Ειληκρινά νομίζεται ότι ο μαχητικός αγώνας σας εναντίον του Καρά και του Αγγελόπουλου έχει ευλογία απο την Εκκλησία?
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
Εν Πάτραις τη 19η Δεκεμβρίου 2001
Αριθ. Πρωτ. 493
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Προς την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος. Του Μητροπολίτου Πατρών ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ
Παρεπέμφθη εις εμέ, προς γνωμάτευσιν, η Εισήγησις του Καθηγητού κ. Γρηγ. Στάθη, επί του μουσικολογικού θέματος της "σημειογραφίας " της Βυζαντινής Εκκλησιαστικής ημών Μουσικής και κυρίως της αποδόσεως των λεγομένων "χαρακτήρων ποιότητος", τ. ε. εκφράσεως του ύφους αυτής.
Είναι γνωστόν ότι δυο τρόποι ερμηνείας του εκκλησιαστικού μέλους διαφαίνονται κατά την ψαλμωδίαν. Αφ' ενός ο λεγόμενος "προσδιοριστικός" τρόπος (τ.ε. η ανάλυσις των σημαδοφώνων, κατά την γραφήν και κατά την εκτέλεσιν) και αφ' ετέρου ο "περιγραφικός", εντοπίζων κυρίως εις υφέσεις και διέσεις την απόχρωσιν της μελωδίας.
Θεωρείται βέβαιον ότι και τα δυο ταύτα συστήματα αποβαίνουν κυρίαρχα εις τον τρόπον της " ερμηνείας " ( εκτελέσεως ) των εκκλησιαστικών μελών, και έχουν πολλήν επίδρασιν επί του συνολικού τρόπου εκφράσεως, δηλ. εις το "ύφος " της βυζαντινής εκκλησιαστικής υμνωδίας.
Γνήσιοι εκφρασταί, του βυζαντινού εκκλησιαστικού ύφους θεωρούνται το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και το Άγιον Όρος. Αναφέρονται δε ως κορυφαίοι και διαπρεπείς οι αοίδιμοι Πρωτοψάλται της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Ιάκωβος (Ναυπλιώτης) και Κωνσταντίνος Πρίγγος.
Εξ άλλου, η Ι. Μονή Βατοπεδίου του Άγιου Όρους, εκδίδει επ' εσχάτων αλλεπάλληλα CD, τα oποία απηχούν την φωνήν και την μελωδίαν ψάλτου τινός, εκτός του Άγιου Όρους διατελούντος και διδάσκοντος την ψαλτικήν τέχνην, κατά το ύφος της καλουμένης «Σχολής Καρρά». Ουχ ήττον δι' αυτών διακυβεύεται το γνήσιον αγιορειτικόν ύφος, το όποιον, ως ελέχθη, ομού με το του Οικουμενικού Πατριαρχείου, θεωρούνται αυθεντικώς παραδοσιακά.
Άλλη δε άποψις (λανθασμένη), κυκλοφορούσα επ' εσχάτων, είναι η εν πολλοίς παραβλέπουσα, ίνα μη είπωμεν αγνοούσα, την ενέργειαν των "χαρακτήρων ποιότητος". Συγκρινόμεναι δε προς αλλήλας αι δύο εν λόγω απόψεις, καταλήγουν, η μεν εις προσπάθειαν τυποποιήσεως του μέλους, η δε εις μορφήν δυτικότροπου μελωδίας.
Η ορθή θέσις εν προκειμένω έχει ως έξης. -
Τα εν χρήσει σημαδόφωνα ποιότητος εντάσσονται οπωσδήποτε εις τον παρ' ημίν παραδοσιακόν τρόπον "ερμηνείας" (εκτελέσεως) του μέλους.
Σαφώς δε διαφαίνεται από την καταγραφήν ( ηχογράφησιν) παλαιοτέρων παραδοσιακών ψαλμωδιών, ότι ο εμπλουτισμός αυτών δια της εκτελέσεως των παραδεδομένων σημείων εκφράσεως συμβάλλει εις την ανάδειξιν του γνησίου ύφους - ώστε να μη είναι ξηρά και άχροα τα ψαλλόμενα.
Τα εν λόγω ποιοτικά σημαδοφωνα δέον να εκτελώνται όπου και όπως πρέπει. Δια τούτο πρέπει και να διδάσκονται ορθώς, δηλ. κατά την παράδοσιν, χωρίς να υπερτονίζονται, με επιτηδευμένον και εξεζητημένον τρόπον, ως να αποτελούν το "άπαν" της παραδοσιακής ερμηνείας της εκκλησιαστικής υμνωδίας.
Οι καθ' έκαστον ψάλται οφείλουν να τηρούν τους βασικούς τρόπους ερμηνείας του μουσικού κειμένου, μη εξερχόμενοι των ορίων, κατά το "μη κεχρήσθαι βοαίς ατάκτοις... μηδέ τι ψάλλειν ανοίκειον και τη εκκλησιαστική καταστάσει μη ον αρμόδιον", του Αριστηνού.
Εκ της αναγνώσεως της εισηγήσεως του Καθηγητού κ. Γρ. Στάθη διαπιστούμεν ότι, μετά της περί αυτόν ομάδος ειδημόνων μουσικών, αναφέρονται εις υπάρχουσαν διαμφισβήτησιν μεταξύ "επιστήμης και τέχνης" εις το κεφάλαιον της εν τω ναώ ψαλμωδίας, και δη άλλως αποφαίνονται οι θητεύοντες εις το "αναλόγιον" ( δηλ. οι ψάλται), και άλλα εισηγούνται οι ομιλούντες από καθέδρας οι "θεωρητικοί" και επιστήμονες, κατά τον κ. Στάθην.
Γεγονός εν τούτοις είναι, ότι απαιτείται το συναμφότερον, θεωρία και Πράξις, εις κοινήν σύμπραξιν, και όχι εις διάστασιν. Είναι βέβαιον ότι προηγείται "η πράξις εις θεωρίας επίβασιν" κατά Γρηγόριον τον Θεολόγον. Εν πάση δε περιπτώσει η πείρα διδάσκει πολλά· και η έρευνα προσδίδει το κύρος της όπως γένηται ενότης". Και αλληλοσυμπλήρωσις.
Την ιδικήν μου εισήγησιν συνοδεύει υποδειγματική σειρά ερμηνείας - έγκυρων εκκλησιαστικών μουσικών μελών, εκδεδομένων εις "κασσέτας". Αναφέρω δ' εις την Ιεράν Σύνοδον, ότι επεστρατεύθην επί δεκαετίαν όλην, υπό του Ιδρύματος Μουσικών ερευνών (δια του επιτετραμμένου αυτού εις τον τομέα της Βυζαντινής Μουσικής κ. Έμμ. Χατζηγιακουμή - εγκρίτου Καθηγητού Φιλολόγου καί Μουσικολόγου - δια να ψάλω άπασαν την ύλην των ψαλμάτων του ενιαυτού, προς καταγραφήν εις δίσκους καί μαγνητοτενίας.
Ήδη εξεδόθησαν 14, και έπεται συνέχεια, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει ημετέρων. Καταθέτω ταύτας δια το Αρχείον της Ιεράς Συνόδου. Αποτελούν υπόδειγμα ερμηνείας παλαιοτέρων καί νεωτέρων εκκλησιαστικών μελών, εκ των καταλοίπων παραδοσιακών ψαλτών, και εκ των σελίδων των εγκυρωτέρων μουσικών εκδόσεων.
Ελάχιστος εν Χριστώ αδελφός
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΠΑΤΡΩΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ Πρωτ.63 Διεκπ.27 9-01-2004
και επειδή δεν έχω σκάνερ με λίγα λόγια από την Ιερά Σύνοδος λέει:με την ιστορική απόφαση (5-2-2003) της ορίζει ότι
''εμμένομεν εις την Απόφασιν του Οικουμενικού Πατριαρχείου και εις την μεθοδολογίαν των τριών Διδασκάλων...''
Ο Αρχιγραμματεύς Αρχιμ.Χρυσλοστομος Σκλήφας.
Κοινοποίησις:
Συνοδικήν Επιτροπήν Εκκλησιαστικής Τέχνης και Μουσικής.
Ευτυχώς που η διοικούσα Εκκλησία έχει περισσότερη σοφία απο μας.
Ευτυχώς φίλε μου!!!