Αιωνία η μνήμη
- Thread starter Johnsteff
- Start date
dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
Αμήν... ''ίσο κράτα'' λέει σε αυτόν που τον συνοδεύει στο κοινωνικό στην πανήγυρη του Αγ Ιωάννου...
Δ.
Μια μικρή ιστορία από τον αείμνηστο (όσο η μνήμη βοηθεί):
"Την καλύτερη φωνή της ζωής μου την είχα γύρω στα 1938-39. Με είχαν τότε προσλάβει στη Βέροια(
. Εγώ τα έψαλλα όλα απο στήθους. Εμφανίστηκε λοιπόν κάποιος επίτροπος, γνώστης της μουσικής και ήθελε να με διώξουν γιατί ήμουμα λέει αλμπάνης και τα έλεγα πρακτικά...Του λέω: "Άνοιξε ένα μουσικό βιβλίο" .Ανοιγει τον Πρωγάκη. Άνοιξε όποια σελίδα θές, θα στην πω απ' έξω. Ανοίγει στο "Επί των ποταμών" . Πριν ολοκληρώσω τον πρώτο στίχο Στο Σιώωωωωων, είχε γίνει καπνός"!
Ά ρε δάσκαλε!
"Την καλύτερη φωνή της ζωής μου την είχα γύρω στα 1938-39. Με είχαν τότε προσλάβει στη Βέροια(
. Εγώ τα έψαλλα όλα απο στήθους. Εμφανίστηκε λοιπόν κάποιος επίτροπος, γνώστης της μουσικής και ήθελε να με διώξουν γιατί ήμουμα λέει αλμπάνης και τα έλεγα πρακτικά...Του λέω: "Άνοιξε ένα μουσικό βιβλίο" .Ανοιγει τον Πρωγάκη. Άνοιξε όποια σελίδα θές, θα στην πω απ' έξω. Ανοίγει στο "Επί των ποταμών" . Πριν ολοκληρώσω τον πρώτο στίχο Στο Σιώωωωωων, είχε γίνει καπνός"!Ά ρε δάσκαλε!
Αμ το άλλο; "Να του πείς σιγά το θυμιατό!" -αρχίζοντας το "Τριάδι".
Δυστυχώς πολλοί "διακριτικότατοι" ιερείς από σύμπλεγμα κατωτερότητας και διάθεση αντιπαράθεσης προς τον ψάλτη ή και για να θυμίζουν στο λαό "εδώ είμαι!" καταφεύγουν σε μερικές "χαριτωμένες" λειτουργικές πρακτικές: Κοπανάνε το θυμιατό όσο δυνατά γίνεται στο Χερουβικό, να βροντοφωνάζουν τις ευχές της λειτουργίας (μέγα θέμα αυτό...) καλύπτοντας την ψαλμωδία, να διακόπτουν την ψαλμωδία Χερουβικού, Κοινωνικού, και πολλών άλλων μαθημάτων αντί να δίνουν ένα ευγενικό σύνθημα (ενώ αντιθέτως κάποιοι αληθινά άγιοι ιερείς όταν είναι να βγούν στο "μετά φόβου" χτυπούν ελαφρά τη λαβίδα στο δισκοπότηρο και έτσι ο ψάλτης επισπεύδει το Κοινωνικό χωρίς να διακοπεί απότομα ή βγάζουν τα παπαδοπαίδια από τη βόρεια πύλη λίγο πριν εξέλθουν οι ίδιοι με τα τίμια δώρα κλπ), διακόπτουν και τα συντομότερα "Κύριε ελέησον-Παράσχου Κύριε" όταν δεν υπάρχει θέμα βιασύνης και πάει λέγοντας... Άσε πια εκείνα τα κηρύγματα άνω των 30 λεπτών και πολλάκις γύρω στα 60 τα γεμάτα νοήματα και "οικοδομούντα ψυχάς"...Έλεγε παπάς για τον άλλο παπά που κήρυττε "γεμάτος καλωσύνη" προς το ποίμνιο: "'Οταν μιλάει δαγκάνει!" Όχι ότι οι ψάλτες συχνά δεν είμαστε "φρούτα" με ποικίλα χρώματα κι αρώματα...Συχνά νομίζουμε ότι είμαστε τραγουδιστές στην πίστα και αντί του "σιγησάτω πάσα σαρξ" βάζουμε το "βοησάτω πάσα σαρξ". Ας μας τα ψάλλει κανένας ιερέας από το Ψαλτολόγιον...
Ίσως εδώ δεν είναι το κατάλληλο θέμα αλλά μιά και αναφέρθηκαν περιστατικά από τη ζωή του και το έργο του, ήθελα να ρωτήσω από αυτούς που τον γνώρισαν ή άκουσαν: πώς αντιμετώπιζε ο ίδιος το γεγονός οτι έχασε αυτή τη μοναδική φωνή του σε σχετικά νεαρή ηλικία; Φαντάζομαι οτι θα ήταν συντριπτικά καταθλιπτικό για αυτόν, αν και κάπου διάβαζα οτι μπορούσε να ψάλλει ακόμα και έψαλλε για χρόνια (μέχρι το 1980. Αιωνία του η μνήμη. Θεός'χωρέστον.
. Αιωνία του η μνήμη. Θεός'χωρέστον.Θα σας μεταφέρω εμπειρίες ενός φίλου που εμπιστεύομαι σχετικά με τη γνωριμία του με το μεγάλο Παναγιωτίδη μεταξύ του 1984 και της κοίμησής του.
Η τελευταία αναλαμπή του Παναγιωτίδη ήταν η γνωριμία του με τους αδελφούς Τσαχαλίνα (ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του Αντώνη...). Βρήκε σ' αυτούς αγάπη, περίθαλψη, φροντίδα, πράγματα που δεν είχε μέχρι τότε, άσχετα αν ήταν και δικό του φταίξιμο. Στο σπίτι του λοιπόν στο Βαρδάρι χρειαζόταν να ανεβείς αρκετές σκάλες για να φθάσεις στην πόρτα του. Έξω από αυτήν υπήρχε ένα διαφημιστικό πλακάκι του γιού του Άλκη, γνωστού ηθοποιού, με τίτλο "Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα"! Κάποιοι που δε γνώριζαν την ταινία το θεωρούσαν πολύ ταιριαστό...
Εντός της οικίας με τη ζεστή φιλοξενία της κυρα-Νίνας και με νωπό ακόμα το σπαραγμό για το χαμό του μεγάλου γιού ο μεγάλος δάσκαλος ηχογραφούσε στο κασετόφωνο και δίδασκε συγχρόνως πάμπολλα μαθήματα. Όλα αυτά σώζονται σε κασέτες καιι ελάχιστα έχουν δεί το φως του Ψαλτολογίου. Παραμένει όμως τεράστιος πλούτος ανέκδοτος! Ο μακαρίτης Αντώνης Τσαχαλίνας θαρρώ τα είχε απομαγνητοφωνήσει τα περισσσότερα. Ο Παναγιωτίδης γκρίνιαζε συνέχεια για τη φωνή του, κατηγορούσε τον εαυτό του που δεν τα καταφέρνει όπως παλιά και άλλα χαριτωμένα, κάπως κωμικά θα έλεγα. Ο φίλος μου περιγράφει: Τι φωνή ήταν αυτή; Ανατριχίλα! Ήταν η πρώτη φορά που ξεπέρασε μέσα του άλλο μεγάλο ψάλτη της Θεσσαλονίκης που άκουγε ζωντανά και θεωρούσε ό,τι καλύτερο είχε ακούσει ως τότε. Τεράστια, γλυκύτατη φωνή, που σε συνέπαιρνε! Μοναδική ερμηνεία. Παραδείγματα: "Ανοιγέσθω η πύλη" Πρίγγου μαζί με εμπλουτισμό και απλώς απίστευτη διδασκαλία. "Σε την υπερ νουν" με τη θέση Πέτρου τη χρωματική. Ν΄Ψαλμός απαράμιλλος. Και πάει λέγοντας...Και τα πάντα από στήθους χωρίς το παραμικρό ψεγάδι! Μαζί ήταν ομάδα ολίγων εκλεκτών. Του λέγανε: Είδες που άδικα γκρινιάζεις για τη φωνή σου; Εξαιρετικός είσαι. Απάντηση: Ναι, αλλά εχω ιδρώσει, παλιά δεν ίδρωνα! Απολαυστικός γκρινιάρης!
Αυτός ο αρχοντάνθρωπος με τη φωνή που σε καθήλωνε (και είχε κάνει έναν παλιό δήμαρχο στον Πύργο να τον ζητωκραυγάσει μέσα στην εκκλησία, εν ώρα ακολουθίας...) παρέμενε παροπλισμένος από την ενεργό ψαλτική για δεκαετίες! Θα έπρεπε να ντρέπονται πολλοί...
Τελείωνω για σήμερα με την οργισμένη φράση του άλλου μεγάλου Θανάση, του Καραμάνη, για τον Παναγιωτίδη, όταν κάποιο άτομο τον είχε αποκαλέσει με άσχημη λέξη: "Τι λες ρε, αυτός είναι ο δάσκαλος όλων μας"! Και σε άλλη συζήτηση ο μεγάλος Καραμάνης: "Αυτός με δίδαξε το στιχηραρικό κι εγώ τον δίδαξα το παπαδικό". Ανεπανάληπτοι!
Η τελευταία αναλαμπή του Παναγιωτίδη ήταν η γνωριμία του με τους αδελφούς Τσαχαλίνα (ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του Αντώνη...). Βρήκε σ' αυτούς αγάπη, περίθαλψη, φροντίδα, πράγματα που δεν είχε μέχρι τότε, άσχετα αν ήταν και δικό του φταίξιμο. Στο σπίτι του λοιπόν στο Βαρδάρι χρειαζόταν να ανεβείς αρκετές σκάλες για να φθάσεις στην πόρτα του. Έξω από αυτήν υπήρχε ένα διαφημιστικό πλακάκι του γιού του Άλκη, γνωστού ηθοποιού, με τίτλο "Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα"! Κάποιοι που δε γνώριζαν την ταινία το θεωρούσαν πολύ ταιριαστό...
Εντός της οικίας με τη ζεστή φιλοξενία της κυρα-Νίνας και με νωπό ακόμα το σπαραγμό για το χαμό του μεγάλου γιού ο μεγάλος δάσκαλος ηχογραφούσε στο κασετόφωνο και δίδασκε συγχρόνως πάμπολλα μαθήματα. Όλα αυτά σώζονται σε κασέτες καιι ελάχιστα έχουν δεί το φως του Ψαλτολογίου. Παραμένει όμως τεράστιος πλούτος ανέκδοτος! Ο μακαρίτης Αντώνης Τσαχαλίνας θαρρώ τα είχε απομαγνητοφωνήσει τα περισσσότερα. Ο Παναγιωτίδης γκρίνιαζε συνέχεια για τη φωνή του, κατηγορούσε τον εαυτό του που δεν τα καταφέρνει όπως παλιά και άλλα χαριτωμένα, κάπως κωμικά θα έλεγα. Ο φίλος μου περιγράφει: Τι φωνή ήταν αυτή; Ανατριχίλα! Ήταν η πρώτη φορά που ξεπέρασε μέσα του άλλο μεγάλο ψάλτη της Θεσσαλονίκης που άκουγε ζωντανά και θεωρούσε ό,τι καλύτερο είχε ακούσει ως τότε. Τεράστια, γλυκύτατη φωνή, που σε συνέπαιρνε! Μοναδική ερμηνεία. Παραδείγματα: "Ανοιγέσθω η πύλη" Πρίγγου μαζί με εμπλουτισμό και απλώς απίστευτη διδασκαλία. "Σε την υπερ νουν" με τη θέση Πέτρου τη χρωματική. Ν΄Ψαλμός απαράμιλλος. Και πάει λέγοντας...Και τα πάντα από στήθους χωρίς το παραμικρό ψεγάδι! Μαζί ήταν ομάδα ολίγων εκλεκτών. Του λέγανε: Είδες που άδικα γκρινιάζεις για τη φωνή σου; Εξαιρετικός είσαι. Απάντηση: Ναι, αλλά εχω ιδρώσει, παλιά δεν ίδρωνα! Απολαυστικός γκρινιάρης!
Αυτός ο αρχοντάνθρωπος με τη φωνή που σε καθήλωνε (και είχε κάνει έναν παλιό δήμαρχο στον Πύργο να τον ζητωκραυγάσει μέσα στην εκκλησία, εν ώρα ακολουθίας...) παρέμενε παροπλισμένος από την ενεργό ψαλτική για δεκαετίες! Θα έπρεπε να ντρέπονται πολλοί...
Τελείωνω για σήμερα με την οργισμένη φράση του άλλου μεγάλου Θανάση, του Καραμάνη, για τον Παναγιωτίδη, όταν κάποιο άτομο τον είχε αποκαλέσει με άσχημη λέξη: "Τι λες ρε, αυτός είναι ο δάσκαλος όλων μας"! Και σε άλλη συζήτηση ο μεγάλος Καραμάνης: "Αυτός με δίδαξε το στιχηραρικό κι εγώ τον δίδαξα το παπαδικό". Ανεπανάληπτοι!
Επ' ευκαιρεια να ρωτησω αν υπαρχουν ηχογραφησεις του αειμνηστου Αντωνη Τσαχαλινα .
dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
...ΣΣΣ μην επιδράμουν οι εκδότες, τα βρουν με τους κληρονόμους, και μας αναγκάζουν δίκην Νταλάρα να πληρώνουμε κάθε φορά που αναφερόμαστε στον περισσότερο αντισυμβατικό ψάλτη τού προηγούμενου αιώνα, Αθανάσιο Παναγιωτίδη..
Ήταν στα χέρια του αδελφού του, πρώην(
δικηγόρου Θεσσαλονίκης, φιλόμουσου και εξαιρετικού ανθρώπου -δε γνωρίζω γι' αυτόν. Τα έχουν όμως αντιράψει κάποιοι.Ήταν στα χέρια του αδελφού του, πρώην(
Μηπως υπαρχει καποιο τηλεφωνο του . Και το μικρο του ονομα . Ευχαριστω .
Δυστυχώς δεν έχω συγκρατήσει το μικρό του όνομα. Στο Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης ίσως. Είναι συνταξούχος δικηγόρος αλλά δε γνωρίζω σε ποιά κατάσταση βρίσκεται. Ούτε στον τηλεφωνικό κατάλογο βρήκα κάτι. Μάλλον σε κάποιους άλλους θα διαμένει.
Παλαιότερα άκουσα (χωρίς άλλα στοιχεία) οτι ότι απέμεινε ηχογραφημένο από τον Παναγιωτίδη είναι μόνο 10 κασέτες όλες κι όλες. Πρόκειται περί εκδεδομένων κασετών ή ιδιωτικών; Τις έχει κανείς όλες; Είναι διαφορετικές από αυτές που ανέφερε ο κ. Στεφούλης; Δεν γνωρίζω.
Από Παναγιωτίδη έχουν εκδοθεί 4 επίσημες κασέτες -τώρα πια και σε CD- οι οποίες είχαν εκδοθεί ζώντος του Δασκάλου και με την έγκρισή του,από το δισκοπωλείο ΜΕΛΩΔΙΑ του μαθητή του κ.Καραμπίνα (Τσιμισκή 122).
Πέραν τούτων ο δισκοπώλης διαθέτει και ολίγες άλλες εγγραφές του Παναγιωτίδη που έχει εκδόσει μετά το θάνατο του Δασκάλου.
Σε ιδιωτικά αρχεία κυκλοφορούν κι άλλες εγγραφές, μερικές των οποίων είναι και συμπληρώματα των εκδεδομένων. Υπάρχουν και παλιές εγγραφές σε χέρια εκλεκτών ανά την Ελλάδα -Πάτρα, Σπάρτη κλπ- με μεγάλες εκπλήξεις, από παλαιό Παναγιωτίδη (Ψάλτης της Σπάρτης διαβεβαίωνε φίλο μου προ πολλών ετών ότι κατείχε πλήρη Μεγάλη Εβδομάδα του!...).
Το αρχείο των αδελφών Τσαχαλίνα τώρα είναι κάτι άλλο. Ηχογραφήθηκε με το κασετόφωνό τους στα τελευταία χρόνια της ζωής του και αριθμεί -κατά διαβεβαίωση του δικηγόρου τότε- αρκετές εκατοντάδες ταινιών ως ένα είδος απάντων των εν τη μνήμη του διδασκάλου, συνοδευομένων και από μοναδική διδασκαλία των μαθημάτων -και ολίγη γκρίνια που δεν ξέρω αν διασώθηκε... Ένας ώριμος, κατασταλλαγμένος και ασυνήθιστα γλυκύς Παναγιωτίδης, χωρίς τα ζοριλίκια του αναλογίου, επιβλητικός όμως και, ναι: Πατριαρχικότατος! Μιλάμε για παρακαταθήκη!
master_yianni
Αργός και μετά μέλους
Που ειναι η Μελπω Μερλιε να τα διασωσει;
Διευκρινίζω: Μικρό μέρος των αρχείων Τσαχαλίνα, άκουσα κι ο ίδιος χωρίς να έχω την έγκριση να τα αντιγράψω -μάλλον επειδή σκόπευαν να τα εκδόσουν αλλά τους πρόλαβε ο ξαφνικός θάνατος του Αντώνη, εκείνο το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης, αμέσως μετά την ακολουθία. Ο μακαρίτης Αντώνης είχε απομαγνητοφωνήσει πολλά και τα έψαλλε στην εκκλησία. Α! θυμήθηκα: Του ηχογραφούσε ο Παναγιωτίδης τα μέλη κάθε φορά της επικείμενης ακολουθίας. Κάποιος φιλος, όπως έχω προαναφέρει, είχε αξιωθεί να είναι μεταξύ των ολίγων παρευρισκομένων για λίγες φορές. (Δυστυχώς έτυχε να υπηρετεί εκτός Θεσσαλονίκης τότε). Είχε ακούσει μερικά μέλη με παράλληλη διδασκαλία τους και τρελλάθηκε!
Μάλλον πρέπει να ξεκινήσει εκστρατεία ανεύρεσης των εγγραφών και του αδελφού Τσαχαλίνα πριν να είναι αργά. Το ακούτε Θεσσαλονικείς συνάδελφοι;
Μάλλον πρέπει να ξεκινήσει εκστρατεία ανεύρεσης των εγγραφών και του αδελφού Τσαχαλίνα πριν να είναι αργά. Το ακούτε Θεσσαλονικείς συνάδελφοι;
Last edited:
apostoloskalpakidis
.......
οι κασέτες που είχε βγάλει τότε ο κ. Καραμπίνας 4-5 τον αριθμό περιέχουν μεταξύ των άλλων την περιβόητη ηχογράφηση από την Πανήγυρι του Προδρόμου , από Κυριακή Πεντηκοστής και τα υπόλοιπα δυστυχώς είναι ηχογραφημένα σε σπίτι μέσα ( χωρίς βάθος και μάλλον από κοντινή απόσταση )και ο μακαρίτης όχι στην φωνητική του ακμή.
είχα αναφερθεί σε άλλη θεματική ενότητα ,με αφορμή μια ηχογράφηση που ανέβηκε από " ατυχή " στιγμή ενός άλλου μεγάλου βιρτουόζου , σεβόμενοι την μνήμη τους ας ανεβάζουμε ότι καλύτερο από τους δασκάλους... έτσι να τους θυμόμαστε ακμαίους.
εν κατακλείδι οι υπόλοιπες κασέτες δεν νομίζω ότι "προσφέρουν " πολλά
είχα αναφερθεί σε άλλη θεματική ενότητα ,με αφορμή μια ηχογράφηση που ανέβηκε από " ατυχή " στιγμή ενός άλλου μεγάλου βιρτουόζου , σεβόμενοι την μνήμη τους ας ανεβάζουμε ότι καλύτερο από τους δασκάλους... έτσι να τους θυμόμαστε ακμαίους.
εν κατακλείδι οι υπόλοιπες κασέτες δεν νομίζω ότι "προσφέρουν " πολλά
Last edited:
4 τον αριθμό. Δυστυχώς, η φουρνιά που παρέλαβα εγώ είχε ένα μικρό σφύριγμα που με ξενέρωσε τελείως και ψάχνω να τα βρω και από αλλού.οι κασέτες που είχε βγάλει τότε ο κ. Καραμπίνας 4-5 τον αριθμό περιέχουν μεταξύ των άλλων την περιβόητη ηχογράφηση από την Πανήγυρι του Προδρόμου , από Κυριακή Πεντηκοστής και τα υπόλοιπα δυστυχώς είναι ηχογραφημένα σε σπίτι μέσα ( χωρίς βάθος και μάλλον από κοντινή απόσταση )και ο μακαρίτης όχι στην φωνητική του ακμή.
είχα αναφερθεί σε άλλη θεματική ενότητα ,με αφορμή μια ηχογράφηση που ανέβηκε από " ατυχή " στιγμή ενός άλλου μεγάλου βιρτουόζου , σεβόμενοι την μνήμη τους ας ανεβάζουμε ότι καλύτερο από τους δασκάλους... έτσι να τους θυμόμαστε ακμαίους.
εν κατακλείδι οι υπόλοιπες κασέτες δεν νομίζω ότι "προσφέρουν " πολλά
Αν επισκεφθείτε το στούντιο, μην κάνετε το λάθος να πάρετε τις μεταφορές σε CD, ακόμη κι αν είναι απευθείας από τα καρούλια. Ο ήχος παραείναι παραμορφωμένος λόγω έντασης ώστε να μην ακούγεται καθόλου άνετα. Τα επέστρεψα να τα αλλάξω με τις κασέτες. Φυσικά και παραπονέθηκα στον κ. Καραμπίνα, αλλά με αμφισβήτησε λέγοντας πως έφαγε πάρα πολλές ώρες να βρίσκει ακριβώς το κομμάτι και να το ξαναγράφει, οπότε μην ελπίζετε σε καμία επαναψηφιοποίηση, εκτός κι αν μετά από 3 χρόνια αναθεώρησε τη γνώμη του...
Σαν 5η κασέτα πήρα από τον ίδιο μία χωρίς εξώφυλλο 90άρα, όπου ψάλλει συν τοις άλλοις Τυπικά, Δύναμις του Κορώνη και πολλά άλλα μέλη εκτός εκκλησίας. Επίσης, περιέχει και τμήμα Θ. Λειτουργίας διαφορετικής από τις 2 γνωστές (Βαρθολομιό και Πεντηκοστή). Πρώτα ο Θεός, θα την επεξεργαστώ σε κάποιο διάλειμμα από το διάβασμά μου και θα την ανεβάσω στη μεταμεσονύκτια ζώνη.
οι κασέτες που είχε βγάλει τότε ο κ. Καραμπίνας 4-5 τον αριθμό περιέχουν μεταξύ των άλλων την περιβόητη ηχογράφηση από την Πανήγυρι του Προδρόμου , από Κυριακή Πεντηκοστής και τα υπόλοιπα δυστυχώς είναι ηχογραφημένα σε σπίτι μέσα ( χωρίς βάθος και μάλλον από κοντινή απόσταση )και ο μακαρίτης όχι στην φωνητική του ακμή.
είχα αναφερθεί σε άλλη θεματική ενότητα ,με αφορμή μια ηχογράφηση που ανέβηκε από " ατυχή " στιγμή ενός άλλου μεγάλου βιρτουόζου , σεβόμενοι την μνήμη τους ας ανεβάζουμε ότι καλύτερο από τους δασκάλους... έτσι να τους θυμόμαστε ακμαίους.
εν κατακλείδι οι υπόλοιπες κασέτες δεν νομίζω ότι "προσφέρουν " πολλά
Διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως κ.συνάδελφε!
Όποιος γνωρίζει τι εστι Παναγιωτίδης και το ύφος του και η έξοδος της φωνής του και η κυριαρχία πάνω στην έκφραση του μέλους θα τον άκουγε έστω και άφωνο!
Είναι σαν το Στέλιο Καζαντζίδη που κάποιοι (μεταξύ ων λέγεται και ο μεγάλος Sinatra) άκουγαν μέχρι τέλους όχι μόνον τραγούδια αλλά και συνομιλίες του, ώστε να τοποθετήσουν σωστά τη φωνή τους. Και... όποιοι άκουσαν τον Παναγιωτίδη να ομιλεί με καταλαβαίνουν...Το ψάλσιμό του είναι φάρμακο και"στίλβωτρον" για όλους μας, ακόμη και τους πλέον καλλιφώνους. Για τους λοιπούς (στους οποίους ΔΕΝ θέλω να σας συγκαταλέξω αγαπητέ) απαντώ με μια φράση του Παναγιωτίδη για τον Ιάκωβο, όταν σε εκείνες τις ηχογραφικές συνάξεις του έβαζαν να ακούει μέλη του:"Εμείς τα καταλαβαίνουμε τα μέλη του Ιακώβου και το μεγαλείο του. (ΣΗμ. Είχε πάνω στα μεράκια εξηγήσει κάποια στιγμή και την πλοκή κάπιων μελών από Ιάκωβο επιφυλάσσομαι όμως...). Ο πολύς κόσμος όμως αν ακούσει τη φωνή του (ενν. που δεν είναι γυαλιστερή) θα πεί: Τι' ναι αυτά τώρα; Βάλτε καλύτερα Βασιλικό!" (Το παραθέτω χωρίς τάση προσβολής προς τον Πρωτοψάλτη της Αθήνας).