haris1963
παλαιότατο μέλος
Δεν είναι πάτερ ο Igor. Μοιάζει βέβαια...:wink:Καλώς έκανε ο πάτερ...
Δεν είναι πάτερ ο Igor. Μοιάζει βέβαια...:wink:Καλώς έκανε ο πάτερ...
Κάποιο μέλος τον προσφώνησε έτσι σε προηγούμενο μήνυμα και εν συνεχεία πράξαμε ομοίως και οι υπόλοιποι, αφού ο ίδιος δεν το διέψευσε... Όταν τον γνώρισα εγώ, πάντως, δεν ήταν ιερέας, αλλά αυτό είναι πολλά χρόνια πριν.Δεν είναι πάτερ ο Igor. Μοιάζει βέβαια...:wink:
.....
Καλώς έκανε ο πάτερ και εύγαλε το βιβλίο. Εάν υπάρχει έντονη και σταθερή ακουστική παράδοση, και ιερογλυφικά να γράφει το κείμενο, τα μαθήματα θα ψαλλούν "εκ παραδόσεως" ή σε μέλος "αρχαίον".
Αυτά τα ολίγα, καλημέρα σας ~
Η εν λόγω έκδοση εφόσον απευθύνεται σε Σλαυόφωνο κοινό, φαντάζομαι ότι θα περιγράφει την ανάλογη ψαλτική παράδοση του τόπου αυτού.
Εάν δεν υπάρχει ψαλτική παράδοση, τότε τα δεδομένα αλλάζουν οπότε περνάμε σε διαδικασίες εκ νέου δημιουργίας εκ του μηδενός. Είναι σχεδόν αντίστοιχο με την τακτική σε χώρες που το βυζαντινό - ελληνικό άκουσμα είναι εντελώς ξένο. Τί γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις; Έχουν γραφεί ανάλογα και σε παλαιότερα θέματα.
...
Μήπως γνωρίζετε πόσο πολύ προσφερθήκανε οι άνθρωποι της "γνωστής σχολής" στις απαιτήσεις της Εκκλησίας της Σερβίας για τα θέματα της Ψαλτικής; Οποιαδήποτε άλλη σχολή (μάλλον κόμμα) έχει προσφέρει κάτι στην Εκκλησία της Σερβίας; Αν ξέρεται, μην μιλάτε άλλο γι αυτό το θέμα, διότι το να μην προσφέρεις τίποτα και να κάνεις κριτική σ'αυτούς που προσφέρουν έστω και κάτι, είναι ... κάπως.... Αν, όμως δεν ξέρετε τί κάνανε αυτοί οι άνθρωποι, ρωτήστε.
Οι άνθρωποι αυτοί, τουλάχιστον αυτοί με τους οποίους συνεργάζομαι εγώ (εάν και δεν είναι και μοναδικοί με τους οποίους συνεργάζομαι-υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι, άλλων σχολών), δεν παρουσιάζουν Σερβία το κομματικό τους πρόγραμα ούτε τις ιδεολογικές τους ιδέες, αλλά ασχολούνται με μουσική. Και, αλήθεια, ποιός σας ζήτησε να προστατεύεται την Εκκλησία της Σερβίας; Μάλλον από την συνήθεια της προστασίας της παράδοσης εδώ στην Ελλάδα νομίζεται ότι σας πέφτη ο λόγος και εκέι. Δεν σας πέφτει. Γιατί; Ε, για τον ίδιο λόγω για τον οποίον στην Εκκλησία της Σερβίας προτήμησαν αυτά, και όχι κάποια άλλα.
Το γιατί κάποια "σχολή" έχει ευρύτατη διάδοση εκτός συνόρων δεν είναι του παρόντος να αναλυθεί. Το γεγονός παραμένει ένα: η έκδοση του βιβλίου και η, συν Θεώ, χρήση του στην ομόδοξη χώρα (και πιθανόν και σε άλλες σλαβόφωνες χώρες, ας μην ξεχνούμε όσα έχω γράψει περί διαφορετικής προφοράς της σλαβονικής από χώρα σε χώρα).
Εγώ αν και δεν έχω (και δεν σκοπεύω να αποκτήσω! ) το στυλ συγκεκριμένης σχολής που χρησιμοποιεί οξείες και αμέτρητες υφεσοδιέσεις, χάρηκα χαράν μεγάλην σφόδρα για την εν λόγω έκδοση, όπως θα χαιρόμουν και για οποιαδήποτε ψαλτική έκδοση σε ξένη γλώσσα, ανεξαιρέτως οξειών και σημείων αλλοιώσεως. Και σε όποιον διαφωνεί με τον τρόπο και το ύφος του συγκεκριμένου έργου ή της διδασκαλίας της ψαλτικής γενικά στη Σερβία, η λύση που έχω να προτείνω είναι πολύ συγκεκριμένη: να εκδώσει εκείνος κάτι και να προχωρήσει στη διδασκαλία του! Σας διαβεβαιώνω ότι τόσο στη Σερβία όσο και σε άλλες χώρες της ανατολικής Ευρώπης υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και όρεξη για εκμάθηση της ψαλτικής και χωράνε όλοι: μέχρι και εγώ που όπως φαίνεται σε κάποια φωτογραφία στο προφίλ μου γράφω παραλλαγή στον πίνακα και έχω αρμόνιο στην έδρα!
Και ως εδώ έγραψα ως Παναγιώτης. Ας γράψω όμως και κάτι σαν γενικός συντονιστής: παρακαλώ θερμώς η ανακοίνωση για την έκδοση του βιβλίου αυτού να μην καταστεί πεδίον μάχης μεταξύ των αιωνίων αντιπάλων. Ευχαριστώ για τη συνεργασία και καλό ξημέρωμα!
Ας γράψει ο καθένας όποια γνώμη θέλει. Όμως, ας μην νομίζουν οι εντόνως διαφωνούντες ότι με δύο-τρία σχόλια στο Ψ, όσο αρνητικά και όσο επιθετικά, θα αλλάξουν κάτι.
'Η λύση' πιστεύω είναι παρακάτω ...
παρακαλώ θερμώς η ανακοίνωση για την έκδοση του βιβλίου αυτού να μην καταστεί πεδίον μάχης μεταξύ των αιωνίων αντιπάλων.
Ας γράψει ο καθένας όποια γνώμη θέλει. Όμως, ας μην νομίζουν οι εντόνως διαφωνούντες ότι με δύο-τρία σχόλια στο Ψ, όσο αρνητικά και όσο επιθετικά, θα αλλάξουν κάτι.
'Η λύση' πιστεύω είναι παρακάτω ...
Από παράλληλες πληροφορίες ενημερώθηκα για μια σειρά από ζητήματα όπως :
α) Οι Σέρβοι δεν έχουν βιβλία στην νέα μέθοδο (η απλή μέθοδος των 3 διδασκάλων) , αλλά μόνο οι Βούλγαροι έχουν τέτοια βιβλία.
β) Οι 2 λαοί προφέρουν αρκετά διαφορετικά την παλαιοσλαβικη γλώσσα.
γ) Ίσως και σηματνικότερο, υπάρχει έντονος εθνικισμός, οπότε δύσκολα κάποιος θα έψαλε σε Βουλγαρικά πρότυπα.
Θεωρώ ότι οι ως άνω πληροφορίες είναι αρκετά σημαντικές, ώστε να εκδοθούν εκ νέου νέα βιβλία στην Σερβική γλώσσα.
Τώρα περί γραφής και μεθόδου, επιλογές είναι αυτές ~
Εάν η τοπική εκκλησία (κλήρος και λαός) αγκαλιάσει αυτό το είδος εκκλησιαστικής μουσικής και αποφασίσει να το καθιερώσει στους ναούς, δεν νομίζω να φέρει κανείς μας αντίρρηση. Οι Ρώσοι μόνοι τους θέλησαν και παρέλαβαν τη βυζαντινή μουσική παράδοση και μόνοι τους απομακρύνθηκαν από αυτή στη συνέχεια και μόνοι τους ζητούν και πάλι (ορισμένοι, δεν ξέρω αν αυτό γίνει κάποτε κυρίαρχο ρεύμα) να την επαναπροσεγγίσουν, στη μορφή της ελληνικής ψαλτικής τέχνης. Δεν ξέρω ποια είναι αυτή τη στιγμή η θέση της επίσημης εκκλησίας της Σερβίας και η διάθεση του πληρώματος έναντι της ελληνικής ψαλτικής. Εάν θελήσουν να την υιοθετήσουν, δε νομίζω να βρεθεί κανείς συνάδελφος που δεν θα είναι προθυμότατος να βοηθήσει, ακόμη και με προσωπικές θυσίες. Αλλά τα περί προωθήσεως δεν τα δέχομαι. Δεν πρόκειται για εμπορικό προϊόν. Ούτε θεωρώ αρμόζουσες τις αντιλήψεις περί "μουσικών ιεραποστόλων" (και μάλιστα συγκεκριμένης, μη ευρύτερα αποδεκτής σχολής) σε ομόδοξα έθνη.Ας γράψω τέλος ότι οι εν Σερβία χρήστες της ψαλτικής καταβάλλουν πολύ κόπο για την προώθησή της και έχουν ανάγκη όχι από τη δική μας γκρίνια, αλλά από τη δική μας έμπρακτη συμπαράσταση.
Από παράλληλες πληροφορίες ενημερώθηκα για μια σειρά από ζητήματα όπως :
α) Οι Σέρβοι δεν έχουν βιβλία στην νέα μέθοδο (η απλή μέθοδος των 3 διδασκάλων) , αλλά μόνο οι Βούλγαροι έχουν τέτοια βιβλία.
β) Οι 2 λαοί προφέρουν αρκετά διαφορετικά την παλαιοσλαβικη γλώσσα.
γ) Ίσως και σηματνικότερο, υπάρχει έντονος εθνικισμός, οπότε δύσκολα κάποιος θα έψαλε σε Βουλγαρικά πρότυπα.
Θεωρώ ότι οι ως άνω πληροφορίες είναι αρκετά σημαντικές, ώστε να εκδοθούν εκ νέου νέα βιβλία στην Σερβική γλώσσα.
Τώρα περί γραφής και μεθόδου, επιλογές είναι αυτές ~
Ακριβώς. Η μέθοδος των τριών διδασκάλων δεν έφτασε στη Σερβία. Η τελευταία σχολή ιδρύθηκε то 1731 από τον Μητροπολίτη Μωυσή Πέτροβιτς με δάσκαλο τον Ανατόλιο Βατοπαιδινό. Την εποχή που το Πατριαρχείο έστειλε προσκλήσεις για προσέλευση μαθητών και εγγραφή των στη σχολή οι Σέρβοι δεν απάντησαν. Ατυχώς, η Κωνσταντινούπολη φάνταζε στα μάτια τους σαν κέντρο από το οποίο εκπορευόταν διπλή καταδυνάστευση: πολιτική (λόγω σουλτάνου) και εκκλησιαστική (λόγω πατριάρχη). Μεσολάβησαν και τόσα άλλα όπως η διασπορά των Σέρβων στην Αυστρο-Ουγγαρία και τόσες άλλες περιστάσεις και ανάγκες, ώστε η παραδοσιακή ψαλτική χάθηκε και "εκλαϊκεύτηκε", η δε καταγραφή τον 19ο αιώνα της λαϊκής ψαλτικής είναι και αυτή προβληματική, αφού έγινε στο πεντάγραμμο, από καλούς μεν μουσικούς, άγευστους όμως της ψαλτικής. Βλ. και εδώ http://analogion.com/forum/showpost.php?p=19342&postcount=15 Επίσης εδώ http://analogion.com/forum/showpost.php?p=12697&postcount=13 τα περί γλώσσας.
Ας γράψω τέλος ότι οι εν Σερβία χρήστες της ψαλτικής καταβάλλουν πολύ κόπο για την προώθησή της και έχουν ανάγκη όχι από τη δική μας γκρίνια, αλλά από τη δική μας έμπρακτη συμπαράσταση.
Ευχαριστώ!