Αντωνης Μιχελουδακης
παλαιόν στρουθίον μονάζον
Πέρσυ τέτοιο καιρό πήγαμε με το σχολείο στον καθιερωμένο εκκλησιασμό προς τιμήν των 3 Ιεραρχών.Ανεβαίνω στο αναλόγιο και ψάλλω λιγάκι μια που δεν είχα πάει από την αρχή.Στο τέλος λοιπόν με πλησιάζει ένα αγόρι και ένα κορίτσι, μαθητές της Α λυκείου, στους οποίους δεν έκανα πέρσυ μάθημα και μου εκφράζουν την αγάπη τους για την ψαλτική,πράγμα που με ξάφνιασε.Μου λένε κιόλας ότι η αγάπη τους αυτή προέρχεται απο την καταγωγή τους απο την πλευρά της μητέρας τους, η οποία κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη και ήρθε στο Ρέθυμνο ο πατέρας της ο οποίος ήταν ψάλτης.Δεν την ξέχασα λοιπόν την πληροφορία και φέτος που τους κάνω και μάθημα, έρχεται η μητέρα τους να ρωτήσει για την επίδοσή τους, που είναι από τους καλύτερους μαθητές του σχολείου μας.Αρπάζω λοιπόν την ευκαιρία και ρωτάω την κόρη του αειμνήστου Βαμβακά για τον πατέρα της.Μου λέει αρκετά πράγματα και γω της ζητάω ηχογράφηση και μου λέει πως έχει μια κασσέτα.Της λέω να μου την αντιγράψει και πραγματικά πριν από λίγες μέρες τα παιδιά μου φέρνουν ένα cd με τον παππού τους.Δεν σας κρύβω ότι μέχρι να το ακούσω υποψιαζόμουν ότι θα πρόκειται για κάποιον εντελώς ασήμαντο ψάλτη ο οποίος θα με ενδιέφερε κυρίως από ιστορική πλευρά και λόγω καταγωγής και λόγω παραμονής του στο Ρέθυμνο.Οταν όμως άκουσα δεν πίστευα στα αυτιά μου...Έχω ζητήσει βιογραφικό και μόλις το πάρω θα το κοινοποιήσω.Ακούστε δεν έχω τίποτα άλλο να πω εκτός από αιωνία του η μνήμη.Πάντα γειά