Λυπάμαι κύριε Ιωάννη Λιάκο που δεν έγινα κατανοητός από εσάς.Αυτό φαίνεται από την ευγενική μεν, αλλά υποτιμητική συμπεριφορά σας ως πρός αυτούς, και ασφαλώς και για μένα, που αμφισβητούν όχι την θέση σας-δικιά σας είναι και με υγεία να την χαίρεστε-αλλά την ψαλτική σας, όχι ως μίμηση φωνής, αλλά ως έκφραση με σωστό χρόνο και τονισμό συλλαβών χαρακτήρων και λέξεων.Μας υποτιμάτε υποννοώντας ότι είμαστε λιγούρια των μεγάλων ψαλτηριών.Δικαιωμά σας να δικαιολογείτε έτσι την αυστηρή κριτική μας, αλλά μάθετε πως αυτή -τουλάχιστον σε ότι με αφορά-δεν πηγάζει από ζηλίες και κακιούλες.Το ψαλσιμό σας είναι ψάλσιμο που καμμιά σχέση δεν έχει με την παράδοση αυτής της πόλης, η οποία βέβαια απο τις αρχές της δεκαετίας του 90 έχει στραφεί συνολικότερα σε πιο ρηχές καταστάσεις αποπέμποντας τον μυστικισμό του βυζαντίου που ήταν ευδιάκριτος σε όλους τους τομείς και στην ψαλτική.Χάθηκε λοιπόν η ουσία της ψαλτικής με το χαρακτηριστικό ύφος και μείναμε στην απλή διεκπαιρέωση της μουσικής των ύμνων χωρίς ύφος και καλλιτεχνική ευμορφία.Εγώ σας προσκαλώ για ρακί και μάλιστα χωρίς να έρθετε, αν δεν το επιθυμείτε, στην εκκλησία μου μια που τυγχάνει να έχουμε και τον ίδιο δάσκαλο.Πάντα γειά