Τώρα, δέν ξέρω τί σχέση ἔχει μέ τό θέμα τό ἑωθινό εὐαγγέλιο τοῦ ᾀσματικοῦ ὄρθρου.
Κοίταξε· γιά νά τά ξεδιαλύνεις λίγο, πρέπει νά σκεφτεῖςΜανουήλ δομέστικος;89868 said:
)
Πολύ σωστά αυτά και εγώ έτσι τα ξέρω και έτσι απαγγέλω τον Απόστολο. Παρακαλώ, αν μπορείτε να μας αναλύσετε και την άλλη απαγγελία που ακούγεται συχνά απ το ραδιόφωνο από ψάλτες και ακούγεται έτσι κάπως πιο "μερακλίδικος" να τον πω; ΕυχαριστώΗ εκφώνηση κατά το ύφος του αποστόλου γίνεται στο λεγόμενο κλιτόν το οποίο είναι ήχος τέταρτος φθορικός κατά τριφωνία, ο οποίος τρέπεται σε τετράφωνο πλάγιο τέταρτο, ο οποίος πλάγιος τέταρτος τρέπεται με την σειρά του σε μέσο β ήχο (=βαρύς)(βλ κι εδώ) και αναβαίνοντας μία φωνή από τον βαρύ βρίσκουμε άλλο τέταρτο φθορικό ο οποίος πάλι τρέπεται σε πλδ κοκ . Οι αλλαγές αυτές γίνονται και με άλλη σειρά.
Παραθέτω τα διαστήματα και τις αλλαγές σε τρία χονδρικά στάδια, σύμφωνα με την δική μου έρευνα, τις δικές μου μετρήσεις, όπως προκύπτουν βάσει της αρχαίας αρμονικής κατά Αριστόξενο και βάσει των μεταβολών κατά σύστημα ήτοι κατά την παραλλαγή των ήχων* σύμφωνα με τον Ι. Πλουσιαδηνό (όπως τον έχω κατανοήσει εγώ). Επίσης ηχητικό κατά τον δικό μου τρόπο. Έτσι θυμάμαι τον απόστολο από παιδί. Στο μπλογκ μου έχω και links από παλιούς ψάλτες που το ψάλλουν όπως θέλω να το περιγράψω σε περίπτωση που δεν σας ικανοποιεί ή βοηθάει η δική μου ανάγνωση.
Με έντονα bold έχω το αρχικό ίσο, με κόκκινο έντονο αυτό που προκύπτει ανεβαίνοντας φωνή
1)Κλιτον(δ φθορικός κατά τριφωνία): πα15 βου 6 γα 9 Δι 15 κε 6 ζω 9 νη ==>
2)πλ δ : Δι 15 Κε 9 ζω 6 Νη15 Πα 9 Βου 6 Γα ==>
3)βαρύς(ή μέσος β) Γα 09 Δι 15 Κε 6 Ζω 9 Νη 15 Πα 6 Βου ==>+1 φωνή
1)Κλιτον(δ φθορικός κατά τριφωνία): πα15 βου 6 γα 9 Δι 15 κε 6 ζω 9 νη ==>
*Έχω εξηγήσει ότι παραλλαγή κατά τους παλαιούς είναι οι αλλοιώσεις που γίνονται ώστε να επιτευχθεί συμφωνία εκτός τετραχόρδου όπου δεν υφίσταται λόγω του προσλαμβανόμενου τόνου (όπως το έχω καταλάβει εγώ εννοείται κι αυτό
Η κλασική απαγγελία είναι αυτή που ήδη ανέλυσα. Τον ίδιο αυτόν τρόπο περιγράφει κι ο δάσκαλος μου Δημήτριος Νεραντζής πολύ όμορφα στο βίντεο αυτό από ομιλία που οργάνωσε το Σχολείο Ψαλτικής . Καλό να υπάρχει κι εδώ προς κοινόν όφελος
καλέστε με στο messenger στο fb όσοι θέλετε να σας το εξηγήσω καλύτερα]πολύ καλή ανάλυση, πληρέστατη, ευχαριστώ, ο Θεός να σ' έχει καλάΗ κλασική απαγγελία είναι αυτή που ήδη ανέλυσα. Τον ίδιο αυτόν τρόπο περιγράφει κι ο δάσκαλος μου Δημήτριος Νεραντζής πολύ όμορφα στο βίντεο αυτό από ομιλία που οργάνωσε το Σχολείο Ψαλτικής . Καλό να υπάρχει κι εδώ προς κοινόν όφελος
Από εκεί και πέρα υπάρχουν κι άλλοι παραδεδομένοι τρόποι οι οποίοι όπως και κάθε ψαλτικός συνδυασμός έχουν να κάνουν με τα κοινά χαρακτηριστικά των ήχων, δηλαδή την παραλλαγή(Εξηγώ όλες τις περιπτώσεις στην εργασία μου και γενικά θα βρεις πολλά στο blog μου Ελληνορωμαϊκή Μουσική, ακολούθησε και στο fb εδώ ). Παραλλαγή δεν είναι το "βυζαντινό σολφέζ" των ωδείων αλλά οι αλλοιώσεις κατά γένος και κατά σύστημα όπου ο ένας ήχος γίνεται άλλος μέσα στο δικό του περιβάλλον χωρίς να αλλοιώνονται οι δεσπόζοντες φθόγγοι του, των διφωνιών.
Όπως έδειξα λοιπόν στην παραδοσιακή απαγγελία, την εναλλαγή - ταύτιση τετάρτου- δευτέρου που είναι και πλαγίου τετάρτου(=δ φθορικός)- βαρέος. Η ίδια λογική είναι και σε άλλα ζευγάρια. Η αμέσως πιο κλασική εκδοχή από αυτές είναι η τετραφωνία πλα (μινόρε) που είναι ο αρχαίος πρώτος που είναι και δεύτερος*(=ο κατά διφωνία δεύτερος του δι ή του κε, ό άλλος είναι εκ του βου ή γα ή ο βαρύς ήχος) πάλι ανεβαίνοντας μία φωνή** στον βαρύ(κε-ζω) που είναι-γίνεται είτε δεύτερος είτε τρίτος(=ο λεγόμενος "βαρύς εναρμόνιος") είτε πλάγιος τέταρτος.
*Η τετραφωνία στον Κε είτε είναι πρώτος που είναι και δεύτερος( διφωνία β ήχου-βαρέος του Γα [με δι χαμηλό]) είτε γένεται και νενανώ (διφωνία πλδ του γα με δι ψηλό) το οποίος συνήθως σημειώνεται με σπάθη στον κε.
[σας ζάλισα ε; εσύ το ζήτησες
Χαρακτηριστικό και ακριβές παράδειγμα του δεύτερου αυτού τρόπου είναι η απαγγελία αυτή των Πράξεων της ημέρας της Πεντηκοστής του Αθανασίου Παναγιωτίδη :
ΥΓ Οι ήχοι πως είναι πραγματικά, πως είναι οι αναλογίες των διαστημάτων, τα γένη, οι χρόες και πως μπλέκονται δεν έχουν καμία σχέση με όσα σας λένε στα ωδεία και στις σχολές. Έχουν αναλυθεί όλα σχεδόν τα πράγματα κατά καιρούς, πιο βασικό είναι αυτό το ΝΗ-ΠΑ, αν καταλάβεις αυτό έχεις καταλάβει την αρχή, που είναι το ήμισυ του παντός!
** ΥΓ2 Να ανεβούμε μία φωνή τόσο στην κλασική όσο και στην άλλη την μινόρε εκδοχή δεν είναι υποχρεωτικό, γίνεται και στο αυτό ίσο.
ΥΓ Όλα γίνονται, όλες οι αλλαγές, αρκεί να ξέρεις πως συνδυάζονται οι ήχοι, αλλιώς είσαι φάλτσος ή σύγχρονος επιστήμων φάλτσος
Ο δάσκαλός σας (έτσι τον χαρακτηρίσατε) αναφέρει ότι η εν λόγω απαγγελία "θίγει" τον Παναγιωτίδη και αποτελεί "αρνητική πλευρά" του. Ποιον να ακούσουμε;
Δεν τον θίγει μουσικά, τον "θίγει" ως προς το αυστηρό ύφος το οποίο είναι το κλιτόν, πριν λίγο μιλούσα με τον δάσκαλο.
πάντως αυτό που άκουσα σήμερα απ το ράδιο ή και κάποιες άλλες φορές καμιά σχέση με τα παραπάνω κ Ευάγγελε, δεν έμοιαζε με κανένα απ αυτά, ήταν πολύ "αμανετζίδικο" να το πω; δεν ξέρω.. τέλος πάντων, ευχαριστώ πολύ που πλουτίζετε τις γνώσεις μας, να' στε πάντα καλά
