Λυκούργου Αγγελόπουλου: Η σημασία της έρευνας και της διδασκαλίας του Σίμωνος Καρά

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Μάλιστα. Άρα το να δείξεις στον δάσκαλό σου κάτι που βρήκες και σου άρεσε (και που πιθανόν ο ίδιος να μην το ξέρει) ισοδυναμεί με το να κάνεις τον έξυπνο. Ωραία αντίληψη. Θα την εφαρμόσω και στους φοιτητές μας. "Βουλώστε το και ακούτε"...

Στὰ πανεπιστήμια ἐφαρμόζεται βέβαια καὶ ἡ ἄλλη πρακτική.

«Πάρε τὸ ἐγχειρίδιο ποὺ ἔγραψα ἐγώ ὁ θεὸς τῆς ἔδρας καὶ διάβαζε»
 

Οδυσσέας Εσκιτζής

Παλαιό Μέλος
Το νόμισμα λέγεται προφορική παράδοση και εμπειρία. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού. Η γραπτή παράδοση είναι σαν ένας βοηθητικός χάρτης για αυτό που έχουμε πρώτα ζήσει σαν εμπειρία. Αυτή η εμπειρία είναι μουσική και προ πάντων εκκλησιαστική. Τα περί γραπτής παράδοσης είναι προτεσταντικές πλάνες. Είχε απαντήσει κάποιος πνευματικός στην ερώτηση "τι θα γινόταν αν καταστρέφονταν όλα τα αντίγραφα της αγίας γραφής; Θα χάναμε την ορθή πίστη μας;" και απάντησε ότι θα γράφονταν όλα από την αρχή γιατί η αλήθεια είναι η εμπειρία κι όχι η γραφή. Την γραφή μπορεί ο καθένας να την ερμηνεύει όπως αυτός νομίζει. Τα αποτελέσματα της ερμηνείας των ευαγγελίων και της μουσικής θεωρίας τα βλέπουμε τα πρώτα στις τόσες αιρέσεις και τα δεύτερα στις μουσικές αιρέσεις.
χριστός ανέστη,
1.όσο πλάνη (προτεσταντική) είναι η εμμονή στη γραπτή παράδοση, τόσο πλάνη (παποκαισαρισμός) είναι η προσκόλληση στην προφορική παράδοση. Υπάρχει και η ορθοδοξία ευτυχώς που συνδιάζει αρμονικά τις δυο όψεις της παράδοσης, γραπτή και προφορική. ποιος είναι ο ορθόδοξος συνδιασμός; γιατί να υποτιμίσουμε ή να υπερεκτιμίσουμε ένα από τα δύο; περπατάω και με το δεξί και με το αριστερό πόδι και μάλιστα όταν το ένα είναι κάτω το άλλο είναι πάνω.

2.η προφορική παράδοση προηγείται χρονικά της γραπτής, υστερεί ωστόσο στην διάρκεια ζωής μέσα στον χρόνο. πρώτα μαθαίνουμε να μιλάμε και όταν μεγαλώσουμε μαθαίνουμε και να γράφουμε την ίδια γλώσσα που μιλάμε. επειδή τα γραπτά μένουν και τα προφορικά ως πιο ευαίσθητα χάνονται, παίρνουμε μέτρα ασφαλείας, κατασκευάζουμε μια πανοπλία, η οποία πρέπει να είναι στο ανάλογο νούμερο, ο προφορικός λόγος να περιλαμβάνεται στον γραπτό, το καβούκι του. το αποτέλεσμα αν δεν είναι βιώσιμο δεν έχει εκπληρώσει την εντελέχειά του και ως φυσική εξέλιξη οδηγείται στο μουσείο.

3.δύο παραδείγματα αιρέσεων. όσα χρόνια κι αν δείχνω σε έναν σκύλο μια σελίδα του Πέτρου, ούτε πρόκειται να μάθει μουσική, ούτε να γαυγίζει πιο μελωδικά. η προφορική παράδοση του σκύλου δεν μπορεί να τον βοηθήσει σε τίποτα να μπει στην γραπτή παράδοση του Πέτρου, γι αυτό και ποτέ δεν μαθαίνουν οι άνθρωποι τις ιστορίες των σκύλων. (παπισμός)

4.από την αρχαιότητα έχουν διασωθεί κάποια γραπτά κείμενα που ανήκουν σε νεκρές γλώσσες σήμερα, άλλα αποκρυπτογραφημένα, και άλλα ακόμα άγνωστα. η γραπτή παράδοση αυτών των αρχαίων λαών, δεν κατάφερε να διασώσει την προφορική παράδοση που χάθηκε ή απορροφήθηκε στη διάρκεια του χρόνου, με αποτέλεσμα και η γραπτή να μην εξυπηρετεί κανένα σκοπό, όπως τα όστρακα στην άμμο που χάσανε το μεδούλι τους. (προτεσταντισμός)

5.αν χανόντουσαν όλα τα αντίγραφα της ΑΓ, θα την ξαναγράφαμε από την εμπειρία των Πατέρων, όπως είναι καταγεγραμμένη στα κείμενά τους. πως γίνεται τόσοι πατέρες να συμφωνούν μεταξύ τους ενώ ζήσανε σε διαφορετικές εποχές και τόπους; το Άγιον Πνεύμα τους καθοδηγεί. (ορθοδοξία)
 
E

emakris

Guest
Πολύ σωστά όλα όσα λέτε, κ. Εσκιτζή.
Μια μόνο επισήμανση προς όφελος της γενικότερης συζήτησης (δεν αναφέρεται σε εσάς). Δεν πρέπει να συγχέουμε τα δόγματα της Εκκλησίας, που παραμένουν σταθερά και αμετακίνητα ανά τους αιώνες, με τη μουσική. Η μουσική εξελίσσεται, αλλάζει, προσαρμόζεται. Μια στοιχειώδης έρευνα των μουσικών πηγών το αποδεικνύει αμέσως.
 
Last edited:
E

emakris

Guest

Στὰ πανεπιστήμια ἐφαρμόζεται βέβαια καὶ ἡ ἄλλη πρακτική.
«Πάρε τὸ ἐγχειρίδιο ποὺ ἔγραψα ἐγώ ὁ θεὸς τῆς ἔδρας καὶ διάβαζε»

Εγώ δεν γράφω "εγχειρίδια". Αυτά να τα πείτε σε άλλους. Ομοτέχνους και μη.
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Εγώ δεν γράφω "εγχειρίδια". Αυτά να τα πείτε σε άλλους. Ομοτέχνους και μη.

Ἦταν γενικὴ παρατήρηση καὶ δὲν ἀπευθυνόταν σὲ σᾶς.

Ἄν τυχὸν σᾶς ἔθιξα δὲν ἦταν στὴν πρόθεσή μου.
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Πολύ σωστά όλα όσα λέτε, κ. Εσκιτζή.
Μια μόνο επισήμανση προς όφελος της γενικότερης συζήτησης (δεν αναφέρεται σε εσάς). Δεν πρέπει να συγχέουμε τα δόγματα της Εκκλησίας, που παραμένουν σταθερά και αμετακίνητα ανά τους αιώνες, με τη μουσική. Η μουσική εξελίσσεται, αλλάζει, προσαρμόζεται. Μια στοιχειώδης έρευνα των μουσικών πηγών το αποδεικνύει αμέσως.

Η Εκκλησία είναι η μόνη Αλήθεια και η μουσική που εκφράζει αυτήν την Αλήθεια όσες μορφές και να παίρνει ανά τους αιώνες πάντα θα σημαίνει και θα ποιεί το ίδιο ήθος. Τα ξενέρωτα ακούσματα της νεοελληνικής υποκουλτούρας δεν ταιριάζουν με αυτό το εκκλησιαστικό ήθος και ύφος.
 
E

emakris

Guest
Η Εκκλησία είναι η μόνη Αλήθεια και η μουσική που εκφράζει αυτήν την Αλήθεια όσες μορφές και να παίρνει ανά τους αιώνες πάντα θα σημαίνει και θα ποιεί το ίδιο ήθος. Τα ξενέρωτα ακούσματα της νεοελληνικής υποκουλτούρας δεν ταιριάζουν με αυτό το εκκλησιαστικό ήθος και ύφος.

Καμμία αντίρρηση ως προς αυτό.
 
Top