Ο Αγάπιος Τομπούλης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, γύρω στο 1885 και πέθανε στην Αθήνα γύρω στο 1965. Στην Πόλη υπήρξε δεξιοτέχνης του ουτιού και συνθέτης. Συνεργάστηκε με όλες τις σημαντικές φωνές του Σμυρναίικου τόσο στο πάλκο όσο και στη δισκογραφία και ήταν ο επιφανέστερος ουτίστας του είδους. Άφησε επίσης αξιόλογες ηχογραφήσεις ως σολίστας.
Η οικογένεια του Τομπούλη φέρεται να είχε καταγωγή εν μέρει αρμενική. Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στη μουσική απρόθυμα (όπως αργότερα διηγήθηκε ο ίδιος), ως οργανοπαίκτης στην αυλή του Οθωμανού Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β’ (ο οποίος βασίλευσε μεταξύ 1876 και 1909).
Συγκεκριμένα, ο Σουλτάνος έτυχε να ακούσει τον νεαρό τότε ουτιέρη και να θαυμάσει την τέχνη του ενώ έκανε βαρκάδα στον Βόσπορο με την συνοδεία του. Του ζήτησε, χωρίς να αφήσει περιθώρια για τυχόν αντιρρήσεις, να παρουσιασθεί το επόμενο βράδυ και να παίξει για τους καλεσμένους του. Ο Τομπούλης φοβήθηκε και, θέλοντας και μη, παρουσιάστηκε. Έλαβε γενναίο φιλοδώρημα και αργότερα καθιερώθηκε ως έμμισθος μουσικός των ανακτόρων.
Παρέμεινε στα ανάκτορα ακόμα και μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Μεχμέτ τον Ε’, νεότερο αδερφό του Αβδούλ Χαμίτ, ο οποίος απομάκρυνε πολλούς μουσικούς αλλά κράτησε τους Ρωμιούς.
Αργότερα όμως, κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο, παρόλο που ο Τομπούλης αντιμετώπιζε τους Σουλτάνους με μεγάλο φόβο, εκδηλώθηκε ανοιχτά υπέρ της ελληνικής πλευράς. Έτσι αργότερα, όταν επήλθε η Μικρασιατική Καταστροφή, αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ελλάδα για να γλιτώσει.
Η οικογένεια του Τομπούλη φέρεται να είχε καταγωγή εν μέρει αρμενική. Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στη μουσική απρόθυμα (όπως αργότερα διηγήθηκε ο ίδιος), ως οργανοπαίκτης στην αυλή του Οθωμανού Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β’ (ο οποίος βασίλευσε μεταξύ 1876 και 1909).
Συγκεκριμένα, ο Σουλτάνος έτυχε να ακούσει τον νεαρό τότε ουτιέρη και να θαυμάσει την τέχνη του ενώ έκανε βαρκάδα στον Βόσπορο με την συνοδεία του. Του ζήτησε, χωρίς να αφήσει περιθώρια για τυχόν αντιρρήσεις, να παρουσιασθεί το επόμενο βράδυ και να παίξει για τους καλεσμένους του. Ο Τομπούλης φοβήθηκε και, θέλοντας και μη, παρουσιάστηκε. Έλαβε γενναίο φιλοδώρημα και αργότερα καθιερώθηκε ως έμμισθος μουσικός των ανακτόρων.
Παρέμεινε στα ανάκτορα ακόμα και μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Μεχμέτ τον Ε’, νεότερο αδερφό του Αβδούλ Χαμίτ, ο οποίος απομάκρυνε πολλούς μουσικούς αλλά κράτησε τους Ρωμιούς.
Αργότερα όμως, κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο, παρόλο που ο Τομπούλης αντιμετώπιζε τους Σουλτάνους με μεγάλο φόβο, εκδηλώθηκε ανοιχτά υπέρ της ελληνικής πλευράς. Έτσι αργότερα, όταν επήλθε η Μικρασιατική Καταστροφή, αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ελλάδα για να γλιτώσει.
