V_Zacharis
Παλαιό Μέλος
Ναι αλλά όχι ορθώς όπως επισημαίνει ο Φουντούλης.Επομένως, προφανώς αντικαθιστά το Κοινωνικό όταν ακολουθεί μνημόσυνο, αλλά όχι τις Κυριακές.
Ναι αλλά όχι ορθώς όπως επισημαίνει ο Φουντούλης.Επομένως, προφανώς αντικαθιστά το Κοινωνικό όταν ακολουθεί μνημόσυνο, αλλά όχι τις Κυριακές.
Καί πρίν, ἄν διαβάσεις τήν ἀπάντηση 214, τό ἴδιο ὑποστηρίζει. Σέ καμμία περίπτωση δέν προτρέπει τήν ψαλμωδία τοῦ Ἀμώμου στό Κοινωνικό ἐκτός Κυριακῶν. Ὑποστηρίζει τήν ψαλμωδία τοῦ Ἀμώμου καί στίς ἐπιμνημόσυνες ἀκολουθίες (ὡς ὀρθότερη διατήρηση ἐκ τῆς παλαιᾶς τάξεως), ἀλλά πρό τῶν εὐλογηταρίων.Σχετικά με τον Άμωμο, ο Φουντούλης στο απόσπασμα που μας παραθέσατε τονίζει ότι αναφέρεται σε Κυριακάτικες Λειτουργίες.
Τήν ἀτυχῆ πρόβλεψη αὐτή τήν ἔχουμε ἐπισημάνει ἐδῶ.στο βιβλιαράκι των μνημοσύνων τον προβλέπει η αναγραφόμενη τάξη.
Αγαπητέ Κώστα, σε άλλες Εκκλησίες λένε το αντίθετο, για μένα έχουν δίκιο και οι δύο περιπτώσεις. Όταν κάτι γίνεται κουραστικό, γίνεται από τον τρόπο που το λέμε εμείς, δεν είναι κουραστικό από μόνο του. Όταν αυτά τα μέλη λέγονται χωρίς ρυθμό και παλμό, όπως δηλαδή έχουμε μάθει (όχι από μήτρας, αλλά δυστυχώς από ακούσματα μεγάλων διδασκάλων) να λέγονται πολλά παπαδικά μέλη, είναι λογικό να αγανακτεί και ο κόσμος ακούγοντάς μας να "νιαουρίζουμε" ενώ εμείς θα θεωρούμε ότι αμανεδίζουμε καλύτερα κι από τον Ismail Coşar. Από την άλλη, αν το μέλος ειπωθεί σωστά (κυρίως όσον αφορά στη τήρηση του χρόνου) τότε όπως λες, το απολαμβάνει και το εκκλησίασμα. Σε αυτή την περίπτωση, φαίνεται και η ομορφιά των παλαιών (για άλλους βαρετών) μελών, αν και πιστεύω ότι αν το κοινωνικό έχει τον πρέποντα παλμό στην εκτέλεση, δεν έχει και τόση σημασία η επιλογή της σύνθεσης.Από τη μακρόχρονη εμπειρία μου, έχω παρατηρήσει ότι στον κόσμο αρέσει περισσότερο αυτό το αργό ααα,εεε με το τερερε στο τέλος παρά το αγνή παρθένε και οι πολυέλεοι... τους αρέσει πάρα πολύ και το προτιμούν. και αφού είναι και το σωστό τυπικά, άρα καλύτερα να λέμε αυτό!
Ἡ ὥρα τοῦ κοινωνικοῦ εἶναι ἡ ἱερότερη καὶ ἀποκλειστική. Εἰδικὰ ψάλλεται ὁ ψαλμὸς 33 στὸν ἦχο τῆς ἑβδομάδος μὲ ἐφύμνιον Ἀλληλούια ἤ καὶ ὁ ψαλμὸς στὸν ὁποῖο ἀνήκει τὸ κοινωνικὸν τῆς ἡμέρας (βλ. Ἀπόστολον) μὲ ἐφύμνιον τὸ κοινωνικὸν τῆς ἡμέρας ἤ ψάλλεται ἀργὸν τῆς παλαιᾶς παπαδικῆς Δόξα, καὶ νῦν Πληρωθήτω (Συμβολὴ τ. 12 σ. 31).
Καί πρίν, ἄν διαβάσεις τήν ἀπάντηση 214, τό ἴδιο ὑποστηρίζει. Σέ καμμία περίπτωση δέν προτρέπει τήν ψαλμωδία τοῦ Ἀμώμου στό Κοινωνικό ἐκτός Κυριακῶν. Ὑποστηρίζει τήν ψαλμωδία τοῦ Ἀμώμου καί στίς ἐπιμνημόσυνες ἀκολουθίες (ὡς ὀρθότερη διατήρηση ἐκ τῆς παλαιᾶς τάξεως), ἀλλά πρό τῶν εὐλογηταρίων.
Ἀγαπητέ Ἰωάννη,Αν είναι σε σελίδα που δεν παρατίθεται εδώ, θα σας παρακαλούσα να την ανεβάσετε. Αυτό που τον προβληματίζει, όμως, εδώ είναι η συσχέτιση των μνημοσύνων με την αναστάσιμη Κυριακάτικη Λειτουργία. Και από το ότι καταδεικνύει την ψαλμώδιση Αμώμου την ώρα του κοινωνικού τις Κυριακές, συνειρμικά σημαίνει πως δεν θεωρεί πως είναι λάθος οποιαδήποτε άλλη μέρα. Και στις σελίδες που με παραπέμψατε, δεν υπάρχει τεκμυρίωση, ή, τουλάχιστον, εγώ δεν είδα κάτι τέτοιο. Από τη στιγμή που οικονομείται να επισυνάπτεται το μνημόσυνο στη Λειτουργία, γιατί να θεωρείται εσφαλμένη η τάξη που εφαρμόζεται στο Πατριαρχείο και προβλέπεται από το εγκόλπιο της Αποστολικής Διακονίας;
Αγαπητέ Κώστα, σε άλλες Εκκλησίες λένε το αντίθετο, για μένα έχουν δίκιο και οι δύο περιπτώσεις. Όταν κάτι γίνεται κουραστικό, γίνεται από τον τρόπο που το λέμε εμείς, δεν είναι κουραστικό από μόνο του. Όταν αυτά τα μέλη λέγονται χωρίς ρυθμό και παλμό, όπως δηλαδή έχουμε μάθει (όχι από μήτρας, αλλά δυστυχώς από ακούσματα μεγάλων διδασκάλων) να λέγονται πολλά παπαδικά μέλη, είναι λογικό να αγανακτεί και ο κόσμος ακούγοντάς μας να "νιαουρίζουμε" ενώ εμείς θα θεωρούμε ότι αμανεδίζουμε καλύτερα κι από τον Ismail Coşar. Από την άλλη, αν το μέλος ειπωθεί σωστά (κυρίως όσον αφορά στη τήρηση του χρόνου) τότε όπως λες, το απολαμβάνει και το εκκλησίασμα. Σε αυτή την περίπτωση, φαίνεται και η ομορφιά των παλαιών (για άλλους βαρετών) μελών, αν και πιστεύω ότι αν το κοινωνικό έχει τον πρέποντα παλμό στην εκτέλεση, δεν έχει και τόση σημασία η επιλογή της σύνθεσης.
Συγγνώμη για το off topic και την αναφορά στο αισθητικό μέρος του πράγματος...
Θέλω απλώς να επισημάνω, επειδή πολλάκις έχει χρησιμοποιηθεί ως πεδίο σύγκρισης και αναλογίας, ότι το Χερουβικό καταλαμβάνει π.χ. στο Εγκόλπιο του Αναγνώστου 5+ γραμμές ενώ το Κοινωνικό 1+. Είναι φυσικό λοιπόν να υπάρχει διαφορά, εφόσον, στις μελοποιήσεις, το Κοινωνικό θα έπρεπε να καταλαμβάνει το πολύ μισή σελίδα, κατ' αναλογίαν με τα (σύντομα, τουλάχιστον) Χερουβικά.
Χωρίς, σε καμία περίπτωση, να αντιτίθεμαι στην ψαλμώδηση Κοινωνικών, απλώς επισημαίνω την διαφορά που πράγματι βγαίνει στην πράξη.
θα έπρεπε, όπως λες, να υπάρχει διαφορά στις μελοποιήσεις. Γιατί όμως δεν υπάρχει? Γιατί "είναι φυσικό"? κριτήριο είναι η έκταση του ύμνου? επίσης, μην ξεχνάς, ότι τα κοινωνικά συνοδεύονται κ από μεγαλύτερα κρατήματα.
Ο.Κ. Κανένα ἔργο δέν εἶναι τέλειο καί ὅλα κρίνονται. Τί νά ἀπαντήσουμε σ᾿ αὐτό; Ἄν μάθαμε κάτι καί τό ἀποδεχόμαστε, τό ἐφαρμόζουμε κατά τήν κρίση μας καί τή συμφωνία μέ τούς προεστῶτες τῆς εὐταξίας κάθε ναοῦ.Το θέμα όντως έχει εξαντληθεί και αν προσέξετε δεν αναφέρομαι στην ουσία του θέματος, -εξάλλου είναι πράγματα τα οποία αναφέρονται στα βιβλία του κ. Φουντούλη, για όσους τα έχουν διδαχθεί- άλλα διερωτώμαι το λόγο για τον οποίο εξακολουθεί να προτείνεται στο εγκόλπιο του αναγνώστου το 'του Δειπνου Σου' ως ύμνος ψαλλόμενος κατα τη διάρκεια της Θ. Κοινωνίας.
Σωστό αυτο που λέτε π. Μάξιμε και προς Θεού δεν ειχα προθεση να γίνω ''κριτης'' κανενός. Απλώς απορώ για ποιό λόγο δεν εχει ξεκαθαριστεί τη στιγμή που υπάρχουν καθηγητές Θεολογίας επι θεμάτων τυπικής διάταξης που εδω και χρόνια εχουν ασχοληθεί με τέτοια ζητήματα.Ο.Κ. Κανένα ἔργο δέν εἶναι τέλειο καί ὅλα κρίνονται. Τί νά ἀπαντήσουμε σ᾿ αὐτό;
Σωστό και αυτό. Ομως καλό (απαραίτητο κατ' εμέ) ειναι η εφαρμογή της σωστής τυπικής διάταξης -εν τω προκειμένω- να μην επαφίεται στη καλή ή μή διάθεση και γνώση ψαλτών και ιερέων αλλα να ειναι ρυθμισμένα άνωθεν.Ἄν μάθαμε κάτι καί τό ἀποδεχόμαστε, τό ἐφαρμόζουμε κατά τήν κρίση μας καί τή συμφωνία μέ τούς προεστῶτες τῆς εὐταξίας κάθε ναοῦ.
... αλλα να ειναι ρυθμισμένα άνωθεν.