Συνάδελφε, δηλαδ? δέχεστε ?τι ? παρασημαντικ? τ?ν παραδειγμάτων το? βιβλίου πο? ε?γεν?ς μ?ς παραθέσατε, ?κολουθε? ?πακριβ?ς τ?ν ?ρο 6 τ?ς δημοσιευθείσης ?γκυκλίου, ?τι «Το διδακτικό εγχειρίδιο της Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής θα πρέπει να ακολουθεί το σύστημα γραφής και ανάγνωσης (παρασημαντική) των Τριών Διδασκάλων»;
*** Γειά σας
Είμαι ο ίδιος ο Ιωάννης Αρβανίτης που καλλιγράφησα τα κείμενα του βιβλίου και πρέπει να σας διευκρινήσω (όχι προσωπικά σε σας κ. Domestikus, αλλά σε όλους) ορισμένα πράγματα, διότι αλλιώς θα παρασύρεστε σε εικασίες, θετικές ή αρνητικές, ή και συνομωσιολογίες.
Ο χρόνος συγγραφής του εν λόγω βιβλίου είναι κατά πολύ πρεγενέστερος των εγκυκλίων και αποφάσεων που αναφέρθηκαν, οπότε δεν τίθεται κανένα θέμα συσχέτισής τους. Τα βιβλία αυτά βγήκαν νομίζω στις αρχές της δεκαετίας του 80. Υπέυθυνος για το κομμάτι της Βυζ.Μουσικής, της θεωρίας και των κομματιών που παρατίθενται ήταν νομίζω ο Γιάννης Τσιαμούλης, μαθητής στην Σχολή του Καρά (στην οποία ήμουν και εγώ τότε). Τα κείμενα πρέπει να γράφτηκαν τότε μάλλον από αυτόν. Κάποια στιγμή αποφασίστηκε τα βιβλία αυτά να συντομευθούν (διότι όντως ήταν μάλλον για τους δασκάλους, αλλά δόθηκαν και στα παιδιά). Σ' αυτή τη φάση σκέφτηκαν να δώσουν τα κείμενα με μια καλύτερη γραφή και ζητήθηκε η βοήθειά μου, μιας και τότε δεν υπήρχαν ηλεκτρονικά συστήματα κα, απ' όσο γνωρίζω, ήμουν μάλλον ο μόνος τότε που καλλιγραφούσα με πέννα (μαθητής μου στην καλλιγραφία είναι ο Κ. Θεοχάρης, του οποίου χφφ μάλλον γνωρίζετε, καθώς και οι πατέρες της Ι. Μ. Βατοπαιδίου και ο Διάκονος π. Νικόλαος Λαζαρόπουλος). Δεν τίθεται βέβαια κανένα θέμα "μέσου" κτό. Απλά έτσι ήταν η κατάσταση, στην Αθήνα τουλάχιστον, έστω κια αν σας φαίνεται ότι ίσως αυτοδιαφημίζομαι. Ίσως αλλού υπήρχαν καλλιγράφοι που ούτε εγώ, ούτε οι υπεύθυνοι της έκδοσης τους γνωρίζαμε.
Υπέυθυνοι για την ύλη ήταν άλλοι και όχι εγώ. Εγώ απλώς καλλιγράφησα (τώρα θα τα έκανα καλύτερα βέβαια!). Η μόνη μου προσθήκη ήταν η εξ ακοής καταγραφή του Θουρίου του Ρήγα, όπως το άκουσα από τον Καρά (και τώρα διαπιστώνω ότι θα έπρεπε να είχα βάλει το δικό του όνομα μάλλον, παρά το δικό μου).
Τότε το να γραφούν τα κείμενα κατά τον τρόπο του Καρά ήταν δεδομένο εξ αρχής απο τους υπευθύνους. Αυτό έπραξα, και βέβαια ήμουν σύμφωνος κι εγώ. Πολύ αργότερα, το 2004, μου ζητήθηκε, μέσω του Ινστιτούτου Ακουστικής που θα έκανε μια συνολική πρόταση, να γράψω ένα Ανθολόγιο Βυζαντινών ύμνων για τα σχολεία. Ήμουν εγώ ο υπέυθυνος πλέον γ' αυτό το κομμάτι. Έστειλα δείγματα στην επιτροπή κρίσης για να κριθούν. Η επιτροπή ενέκρινε την όλη πρόταση του Ινστιτούτου, έτσι άρχισα κι εγώ την συγγραφή. Όντας μαθητής του καρά, αλλά κυρίως έχοντας ερευνήσει και μόνος μου την παλαιά σημειογραφία λίγο-πολύ σε όλες της τις εποχές και εκφάνσεις και έχοντας αποκρυσταλλωμένη άποψη πε?ρι της επανεισαγωγής ή μη παλαιών σημαδιών, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω μόνο την Οξεία και το Πίεσμα, για πολύ συγκεκριμμένους λόγους (δεν μπορώ να τους εξηγήσω εδώ) και όχι άλλα σημάδια (τρομικόν κλπ). Αυτό γιατί ήθελα να δώσω κάτι από την πολύχρονη έρευνά μου, να δώσω μια γραφή ελκυστική (από διάφορες απόψεις, με εσωτερική συνέπεια στην ορθογραφία της, αλλά και να μην βαρύνω υπερβολικά κάποιους διδάσκοντες με σημάδια τα οποία δεν θα γνώριζαν. Για τα δύο παλαιά σημάδια έδωσα βέβαια στο βιβλίο του δασκάλου τις απαραίτητες επεξηγήσεις, πιστεύοντας ότι δεν ήταν τόσο τρομερό ή ανώφελο να ''επιμορφωθούν'' σε δύο μόνο σημάδια. Βέβαια, άλλα Ιωάννης βούλεται, άλλα δε οι ιθύνοντες και οι Υπέρμαχοι (ναι, οι Υπέρμαχοι!!!) κελεύουσι. Ενώ είχα τελειώσει τα πάντα (συγγραφή και ηχογράφηση), μου ήρθε κείμενο από το Παιδ. Ινστιτούτο να βγάλω τα σημάδια του Καρά. Το κέιμενο ήταν απόσπασμα από τα γραπτά των πάσης φύσεως Υπερμάχων κτό. Θα περίμενα ασφαλώς την όποια μουσική και παιδαγωγική κρίση του Π. Ινστ (αν και το βιβλίο μου είχε περάσει από επιτροπή και είχε ήδη συγγραφεί, με πίεση μάλιστα να τελειώσω για να πάει στο τυπογραφείο) αλλά όχι ένα κείμενο που το μόνο που δεν έλεγε ήταν για τον Κίσσινγκερ και τους Εβραίους!!! Αντιστάθηκα σε μια τέτοια αλλαγή, την στιγμή μάλιστα που είχα τελειώσει, και ζήτησα επαφή για συζήτηση, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατόν. Έτσι, αναγκάστηκα να βγάλω τα σημάδια, να ξαναγράψω τα κείμενα, αλλά και να αφαιρέσω κομμάτια που ήταν διαλεγμένα με λίγη περισσότερη φαντασία και για να γίνει πιο καλό 'παιχνίδι' στην τάξη. Θα λέγαμε ότι οι Υπέρμαχοι και 'η μέθοδος των 3 Διδασκάλων' νίκησε. Το ποιος νίκησε ή όχι ας το σκεφτεί ο καθένας και, τέλος πάντων, θα το δείξει ο καιρός.
Συγγνώμη για το εκτενές του μηνύματος. Αυτόν τον καιρό είμαι χρονικά πιεσμένος, αλλά είπα να κάνω μια υπέρβαση, για να επικοινωνήσω μαζί σας.
Ι. Αρβ.