haris1963
παλαιότατο μέλος
Όπως έγραψα και εδώ, ήδη από το πρωί σήμερα και ζήτησα να μεταφερθεί στο παρόν θέμα, αλλά δεν εισακούστηκα:
..το οποίο επαναδιατύπωσε ο Νίκος πιο πάνω, μεταφέροντας την ακριβή διατύπωση από την Επιτροπή. Είναι κάτι που συναντιέται και στον Ducoudray όπως έγραψα και επιβεβαιώνει την ύπαρξη του επιέβδομου τόνου στην βασική κλίμακα του πλ. Δ'. Βέβαια η Eπιτροπή πηγαίνει κι ένα βήμα πιο πέρα, τοποθετώντας και τον ΒΟΥ σε υψηλότερη θέση, πράγμα στο οποίο κατέληξα κι εγώ με άλλη μέθοδο προσέγγισης, στην εργασία μου που παρουσίασα στο #231 μην. του παρόντος θέματος.
Παρακάτω στο ίδιο μήνυμα έγραψα:
...τα οποία επίσης λίγο-πολύ επαναδιατύπωσε ο Νίκος πιο πάνω. Γενικά, το συμπέρασμα είναι, πως όταν έχουμε πεντάχοδρο ΝΗ-ΔΙ πλ. Δ', και ο ΠΑ και ο ΒΟΥ έχουν σταθερές θέσεις ψηλότερες από τη φυσική κλίμακα, μπορούμε λοιπόν όπως πρότεινε και η Επιτροπή και ο Ducoudray να μιλάμε για μια διατονική κλίμακα πλ. Δ' με διαστήματα διατονικά μεν, αλλά λίγο διαφορετικά από του Α΄ήχου ας πούμε, που χρησιμοποιεί αυτά της φυσικής διατονικής κλίμακας. Όταν υπάρχουν θέσεις από άλλους ήχους (Α' εκ του ΠΑ, πλ. Α' ή Άγια εκ του κάτω ΔΙ, πλ Α΄εκ του κάτω ΚΕ, πιο σπάνια Βαρέως εκ του ΖΩ κ.λ.π.), τότε ο ΠΑ πηγαίνει στη θέση της φυσικής διατονικής κλίμακας ήτοι στον επόγδοο μείζονα από τον ΝΗ.
Στην εργασία μου στο #231 μην. του παρόντος θέματος, εφ' όσον κατεβάσει κανείς το pdf στο σκληρό δίσκο (δεξι κλικ και save as), μπορεί να τρέξει και τα βιντεάκια, στις σελίδες 8 και 9 και εκεί φαίνεται η διαδικασία φασματογράφησης του διαστήματος σε κατιούσα κίνηση (χωρίς κρυφά βου) από τον π. Επιφάνιο και τον π. Διονύσιο Φιρφιρή.
Για τον υψωμένο ΠΑ σε στάση, επίσης έγραψα:
Χαραλάμπης
ΥΓ. Γιάννη, φυσικά και μελετήσαμε την εργασία σου χρόνια πριν (νομίζω την είχα βρει και κάπου στα ελληνικά) και φυσικά μας ενέπνευσε...
Η Επιτροπή του 1881 (παρ' ότι σε πολλά σημεία υπέπεσε σε σφάλματα), πολύ σωστά ξεκαθαρίζει, ότι άλλο πράγμα είναι η έλξη του ΠΑ προς τον ΒΟΥ (όπου ο φθόγγος ΠΑ ανεβαίνει 4 ή και 6 μόρια) και άλλο ο μόνιμα υψωμένος ΠΑ στον πλ. Δ' (2 μόρια). Ο γάλλος Ducoudray μερικά χρόνια νωρίτερα, στη μεταφορά στο πεντάγραμμο, γράφει, την κατά ένα τεταρτημόριο τόνου (2,5 μόρια) ψηλότερη θέση του ΠΑ τόσο στον πλ. Δ' όσο και στον λέγετο, στον οπλισμό των μαθημάτων, ήτοι θεωρεί αυτή ως την πρωτεύουσα κλίμακα των ήχων αυτών.
..το οποίο επαναδιατύπωσε ο Νίκος πιο πάνω, μεταφέροντας την ακριβή διατύπωση από την Επιτροπή. Είναι κάτι που συναντιέται και στον Ducoudray όπως έγραψα και επιβεβαιώνει την ύπαρξη του επιέβδομου τόνου στην βασική κλίμακα του πλ. Δ'. Βέβαια η Eπιτροπή πηγαίνει κι ένα βήμα πιο πέρα, τοποθετώντας και τον ΒΟΥ σε υψηλότερη θέση, πράγμα στο οποίο κατέληξα κι εγώ με άλλη μέθοδο προσέγγισης, στην εργασία μου που παρουσίασα στο #231 μην. του παρόντος θέματος.
Παρακάτω στο ίδιο μήνυμα έγραψα:
Υπάρχουν μουσικές γραμμές που ο ΠΑ μπορεί να πάει στη θέση του επόγδοου 9/8, είτε όταν το (σε πλ Δ') μέλος "δεικνύει" μια θέση Α' ηχου με μια κατάληξη στον ΠΑ, είτε θέσεις πλ. Α' ή Άγια, με τον ΠΑ ως κορυφή πενταχόρδου εκ του κάτω ΔΙ. Κι εφ' όσον το ισοκράτημα μετακινηθεί στον ΔΙ ή στον ΠΑ, λίγο ή πολύ εκεί (στα 12 μόρια) θα ψαλεί ο ΠΑ. Αν η επιλογή όμως είναι να μη μετακινηθεί το ισοκράτημα από τον ΝΗ, τότε ο ΠΑ μπορεί να συνεχίσει να στέκεται στα 14 μόρια (8/7).
...τα οποία επίσης λίγο-πολύ επαναδιατύπωσε ο Νίκος πιο πάνω. Γενικά, το συμπέρασμα είναι, πως όταν έχουμε πεντάχοδρο ΝΗ-ΔΙ πλ. Δ', και ο ΠΑ και ο ΒΟΥ έχουν σταθερές θέσεις ψηλότερες από τη φυσική κλίμακα, μπορούμε λοιπόν όπως πρότεινε και η Επιτροπή και ο Ducoudray να μιλάμε για μια διατονική κλίμακα πλ. Δ' με διαστήματα διατονικά μεν, αλλά λίγο διαφορετικά από του Α΄ήχου ας πούμε, που χρησιμοποιεί αυτά της φυσικής διατονικής κλίμακας. Όταν υπάρχουν θέσεις από άλλους ήχους (Α' εκ του ΠΑ, πλ. Α' ή Άγια εκ του κάτω ΔΙ, πλ Α΄εκ του κάτω ΚΕ, πιο σπάνια Βαρέως εκ του ΖΩ κ.λ.π.), τότε ο ΠΑ πηγαίνει στη θέση της φυσικής διατονικής κλίμακας ήτοι στον επόγδοο μείζονα από τον ΝΗ.
Στην εργασία μου στο #231 μην. του παρόντος θέματος, εφ' όσον κατεβάσει κανείς το pdf στο σκληρό δίσκο (δεξι κλικ και save as), μπορεί να τρέξει και τα βιντεάκια, στις σελίδες 8 και 9 και εκεί φαίνεται η διαδικασία φασματογράφησης του διαστήματος σε κατιούσα κίνηση (χωρίς κρυφά βου) από τον π. Επιφάνιο και τον π. Διονύσιο Φιρφιρή.
Για τον υψωμένο ΠΑ σε στάση, επίσης έγραψα:
...υπάρχουν πολλά παραδείγματα από ειρμολογικά μέλη λεγέτου από Στανίτσα, Πρίγγο κ.ά., είναι γνωστά νομίζω. Τώρα το ότι ακούγονται όλα φυσικά και όχι βεβιασμένα, δε χωράει καμιά αμφιβολία. Στο επισυναπτόμενο βιντεάκι, υπάρχουν τα εξευρωπαϊσμένα και αφύσικα διαστήματα, κοντά στο τέλος από τον Καρά και κάποιον της Σχολής του.Όλοι θα έχουν ακούσει την γνωστή θέση του λεγέτου "ΠΑ-ΒΟΥ-ΓΑ-ΓΑ-ΒΟΥ-ΔΙ-ΠΑ", εκτελεσμένη από παραδοσιακούς ψάλτες με τον ΠΑ ψηλά, αν και υπάρχει κατάληξη σε αυτόν.
Χαραλάμπης
ΥΓ. Γιάννη, φυσικά και μελετήσαμε την εργασία σου χρόνια πριν (νομίζω την είχα βρει και κάπου στα ελληνικά) και φυσικά μας ενέπνευσε...