Όταν ο Πλ. Α' ήχος κάνει στάση στο ΒΟΥ (πχ. σε θέσεις παρόμοιες με την αρχή του κλασσικού Πασαπνοαρίου του Ιωάννη [2] και ιδιαίτερα όταν έχει δύο ή περισσότερες απλές στο ΒΟΥ) έχω ακούσει τρείς επιλογές ισοκρατήματος:
α) ΒΟΥ (συμψαλμωδία, σαν να είχε "Μ" μαζί σε εκείνο το σημείο)
β) ΠΑ (συνέχιση του ισοκρατήματος της βάσης του ήχου)
γ) Κάτω ΚΕ (θεώρηση οτι αλλάζει ο ήχος για να αποφευχθεί η διαφωνία. -Υποθέτω- αλλάζει σε πλάγιο του πλαγίου πρώτου από το κάτω ΚΕ κατά το τετράχορδο σύστημα [1] (με δίεση 2 μορίων για να γίνει το ΠΑ-ΒΟΥ 12 και το κάτω ΚΕ-ΒΟΥ τέλειο πεντάχορδο)
Προσωπικά προτιμώ το β) συνεχίζω δηλαδή το ίσον ΠΑ σε τέτοιες θέσεις δηλαδή θεωρώ οτι δεν αλλάζει ο ήχος. Παράδειγμα του πώς ακούγεται το β) υπάρχει στην αρχή του Πεντηκοστού από το Χατζημάρκο [mp3] που ανέβηκε πρόσφατα. Το κάτω ΚΕ δεν το προτιμώ γενικά γιατί ακούγεται κάπως ευρωπαϊκό στα αυτιά μου (κάθετη αρμονία) αν και έχει θεωρητική τεκμηρίωση. Το ΒΟΥ νομίζω οτι περιπλέκει τα πράγματα χωρίς να προσθέτει σημαντικό αποτέλεσμα (η διαφωνία ΠΑ-ΒΟΥ είναι περαστική και εάν το ίσον είναι διακριτικό δεν "χτυπάει") και δεν βλέπω πώς μπορεί να υποστηριχθεί θεωρητικά. Τέλος όπως είχε πεί και ο Βασίλης Ζάχαρης παλαιότερα το ΒΟΥ μπορεί να "σπάει" με λαρυγγισμό και διαλύεται η όποια διαφωνία.
Ίσως να υπάρχουν και κάποιοι που κάνουν ΝΗ (διφωνία) σε τέτοιες θέσεις αλλά δεν θυμάμαι να έχω ακούσει.
[1] Καράς, τόμος Α', σελ. 296
[2] Η θέση είναι και στο Αναστασιματάριο του Εφεσίου αλλά στην εκτύπωση λείπει η απλή στο ΒΟΥ από το δικό μου.
α) ΒΟΥ (συμψαλμωδία, σαν να είχε "Μ" μαζί σε εκείνο το σημείο)
β) ΠΑ (συνέχιση του ισοκρατήματος της βάσης του ήχου)
γ) Κάτω ΚΕ (θεώρηση οτι αλλάζει ο ήχος για να αποφευχθεί η διαφωνία. -Υποθέτω- αλλάζει σε πλάγιο του πλαγίου πρώτου από το κάτω ΚΕ κατά το τετράχορδο σύστημα [1] (με δίεση 2 μορίων για να γίνει το ΠΑ-ΒΟΥ 12 και το κάτω ΚΕ-ΒΟΥ τέλειο πεντάχορδο)
Προσωπικά προτιμώ το β) συνεχίζω δηλαδή το ίσον ΠΑ σε τέτοιες θέσεις δηλαδή θεωρώ οτι δεν αλλάζει ο ήχος. Παράδειγμα του πώς ακούγεται το β) υπάρχει στην αρχή του Πεντηκοστού από το Χατζημάρκο [mp3] που ανέβηκε πρόσφατα. Το κάτω ΚΕ δεν το προτιμώ γενικά γιατί ακούγεται κάπως ευρωπαϊκό στα αυτιά μου (κάθετη αρμονία) αν και έχει θεωρητική τεκμηρίωση. Το ΒΟΥ νομίζω οτι περιπλέκει τα πράγματα χωρίς να προσθέτει σημαντικό αποτέλεσμα (η διαφωνία ΠΑ-ΒΟΥ είναι περαστική και εάν το ίσον είναι διακριτικό δεν "χτυπάει") και δεν βλέπω πώς μπορεί να υποστηριχθεί θεωρητικά. Τέλος όπως είχε πεί και ο Βασίλης Ζάχαρης παλαιότερα το ΒΟΥ μπορεί να "σπάει" με λαρυγγισμό και διαλύεται η όποια διαφωνία.
Ίσως να υπάρχουν και κάποιοι που κάνουν ΝΗ (διφωνία) σε τέτοιες θέσεις αλλά δεν θυμάμαι να έχω ακούσει.
[1] Καράς, τόμος Α', σελ. 296
[2] Η θέση είναι και στο Αναστασιματάριο του Εφεσίου αλλά στην εκτύπωση λείπει η απλή στο ΒΟΥ από το δικό μου.
Last edited: