Αγαπητέ μου Φίλε γιατί απορείς ;;;; Εάν δεν το έχεις καταλάβει ακόμα, σε πληροφορώ ( μετά από 66 χρόνια πάνω στα Αναλόγια ) ότι η Τάξις των Ιερών Ακολουθιών, οδεύει και εκτελείται, ανάλογα με ποιό πόδι κατέβηκε ο εκάστοτε Προεστός από το κρεββάτι του.
Θα σας διηγηθώ κάποιο περιστατικό που μου συνέβει πρίν από αρκετά χρόνια με κάποιον πολύ γνωστό Μητροπολίτη, συγχωρεμένο τώρα.
Στις Εκφωνήσεις ( Υπέρ... κλπ ), όταν μνημονεύεται το όνομα του χοροστατούντος Αρχιερέα, οι Χοροί απαντούν χύμα με το Κύριε Ελέησον και στα Κύριε Επίβλεψον με το Αμήν. Ο εν λόγω λοιπόν Μητροπολίτης, ο οποίος να σημειωθεί ότι είχε περίεργες ιδέες για διάφορες στιγμές της Ακολουθίας και έφερνε σε δύσκολη θέση το Ιερατείο, όταν του έλεγα Κύριε Ελέησον με αγριοκοιτούσε. Το ίδιο έγινε και στο πρώτο Αμήν. Κατά την ώρα που από το Βήμα εψάλλετο το Άγιος Ισχυρός, ο Αριστερός μου έκανε νόημα να του πώ τι θα πεί. Εγώ του έδειξα με τα χέρια το Αμήν. Ο Δεσπότης με αγριοκοίταξε, ο Αριστερός είπε το Αμήν και ο Δεσπότης με κοίταξε με δολοφονική ματιά. Στο τρίτο του ξαναείπα Αμήν, οπότε γυρίζει και μου λέει εις επίκοον πάντων : Δεν γνωρίζετε Κε Πρωτοψάλτα, ότι σ' αυτές τις περιπτώσεις λέγεται το Εις πολλά έτη ;;;;;; Εγώ δεν τα σηκώνω κάτι τέτια εν ώρα διεξαγωγής οιασδήποτε Ακολουθίας. Δέχομαι και συζητώ οποιαδήποτε θέση και αν έχει ο εκάστοτε Προεστός, αλλά ΠΑΝΤΟΤΕ ή πρό της ενάρξεως μέσα στιο Ιερό ή μετά το πέρας στο Γραφείο. Εν ώρα Ακολουθίας, ΔΕΝ επιτρέπω σε ΚΑΝΕΝΑ να με προσβάλει μπροστά στο Εκκλησίασμα. Τραβάω λοιπόν κοντά μου το μικρόφωνο και του λέω : Εγώ Δεσπότη μου, γνωρίζω τη δουλειά μου και την εκτελώ σύμφωνα με την ισχύουσα Τάξη, την εγγεκριμένη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Άντε λοιπόν κι εσύ να μάθεις τη δική σου δουλειά καλά, γιατί μας έχεις πρήξει σήμερα με τις βλακείες σου και μετά να ξανάρθεις να χοροστήσεις σε οποιαδήποτε Ακολουθία. Πιστεύω ότι εκείνη την ώρα, μάλλον θα απέφυγε τυχαία το εγκεφαλικό. Έκανε σαν να του είχε έρθει ο τρούλλος στο κεφάλι. Κιτρίνισε, πρασίνισε, αλλά ευτυχώς βγήκαν κάτι χέρια από το Ιερό και τον τράβηξαν μέσα. Όταν τελειώσαμε και μπήκα στο Ιερό, γύρισε και με ρώτησε με απαξιωτικό τρόπο : Πώς σε λένε εσένα ;; Εγώ με πλατύ χαμόγελο, του απάντησα : Κάποτε Δεσπότη μου, θυμάμαι ότι κυκλοφορούσαν στο δρόμο Χωροφύλακες και αφού σε σταμάταγαν, έκαναν την ίδια ερώτηση : Πώς σε λένε εσένα; Από εκεί έμαθες κι εσύ τον τρόπο αυτό Δεσπότη μου ; Υπήρξες κι εσύ Χωροφύλακας ; Ή είναι κι αυτό μέρος της μαθητείας για να γίνεις Δεσπότης ; Ο Δεσπότης φαίνεται ότι συνήλθε μ' αυτά που του είπα και με ξαναρώτησε : Ωραία με συγχωρείται. Θα μου πείτε τώρα το όνομά σας ; Δεσπότη μου, σ' αυτό τον τόνο, μπορούμε να πούμε ότι θέλεις. Ονομάζομαι Δημήτριος Ιωαννίδης και είμαι Άρχων Πρωτοψάλτης της Αρχιεπισκοπής Κων/πόλεως. Τσιτώθηκε λιγάκι και μου απάντησε με τον πρώτο απαξιωτικό τρόπο του : Ά, γι' αυτό είσαστε τόσο χοντροκέφαλοι όλοι εσείς απο' κεί πάνω !!
Εγώ δεν το έβαλα κάτω και του είπα : Δεσπότη μου, πάλι λάθος είσαι. Μήπως θέλεις να πείς ότι εμείς από' κεί πάνω, είτε εξ ανάγκης είτε εκ πεποιθήσεως, αναγκαστήκαμε να μάθουμε τη δουλειά μας άριστα, αλλά ερχόμενοι εδώ, συναντήσαμε κάτι κουφιολεφαλάκηδες σαν και σένα και έχουμε βρεί το Διάολό μας ; Εκείνη τη στιγμή πετάχτηκε ένας παπαδάκος σφουγγοκολλάριος και μου είπε : Δεν ντρέπεστε να μιλάτε έτσι στο Σεβασμιώτατο; Κι εγώ γυρίζοντας πρός αυτόν : Εσύ παπαδάκο, κοίτα τη δουλειά σου και μην ανακατεύεσαι σε ξένα χωράφια, γιατί πέφτουν και αλατιές και υπάρχει κίνδυνος να φάς καμιά στον κώλο και να μην ξέρεις από που να φύγεις.
Και ξαναγυρίζοντας προς τον Δεσπότη : Μήπως λοιπόν Δεσπότη μου, ήθελες να πείς κάτι τέτιο και δεν ήξερες το πώς ; Ωραία και γιατί δεν λέτε Εις πολλά έτη; Δεσπότη μου, εγώ είμαι αγράμματος και όταν υπογράφω, βάζω βούλα με τον αντίχειρα. Θα ήθελα λοιπόν να που πείς, αλλά με απλά λόγια, στη μαλλιαρή όπως λένε, τί σημαίνει η ευχή του Κύριε επίβλεψον, για να το καταλάβω. Να, παρακαλάμε το Θεό, να ρίξει το βλέμα του στον κόσμα που έπλασε με το δεξί του χέρι. Μπράβο Δεσπότη μου. Κάτι τέτιο είχα καταλάβει κι εγώ, αλλά εδώ που κολλάει το Εις πολλά έτη ; Σε βάλαμε εσένα Δεσπότη μου να κάνεις την δέηση αυτή, γιατί υποτίθεται ότι εσύ έχεις μεγαλύτερη πρόσβαση σ' Εκείνον εκεί πάνω κι εμείς ό Λαός, με εμένα τον αντιπρόσωπό του πάνω στο Αναλόγιο, ευχόμαστε με το Αμήν, να γίνει αυτό που λές. Όταν θα καταφέρεις να κάνεις εσύ αυτή τη δουλειά που ζητάς απ' το Θεό, τότε θα σκεφτούμε εάν σου αξίζει και το Εις πολλά έτη. Εν τω μεταξύ, τον βλέπω και κοιτούσε πάνω από τον ώμο μου. Γυρίζω και βλέπω τον Προϊστάμενο του Ναού ( Χαλκίτη και μαθητή του Πρίγγου ), να έχει τον δείκτη του χεριού του στον κρόταφο και να χαμογελάει. Τι συμβαίνει παππούλη, τον ρωτάω. Μήπως υπάρχει καμιά βλάβη εκεί μέσα και προσπαθείς να την φτιάξεις με το δάκτυλο ; Όχι Δημήτρη, αλλά πρίν έρθείς μέσα, συνέστησα στο Δεσπότη να μην τα βάλει μαζί σου, αλλά δεν με άκουσε. Τώρα ας κάνει καλά.
Και ο Δεσπότης : Ναί μου είπε ο Πάτερ, ότι είστε Καθηγητής Τυπικού ή κάτι τέτιο : Δεσπότη μου, ο Παππούλης υπερβάλλει. Ουδέποτε υπήρξα Καθηγητής, αλλά ούτς και φιλοδοξώ να γίνω. Απλούστατα σε ηλικία 8 ετών, επειδή 'εκανα λάθος σε ένα Κοντάκιο Της Γ΄. Ώρας, έφαγα ένα χαστούκι από τον Πρωτοψάλτη Πατέρα μου και βρέθηκα μπρούμητα, έξω από τον Σωλέα. Από τότε, ότι έχει γραφτεί γύρω από το Τυπικό και την Τάξη των Ιερών Ακολουθιών, φρόντισα να το διαβάσω και να μάθω όχι μόνο την δική μου δουλειά, αλλά ακόμα και όλων των Βαθμών της Ιερωσύνης, Γνωρίζω τί πρέπει να πεί ο κάθε ένας από σας, πότε να το πεί, που πρέπει να σταθεί ανάλογα με τα πρασβεία της Ιερωσύνης του και από ποιά Πύλη του Ιερού, πρέπει να μπεί και να βγεί. Και ξέρεις κάτι Δεσπότη μου ; Όλα αυτά για να μην μπορεί να μου κάνει τον έξυπνο, κανένας ηλίθιος ή αδιάβαστος Προεστός μέσα σ' αυτό το χώρο. Μετά κάνοντας σχήμα, ρώτησα : Εάν δεν με θέλετε τίποτα άλλο, τα σέβη μου. Φεύγετε κι όλας; Καθείστε να πάρουμε καφέ. Εγώ γυρίζοντας, είδα τον Προϊστάμενο να χαμογελάει : Κάθησε Δημήτρη, μου λέει. Ο Δεσπότης θέλει να ακούσει κι άλλα.
Αυτά λοιπόν Φίλε μου και μην αναρωτιέσαι το πώς και το γιατί. Γενικά οι Προϊστάμενοι και ιδίως οι Αρχιερείς, ανάλογα με τα βίτσια τους, διεξάγουν όλες τις Ακολουθίες.