Κατὰ τὰ ἄλλα δὲν ἀπαξιώνονται οἱ ΝΥΝ πατριαρχικοὶ ψάλτες ἀπὸ τοὺς ὁπαδοὺς τοῦ κ. Νεοχωρίτη. Ἀλλὰ ἔτσι, δρυὸς πεσούσης βγήκαν τὰ τσεκούρια νὰ πετσοκόψουν τὸν ΝΥΝ Ἄρχοντα Πρωτοψάλτη, τὸν ΝΥΝ Α΄δομέστικο τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἀνθρώπους ποὺ χρόνια ὁλόκληρα ψάλλουν ἀξίως καὶ κατὰ μακρὰν διαδοχὴν στὸ πατριαρχικὸ ἀναλόγιο. Μιλᾶτε ὕστερα γιὰ «ὕαινες» σεῖς καὶ οἱ ἄλλοι θιασῶτες τοῦ κ. Νεοχωρίτη, προσκεκλημένου ψάλτου ἐδῶ καὶ 10 μέρες στὸ Πατριαρχεῖο.
Συνάδελφε, πάλι μιλάς για οπαδισμό. Νομίζεις, προφανώς, ότι βαπτίζοντας οπαδικό το πνεύμα των ανθρώπων που απλώς υποστηρίζουν την Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία στις επιλογές της, θα καταφέρεις να αναβαθμίσεις την δική σου άποψη.
Μ' αυτό, κι εγώ μπορώ να βαπτίσω εσένα και όσους γράφουν όμοια οπαδούς του κ. Φλοίκου. ΜΕΤΑ εσύ θα μου πεις, όχι δεν είμαστε οπαδοί αλλά υποστηρίζουμε την φυσική διαδοχή, εγώ θα αποδεχτώ, και έτσι θα φθάσουμε στο συμπέρασμα πως κανείς μας δεν είναι οπαδός.
Τώρα, αν κάποιος αισθάνεται έτσι, προφανώς και δεν θα του αφαιρέσουμε το δικαίωμα!
* * * * * *
Μιλάς πάλι για απαξίωση των πατριαρχικών ψαλτών.
Θέλεις να δημιουργήσουμε ένα άλλο θέμα και να τους επαινούμε όσοι πιστεύουμε στην σημαντικότητα των ηχογραφήσεών τους;
Είπαμε,
κανείς δεν (πρέπει να) απαξιώνει τους πατριαρχικούς ψάλτες.
Και, νομίζω, στην παρούσα συζήτηση δεν έχει γίνει. Και την έχω παρακολουθήσει με προσοχή.
Όσο για τον χαρακτηρισμό που αναφέρεις για το όχι και τόσο συμπαθές τετράποδο, προσωπικά τροποποίησα σημαντικά.
Όμως, ο σκληρός λόγος σου για τσεκούρια που πετσοκόβουν μάλλον μειδίαμα προκαλεί στους περισσότερους από εμάς...
Δεν υπάρχουν τσεκούρια. Αλλά βλέπω πως καλλιεργείς πολεμικό κλίμα και όταν μετά διαβάζεις παρόμοιες εκφράσεις, αρχίζεις τα περί οπαδισμού...
Μπορώ κι εγώ ξέρεις να χρησιμοποιήσω πάλι μεταφορές για να περιγράψω με άλλους τρόπους την πολεμική που υπάρχει κατά του ευφυέστατου ψαλτικά κ. Νεχωρίτου.
Διευκρινίζω όμως μία διά παντός:
oύτε θιασώτες είμεθα του κ. Νεοχωρίτη (ο γράφων τουλάχιστον),
ούτε κανενός.
Στην ουσία, πιο πέρα από αυτά που γράφω, υποστηρίζω την Μεγάλη Εκκλησία στις επιλογές της.
Αν λ.χ. αναλάμβανε ο κ. Παϊκόπουλος και έβγαινες εσύ και έλεγες, όχι ο Φλοίκος δικαιούται, θα με έβρισκες πάλι μπροστά σου.
Το ίδιο θα συνέβαινε και αν προκρινόταν ο καθ' όλα άξιος -να το ξαναπώ- κ. Φλοίκος, και κάποιος έλεγε, όχι να προκριθεί ο κ. Νεοχωρίτης.
Θα υποστήριζα πάλι -με άλλο τρόπο και άλλα επιχειρήματα- την επιλογή της Μ.τ.Χ.Ε.
Εντάξει είμαστε;
Πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια ὅλοι ἐδῶ μέσα ἔσταζαν μέλι γιὰ τὸν Ἄρχοντα Πρωτοψάλτη τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας βάζοντας thanks σὲ κάθε θέμα σχετικό. Τώρα μὲ τὸν ὁπαδισμὸ ποὺ περιβάλλει τὸν κ. Νεοχωρίτη (καὶ εἶμια βέβαιος πὼς ἀπεύχεται) , ὅπως ἐξαιρετικὰ στοχευμένα ἔγραψε ὁ Συμεωνίδης.
[/I]
Όχι μόνο απεύχεται, αλλά και απεχθάνεται και αποδιώκει.
Για τον ΝΥΝ Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Λεωνίδα Αστέρη μπορώ να στάξω μελίσσι ολόκληρο, όχι μέλι απλώς.
Αλλά φίλη και η αλήθεια: με τον Ι. Ναυπλιώτη, τεχνικά, δεν έχει καμία σχέση. Μην υπερβάλλουμε τώρα. Έχει άλλα προσόντα ο άνθρωπος, άλλα ψαλτικά προτερήματα, που δεν είναι κατ' ανάγκην απαραίτητο να υπολείπονται εκείνων που είχε ο Ναυπλιώτης. Είναι όντως μεγάλο ψαλτικό ανάστημα. Είναι δάσκαλος μεγάλος του πατριαρχικού ύφους (και ας τον επέκριναν μερικοί). Και κάτι πολύ βασικό:
Τον διακρίνει τρομερή προσήλωση στα κλασικά κείμενα και τις κλασικές εκδόσεις. Κάτι που δεν βλέπω ιδιαίτερα να ευχαριστεί κάποιους. Κάτι που, επίσης, δεν είδα να το αναφέρει κανείς. Θα μπορούσα να αναφέρω πάλι τεκμήρια και να αποδείξω τα λεγόμενα και θα είναι αδιάσειστα ξανά. Αλλά, δεν χρειάζεται, νομίζω. Δες το αφιέρωμα της ΕΡΤ και θα το διαπιστώσεις μόνος σου. Αρκεί. Θα εξάρω, επίσης, το ήθος του ανδρός και την πίστη του στον Θεό. Τι να λέμε τώρα; Ο άνθρωπος αυτός (πρέπει να) είναι υπόδειγμα ψαλτικό και γενικώς...
Την ευχή σας να έχουμε, Άρχοντα!
Κυριολεκτικά μιλᾶς, συνάδελφε, πὼς ὕφος εἶναι ἡ σοβαρότητα στὸ πὼς «ψάλλεις» ὡς κύριο συστατικό; Ἀπίστευτο!
Εἴμαστε ψάλτες μὲ μουσικὴ ἱστορία αἰώνων πίσω μας ἢ ἁπλοὶ ἐρασιτέχνες ποὺ ψελλίζουμε Κύριε ἑλέησον, φοβούμενοι τὸν κεραυνὸ τοῦ ... Θεοῦ ἄν ἀνεβοῦμε στὸν ἄνω ΝΗ;
Προσωπικὸ ὕφος στὸ Πατριαρχεῖο; Αὐτὸ τελικὰ ἐπιδιώκεται νὰ ἐπικρατήσει μπὰς καὶ ἀποκρυβεῖ ἡ συντριπτικὴ ἔλλειψη μαθητείας τοῦ προσκληθέντος στὴν ψαλτικὴ, στὴ ζωὴ, στὴν πραγματικότητα τοῦ πατριαρχικοῦ ἀναλογίου μὲ ἐμφανὴ σημάδια στὴν σύντομη μέχρι τώρα παρουσία του ἐκεῖ.
Τὶ μεσσιανισμὸς εἶν' αὐτὸς;
Εντάξει, καλά...
Είναι προφανές πλέον πως γνωρίζεις πολύ περισσότερα για την πολυετή κατάρτιση του κ. Φλοίκου (την οποία αναγνωρίζω φυσικά).
Αλλά αν ήξερες, επίσης, τι αγώνα είχει κάνει ο Νεοχωρίτης για να εδραιώσει το πνεύμα το πατριαρχικό στην Μητρόπολη Νεαπόλεως, τι μελέτη έχει ρίξει, πόσα ξενύχτια έχει κάνει μελετώντας, απομαγνητοφωνώντας, ακούγοντας τους παλαιούς, εξάγοντας συμπεράσματα και λειαίνοντας και διαμορφώνοντας το ύφος του, σπουδάζοντας επίσης με όλη την ευλάβεια που τον διακρίνει το πνεύμα και την ουσία του πατριαρχικού ύφους, τάξης και παράδοσης, και τέλος, διδάσκοντας απλόχερα και με αυτοθυσία όλους τους μαθητές του, θα έλεγες άλλα. Ή τουλάχιστον, θα ήσουν λίγο πιο αντικειμενικός.
Γράφε όμως αυτά που πιστεύεις, ελεύθερα. Δεν υπάρχει θέμα.
Όσο προσπαθείς να υποβαθμίζεις την κατάρτιση και την μαθητεία του Νεοχωρίτη στην πατριαρχική τάξη και μουσική παράδοση, τόσο μεγαλύτερη αξία του προσδίδεις.
Μελετητές -για να μην περεξηγηθώ- της αυτής τάξεως υπάρχουν και άλλοι, εννοείται, μεταξύ των οποίων τελευταίο θα τοποθετήσω και τον εαυτό μου.
Αλλά ο Νεοχωρίτης, συν τοις άλλοις, από όλους μας υπερέχει σε ένα πράγμα: έχει απίστευτα χαρισματικό φωνητικό χάρισμα.
Όσοι γνωρίζουν ή γνώρισαν τον Νεοχωρίτη και τον έζησαν, θα μπορούσαν να γράψουν πολύ περισσότερα.
Θα συνέφερε φυσικά αν ίσχυαν αυτά που λες. Έλα όμως που δεν ισχύουν!
Ευτυχώς, θα πω, και σταματώ εδώ.
Σὲ λίγο θὰ ἀποκαθηλωθοῦν καὶ οἱ μακαριστοὶ προκάτοχοι τοῦ Ἄρχοντος Ἀστέρη καὶ τοῦ Α΄ δομεστίκου Φλοίκου προκειμένου νὰ χωρέσει κατ' ἀρχὴν καὶ μετὰ νὰ δικαιωθεῖ τὸ «νέον» ὕφος.
Ἐπίσης, λησμονήθηκε στὴν ἀλυσίδα τῶν Ἀρχόντων Πρωτοψαλτῶν ὁ Ναυπλιώτης, ποὺ σὲ πείσμα ὅλων τῶν πιστῶν ἀκροατῶν τοῦ κ. Νεοχωρίτη, ἀπηχεῖται καὶ στὸν Ἀστέρη καὶ στὸν Φλοῖκο, τηρουμένων τῶν φωνητικῶν ἀναλογιῶν.
Τὴ ἔχουμε ξαναδεῖ τὴν τακτικὴ χρόνια ἐδῶ μέσα στὸ Ψαλτολόγιο, ὅπου νεοεμφανισθείσα τὶς τελευταῖες δεκαετίες Σχολή, προέβαλε ὡς βασικὰ ἐπιχειρήματα τὴν «εὐσέβεια» καὶ «σοβαρότητα» τοῦ ψάλτη, τὴν ἐπιστροφὴ στὰ παλαιὰ μὰ πολὺ παλαιὰ μιᾶς καὶ σήμερα διεφθάρη δῆθεν ἡ ψαλτική, καὶ βασικὸ μέσο τὴν δημιουργία πιστῶν μὰ πάρα πολὺ πιστῶν ἀκολούθων τοῦ «νέου» ὕφους της.
Και άλλη φορά ξανάγραψες περίπου με τον ίδιο τρόπο τα ίδια πράγματα. Σου το είπα και τότε, σου το ξαναλέω και τώρα:
Έλεος.
* * * * * * *
Ο Ιάκωβος Ναυπλιώτης ψάλλει με τρόπο που ΚΑΝΕΙΣ άλλος μεταγενέστερα δεν έψαλε.
Δεν μιλάω μόνο για τις θέσεις. Αυτές εντάξει, λίγο πολύ είναι γνωστές (και τότε ήταν, και αποτελούν βασικό στοιχείο του πατριαρχικού ύφους, όπως ξαναέγραψα, αλλά επίσης όπως ξαναέγραψα, δεν είναι το μοναδικό δομικό στοιχείο του πατριαρχικού ύφους). Μιλάω γενικά. Το ύφος του Ιακώβου Ναυπλιώτου είναι κάτι το ασύλληπτον και αμίμητον. Δεν θα μπορέσει ποτέ κανείς να το αναπαράξει. Τέλος.
Ὅλα τὰ μειονεκτήματα τοῦ ἑλλαδικοῦ κλάδου τοῦ Γένους μας, γιγαντωμένα τὰ τελευταία χρόνια ἀπὸ ποικίλους «μεσσίες» καὶ ἐθελοτυφλοῦντα λαό, μεταφέρονται ραγδαία καὶ στὴν Πόλη, ὅπου οἱ τελευταῖοι Ρωμιοί.
Τον Μεσσία πρώτος αναγνώρισε ο Τίμιος Πρόδρομος και Βαπτιστής Ιωάννης και τον υπέδειξε σε δύο από τους μαθητές του, που αποφάσισαν τελικά να ακολουθήσουν τον Κύριο. Οι δύο αυτοί μαθητές του Βαπτιστού ακολουθούν τον Κύριο, τον αναγνωρίζουν ως Διδάσκαλο και όταν ο ίδιος ο Κύριος τους καλεί να τον ακολουθήσουν τον αναγνωρίζουν και ως Μεσσία και το ομολογούν: Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν!
Τώρα, τι λες εσύ για μεσσίες, δεν ξέρω.
Συνέχισε πάντως να εξηγείς σχετικά, μήπως καταλάβουμε κι εμείς ποιον εννοείς σήμερα μεσσία...