Μέχρι τώρα δεν έγραψα τίποτα στο όλο αυτό θέμα, διάβασα προσεκτικά όλα όσα έχουν γραφτεί μέχρι τώρα και νομίζω ότι είναι ώρα να γράψω και εγώ κάτι για το θέμα αυτό.
Μπορώ να πω ότι συμφωνώ με όλους εδώ, θα μου πείτε, μα πως γίνεται να συμφωνώ με όλους....
Καταρχάς και εγώ είμαι ένας από εκείνους που δεν θα ήθελαν οτιδήποτε άσχετο μέσα στον Ναό, μπορείτε να το πείτε λόγο παράδοσης, λόγο αισθητικότητος, άλλοι πρακτικοί λόγοι... ίσως.
Σκεφτήτε όμως ότι πολλά είναι τα άσχετα που ήδη είναι σε πολλούς Ναούς, Ηλεκτρονικό σύστημα για τις καμπάνες, συστήματα ηχογράφησης, ηλεκτρικές κανδήλες, και πολλά ακόμα.
Ήμουνα πριν παραιτηθώ πρωτοψάλτης σε έναν Ναό που ο πληθησμός του χωριού ξεπερνάει τους 4000 κατοίκους, είχαμε παιδιά για τον Ιερό Βήμα, κάποια από αυτά προσπάθησα να τα φέρω στο αναλώγιο, νομιζα ότι τα κατάφερα, αλλά μάλλον όχι, μεγάλωσαν λίγο και ξέφυγαν από την Εκκλησία, δεν τους νοιάζει πλέον το Ιερό Βήμα αλλά και το αναλώγιο, έκανα χορωδία για τα Εγκώμια το Πάσχα, εκεί ήρθαν και κάποια παιδιά, προσπάθησα να τα κρατήσω αλλά άδικα προσπαθούσα.
Τελικά κανείς πλέον δεν ενδιαφέρεται για το αναλώγιο ή για τον Ναό γενικός, δύσκολα καταφέρνεις να ξυπνήσεις από τον ύπνο το πρωί έναν άνθρωπο όχι να τον φέρεις και στην Εκκλησία, οι καιροί μας είναι πολύ δύσκολοι, δεν είναι όπως πριν έστω 10 χρόνια, ήταν πολύ καλύτερα.
Στην αρχή όταν ανέλαβα είχα 2 βοηθούς, πλέον μακαριστοί και οι 2, ποτέ μου δεν κατάφερα να φέρω νέους στην Εκκλησία και μην μου πείτε ότι μόνο εγώ δεν τα καταφέρνω αλλά νομίζω πολλοί δεν τα καταφέρνουν, μην μου πείτε ότι δεν έχω τον τρόπο να το κάνω, ξέρετε τις απαντήσεις τους? "μία Κυριακή έχουμε για ξεκούραση, δεν μπορώ να έρθω", "Θα έρθω" και ποτέ δεν έρχεται γιατί? τον επιασε ο ύπνος και πολλές άλλες δικαιολογίες.
Τελικά έμεινα με τον αριστερό μου ψάλτη.
Κάποιες φορές πρωί-πρωί έκανα 15 χιλιόμετρα και πήγαινα στην διπλανή πόλη και έπερνα από το σπίτι του έναν ηλικιωμένο φίλο ο οποίος είναι καλήφωνος και πολύ καλός ισοκράτης, πλέον όμως δεν μπορεί να κάνει χιλιόμετρα.
Όταν ήχα ισοκράτη πάντα μα πάντα "ανέβαινα" ψυχολογικά που ξεπερνούσα τα όριά μου ακόμα και στα ύψη, ποτέ μου δεν ήξερα ότι μπορούσα να φτάσω τόσο ψηλά και όμως το έκανα, δοκίμασα να το κάνω άλλες φορές χωρίς ισοκράτη και ποτέ μου δεν τα κατάφερα, πάντα μετά την Θ. Λειτουργία έκανα αυτοκριτική στον εαυτό μου "αυτό έπρεπε να το πω αλλιώς", "σε εκείνο ξέφυγα", "το άλλο θα έπρεπε να το πω πιο αργά".
Νομίζετε ότι ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει αυτό? Μέγα λάθος, πάντα μετά την Θ. Λειτουργία όλο και κάποιος μου έλεγε, "σήμερα έκανες αυτό ή το άλλο", "σήμερα πετούσες" κλπ. Ξέρω ότι "πετάω" μόνο όταν υπάρχει ισοκράτης και νομίζω ότι ισχύει για όλους αυτό.
Εφόσον δεν μπορείς να κάνεις τίποτα στο να βρεις ισοκράτες, πιστεύω ο ηλεκτρονικός ισοκράτης είναι μία λύση, δεν θα το ήθελα εάν υπήρχαν άνθρωποι ισοκράτες. Δεν νομίζω ότι εάν έχεις στον Ναό έναν ηλεκτρονικό ισοκράτη να χαλάς την παράδοση φτάνει να ξέρεις να τον χρησιμοποιείς με τον σωστό τρόπο και χωρίς να φαίνεται από τον κόσμο ότι παίζεις κάποιο αρμώνιο, ξέρω είναι άσχημα στο "μάτι" να φαίνεται όλο το πράμα αυτό από τον κόσμο, πιστεύω ότι με κάποιον τρόπο μπορεί να καλυφθεί όλο αυτό.
Όταν κάτι σε "ανεβάζει" και σε κάνει να ψάλεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο νομίζω ότι είναι απλά μια βοήθεια και δεν είναι κάτι που θα χαλούσε το όλο θέμα.
Όλα αυτά με πολύ αγάπη για την Β.Μ. και τους συναδέρφους μου.
