Αδερφέ Νίκο
1. Εύγε για τις απόψεις σου περι ορνιθοσκαλισμάτων.
2. Εύγε που καθάρισες αυτά που σε ενόχλησαν.
3. Εύγε που καθαρίσατε και το βιβλίο του Γ. Κωνσταντίνου απο τις υφεσοδιέσεις
4. Εύγε και σ΄αυτούς που σε ευχαρίστησαν
5. Εύγε που δεν καθ'αρισες και τη ρυθμική ΄σήμανση των μελών
6. Εύγε που σε κούρασα και ασχολήθηκες βρε παιδί με κάτι σημαντικό.
7. Eυγε που ξέχασες να σβήσεις όλες τις έλξεις και άφησες μερικές.
8. Εύγε και εύγε και εύγε. Ζήτω η δημοκρατία.
Δεν κατάλαβα αγαπητέ κ. Κουδουνέλλη γιατί το πήρατε τόσο αρνητικά: σας ευχαρίστησα για τον κόπο και στην προφορά σας και στο μήνυμά μου και σε ευχαριστήριο. Γιατί αυτή η άρνηση; Απλώς έδωσα στα κείμενά σας τη μορφή που έχουν όλα τα κλασσικά βιβλία, δηλ. χωρίς καραϊκά "ορνιθοσκαλίσματα" (εννοείται ότι τον όρο τον μεταχειρίζομαι αστειευόμενος). Αν η έλλειψη αυτών είναι κατ' εσάς κατακριτέα, η γνώμη σας αυτή παίρνει αμπάριζα όλα τα κλασσικά βιβλία. Επομένως:
- Για τα 1-3 δέχομαι το εύγε.
- Το 4 δεν αφορά εμένα.
- Για το 5: είπα να βγάλω και το ρυθμό, που ούτε κι αυτός υπάρχει φυσικά στα κλασσικά βιβλία, αλλά δεν μπερδεύει τόσο όσο τα άλλα.
- Για το 6: δεν με κουράσατε, την έχω κάνει αρκετές φορές αυτή τη δουλειά, είναι υπόθεση μερικών κλικ του ποντικιού και μάλλον διασκέδαση είναι, όπως είπα, παρά κόπος.
- Για το 7: ήθελα να το γράψω αλλά με προλάβατε: άφησα επίτηδες μερικές που κατ' εμέ δικαιολογούνται. Και να τις έσβηνα φυσικά το κείμενο πάλι λέγεται, απλώς επισημαίνουν κάτι που από βιασύνη μπορεί να σου ξεφύγει, π.χ. το ΖΩ εν ανόδω, γιατί δεν ξέρεις αν θα πάει πιο πάνω και θα κινηθεί στο οξύ τετράχορδο η φράση και θα είναι φυσικό ή αν θα φτάσει μέχρι το ΖΩ και θα είναι με ύφεση. Ή το ΒΟΥ ύφεση στις καταλήξεις του πλ. δ' στον Ιάκωβο. Εκεί έχει νόημα. Αλλά τα ΓΑ δίεση π.χ. στο δεύτερο στην απλή άνοδο της κλίμακας είναι πραγματικά δολοφονία εν ψυχρώ...
- Για το 8: δεν καταλαβαίνω πού εστιάζετε την "έλλειψη δημοκρατίας": αφού δώσατε κάτι για να το χρησιμοποιήσουν τα μέλη όπως θέλουν, αυτό έκανα κι εγώ.
Ξέρετε τι με ενόχλησε;
Ό,τι δεν σου αρέσει το πετάς . Πονάει χέρι κόβει χέρι.
Το "ό,τι δεν σου αρέσει το πετάς" γιατί είναι κατ' ανάγκην αρνητικό; Κι εσείς το ίδιο δεν κάνετε στα μουσικά; Από τα μουσικά βιβλία εσείς τα λέτε ΟΛΑ; Δεν κάνετε επιλογή; Σε άλλο θέμα έγραψε π.χ. ο συνάδελφος Χρήστος Τσακίρογλου για το βιβλίο του Πρωγάκη ότι δεν προτιμά στο αναλόγιο τα κοινωνικά του Φωκαέα, ενώ ψάλλει άλλα μαθήματα του βιβλίου. Τα υπόλοιπα που δεν λέει σημαίνει ότι "τα πετάει";;
Και δεν έκανα καμιά "διασκευή" του μουσικού κειμένου: αυτά τα αφήνω αλώβητα στις φράσεις τους, σεβόμενος τον συγγραφέα (εκτός από μια έξω πεταστή σε σύντομο ειρμολογικό μέλος που γράφηκε αναλελυμμένη, η οποία ήταν προφανώς... out, "έξω" όνομα και πράμα δηλαδή :wink: και την αντικατέστησα με ακριβώς όμοια φράση χωρίς έξω πεταστή, που υπήρχε μια-δυο γραμμές παραπάνω). Άρα δεν ισχύει το "πονάει χέρι κόβει χέρι". Ότι άλλαξα είναι θέμα ευκολίας στην απόδοση, δεν "έκοψα" το μουσικό κείμενο. Το ίδιο δηλ. που κάνει ο Καράς στα κλασσικά κείμενα, που τα παίρνει πρωτότυπα, τα γεμίζει οξείες, τρομικά, στρεπτά, πιάσματα κλπ., για να του είναι πιο εύκολο να τα αποδώσει όπως εκείνος νομίζει, χωρίς όμως ν' αλλάζει το μέλος. Ίσα ίσα που ο "καθαρισμός" επαναφέρει το μέλος στην πρωτότυπή του συγγραφικά μορφή: εγώ φταίω δηλ. που έβγαλα τις "οξείες" από το απολυτίκιο;; Αυτός που πήρε το πρωτότυπο και το άλλαξε δεν έφταιγε;;
Δεν υποχρέωσα κανέναν για τίποτα από αυτά που ανέβασα εξάλλου για 'οποιον δεν του άρεσε υπάρχει και ο κάδος ανακύκλωσης
Δηλαδή εμάς που μας αρέσει το φαγητό, αλλά δε μας αρέσει η σάλτσα, θα πρέπει να πετάξουμε στα σκουπίδια όλο το φαγητό, αντί απλώς να βγάλουμε τη σάλτσα;;
Δεν είχα πρόθεση πάντως να σας ενοχλήσω, το έκανα πραγματικά από ενδιαφέρον: επειδή τα όσα προσφέρατε ήταν πολύ καλά, θα με ενδιέφερε να τα είχα χωρίς τα πρόσθετα σημάδια της σχολής Καρά. Αυτή τη δουλειά δηλ. την έκανα βασικά για μένα. Κατάλαβα όμως ότι πολλοί θα ήθελαν να τα είχαν σε αυτή τη μορφή, καθώς υπάρχουν πολλοί που τους αρέσουν τα κλασσικά αλλά όχι με τα σημάδια του Καρά. Και απλώς διέθεσα τον όποιο κόπο μου, όπως κάνατε κι εσείς. Εξεπλάγην πραγματικά που ενοχληθήκατε τόσο. Αλλά, όπως σωστά είπατε,
"για όποιον δεν του άρεσε υπάρχει και ο κάδος ανακύκλωσης", ισχύει και σ' εμένα αυτό.
Εύχομαι καλή δύναμη στις ψαλτικές σας υποχρεώσεις του δωδεκαημέρου, και σε έξω πεταστές και σε οξείες και στα πάντα!!