Αγόρασα εχθές το εν θέματι βιβλίο. Ανάμεικτες εντυπώσεις. Από τη μια μεριά, πολύ πλούσια ύλη, με μαθήματα που δεν περιέχονταν στην πρώτη έκδοση του βιβλίου αυτού.
Από την άλλη μεριά, υπάρχουν πολλά στοιχεία που ενισχύουν τη γνώμη μου, που διαμορφώθηκε από τις προηγούμενες εκδόσεις έργων του Κωνσταντίνου Πρίγγου από τον κ. Κωνσταντίνου, πως θα έπρεπε να αναλάβει την επιμέλεια κάποιος που να εμφορείται την Πατριαρχική παράδοση και να ψάλλει έργα του Πρίγγου και μαθητών του ώστε να γνωρίζει, εκτός του τι υπάρχει, και ποια σημασία έχουν κάποια σημάδια που θεώρησε περιττά και απάλειψε.
Ας αρχίσω, όμως, να γράφω τις πρώτες μου εντυπώσεις αναλυτικά. Κατ' αρχάς, λοιπόν, πολύ σημαντική μου φάνηκε η απαλειφή των έργων τρίτων, που γέμιζαν ανώφελα το δίτομο έργο του Παπανδρέου. Αντ' αυτών, εντάχθηκαν στο σώμα του βιβλίου μαθήματα που εξέδοσε ο Νικολαΐδης και έλλειπαν από την προηγούμενη έκδοση. Πολυάριθμα Χερουβικά βλέπει κανείς στο κύριο σώμα του βιβλίου. Απορίας άξιο είναι το γεγονός ότι τα πλείστα των παρατιθεμένων από τον Παπανδρέου εξοβελίστηκαν στο παράρτημα. Ακόμη, αρκετά Χερουβικά απομαγνητοφωνήθηκαν και περιέχονται στα CD που συνοδεύουν το βιβλίο. Βέβαια, υπάρχουν και άλλες ηχογραφήσεις Χερουβικών που δεν ξέρω αν ελήφθησαν υπόψιν των εκδοτών, και αναφέρομαι στις εγγραφες του Πρίγγου στον Ευαγγελισμό, όπου ψάλλει γραμμές των χερουβικών των ήχων γ', πλ. α' και πλ. β'. Ακόμη, υπάρχουν και χειρόγραφα καταγραφών (ή αντιγραφών) που έχω υπόψη μου και το μέλος τους δεν περιέχεται στον τόμο αυτό.
Σχετικά με τα Λειτουργικά, θα ήταν πιστεύω πολύ πιο μεγάλη διευκόλυνση το να αναγράφονται οι γνωστές τους ονομασίες (πχ. Πατριαρχικά, Σπάθιον μέλος, Κιουρδί κλπ για τον πλ. α') προκειμένου να υπάρχει διευκόλυνση στην αναζήτηση. Μόνο που τα καλούμενα από τον Ταλιαδώρο «ανέκδοτα» στη σελίδα 192 της ε' εκδόσεως της Λειτουργίας του, που περιλαμβάνει και ο Παϊκόπουλος στη Λειτουργία του, εξακολουθούν να είναι ανέκδοτα στη Λειτουργία του Πρίγγου.
Ακόμη, στα πλείστα των Κοινωνικών ορθώς δεν περιέχονται τα κρατήματα, σύμφωνα και με την πατριαρχική εγκύκλιο. Παρέμειναν μόνο στα Κοινωνικά της εβδομάδος (σειρά Πέτρου Πελοποννησίου), αν και σε αυτά ο Πρωγάκης δεν τα παραθέτει. Δεν ξέρω πώς κρίθηκε σκόπιμη η παράθεσή τους.
Έψαχνα να βρω το Κοινωνικό «Ποτήριον» που αποδίδεται στον Πρίγγο και συμπεριλαμβάνεται στις Λειτουργίες του Χρυσάνθου Θεοδοσοπούλου και Δημοσθένους Παϊκοπούλου. Ομοίως το ίδιο Κοινωνικό σε αργότερο μέλος, όπως το έψαλλε ο Πρίγγος με τον Σύνδεσμο Μουσικοφίλων και περιέχεται στα χειρόγραφα του Ανδρέου Πετροχείλου. Δυστυχώς, κανένα απ' αυτά δεν είχε υπόψη του ο εκδότης, καίτοι συνεργάστηκε με τον Ταλιαδώρο, ο οποίος παραθέτει αρκετά διασκευασμένο το πρώτο από αυτά στη δική του Λειτουργία.
Επίσης, δεν μπορώ να καταλάβω τη χρηστική αξία των τριών παραθέσεων του «Δύναμις» του Κρητός και του «Όσοι εις Χριστόν», των δύο παραθέσων των «Δύναμις» του Κορώνη κλπ. Το άκουσμα είναι για να μας διδάξει την εκτέλεση, όχι για να μας δεσμεύει στην αναλυτική εκτέλεση που απομαγνητοφωνείται.
Απορώ για τις παρεμβάσεις στα κείμενα των μελών, και δεν εννοώ τις ορθογραφικές διορθώσεις. Τα Λειτουργικά έχουν κάποιες διαφορές σε σχέση με τις παραθέσεις του Παπανδρέου. Ενδεχομένως να βρέθηκαν χειρόγραφα του Πρίγγου και να χρησιμοποιήθηκαν αυτά ως βάση. Έβλεπα, όμως, το Κοινωνικό του α' στη σελίδα 387 και το συνέκρινα με το αντίστοιχο του Παπανδρέου (σελ. 174 του β' τόμου). Απόρησα γιατί να επεξεργαστεί η γραμμή των συνημμένων. Η παύση είναι κάτι το μιαρό, δε λέγεται; Η μουσική φράση που ακολουθεί την παύση πρέπει για κάποιο λόγο να τονιστεί στην πρώτη νότα της με 3 χρόνους; Εκτός και αν υπάρχει πάλι χειρόγραφο που να οδηγεί σε γνησιότερη αποτύπωση.
Εν κατακλείδι, περιμέναμε όλοι μια Λειτουργία απαλλαγμένη από τα σφάλματα του Παπανδρέου, που είναι οι άσκοπες επαναλήψεις-καταγραφές των ιδίων μελών, η παράθεση μαθημάτων τρίτων ώστε να αυξάνει ο όγκος, η απουσία γνωστών μελών του Πρίγγου κλπ και πήραμε κάτι παρόμοιο. Μακάρι κάποια στιγμή στο μέλλον να βγει κάτι γνησιότερο.
. 
