Καμπανίδης Παναγιώτης. Διακεκριμένος Καλλίφωνος Πρωτοψάλτης και Χοράρχης. Γεννήθηκε στη Χιλή της Μ. Ασίας το 1910 και υπήρξε μαθητής των: Δ. Καμίλλη, Α. Κιουπίδη και Γ. Εαρινού. Μαθήτευσε επίσης και στον Ι. Κατσαΐτη (Καλαμάτα) καθώς και στους Εμμ. Φαρλέκα και Γ. Ελοσίτη στην Αθήνα. Στην Ελλάδα ήλθε το 1924 και η ψαλτική του σταδιοδρομία άρχισε από την Καλαμάτα (1926-27), διέπρεψε όμως στην Αθήνα όπου έψαλε σε πολλούς 1. Ναούς όπως στον Άγιο Φίλιππο Βλασταρούς, στην Κοίμηση Θεοτόκου Κυνοσάργους, στην Ανάληψη στο Κορωπί και για πολλά χρόνια στον 1. Ναό της Χρυσοσπηλαιώτισσας της οδού Αιόλου (1937-42), τον Ι. Ναό του Αγ. Κων/νου Ομονοίας (1942-1952) και τέλος στον Ι. Ναό του Αγίου Λουκά Πατησίων από το 1952 μέχρι λίγο πριν από τον θάνατό του. Εξαιρετικά Καλλίφωνος με ωραία μελωδική φωνή και θαυμαστή υψιφωνία, άφησε εποχή με τις ωραίες ψαλμωδίες του στον Άγιο Κων/νο Ομονοίας όπου δέσποζε με την λαμπρή φωνή του, χωρίς μικρόφωνα, στον τεράστιο χώρο του Ναού. Ακολουθώντας τις προσταγές της καταγωγής του (υπήρξε και κανονάρχης του μεγάλου Μιχ. Μουρκίδη) όταν έψελνε Βυζαντινά ήταν υποδειγματικά κλασσικός ερμηνευτής. Στην Αθήνα απέκτησε πολλούς φίλους και έχαιρε εκτίμησης και αγάπης απ’ όλους τους ψάλτες. Είχε τεράστια μόρφωση όχι μόνο μουσική αλλά και Εγκυκλοπαιδική. Φοίτησε επί επταετία στο Ελληνικό Ωδείο και στο Ωδείο Αθηνών και ήταν τέλειος γνώστης και της Ευρωπαϊκής μουσικής. Ο Π. Καμπανίδης πέθανε στις 6-4-1981 στο Βόλο, όπου μετέβησαν από την Αθήνα και έψαλαν τους εξόδιους ύμνους οι φίλοι του: Λεων. Οικονόμου, Βασ. Κατσιφής, Πατρ. Πανανίδης, Ευαγ. Πετρίδης, Ελευθ. Κατσώλας και Λεων. Μαυρογιώργος.
Φιλ. Οικονόμου,Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική και Ψαλμωδία -Ιστορικομουσικολογική μελέτη- Τόμος Β΄ ΑΙΓΙΟ 1994