Φίλοι μου αγαπημένοι, (πού 'λεγε κι ο Οικονομίδης στα νέα ταλέντα) ανάγκα και
Θεός πείθεται...
Όταν από κάποια ηλικία και πέρα οι φωνητικές δυνατότητες αρχίζουν και πάνε ... περίπατο, καλύπτεις τις ελλείψεις των υψηλών φθόγγων με εναλλακτικές μελωδικές γραμμές που δεν θα σε φέρουν σε δύσκολη θέση (κοινώς κοκοράκι
).
Έπειτα το συγκεκριμένο κείμενο, ως προερχόμενο από τα θεϊκά χείλη του Κυρίου μας, κρύβει ένα παράπονο προς τους ανθρώπους που άδικα τον κατεδίκασαν. Αυτό ακριβώς το παράπονο θέλησα με τις φτωχές μου δυνατότητες να αποδώσω, συνδυάζοντας το τερπνόν της ακοής μετά του ωφελίμου της οικονομίας δυνάμεων
.
Τα σκληρά αγκάθια του στεφάνου αποδίδονται με ... (σκληρά) εναρμόνια διαστήματα, και το μέλος δεν αναγκάζει τον ερμηνευτή να .... φωνάξει εκφράζοντας αγανάκτηση!
Σήμερα σκέφτηκα το κείμενο και τις υπάρχουσες μελοποιήσεις και πήρα ένα χαρτί και το ... μουτζούρωσα.:wink: Και άφησα την απόφαση αν θα ανέβει στο φόρουμ στον φίλο μας Δημήτρη Ζαγκανά, που τον ευχαριστώ πολύ, όπως και όλους τους φίλους μέλη του φόρουμ.
Και, ... πού είσαστε! Σε 100 χρονάκια θα είναι ... αρχαίο!
Ν.