Περί του ήχου του "Μακάριος Ανήρ" Γερμανού Νέων Πατρών

[evangelos]

Σχετικό άρθρο του Α. Χαλδαιάκη για σύνθεση του Γερμανού Νέων Πατρών (1665) εδώ

Νομίζω χωρίς να έχω πλήρη εικόνα- παρά μόνο τα στοιχεία αυτής της δημοσίευσης- ότι το μέλος στον βου είναι μάλλον πλάγιος τέταρτος που ενίοτε- όταν το μέλος το απαιτεί- τρέπεται σε β ήχο μέσο, επί της ιδίας βάσης (νη=βου), όπως και στα αρχαία ανοιξαντάρια. Ο γα λχ που καταλήγει, όπως έχει κάνει την εξήγηση ο καθηγητής, μάλλον μέλος πρώτου φανερώνει παρά νενανώ, καθώς και ο τρόπος που κινείται στον δι της εξήγησης του καθηγητή που κατά την δική μου (ισχυρή) υποψία είναι με την σημερινή μέθοδο μάλλον βου. Ο καταφανέστατος για τον καθηγητή τέταρτος στο τέλος δηλαδή ίσως δεν είναι τόσο "παράδοξος" αλλά αυτό που σας ανέλυσα.
Το σχόλιο μου αυτό δεν είναι απόλυτο επειδή δεν έχω πλήρη εικόνα και δεδομένα, άρα δεν σημαίνει κάτι, το καταθέτω για περισσότερο προβληματισμό και περαιτέρω έρευνα αν το θέλει κάποιος.

 

[evangelos]

Ο πλάγιος τέταρτος και ο μέσος δεύτερος- ο βαρύς ήχος δηλαδή- κατά τους παλαιούς είναι ο αυτός (βλ παραλλαγή Πλουσιαδηνού και νεότερους λχ Κύριλλος Μαρμαρινός ). Το μέλος είναι που ορίζει πότε είναι ο ένας ή ο άλλος, οι μαρτυρίες πολλές φορές ενδέχεται να είναι στον ένα αλλά το μέλος να σου υποδηλώνει τον άλλο. Είναι θέμα εμπειρίας, παρατηριτικότητας και ακουσμάτων πως θα το ψάλλεις κάθε φορά. Κατά την ίδια φιλοσοφία παραλλάσονται όλοι οι ήχοι, που από την μίξη τους προκύπτουν οι πλάγιοι, όπως έχω αναλύσει κατά καιρούς. Κοινό χαρακτηριστικό την μείξης είναι το κοινό μέγεθος της διφωνίας(τριχόρδου), μέσα στο τρίχορδο με την μετακίνηση-φθορά του εσωτερικού ήχου-φθόγγου αλλάζει και το μέλος στον ανάλογο ήχο.