neoklis
Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
Επειδή ζητήθηκαν. Από τη Θεία Λειτουργία του Χαρίλαου Ταλιαδώρου. Στο ίδιο θέμα και ηχητικό από τον άρχοντα.
Στή νέα ἔκδοση τῆς Ἀ. Δ. ὑπάρχουν αὐτά τά λειτουργικά (σ. 318) καί τό ἐν συνεχείᾳ Ἄξιόν ἐστιν Κ. Ψάχου κατ᾿ ἀπόδοσιν Κων. Πρίγγου (σ. 322).Τα συγκεκριμένα λειτουργικά είναι του ανεπανάληπτου Άρχοντα Κ.Πρίγγου και το Άξιον εστίν του Κ.Ψάχου σε εκτέλεση Κ.Πρίγγου.
... Οι Θεσσαλονικείς δεν τα εκδίδουν τυχαία ανωνύμως.. Ας διορθωθεί ο τίτλος του θέματος.
Ψάχνοντας στα βιβλία για να απαντήσω, δεν είδα νωρίτερα το μήνυμά σου αυτό. Ο Πρίγγος όντως χρησιμοποιούσε συνθέσεις των πάντων χωρίς αναφορά στο όνομά τους (πχ το «Άξιον εστίν» σε σπάθιο και τα «Κυριε ελέησον» σε παθητικό κλπ δεν είναι δικά του). Οι Θεσσαλονικείς, όμως, τα απέδιδαν σε αυτόν από άγνοια και τα τύπωσαν με το όνομά του. Εδώ βέβαια έχουμε αναφορά και του αυθεντικού συνθέτη για το «Άξιον εστίν». Ο Πολίτης είχε στη συλλογή που εκδόθηκε μόνο μέλη από χειρόγραφα του Πρίγγου και όχι καταγραφές τρίτων. Το δίλημμα μέχρι τώρα ήτανε αν πρόκειται για σύνθεση του Πρίγγου ή του Ταλιαδώρου και νομίζω πως με την έκδοση του Δεβρελή αποδείχτηκε ότι ο δεύτερος τα πήρε απ' τον πρώτο και απλώς τα εξέδωσε. Μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, συνεπώς, δεν είναι επισφαλές να πιστεύουμε πως ανήκουν στον Πρίγγο, άλλωστε πολλά μαθήματα δημιούργησε τα χρόνια εκείνα που αργότερα εγκατέλειψε (πχ Λειτουργικά σε α' παθητικό ή σε βαρύ πεστεγκιάρ) και πολλά μαθήματα παρέθεσε ο Ταλιαδώρος κατ' επεξεργασίαν του Πρίγγου χωρίς την αναφορά του ονόματός του (πχ το «Γεύσασθε», που το αντέγραψε πιστά από χειρόγραφο για εμφάνιση του χορού του Δαμασκηνού υπό τον Πρίγγο στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης).Ο Παπανδρέου αναπαράγει το Άξιον εστίν (Κ. Ψάχου, εκτέλεσις Κ. Πρίγγου) και μόνον, από την Επίτομο Λειτουργία του Χ. Ταλιαδώρου. Η έκδοση Δεβρελή παραδίδει τα Λειτουργικά σε προγενέστερη του Ταλιαδώρου μορφή, αλλά εκλαμβάνει αδιακρίτως όλα τα περιληφθέντα μαθήματα ως συνθέσεις Πρίγγου (συμπεριλαμβανομένου του Άξιον εστίν του Κ. Ψάχου, όπως και του αντίστοιχου του Τρ. Γεωργιάδου σε χιτζασκιάρ). Προφανώς γιατί ο Αθ. Πολίτης τα (πρωτο)άκουσε από τον Πρίγγο, ο οποίος όμως δεν "σέρβιρε" μόνο δικές του συνθέσεις...
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
...
Η έκδοση του Δεβρελή, που για εμένα είναι η πιο αξιόπιστη από τις τρεις Λειτουργίες του Πρίγγου, είναι η μόνη που έχει τα Λειτουργικά του θέματος αυτού, χωρίς τα «Κύριε ελέησον», με μικρές διαφορές στην ορθογραφία (που δεν αποκλείεται να οφείλονται στο Δεβρελή) και κάποιες λίγες διαφορές στις αναλύσεις, που μαρτυρούν διαφορετική προέλευση (ή επεξεργασία του Ταλιαδώρου στο μέλος), όπως για παράδειγμα μια τετράφωνη ανάβαση και πτώση στην κατάληξη του «Άξιον εστίν». Το τελευταίο δεν αποδίδεται στον Ψάχο στην έκδοση αυτή, δεν αναφέρεται δηλαδή άλλο όνομα συνθέτη. Συνεπώς, μπορούμε ελεύθερα να αποδώσουμε τα προ του «Άξιον εστίν» Λειτουργικά στον Πρίγγο (μέχρι τουλάχιστον να αποδειχθεί ότι δεν ανήκουν σε κάποιον παλαιότερο, αφού ο Πρίγγος σερβίριζε πολλά παλαιά μέλη χωρίς αναφορά στο συνθέτη τους) και να συνεχίσουμε την αναζήτηση του πρωτοτύπου «Άξιον εστίν» του Ψάχου...
... Ο Πρίγγος όντως χρησιμοποιούσε συνθέσεις των πάντων χωρίς αναφορά στο όνομά τους (πχ το «Άξιον εστίν» σε σπάθιο και τα «Κυριε ελέησον» σε παθητικό κλπ δεν είναι δικά του). Οι Θεσσαλονικείς, όμως, τα απέδιδαν σε αυτόν από άγνοια και τα τύπωσαν με το όνομά του. Εδώ βέβαια έχουμε αναφορά και του αυθεντικού συνθέτη για το «Άξιον εστίν». Ο Πολίτης είχε στη συλλογή που εκδόθηκε μόνο μέλη από χειρόγραφα του Πρίγγου και όχι καταγραφές τρίτων. ...
... Η έκδοση Δεβρελή παραδίδει τα Λειτουργικά σε προγενέστερη του Ταλιαδώρου μορφή, αλλά εκλαμβάνει αδιακρίτως όλα τα περιληφθέντα μαθήματα ως συνθέσεις Πρίγγου (συμπεριλαμβανομένου του Άξιον εστίν του Κ. Ψάχου, όπως και του αντίστοιχου του Τρ. Γεωργιάδου σε χιτζασκιάρ). Προφανώς γιατί ο Αθ. Πολίτης τα (πρωτο)άκουσε από τον Πρίγγο, ο οποίος όμως δεν "σέρβιρε" μόνο δικές του συνθέσεις...
Το «σφάλμα» την προηγούμενη φορά ξεκίνησε από το ότι μου είπε ο Δεβρελής ότι το μάθημα το είχε από την εμφάνιση και το έβαλε αυτούσιο. Τώρα, αν το είχε και ο Πολίτης στη συλλογή του, δε σημαίνει κάτι...Γιάννη,
άλλο μέλη από χφφ Πρίγγου κι άλλο μελοποιήσεις Πρίγγου! Είναι κρίμα η προσωπική σου σχέση με τον σεβαστό κ. Δεβρελή (ο οποίος, προς τιμήν του, εξέδωσε πιστά τη συλλογή Πολίτη) να σε οδηγεί για δεύτερη φορά (σε λίγες μέρες) σε σφάλματα λογικής και σε υποκειμενικά, απλουστευτικά και στρεβλά συμπεράσματα. Πρέπει να το προσέξεις αυτό, και στο λέω γιατί σε εκτιμώ.
Μην υπογραμμίζεις μόνο το πρώτο μέρος, αναφέρω σαφώς ότι μπορεί να είναι άλλου! Το «ελεύθερα» το έγραψα γιατίΣυνεπώς, μπορούμε ελεύθερα να αποδώσουμε τα προ του «Άξιον εστίν» Λειτουργικά στον Πρίγγο (μέχρι τουλάχιστον να αποδειχθεί ότι δεν ανήκουν σε κάποιον παλαιότερο, αφού ο Πρίγγος σερβίριζε πολλά παλαιά μέλη χωρίς αναφορά στο συνθέτη τους)
Συνεπώς, δεν μπορείς να με μέμφεσαι για «σφάλματα λογικής και υποκειμενικά, απλουστευτικά και στρεβλά συμπεράσματα» για πράγματα που έχω διασφαλίσει από την αρχή. Το ότι ο Πρίγγος είχε συνθετική δραστηριότητα είναι αποδεδειγμένο, ομοίως και το ότι παρουσίαζε μαθήματα τρίτων ανωνύμως. Υπόδειξέ μου παλαιότερο συνθέτη και θα το αποδεχτώ, δεν έχω πρόβλημα. Μέχρι τότε, όμως, μπορούμε να θεωρούμε ότι είναι δικά του, αφού είναι ο παλαιότερος στον οποίο αποδίδονται.Το δίλημμα μέχρι τώρα ήτανε αν πρόκειται για σύνθεση του Πρίγγου ή του Ταλιαδώρου
Το «σφάλμα» την προηγούμενη φορά ξεκίνησε από το ότι μου είπε ο Δεβρελής ότι το μάθημα το είχε από την εμφάνιση και το έβαλε αυτούσιο. Τώρα, αν το είχε και ο Πολίτης στη συλλογή του, δε σημαίνει κάτι...
Η έκδοση του Δεβρελή για εμένα είναι η πιο αξιόπιστη από τις τρεις Λειτουργίες του Πρίγγου γιατί προέρχεται από γνήσια χειρόγραφά του και όχι από αμφίβολες και αδιευκρύνιστες πηγές. Για το έργο του Παπνδρέου, άλλωστε, πολλοί θιασώτες του Πρίγγου είχαν τις επιφυλάξεις τους.
Μην υπογραμμίζεις μόνο το πρώτο μέρος, αναφέρω σαφώς ότι μπορεί να είναι άλλου! Το «ελεύθερα» το έγραψα γιατίΤο δίλημμα μέχρι τώρα ήτανε αν πρόκειται για σύνθεση του Πρίγγου ή του Ταλιαδώρου
Συνεπώς, δεν μπορείς να με μέμφεσαι για «σφάλματα λογικής και υποκειμενικά, απλουστευτικά και στρεβλά συμπεράσματα» για πράγματα που έχω διασφαλίσει από την αρχή. Το ότι ο Πρίγγος είχε συνθετική δραστηριότητα είναι αποδεδειγμένο, ομοίως και το ότι παρουσίαζε μαθήματα τρίτων ανωνύμως. Υπόδειξέ μου παλαιότερο συνθέτη και θα το αποδεχτώ, δεν έχω πρόβλημα. Μέχρι τότε, όμως, μπορούμε να θεωρούμε ότι είναι δικά του, αφού είναι ο παλαιότερος στον οποίο αποδίδονται.
Συνεχίζεις εδώ κουβέντα άλλου θέματος και επιμένεις σε πράγματα που ξέρω άμεσα από τον ίδιο τον εκδότη. Μου είπε πως έβαλε το κείμενο απαράλλακτο όπως το ψάλανε. Είσαι εσύ σε θέση να γνωρίζεις αν έψαλαν από το ίδιο πολυγραφημένο κείμενο της Πόλης και όχι από αντίγραφό του; Ή ότι δεν κράτησε από τότε το κείμενο ο Δεβρελής στο αρχείο του; Τι νομίζεις, ότι περίμενε τον Πολίτη για να πρωτοδεί μαθήματα του Πρίγγου;Όχι, φταίει ο δαίμων του..πολύγραφου, που αντί για Σωματείο Ιεροψαλτών Θεσσαλονίκης έγραψε Σύνδεσμος Μουσικοφίλων Πέραν..
Ξαναδιάβασε τα κείμενά του στη Λειτουργία. Αναφέρει κάπου ότι έχει πολλά ανέκδοτα μαθήματα του Πρίγγου που περιμένει χορηγό για να τα εκδώσει. Η Θεσσαλονίκη έβριθε μαθημάτων του Πρίγγου και ο Δεβρελής, που ήταν μερακλής, είχε κάνει καλή συλλογή που παραμένει ανέκδοτη. Αντίθετα με αυτό που υποννοείς, τα μαθήματα του Πολίτη του πρωτοδόθηκαν μετά το θάνατό του, στο τετράδιο που είχε ετοιμάσει ο ίδιος για να τα εκδώσει. Ο Πολίτης όσο ζούσε τα κρατούσε ζηλότυπα για τον εαυτό του και μόλις στα τελευταία του αποφάσισε την έκδοση και άρχισε να κάνει τη συλλογή.Σοβαρά τώρα, ο Δεβρελής ό,τι (γνήσιο) μάθημα είχε του Πρίγγου το εξέδωσε στο Μονωδικόν του. Π.χ. το Δύναμις Τον Σταυρόν σου (προσαρμογή Γ. Κρητός), το Χερουβικό σε πλ. δ΄ και το χορωδιακό Αινείτε σε α΄ ταυτίζονται με αυτά της συλλογής Πολίτη. Τυχαίο; Δε νομίζω.. :wink:
Δεν ξέρω, εσύ θα μου πεις. Ένας κατ' οίκον μαθητής του Πρίγγου με χειρόγραφα του ιδίου από τη δεκαετία του '30 θα μπορούσε να ξεγελαστεί από μια έκδοση κατά 30 χρόνια μετά και να θεωρήσει ότι τα μαθήματα ανήκουν στο δάσκαλό του; Άσε την παράλειψη της πατρότητας στα «Άξιον εστίν», ίσα ίσα που ενισχύει το ότι ο Πρίγγος είναι η πηγή του. Σου το ξαναείπα, ο Ταλιαδώρος έχει και άλλα μαθήματα του Πρίγγου απαράλλακτα κατά τη δική του ομολογία (αλλά και όπως αποδεικνύεται με αντιπαραβολή με άλλες πηγές), που, όμως, αν κοιτάξουμε στο βιβλίο του, ίσως από απροσεξία, δε γίνεται καν μνεία. Με την ίδια ακριβώς λογική, αν είχε αμφιβολίες, δε θα απέδιδε τα Πατριαρχικά Λειτουργικά στον Πρίγγο, κάτι που δεν έσβησε σε καμία μεταγενέστερη έκδοση του έργου του.Δηλαδή ο Ταλιαδώρος που το 1964 εκδίδει τα συγκεκριμένα Λειτουργικά ανωνύμως και ως Ψάχου το Άξιον εστί είναι αναξιόπιστος, ενώ η έκδοση Δεβρελή που παραδίδει και τα δύο ως Πρίγγου είναι "η πιο αξιόπιστη"; Μάλιστα..
Δημήτρη, ψάξε καλύτερα πριν τοποθετηθείς. Άλλο πράγμα το Μονωδικόν, που εν προκειμένω για τα Λειτουργικά που λες γράφει πάνω σαφέστατα «προσαρμογή του εκδότου» (τουλάχιστον μέχρι και το «Αγαπήσω σε» μετά από το οποίο μπαίνει το όνομα του Πρίγγου), και άλλο η Λειτουργία του Πρίγγου που εκδόθηκε ως πιστό αντίγραφο της συλλογής του Πολίτη.Επίσης, το ότι οι πάντες παραθέτουν τα γνωστά Λειτουργικά του Πρίγγου σε πλ. δ΄ χρωματικό χωρίς Αγαπήσω σε από τον ίδιο, σημαίνει ότι είναι αναξιόπιστοι γιατί η έκδοση Δεβρελή (σ. 192, σε αντίθεση με το Μονωδικόν, σ. 168) περιλαμβάνει μια απομίμηση του Πατέρα Υιόν; Μάλιστα..
Ειρωνεύεσαι συνεχώς χωρίς να καταλαβαίνεις καν τι λέω. Όταν βλέπεις κάτι ανωνύμως σε ένα βιβλίο συγχρόνων συνήθως υποννοείται πως πρόκειται για σύνθεση του εκδότου. Συνεπώς, η μη αναγραφή του ονόματος του Πρίγγου ή «ανωνύμου» κλπ εκεί παραπέμπει. Με την παράθεση της μελοποιήσεως αυτής από τη συλλογή του Πολίτη μετατίθεται η πατρότητα στον Πρίγγο. Μπορεί να είναι οποιουδήποτε άλλου αλλά, τόσο ο Πολίτης όσο και ο Ταλιαδώρος, προφανώς τα πήραν από τον Πρίγγο, με τον οποίο σχετίζονταν αμφότεροι. Το ενδεχόμενο να πρόκειται για σύνθεση τρίτου παίζει με όλες ανεξαιρέτως τις συνθέσεις του Πρίγγου, αλλά μέχρι να αποδειχθεί κάτι τέτοιο, δεν είναι λάθος να τα αποδίδουμε σε αυτόν, αφού ξέρουμε σίγουρα ότι απ' αυτόν διαδόθηκαν και αγνοούμε (μέχρι να βρεθεί κάτι άλλο) την ύπαρξή τους μέχρι τότε.Αν όντως μπήκες σε τέτοιο δίλημμα, τότε χρειάζεσαι επειγόντως διάλειμμα.
Εσύ δηλαδή ένα τέτοιο σχόλιο, διανθισμένο με τόσους βαρείς χαρακτηρισμούς, θα το εξελάμβανες απλώς ως καλοπροαίρετη συμβουλή; Μην τρελλαθούμε! Έρευνα κάνουμε όλοι, αλλά πρέπει να έχουμε ανοιχτά τα αυτιά μας και στις πηγές, τη στιγμή που υπάρχει ακόμα πρόσβαση σε αυτές, και να μην τις απορρίπτουμε προτάσσοντας τα δικά μας δευτερογενή συμπεράσματα.Αν το εξέλαβες ως μομφή, το παίρνω πίσω. Απλά σου επέστησα την προσοχή, γιατί πιστεύω ακράδαντα πως δεν είσαι (ούτε θα ήθελα ποτέ να γίνεις) ένας από τους 45 Γιάννηδες.
Συνεχίζεις εδώ κουβέντα άλλου θέματος και επιμένεις σε πράγματα που ξέρω άμεσα από τον ίδιο τον εκδότη. Μου είπε πως έβαλε το κείμενο απαράλλακτο όπως το ψάλανε. Είσαι εσύ σε θέση να γνωρίζεις αν έψαλαν από το ίδιο πολυγραφημένο κείμενο της Πόλης και όχι από αντίγραφό του; Ή ότι δεν κράτησε από τότε το κείμενο ο Δεβρελής στο αρχείο του; Τι νομίζεις, ότι περίμενε τον Πολίτη για να πρωτοδεί μαθήματα του Πρίγγου;
Ξαναδιάβασε τα κείμενά του στη Λειτουργία. Αναφέρει κάπου ότι έχει πολλά ανέκδοτα μαθήματα του Πρίγγου που περιμένει χορηγό για να τα εκδώσει. Η Θεσσαλονίκη έβριθε μαθημάτων του Πρίγγου και ο Δεβρελής, που ήταν μερακλής, είχε κάνει καλή συλλογή που παραμένει ανέκδοτη. Αντίθετα με αυτό που υποννοείς, τα μαθήματα του Πολίτη του πρωτοδόθηκαν μετά το θάνατό του, στο τετράδιο που είχε ετοιμάσει ο ίδιος για να τα εκδώσει. Ο Πολίτης όσο ζούσε τα κρατούσε ζηλότυπα για τον εαυτό του και μόλις στα τελευταία του αποφάσισε την έκδοση και άρχισε να κάνει τη συλλογή.
Δεν ξέρω, εσύ θα μου πεις. Ένας κατ' οίκον μαθητής του Πρίγγου με χειρόγραφα του ιδίου από τη δεκαετία του '30 θα μπορούσε να ξεγελαστεί από μια έκδοση κατά 30 χρόνια μετά και να θεωρήσει ότι τα μαθήματα ανήκουν στο δάσκαλό του; Άσε την παράλειψη της πατρότητας στα «Άξιον εστίν», ίσα ίσα που ενισχύει το ότι ο Πρίγγος είναι η πηγή του. Σου το ξαναείπα, ο Ταλιαδώρος έχει και άλλα μαθήματα του Πρίγγου απαράλλακτα κατά τη δική του ομολογία (αλλά και όπως αποδεικνύεται με αντιπαραβολή με άλλες πηγές), που, όμως, αν κοιτάξουμε στο βιβλίο του, ίσως από απροσεξία, δε γίνεται καν μνεία. Με την ίδια ακριβώς λογική, αν είχε αμφιβολίες, δε θα απέδιδε τα Πατριαρχικά Λειτουργικά στον Πρίγγο, κάτι που δεν έσβησε σε καμία μεταγενέστερη έκδοση του έργου του.
Δημήτρη, ψάξε καλύτερα πριν τοποθετηθείς. Άλλο πράγμα το Μονωδικόν, που εν προκειμένω για τα Λειτουργικά που λες γράφει πάνω σαφέστατα «προσαρμογή του εκδότου» (τουλάχιστον μέχρι και το «Αγαπήσω σε» μετά από το οποίο μπαίνει το όνομα του Πρίγγου), και άλλο η Λειτουργία του Πρίγγου που εκδόθηκε ως πιστό αντίγραφο της συλλογής του Πολίτη.
Ειρωνεύεσαι συνεχώς χωρίς να καταλαβαίνεις καν τι λέω. Όταν βλέπεις κάτι ανωνύμως σε ένα βιβλίο συγχρόνων συνήθως υποννοείται πως πρόκειται για σύνθεση του εκδότου. Συνεπώς, η μη αναγραφή του ονόματος του Πρίγγου ή «ανωνύμου» κλπ εκεί παραπέμπει. Με την παράθεση της μελοποιήσεως αυτής από τη συλλογή του Πολίτη μετατίθεται η πατρότητα στον Πρίγγο. Μπορεί να είναι οποιουδήποτε άλλου αλλά, τόσο ο Πολίτης όσο και ο Ταλιαδώρος, προφανώς τα πήραν από τον Πρίγγο, με τον οποίο σχετίζονταν αμφότεροι. Το ενδεχόμενο να πρόκειται για σύνθεση τρίτου παίζει με όλες ανεξαιρέτως τις συνθέσεις του Πρίγγου, αλλά μέχρι να αποδειχθεί κάτι τέτοιο, δεν είναι λάθος να τα αποδίδουμε σε αυτόν, αφού ξέρουμε σίγουρα ότι απ' αυτόν διαδόθηκαν και αγνοούμε (μέχρι να βρεθεί κάτι άλλο) την ύπαρξή τους μέχρι τότε.
Εσύ δηλαδή ένα τέτοιο σχόλιο, διανθισμένο με τόσους βαρείς χαρακτηρισμούς, θα το εξελάμβανες απλώς ως καλοπροαίρετη συμβουλή; Μην τρελλαθούμε! Έρευνα κάνουμε όλοι, αλλά πρέπει να έχουμε ανοιχτά τα αυτιά μας και στις πηγές, τη στιγμή που υπάρχει ακόμα πρόσβαση σε αυτές, και να μην τις απορρίπτουμε προτάσσοντας τα δικά μας δευτερογενή συμπεράσματα.
Ο Πολίτης όσο ζούσε τα κρατούσε ζηλότυπα για τον εαυτό του και μόλις στα τελευταία του αποφάσισε την έκδοση και άρχισε να κάνει τη συλλογή.
Δεν είναι απόλυτα ακριβές αυτό. Ήθελε να τα εκδόσει και το συζητήσαμε πολλές φορές. Απλά, για λόγους δικούς μου, δίσταζα να το αναλάβω. Μπράβο στον μουσικολογιώτατο κ. Αστ. Δεβρελή που το έκανε. Το αρχείο Πολίτη από όπου προήλθαν αυτά τα (αργότερα καθαρογραμμένα) μέλη, έχει κατατεθεί ήδη σε δημόσιο ίδρυμα με ημέτερη πρωτοβουλία, και σχεδιάζεται πλήρης καταλογογράφησή του.
Αφού βγήκα και πορωμένος και αιρετικός, δε χρειάζεται να συνεχίσω την αντιπαράθεση, πάει πολύ...Όταν αποπωρωθείς με τον Δεβρελή, τα ξαναλέμε...
Αυτό που είπα προηγουμένως έχει πάλι ως πηγή τον κ. Δεβρελή. Με τον Πολίτη ήταν παιδικοί φίλοι. Εντούτοις, όσες φορές τον παρακάλεσε να του δώσει κάποιο μάθημα του Πρίγγου, εκείνος ανταποκρινόταν με τα πλέον διαδεδομένα μέλη του, κυρίως τα Λειτουργικά του, και δεν έδινε τίποτα από Χερουβικά κλπ, τα οποία μπορεί να έφερε στο αναλόγιο για να τα ψάλλει ο ίδιος, όμως δεν τα δάνειζε για αντιγραφή ούτε τα αντέγραφε ο ίδιος. Η έκδοση υπήρχε στο νου αμφοτέρων. Ο Δεβρελής του πρότεινε να τα βγάλουν πριν αρχίσει το Πηδάλιον, εντούτοις εκείνος αρνήθηκε επιθυμώντας να τα βγάλει ο μόνος του. Έτσι, το υλικό ήρθε στα χέρια του Δεβρελή μόνον όταν του ανατέθηκε η έκδοσή του.Δεν είναι απόλυτα ακριβές αυτό. Ήθελε να τα εκδόσει και το συζητήσαμε πολλές φορές. Απλά, για λόγους δικούς μου, δίσταζα να το αναλάβω. Μπράβο στον μουσικολογιώτατο κ. Αστ. Δεβρελή που το έκανε. Το αρχείο Πολίτη από όπου προήλθαν αυτά τα (αργότερα καθαρογραμμένα) μέλη, έχει κατατεθεί ήδη σε δημόσιο ίδρυμα με ημέτερη πρωτοβουλία, και σχεδιάζεται πλήρης καταλογογράφησή του.
Αφού βγήκα και πορωμένος και αιρετικός, δε χρειάζεται να συνεχίσω την αντιπαράθεση, πάει πολύ...
Ο λόγος που γράφω το παρόν είναι για να απαντήσω στον κ. Γιαννόπουλο.
Αυτό που είπα προηγουμένως έχει πάλι ως πηγή τον κ. Δεβρελή. Με τον Πολίτη ήταν παιδικοί φίλοι. Εντούτοις, όσες φορές τον παρακάλεσε να του δώσει κάποιο μάθημα του Πρίγγου, εκείνος ανταποκρινόταν με τα πλέον διαδεδομένα μέλη του, κυρίως τα Λειτουργικά του, και δεν έδινε τίποτα από Χερουβικά κλπ, τα οποία μπορεί να έφερε στο αναλόγιο για να τα ψάλλει ο ίδιος, όμως δεν τα δάνειζε για αντιγραφή ούτε τα αντέγραφε ο ίδιος. Η έκδοση υπήρχε στο νου αμφοτέρων. Ο Δεβρελής του πρότεινε να τα βγάλουν πριν αρχίσει το Πηδάλιον, εντούτοις εκείνος αρνήθηκε επιθυμώντας να τα βγάλει ο μόνος του. Έτσι, το υλικό ήρθε στα χέρια του Δεβρελή μόνον όταν του ανατέθηκε η έκδοσή του.
Σχετικά με την πληροφόρηση που μας δίνετε, είναι πολύ ενδιαφέρουσα! Να αναμένουμε ίσως και κάποια Διαδικτυακή ανάρτηση του υλικού αυτού;