCycladic instruments on the shape of the Minoan lyre cannot be discounted. The Myceneans inherited the Minoan box-lyre, but before the collapse of their civilization a new variant on it had beendeveloped. This was the tortoise-shell lyre, alighter, more simply built instrument whose shape essentially follows that of the box-lyre. It made its first appearance in the Bronze Age, is found in Greek art early in the Archaic Period, and appears in literature about a century later, by which time it had become a common instrument in the Greek world. A look at the very similar bowl-lyres of modern Africa helps to establish a southward direction for the instrument''s migration, and a Hellenistic date for the lyra''s arrival in Egypt denies the possibility of an African genesis for the instrument. Neither can claims of its European origin be substantiated. The lyra appears to have been a Bronze-Age Aegean invention whose form was inspired by the originally Mesopotamian box-lyre."
Publication Year: [1998]
Type of Material: Book
Published in: Canadian theses = Thèses canadiennes
Publisher: National Library of Canada = Bibliothèque nationale du Canada
Place of Publication: Ottawa
Notes: Thesis (M.A.)--Dalhousie University, 1997
Online access: http://www.nlc-bnc.ca/obj/s4/f2/dsk3/ftp04/mq24822.pdf
ISBN: 0612248224
Permalink: http://www.etana.org/abzu/abzu-displayentry.pl?RC=15860
(Use this link to refer back to this listing.)

UBC Faculty & Administrative Directory
Dr David Creese

Title


Assistant Professor

Department


Classical, Near Eastern and Religious Studies

Location


Vancouver
Mary Bollert Hall 200 until June 2007 then BUCH C217

Tel


604 822-4057

E-mail


dcreese@interchange.ubc.ca

 

[Zambelis Spyros]

The reconstruction proposed here is in agreement with hat of Phalakres' (Fig 22 50), which was based primarily on the carapace from Bassai, in so far as the tailpiece ends are not insterted into the arms. However, there is a significant difference between the two reconstructions: Phaklares nailed the arms onto the carapace, considering the fact that traces of iron rust were found around the periphery of the relevant holes, while in our case, the holes are much larger than those of the Bassai carapace, and it thous seem unlikely that nails were used for securing the arms onto the shell. It is much more probable that, as has already been suggested, the ends of the arms, adequately thinned down, were pused into the holes, were they came to a halt, without the use of any futher fastening material, such a nails (Fig 25) The protruding ends of the arms could have then been concealed, if necessary, under the rim of the skin.

50) Faklares 1977, 227. shed. 8a-b

P. Courbin, 'Les lyres d'Argos', in Etudes argiennes (BCH Suppl., 6), Paris 1980, 93-114.

Courbin, in his reconstruction of the Argos lyre 53, assumed that the arms were 'caged' inside a semispherical 'harness', made of two curved cylindrical elements, inserted into the four (exant) perforations in the shell. However, much of the shell is missing, so this particular find should not be regarded as a good piece of evidence for the way the arms were attached to the soundbox.

53) Courbin 1980, 105, figs. a-c.

 

[Zambelis Spyros]

http://www.vml.de/e/inhalt.php?ISBN=978-3-89646-650-1



Psaroudakēs, Stelios <P073>:
A Lyre from the Cemetry of the Acharnian Gate, Athens (59-79).
Eine Leier vom Friedhof beim Acharnischen Tor, Athen.

Abstract
So far, in reconstructions of the ancient Greek lyre of the Chelys type [Phaklares, Courbin, Roberts, Bélis, Prohászka], the arms of the instrument were fixed to the sound box, made from a carapace/ tortoise either with nails/nail or with varied internal struts, which were partially nailed to the carapace. However, a new find from a classical grave in the cemetery of the Acharnian Gate, Athens, suggests a different construction method for this part of the instrument: two large holes are symmetrically placed along the long axis of the carapace at the points where the lower end of the arms should be. This leads to the supposition that the arms were "slotted" into these holes, rather than being nailed or attached in a different manner to the inside of the body. Similar holes, which were discovered in other, so far unpublished lyre carapaces/ lyre [Lecce, Poseidonia and probably Ambrakia II and Lokkroi I], support this hypothesis.

Zusammenfassung
Bei bisherigen Nachbauten der antiken griechischen Leier vom Typ der Chelys [Phaklares, Courbin, Roberts, Bélis, Prohászka] wurden die Arme des Instruments mit Nägeln / Nagel an dem aus einem Schildkrötenpanzer / Schildkröte hergestellten Resonanzkörper befestigt, oder mit innen liegenden Verstrebungen verschiedener Art, die teilweise an den Panzer genagelt wurden. Ein neuer Fund in einem Grab aus klassischer Zeit auf dem Friedhof des Acharnischen Tores in Athen legt jedoch eine andere Konstruktionsweise dieses Instrumententeils nahe: Zwei große Löcher sind symmetrisch neben der Längsachse des Panzers an Stellen eingelassen, wo sich das untere Ende der Arme befinden sollte. Das lässt vermuten, dass die Arme in diese Löcher „gesteckt“ und nicht mit Nägeln oder auf andere Weise im Innern mit dem Schallkörper verbunden wurden. Ähnliche Löcher, die in anderen, bisher unveröffentlichten Lyrapanzern / Lyra entdeckt wurden [Lecce, Poseidonia und vermutlich Ambrakia II und Lokroi I], unterstützen diese Interpretation.

A. The grave and its content (59-60)

* Six whitewashed funeral jars
* Four small bottles with remnants of an ochre coloured substance
* “Plastic” in the shape of a scallop [sea shell]
* Two bone styli / stylus
* 77 Knuckles
* Piece of leather
* Three small jars of alabaster
* Metal pieces belonging to body scrappers / strigils
* Pottery jewelry box
* Bronze pin
* Plaques of a disjointd tortoise carapace
* Small iron pieces

B. The restoration of the carapace (60-61)

C. Other archaeological tortoise carapaces (61)

* Daphnē / Daphne, grave - found 1981, 2nd half of the 5th century BC
* Argos, depository of a santury - found 1956, late Archaic
* Bassai, Temple of Apollōn - found 1976, 1st half of the 5th century BC
* Ambrakia, Cemetery of Koutsomyta - found 1957, 2nd half of the 5th century BC
* Ambrakia, S. W. Cemetery, Classical
* Lecce, Archaeological Museum
* Poseidōnia / Poseidonia, ‘Tomba di Tufatore’ - Late Archaic, early 5th century BC / Paestum
* Metapontion, Pantanello Necropolis, tomb 336 - found 1981-1984
* Epizephyrioi Lokroi, Necropolis of Lucifero - found 1916, early 5th century BC

D. Features of the carapace (61-62)

E. Analysis and reconstruction (62-65)

1. Holes A, B, C, D [tail end rim of the carapace] (62-63)
2. Hole E [apex] (63)
3. Hole F [to the side of hole E] (63)
4. Holes G, H, I, J [head end, middle] (63)
5. Metallic element a+b+c+d+e [tailpiece] (63-64)
6. Holes M, N [large, oval] (64-65)

F. Conclusion (65)

G. Bibliography (66)

H. Figures (67-79)

 

[Zambelis Spyros]

V. Vathis, M. Bakarezos, Y. Orfanos, and Ν.Α. Papadogiannis
“Acoustic study of a faithful reconstruction of the ancient Greek lyre Chelys”
ACOUSTICS 2008, DEMOCRITUS UNIVERSITY OF THRACE, XANTHI, GREECE, 29 SEPTEMBER – 1 OCTOBER
2008, CONFERENCE PROCEEDINGS PP. 173-181, ED.: N. BARKAS, 2008

Full Name: Efthimios Bakarezos
Title: Dr
Contact Address: Department of Music Technology & Acoustics, T.E.I. of Crete, 1 E. Daskalaki Str., 741 00
Perivolia, Rethimnon Crete, Greece.
Telephone: 00 30 28310 21908
Fax: 00 30 28310 21912
e-mail: bakarezos@staff.teicrete.gr
Current status: Head of Department, Assistant Professor – Department of Music Technology & Acoustics, Τ.Ε.Ι.
of Crete


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dr. Nektarios Papadogiannis

Tel: +30 28310 21904
Fax: +30 28310 21912
npapadogiannis@staff.teicrete.gr

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Β. Βάθης, Ε. Μπακαρέζος, Ι. Ορφανός, Ν.Α. Παπαδογιάννης

 

[Zambelis Spyros]

Psaroudakēs, Stelios (2000) 'The arm-crossbar junction of the Classical Hellenic kithara', in Studien zur Musikarchäologie II. Music Archaeology of early Metal Ages. Papers from the 1st Symposium of the International Study Group on Music Archaeology at Monastery Michaelstein, 18-24 May, 1998, eds. Ellen Hickmann & Ingo Laufs & Ricardo Eichmann. Orient-Archäologie 7. Rahden, Westf.: 263-78.

Στέλιος Ψαρουδάκης ( 1997) «Ο αρμός του άνω βραχίονα με τον ζυγό σε κιθάρα της ζωφόρου του. Παρθενώνα», Ιδιόφωνο 1:28-35

[Σημαντική παρατήρηση, (οι κατασκευαστές συνήθως αγνοούν) , βραχίονα , μέσον τρύπα, διαπερνάει το ζυγό.]

 

[Zambelis Spyros]

A NATURAL HISTORY OF MUSIC, PART ONE:
INVENTIONS OF INSTRUMENTS, ORIGINS OF ORGANS
Matthew Wayne Fox

According to the myth told in Hermes it is from this sacred, mountainous center
of Arcadia, a numinous height that touches the heavens, that the chelys or tortoiseshelllyre
comes, a preeminent instrument in early Greek music culture. Even the tortoise
from whose shell the lyre was made was linked to the landscape: a peak nearby
Kyllene was known as Chelydorea, the Turtle’s Shell.12''

12 Pausanias 8.17.5; the meaning Pausanias suggests for –dorea, from derein “to skin,” is possible but not
necessary: LSJ gives both dora and deros as variants for “skin, hide,” the more common form being
derma, which Aristophanes uses in the sense of tortoise-shell (e.g. Ar. Wasps 429). The verbal sense of
“skin a hide” is clearly derivative in any case.

theblindedeye.files.wordpress.com/.../fox-matthew-phd-dissertation-2004-nat-hist-music.pdf

 

[Zambelis Spyros]

Paus. 8.17.5

[5] ἔχεται δὲ ἄλλο ὄρος Κυλλήνης Χελυδόρεα, ἔνθα εὑρὼν χελώνην Ἑρμῆς ἐκδεῖραι τὸ θηρίον καὶ ἀπ᾽ αὐτῆς λέγεται ποιήσασθαι λύραν. ἐνταῦθα Φενεάταις καὶ Πελληνεῦσιν ὅροι τῆς γῆς εἰσι, καὶ τοῦ ὄρους τῶν Χελυδορέων οἱ Ἀχαιοὶ τὸ πλέον νέμονται.

Pausanias. Pausaniae Graeciae Descriptio, 3 vols. Leipzig, Teubner. 1903.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Paus.8.17.5&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0159

 

[Zambelis Spyros]

Aristoph. Wasps 429

Ξανθίας
420Ἡράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν. οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα;
Βδελυκλέων
οἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν Γοργίου.
Χορός
καὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν: ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφε
δεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσο,
ξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενος,
425ὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν.
Ξανθίας
τοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽, εἰ μαχούμεθα:
ὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδας.
Χορός
ἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽: εἰ δὲ μή, φήμ᾽ ἐγὼ
τὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματος.
Aristophanes. Aristophanes Comoediae, ed. F.W. Hall and W.M. Geldart, vol. 1.
F.W. Hall and W.M. Geldart. Oxford. Clarendon Press, Oxford. 1907.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Aristoph.+Wasps+429&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0043