Μόνο που ανάμεσα στην γραπτή παράδοση και στα υπόλοιπα που ονομάζεις αυθαιρεσίες, υπάρχει μια πληθώρα θεωρητικών που απορίπτει την όμοια διφωνία και αποφαίνεται για τετράχορδα...αυτά δεν αποτελούν μέρος της γραπτής παράδοσης?.
Μπορείς να μας πεις γι' αυτή την πλειάδα, να την μάθουμε κι εμείς; Αν εννοείς τα θεωρητικά του 20ου αιώνα, μετά την Επιτροπή, αυτό δεν είναι κάτι νέο. Αν εννοείς παλαιά θεωρητικά, επειδή σχετικό ήταν και το θέμα της εισήγησής μου στο συνέδριο και έκανα κάποια έρευνα, θα έλεγα καλύτερα να το ξανακοιτάξεις: οι Χρύσανθος, Χουρμούζιος, Φωκαέας, Αγαθοκλής, Φιλοξένης, Στέφανος από 19ο αι., καθώς και από 20ό οι Μισαηλίδης και Οικονόμος δέχονται άπαντες τρίχορδα στο δεύτερο με όμοιες ή διορθωμένες "παρόμοιες" διφωνίες. Τετράχορδα δέχονται οι Δροβιανίτης, Επιτροπή, Ducoudray, Κοσμάς Μαδυτινός από 19ο και Ψάχος, Χατζηαθανασίου, Καράς από τον 20ό. Από 19ο αι. επομένως:
- οι περισσότεροι και τα πλέον κλασσικά ονόματα δέχονται διφωνίες, άλλοι όμοιες με μη αντιφωνούσα κλίμακα (Χρύσανθος), άλλοι όμοιες με αντιφωνούσα κλίμακα (Αγαθοκλής, Φιλοξένης -αν και με διαφορετική λογική ο τελευταίος-) και άλλοι ανόμοιες με αντιφωνούσα κλίμακα (Χουρμούζιος, Φωκαέας, Στέφανος).
- Απορρίπτουν τις διφωνίες, εκτός της Επιτροπής, που όλοι το ξέρουμε, ο Δροβιανίτης, o Ducoudray, αν τον εντάξουμε κι αυτόν μέσα στο παιχνίδι και ο Κοσμάς Μαδυτινός, ο οποίος όμως είναι sui generis, καθώς δέχεται τετράχορδο 8-14-4, αλλά... μη αντιφωνούσα κλίμακα με... εναρμόνια φθορά στον άνω Βου! (άντε γεια δηλαδή...). Και με δεδομένο ότι ο Ducoudray έχει γενικώς δυτική σκέψη σε πολλά (δέχεται π.χ. τετράχορδο α' ήχου πα-δι 12-12-6 και στην κάθοδο 12-9-9), το μόνο "πιο έγκυρο", ας το πούμε, θεωρητικό που απορρίπτει την όμοια διφωνία και δέχεται τετράχορδα, όπως η Επιτροπή, είναι του Δροβιανίτη. Αν αυτό τώρα το λες εσύ πλειάδα, τι να πω...
Ποια έρευνα? για ρώτα ποσοι από αυτούς που ονομάζεις εσύ ψάλτες δέχονται την όμοια διφωνία...μην θεωρείς κάποια πράγματα δεδομένα...
Χωρίς να μιλήσω για τη δοξολογία αυτή, η όμοια διφωνία είναι σε ορισμένες θέσεις νόμος. Κι εσύ την εκτελείς, Χρίστο, χωρίς ίσως να το καταλαβαίνεις (ή τουλάχιστον πιστεύω να το εκτελείς). Τα είπα και στο συνέδριο: φράσεις όπως "την πέτραν της ζωής" από το "Ειπάτωσαν Ιουδαίοι" ή το συνηθεισμένο Δύναμις ή -το πλέον τρανταχτό παράδειγμα- το αρχαίο απήχημα νεανές του β' ήχου, χωρίς όμοια διφωνία ακούγονται αφύσικα, γιατί πέφτουν στο ΝΗ από διφωνία (ΒΟΥ) και όχι από τριφωνία, οπότε το ΝΗ δεν είναι στη διατονική του θέση, όπως γράφει ο Χρύσανθος, αλλά λίγο πιο πάνω, στη θέση της όμοιας διφωνίας. Κι αυτό θέλει οπωσδήποτε μια θεωρητική διασαφήνιση στην εποχή μας. Αν λοιπόν αρέσκονται κάποιοι στα αρχαία απηχήματα, τουλάχιστον ας μάθουν να τα εκτελούν σωστά. Με διαστήματα Επιτροπής το απήχημα αυτό ακούγεται αφύσικο τελείως.
Υ.Γ. 1: Καλά ρε Χάρη, που είδες εσύ ότι ο Ducoudray δέχεται όμοια διφωνία; Δε θυμάμαι βέβαια πού λέει semi-chromatique και κρατάω μια επιφύλαξη, αλλά στο "Εtudes sur la musique ecclesiastique grecque - Paris 1877" δέχεται διαστήματα στο δεύτερο 9-15-6 και λέει ότι μοιάζει στο diatonique mou των αρχαίων.Και πράγματι, το μαλακό διάτονο των αρχαίων (εννοώ των αρχαίων-αρχαίων, όχι τους λόγους του Διδύμου), όπως πρόχειρα θυμάμαι, είχε διαστήματα 6-9-15 (διαβασμένο τον βρίσκω το Γάλλο!) Αυτό μάλλον θα εννοεί ως "ημι" χρωματικό, όπου το γράφει, τέλος πάντων. Το "διόλου" χρωματικό είναι το 6-18-6 που γράφει στον πλάγιο του δευτέρου.
Υ.Γ. 2: Επειδή κάπου είδα κάτι για συντονιστές και είναι η ενότητά μου, ζητώ την επιείκειά σας, γιατί αυτές τις μέρες πραγματικά δεν ήμουν ΚΑΘΟΛΟΥ σε θέση να παρακολουθώ τα τεκταινόμενα. Δε μου άρεσε κι εμένα η τροπή της συζήτησης, αλλά είπαμε, άμα δεν έχουν τα μηνύματα κάτι τραβηγμένο δεν τα σβήνουμε. Απλώς μια σύσταση κάνουμε (την έκανε ο Δημήτρης) και το λήγουμε εδώ. Τα εκτός θέματος θα πάρουν δρόμο φυσικά, αφού περάσει η μπόρα.
Υ.Γ. 3: Μετά από όσα επισημάνθηκαν στη συνέχεια:
- Ο Στέφανος μπαίνει στην κατηγορία των αρνουμένων την όμοια διφωνία στις υποσημειώσεις της Κρηπίδας, χωρίς όμως να δέχεται ίδιο σύστημα με την διατονική κλίμακα αλλά ένα "ιδιάζον", τον "τροχό του Β' ήχου". Δεν ομιλεί δε καθαρά για το αν η δομή της κλίμακας είναι τριχορδική ή τετραχορδική.
- Ο Ducoudray στο β' ήχο δέχεται τα διαστήματα που είπα. Όταν όμως περιγράφει τα συστήματα, αναφέρει και τη διφωνία και μάλιστα λέει ότι ανήκει και στο β' ήχο. Τώρα, γιατί στο κεφάλαιο του β' ήχου δεν την έχει, άγνωστο.