domesticus
Lupus non curat numerum ovium
Ἔχω ἐπισημάνει μερικοὺς ὑστεροβυζαντινοὺς κώδικες στὸν κατάλογο τοῦ Λίνου Πολίτη, Κατάλογος τῶν χειρογράφων τῆς Ἐθνικῆς Βιβλιοθήκης τῆς Ἑλλάδος, Ἂθῆναι 1991 (Πραγματείαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, 54) μὲ ποικίλες ἀναφορὲς σὲ μέλος θεσσαλονικαῖον.
Πρῶτον παραθέτω τὸν ΕΒΕ 2444 μὲ προέλευση τὴ Μονὴ Προδρόμου τῶν Σερρῶν καὶ χρονολόγηση τὸ α΄ ἥμισυ τοῦ 15ου αἰ. Τὸ περιεχόμενό του φυσικὰ εἶναι ἐνδιαφέρον. (Πολίτης, σ. 444 κ.ἐξ.)
Σημειώνω τὴν ἀναφορὰ τῶν στίχων τοῦ Ἀββᾶς ἀββᾶν ὑπάντησεν στὴν ἀρχὴ τοῦ κώδικα.
Στὸ φ. 341 μνημονεύεται κανόνας στὸν ἅγιο Δημήτριο ποίημα τοῦ Πορφυρογεννήτου κυροῦ Κωνσταντίνου, μεληθὲν παρὰ τοῦ πρωτοψάλτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Μανουὴλ τοῦ Πλαγίτου.
Ὁ τελευταῖος ζεῖ στὴ Θεσσαλονίκη στὰ 1336 καὶ λίγο πρίν. Ἀναφέρεται καὶ ὡς Πλαγιάτης μὲ τὸν τίτλο δομέστικος (βλ. Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit, ἔκδ. Er. Trapp, τ. 10, Wien 1990, λῆμμα Plagites.
Ὁ κώδικας παρουσιάζει πολλὲς ὁμοιότητες μὲ τὸν Κωνσταμονίτου 86 ποὺ περιέχει Παπαδικὴ καὶ τὸν ἐπισυνάπτω ἐπίσης, ἀπὸ tὸν Γρ. Στάθη, Τὰ χειρόγραφα βυζαντινῆς μουσικῆς, τ. Α΄, Ἀθήνα 1975, σ. 656 κ.ἐξ.
Παρατηρεῖται ἐπίσης μεγάλος ἀριθμὸς θεσσαλονικαίων μελῶν. Χαρακτηριστικὴ ἡ σημείωση στὸ φ. 35r: Ταῦτα τὰ τριαδικὰ τοῦ λαμπαδαρίου κύρ Ἰωάννου, ἐγράφησαν ἐνθάδε καθὼς τὰ ψάλλουν καὶ γράφουν οἱ Θεσσαλονικεῖς· τὸ δὲ ὡσὰν τὰ γράφουν ἐν Κωνσταντινουπόλει ἔμπροσθεν εὐρήσεις.
Περιέχονται καὶ ἐνδιαφέρουσες σημειώσεις τῆς τυπικῆς διάταξης στὰ φ. 39v, 116-125, 129, 133, 134, 141.
Πρῶτον παραθέτω τὸν ΕΒΕ 2444 μὲ προέλευση τὴ Μονὴ Προδρόμου τῶν Σερρῶν καὶ χρονολόγηση τὸ α΄ ἥμισυ τοῦ 15ου αἰ. Τὸ περιεχόμενό του φυσικὰ εἶναι ἐνδιαφέρον. (Πολίτης, σ. 444 κ.ἐξ.)
Σημειώνω τὴν ἀναφορὰ τῶν στίχων τοῦ Ἀββᾶς ἀββᾶν ὑπάντησεν στὴν ἀρχὴ τοῦ κώδικα.
Στὸ φ. 341 μνημονεύεται κανόνας στὸν ἅγιο Δημήτριο ποίημα τοῦ Πορφυρογεννήτου κυροῦ Κωνσταντίνου, μεληθὲν παρὰ τοῦ πρωτοψάλτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Μανουὴλ τοῦ Πλαγίτου.
Ὁ τελευταῖος ζεῖ στὴ Θεσσαλονίκη στὰ 1336 καὶ λίγο πρίν. Ἀναφέρεται καὶ ὡς Πλαγιάτης μὲ τὸν τίτλο δομέστικος (βλ. Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit, ἔκδ. Er. Trapp, τ. 10, Wien 1990, λῆμμα Plagites.
Ὁ κώδικας παρουσιάζει πολλὲς ὁμοιότητες μὲ τὸν Κωνσταμονίτου 86 ποὺ περιέχει Παπαδικὴ καὶ τὸν ἐπισυνάπτω ἐπίσης, ἀπὸ tὸν Γρ. Στάθη, Τὰ χειρόγραφα βυζαντινῆς μουσικῆς, τ. Α΄, Ἀθήνα 1975, σ. 656 κ.ἐξ.
Παρατηρεῖται ἐπίσης μεγάλος ἀριθμὸς θεσσαλονικαίων μελῶν. Χαρακτηριστικὴ ἡ σημείωση στὸ φ. 35r: Ταῦτα τὰ τριαδικὰ τοῦ λαμπαδαρίου κύρ Ἰωάννου, ἐγράφησαν ἐνθάδε καθὼς τὰ ψάλλουν καὶ γράφουν οἱ Θεσσαλονικεῖς· τὸ δὲ ὡσὰν τὰ γράφουν ἐν Κωνσταντινουπόλει ἔμπροσθεν εὐρήσεις.
Περιέχονται καὶ ἐνδιαφέρουσες σημειώσεις τῆς τυπικῆς διάταξης στὰ φ. 39v, 116-125, 129, 133, 134, 141.