Ευρωπαϊκή σημειογραφία και Βυζαντινή Μουσική
- Thread starter amigo
- Start date
Μην αποβάλλεις και την πιθανότητα πολλοί ψάλτες να λένε τα ίδια και τα ίδια όχι λόγω έλλειψης θεωρητικής κατάρτισης, αλλά από επιλογή, διότι θεωρούν ότι αυτό ταιριάζει για να βγει το πρέπον (για τον καθένα ψάλτη) άκουσμα ώστε να προσευχηθεί και ο λαός. Μπορεί να μην επικράτησαν τυχαία κάποιες συνθέσεις, ενώ κάποιες άλλες παραγγωνίστηκαν. Πάντα αναφερόμενος στον "πλούτο" του ρεπερτορίου που τόνισες, όσοι ξέρουν ότι ο Ναός δεν είναι έκθεση αγιογραφίας, ξέρουν ότι και το αναλόγιο του Ναού δεν είναι πίστα ή εξέδρα συναυλίας, ώστε να πρέπει να παρουσιάσουμε κάτι ποικίλο.
Δεν συμφωνώ επίσης με την λογική που έχει αναφερθεί και παλαιότερα "Αν έχω φωνή για τα πάντα, λέω τα πάντα" το οποίο εκφράζει τέλεια αυτό που λένε "ψώνισμα των καλλιτεχνών" ή αλλιώς ηλίθιο εγωϊσμό. Στην Εκκλησία ο στόχος είναι "έχω δεν έχω φωνή, αυτό πρέπει να πω".
Ίσως προκαλέσει το παρακάτω, αλλά θεωρώ ότι η θεωρία της μουσικής μας είναι αρκετά ξεκάθαρη (ιδιαιτέρως μετά την επιτροπή), όταν την κρατάμε στην οκταηχία και δεν μπλέκουμε τα μακάμια της Ανατολής (τα οποία αν και όχι άσχετα ως προς την πηγή, είναι πάντως άστοχο από μέρους μας να προβαίνουμε σε συγκρίσεις με άστοχες πολλές φορές μεταφορές και ονομασίες για την ψαλτική τέχνη του στυλ πλάγιος του τετάρτου σκληρός εναρμόνιος κ.α.), η οποία δεν στηρίζεται σε όργανα ώστε να την ενδιαφέρει το αν ο τάδε ύμνος ξεκίνησε από Νη(Ντο) ή από Νη(Ρε#). Πρέπει να καταλάβουμε ότι εγκλωβίζουμε έτσι μία ελεύθερη μουσική σε ξένους προς αυτήν κανόνες.
Εδώ μπορεί να κουβεντιάζονται θεωρητικά ζητήματα, όμως και στο εξωτερικό, υπάρχουν χιλιάδες διαφορετικές γραπτές ερμηνείες ενός έργου όπως προαναφέρθηκε. Τέτοιου είδους "μπάχαλο" το διαχειρίζεται ο καθένας κατά το προσωπικό του κριτίριο. Έτσι και στο θεωρητικό μέρος της ψαλτικής. Μπορεί να εκπλαγείς εάν μάθεις ότι πολλοί είναι οι άριστοι γνώστες της θεωρίας και άριστοι ψάλτες μή έχοντας κατά νου ότι το φερόμενο ως 12 μουσικά μόρια διάστημα Νη-Πα είναι στην ουσία 12,2.
Υ.Γ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε. Ότι κι αν κρίνουμε, όσο κι αν ερευνάμε τη μουσική, όσο κι αν προβληματιζόμαστε, ότι αυτά δεν πρέπει να μας αποτρέπουν από τον σκοπό μας, ο οποίος ούτε πολύπλοκος είναι, ούτε ελλειπής στην θεωρητική του δομή, ούτε έχει ανάγκη άλλου τρόπου έκφρασής του στο χαρτί ή στα χείλη μας.
Δεν συμφωνώ επίσης με την λογική που έχει αναφερθεί και παλαιότερα "Αν έχω φωνή για τα πάντα, λέω τα πάντα" το οποίο εκφράζει τέλεια αυτό που λένε "ψώνισμα των καλλιτεχνών" ή αλλιώς ηλίθιο εγωϊσμό. Στην Εκκλησία ο στόχος είναι "έχω δεν έχω φωνή, αυτό πρέπει να πω".
Ίσως προκαλέσει το παρακάτω, αλλά θεωρώ ότι η θεωρία της μουσικής μας είναι αρκετά ξεκάθαρη (ιδιαιτέρως μετά την επιτροπή), όταν την κρατάμε στην οκταηχία και δεν μπλέκουμε τα μακάμια της Ανατολής (τα οποία αν και όχι άσχετα ως προς την πηγή, είναι πάντως άστοχο από μέρους μας να προβαίνουμε σε συγκρίσεις με άστοχες πολλές φορές μεταφορές και ονομασίες για την ψαλτική τέχνη του στυλ πλάγιος του τετάρτου σκληρός εναρμόνιος κ.α.), η οποία δεν στηρίζεται σε όργανα ώστε να την ενδιαφέρει το αν ο τάδε ύμνος ξεκίνησε από Νη(Ντο) ή από Νη(Ρε#). Πρέπει να καταλάβουμε ότι εγκλωβίζουμε έτσι μία ελεύθερη μουσική σε ξένους προς αυτήν κανόνες.
Εδώ μπορεί να κουβεντιάζονται θεωρητικά ζητήματα, όμως και στο εξωτερικό, υπάρχουν χιλιάδες διαφορετικές γραπτές ερμηνείες ενός έργου όπως προαναφέρθηκε. Τέτοιου είδους "μπάχαλο" το διαχειρίζεται ο καθένας κατά το προσωπικό του κριτίριο. Έτσι και στο θεωρητικό μέρος της ψαλτικής. Μπορεί να εκπλαγείς εάν μάθεις ότι πολλοί είναι οι άριστοι γνώστες της θεωρίας και άριστοι ψάλτες μή έχοντας κατά νου ότι το φερόμενο ως 12 μουσικά μόρια διάστημα Νη-Πα είναι στην ουσία 12,2.
Υ.Γ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε. Ότι κι αν κρίνουμε, όσο κι αν ερευνάμε τη μουσική, όσο κι αν προβληματιζόμαστε, ότι αυτά δεν πρέπει να μας αποτρέπουν από τον σκοπό μας, ο οποίος ούτε πολύπλοκος είναι, ούτε ελλειπής στην θεωρητική του δομή, ούτε έχει ανάγκη άλλου τρόπου έκφρασής του στο χαρτί ή στα χείλη μας.
Last edited:
Το καλοκαίρι βρέθηκα στο μουσικό χωριό του Αγίου Λαυρεντίου , στο Πήλιο.
Εκεί έγιναν και σεμηνάρια Οθωμανικής κλασικής μουσικής με εισηγητή τον Ευγενιο Βούλγαρη.
Σε συζήτηση που έγινε πάνω στο μάθημα , ρώτησε μια κοπελιά που έπαιζε με κανόνι, κάτι περί δυνατότητας του οργάνου σε μόρια.
Ο Ευγένιος πάντα ευγενικός απαντά.
" Βρε κοπελιά, το καλύτερο όργανο είναι η φωνή " Σημίωση ότι στο σεμηνάριο έπαιζε Γιαιλί Ταμπούρ ο Ευγένιος.
http://www.youtube.com/watch?v=DIn76w_jEyw
Διστυχώς ή ευτυχώς , έχουμε μπλεχτεί λιγάκι. Συμφωνώ στα περισσότερα με τον κ. Τσακίρογλου περί μουσικής εντός Ναού.
Εκεί έγιναν και σεμηνάρια Οθωμανικής κλασικής μουσικής με εισηγητή τον Ευγενιο Βούλγαρη.
Σε συζήτηση που έγινε πάνω στο μάθημα , ρώτησε μια κοπελιά που έπαιζε με κανόνι, κάτι περί δυνατότητας του οργάνου σε μόρια.
Ο Ευγένιος πάντα ευγενικός απαντά.
" Βρε κοπελιά, το καλύτερο όργανο είναι η φωνή " Σημίωση ότι στο σεμηνάριο έπαιζε Γιαιλί Ταμπούρ ο Ευγένιος.
http://www.youtube.com/watch?v=DIn76w_jEyw
Διστυχώς ή ευτυχώς , έχουμε μπλεχτεί λιγάκι. Συμφωνώ στα περισσότερα με τον κ. Τσακίρογλου περί μουσικής εντός Ναού.
Λοιπόν. Καταρχὴν ὑπάρχει ἡ ἄποψη τοῦ Χριστόδουλου Χάλαρη ἐδῷ διατυπωμενη
(δὲν ἔχω στὴν διάθεσή μου τὸ βιβλίο). Λέει ὁ μακαρίτης ὅτι ἡ δυτικὴ σημειογραφια προῆλθε ἀπὸ τὴν [ἑλληνιστική]. Ὁ Χάλαρης εἶχε γενικῶς μιὰ Παπαρρηγοπούλειο ἄποψη γιὰ τὰ πράγματα, αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει ὅτι ἔχει λάθος. Προσθέτω στὴν ἴδια γραμμὴ ὅτι στὴν Δύση εἶναι λογικὸ ἡ γραφὴ νὰ ἐξελίχθηκε ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ γιὰ νὰ περιλάβῃ τὴν κοσμικὴ (μιὰ καὶ στὰ μοναστήρια ὑπῆρχαν τὰ περισσότερα χειρόγραφα) ἐνῷ στὴν καθημὰς Ἀνατολὴ συμβαίνει τὸ ἀντίστροφο (ἐφόσον καὶ τὰ εἰδωλολατρικὰ εἴτε ἑλληνικὰ εἴτε πέρσικα κ.λπ. κατατάσσονται ὡς κοσμικὰ στὸν χριστιανισμό). Τέλος οἱ συχνότητες εἶναι παγκόσμιο φαινόμενο, ὅλες οἱ γραφὲς τῆς μουσικῆς εἶναι λοιπὸν καταρχὴν συμβατὲς μεταξύ τους, αὐτὸ ποὺ δὲν εἶναι συμβατὸ εἶναι οἱ κατὰ τόπους ἀλλοιώσεις ποὺ ὀφείλονται σὲ ἐξωἠχητικοὺς λόγους.